Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Luty jeszcze nie minął, a ja już czuję wiosnę. I to nie tylko za sprawą okładki nowej książki Wioletty Gocoł, a całej historii, która przypomina, że czasami warto zamknąć za sobą pewne drzwi, odciąć się od przeszłości, otworzyć okno i wpuścić trochę słońca do swojego życia, by oświetliło nam drogę. "Chcę tylko ciebie" to przejmująca opowieść Klary, która przez piętnaście lat małżeństwa żyła wyłącznie dla innych. Poniewierana przez męża i dorastające dzieci czuła się nikim we własnym domu. Nie chcąc, by dzieci wychowywały się w niepełnej rodzinie trwała przez lata w związku, w którym już od dawna czuła się samotna gubiąc po drodze swój uśmiech, pewność siebie, radość i wiarę, że życie może zaoferować jej coś więcej. Dopiero zdrada męża staje się bodźcem do zmian. Klara postanawia uciszyć swój wewnętrzny głos, który kazał jej mimo wszystko zostać z mężem. Wreszcie znajduje w sobie odwagę, by powiedzieć 'dość!' i zawalczyć o siebie. W urokliwych Pieninach, wśród kwiecistych łąk i jezior, w domu u swojej mamy, kobieta odnajduje upragniony spokój. Tam też na swej drodze spotyka Łukasza, który pod maską bawidamka skrywa pewną bolesną tajemnicę. Wydawać by się mogło, że zderzenie dwóch całkowicie odmiennych charakterów nie przyniesie nic dobrego. Klara wie, że powinna trzymać się od niego z daleka, ale pragnienia serca stają się silniejsze. Wtedy też pojawia się ten, przed którym uciekła, jej mąż. Czy rozczarowana życiem będzie potrafiła kolejny raz zaufać któremuś z nich? Co kryje przeszłość Łukasza? Bardzo byłam ciekawa jakie zakończenie przygotowała autorka dla swoich bohaterów. "Chcę tylko ciebie" to emocjonująca, poruszająca, bardzo dojrzała opowieść o codzienności, rodzinie, rozpadzie małżeństwa, trudnych wyborach, życiowych doświadczeniach i niespodziewanych zakrętach losu. To także, a raczej przede wszystkim, historia o nadziei na nowy początek, o odkrywaniu siebie na nowo, o tym, że czasem musimy zostać zranieni, by odważyć się zaryzykować i sięgnąć po szczęście. Za sprawą lekkiego pióra autorki, jej wrażliwości, szczerego zachwytu nad światem, powieść czyta się bardzo przyjemnie. Atmosfera jaką roztacza Wioletta Gocoł pozwala wręcz poczuć piękno malowniczych Pienin, zapach lawendy i rumianków z tamtejszych łąk, smak domowej konfitury i promieni słońca na skórze. Aż chciałoby się samemu pobyć w tym niesamowitym miejscu. Znalazłam tu także wiele wzruszeń, dużo ciepła w pięknej relacji matki i córki, która pomaga przetrwać trudny czas, jeszcze więcej życiowej mądrości oraz pokrzepiającej wiary, że "Nigdy nie jest za późno na to, aby zacząć coś od początku, aby zawalczyć o siebie. Zawsze jest pora na to, aby być szczęśliwą". Historia głównej bohaterki może być inspiracją do zmian dla wielu kobiet, przypomina bowiem o wewnętrznej sile, ktorą my kobiety mamy w sobie, a o której tak często zapominamy. Udowadnia, że zawsze możemy zawrócić, obrać inny kierunek na drodze życia. Czasami zdarza nam się pobłądzić podążając za marzeniami, ale nigdy nie można przestać wierzyć, że w końcu uda nam się na gruzach dawnego życia zbudować coś nowego, pięknego. Warto wczytać się w przesłanie płynące z tej historii. Książki Wioletty Gocoł zajmują szczególne miejsce w mojej biblioteczce. To prawdziwe podróże przez życie utkane z wielu emocji. Polubiłam historie tworzone przez autorkę za ich autentyczność, bohaterów takich jak ja czy Ty, za życiowe wskazówki i za to, że nie brakuje jej odwagi, by podejmować trudne tematy i głośno wyrażać swój sprzeciw wobec różnych form przemocy wobec kobiet. Jak sama mówi pisząc pragnie "dawać nadzieję, bo to ona jest tym, co trzyma człowieka przy życiu, kiedy wszystko inne zawodzi". I to się czuje! Polecam zarówno "Szczęście", "Tęskniłam za tobą" jak i najnowszą książkę autorki "Chcę tylko ciebie".