Dorota Rodzim

Jak ja lubię debiuty. Trafił mi się kolejny udany i to polskiej autorki. Książka na jedno popołudnie. Tylko 220 stron ale ile emocji. Życiowa lektura która na zmianę wywołuje płacz i śmiech. Ada i Michał znali się od zawsze, mieszkali po sąsiedzku. Później chodzili do tego samego przedszkola i tej samej szkoły. Na jakiś czas ich drogi się rozeszły by dać im do zrozumienia ,że nie mogą bez siebie żyć. Teraz są młodym małżeństwem na dorobku. Mają plany. Marzy im się domek z ogródkiem, lepsze auto i gromadka dzieci. Obydwoje pracują w firmie ubezpieczeniowej. Ada dodatkowo po pracy dorabia swoim klientkom paznokcie , a mąż dorabia jej rogi. Michał zdradza, obiecuje poprawę, a Ada daje mu kolejne szanse. W międzyczasie dziewczyna zatrudnia się w prywatnej klinice jako recepcjonistka. Tutaj poznaje przystojnego lekarza Marcina. Jej przyjaciółka Becia namawia ją do skoku w bok z lekarzem. Becia niestety nie ma języka połączonego z mózgiem i często i gęsto plecie od rzeczy. Ale jej postać bardzo mi się podobała,wniosła sporo humoru do książki. Ada jest rozdarta - nie wie czy wybrać Michała czy rozbijać małżeństwo Marcina. "Człowiek w życiu często kieruje się rozsądkiem. Za dużo rozmyślamy nad tym , co wypada, a co nie. A życie ucieka nam przez palce. Żyje się tu i teraz". "Szkoda,że w dorosłym życiu nie mamy tej cechy dziecka, właśnie tej szczerości w okazywaniu uczuć. Jakie wszystko byłoby proste". Życie poddaje Adę ciężkiej próbie , z której wydawać by się mogło,że wychodzi obronną ręką i bez problemu wybierze mężczyznę z którym chce spędzić resztę swojego życia. Ale czy aby na pewno? Jaką rolę pełnić będzie przepowiednia wróżki? Jest to powieść obyczajowa podzielona na dwie części. W pierwszej jest sporo zabawnych sytuacji, w drugiej niestety mniej. Książka która zmusza do refleksji ile jest warte nasze życie i jak w kryzysowych sytuacjach możemy liczyć lub nie na naszych bliskich. Zaczęłam czytać i popełniłam głupi błąd (chyba drugi raz w życiu coś takiego mi się zdarzyło) a mianowicie zajrzałam na koniec książki. To co tam zobaczyłam utwierdziło mnie tylko w przekonaniu, że nie odłożę tej książki póki nie przeczytam do końca. Przygotujcie chusteczki. Polecam!