Najnowsze artykuły
- ArtykułyAtlas chmur, ptaków i wysp odległychSylwia Stano2
- ArtykułyTeatr Telewizji powraca. „Cudzoziemka” Kuncewiczowej już wkrótce w TVPKonrad Wrzesiński8
- ArtykułyCzytamy w weekend. 17 maja 2024LubimyCzytać370
- Artykuły„Nieobliczalna” – widzieliśmy film na podstawie książki Magdy Stachuli. Gwiazdy w obsadzieEwa Cieślik4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Peter Handke
Źródło: __ Peter Handke | fot. Leemage/eastnews
28
6,4/10
Urodzony: 06.12.1942
Laureat Literackiej Nagrody Nobla 2019.
W uzasadnieniu szwedzkiej Akademii czytamy, że pisarz został nagrodzony: "za sugestywną pracę, która z lingwistyczną pomysłowością eksploruje peryferie i swoistość doświadczenia ludzkiego (oryg. for an influential work that with linguistic ingenuity has explored the periphery and the specificity of human experience)".
Peter Handke urodził się 6 grudnia 1942 roku w austriackim Griffen. Po ukończeniu liceum w Klagenfurcie podjął studia prawnicze w Grazu. Po pierwszych sukcesach literackich i przyjęciu do druku powieści „Die Hornissen” porzucił studiowanie i całkowicie poświęcił się literaturze. W trakcie swojej kariery został uhonorowany licznymi nagrodami, w tym Nagrodą Vilenica (1987),Nagrodą Franza Kafki (2009) i Międzynarodową Nagrodą im. Ibsena. Jest uznawany za jednego z najważniejszych przedstawicieli literatury europejskiej po drugiej wojnie światowej.http://
W uzasadnieniu szwedzkiej Akademii czytamy, że pisarz został nagrodzony: "za sugestywną pracę, która z lingwistyczną pomysłowością eksploruje peryferie i swoistość doświadczenia ludzkiego (oryg. for an influential work that with linguistic ingenuity has explored the periphery and the specificity of human experience)".
Peter Handke urodził się 6 grudnia 1942 roku w austriackim Griffen. Po ukończeniu liceum w Klagenfurcie podjął studia prawnicze w Grazu. Po pierwszych sukcesach literackich i przyjęciu do druku powieści „Die Hornissen” porzucił studiowanie i całkowicie poświęcił się literaturze. W trakcie swojej kariery został uhonorowany licznymi nagrodami, w tym Nagrodą Vilenica (1987),Nagrodą Franza Kafki (2009) i Międzynarodową Nagrodą im. Ibsena. Jest uznawany za jednego z najważniejszych przedstawicieli literatury europejskiej po drugiej wojnie światowej.http://
6,4/10średnia ocena książek autora
337 przeczytało książki autora
797 chce przeczytać książki autora
10fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Jesienny wieczór i inne dramaty
Thomas Bernhard, Peter Handke
6,9 z 7 ocen
23 czytelników 0 opinii
2013
Die Tablas von Daimiel: Ein Umwegzeugenbericht zum Prozeß gegen Slobodan Miloševic
Peter Handke
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
2006
Pewnej ciemnej nocy wyszedłem z mojego cichego domu
Peter Handke
6,3 z 32 ocen
136 czytelników 3 opinie
1999
Powiązane treści
Aktualności
53
Aktualności
Anna Sierant
82
Washington Post: „Księgi Jakubowe” Olgi Tokarczuk jedną z najważniejszych książek roku
Aktualności
LubimyCzytać
1915
Wyzwanie czytelnicze lubimyczytać.pl. Temat na październik
Aktualności
LubimyCzytać
1684
Wyzwanie czytelnicze lubimyczytać.pl 2020. Temat na listopad
Nadchodzi listopad, miesiąc ciemny i ponury. Coraz więcej wskazuje na to, że okazji do spacerów będziemy mieli mniej niż kiedykolwiek wcześniej i to wcale nie ze względu na...
Aktualności
LubimyCzytać
61
Literacka Nagroda Nobla dla Louise Glück
Louise Glück z Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury. Decyzję podjęli członkowie Akademii Szwedzkiej, a nazwisko laureatki ogłosił sekretarz Mats Malm w czwartek, 8 października...
Aktualności
LubimyCzytać
102
Kto wygra Nobla w 2020? Wytypuj laureata i zdobądź pakiet książek! [KONKURS]
Do kogo trafi tegoroczna nagroda Nobla w dziedzinie literatury? Czy macie swoich faworytów? Zapraszamy do udziału w konkursie, w którym każdy użytkownik lubimyczytać.pl może...
Aktualności
LubimyCzytać
15
Książki nagrodzone w 2019 roku
Niektóre książki zdobyły w tym roku nie tylko serca czytelników, lecz także prestiżowe nagrody. Jak co roku publikujemy zestawienie najważniejszych wyróżnień w świecie literatury....
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Przed każdą przyjemną myślą drzwi się zatrzaskują i znów jestem sama z moimi paraliżującymi myślami.
2 osoby to lubią
Równocześnie Don Juanowi serce pękało ze smutku. Tyle że ten smutek niespodziewanie wracał mu siły. Pozwalał przerosnąć samego siebie.
Równocześnie Don Juanowi serce pękało ze smutku. Tyle że ten smutek niespodziewanie wracał mu siły. Pozwalał przerosnąć samego siebie.
1 osoba to lubiNasi współcześni nie dążą jawnie do nieszczęścia. To oni są nieszczęściem. Miejsce dawnego zła zajmuje niewinna bylejakość, która jest potęż...
Nasi współcześni nie dążą jawnie do nieszczęścia. To oni są nieszczęściem. Miejsce dawnego zła zajmuje niewinna bylejakość, która jest potężna i której nie da się już pokonać.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Jestem mieszkańcem wieży z kości słoniowej Peter Handke
5,8
„Jestem mieszkańcem wieży z kości słoniowej” to zbiór esejów Noblisty Petera Handke. Pisane w latach sześćdziesiątych przemyślenia austriackiego pisarza odnoszą się, w dużym uproszczeniu, do istoty sztuki jako takiej. Sztuka nie jest tu zresztą słowem przypadkowym. Handke przede wszystkim analizuje dzieła literackie. Bada je w kontekście ich społecznego czy politycznego zaangażowania, nakreśla istotę właściwego modelowania języka, definiuje czym jest realizm, wreszcie wspomina udane lub złe realizacje swoich kolegów po piórze. Oprócz operowania słowem, twórca „Kali albo sól” mówi też o teatrze oraz filmie – zawsze jednak w kontekście literackim.
Jaka literatura jest zdaniem Handkego dobra? Przede wszystkim taka, która używa metody świeżej, dobrze przemyślanej. Jako przykład tego typu dzieła przywołuje między innymi swoje opowiadanie pt. „Stan wyjątkowy”, które możemy znaleźć w tomie „Powitanie rady nadzorczej”. Przypomnijmy, że w tym krótkim tekście Handke cytuje dosłowne sformułowania z oficjalnych dekretów wprowadzających stan wojenny, jednocześnie zestawiając je z kontrastującymi im ustępami, które pierwotne założenia w jakiś sposób podważają. W ten sposób zadaje pytanie o praworządność i respektowanie praw obywatelskich. Pisarz zauważa, że tego typu model literatury nie był wcześniej stosowany, ale zaznacza, że już kolejna taka próba zakończy się zmianą ciekawej formuły w manierę.
Noblista w eseju „O spotkaniu Grupy 47 w USA” porusza bardzo ważną kwestię manipulacji językowej. Choć jego intencje były z pewnością odmienne, czytając go dzisiaj łatwo odnieść padające tam słowa do wojny, która aktualnie nie toczy się tylko na ulicach ukraińskich miejscowości, ale także w mediach. Dezinformacja zdaje się zresztą nawet bardziej niebezpieczna niż spuszczanie bomb na elektrownie, bo zaraża i ogłupia całe narody. Handke podkreślając siłę słowa pisze między innymi tak: „Lekceważy się, jak bardzo język podatny jest na manipulację, we wszelkich społecznych i indywidualnych celach. Lekceważy się, że świat nie składa się z samych przedmiotów, lecz także z języka przypisanego do tych przedmiotów”. Austriacki noblista oddaje hołd znakom, słowom i zdaniom i podkreśla, że ich oddziaływanie może wychodzić daleko poza to, co oczywiste.
„Jestem mieszkańcem wieży z kości słoniowej” to także pamiętnik z przemyśleń na temat różnych dzieł, często już zapomnianych. Znajdziemy tu między innymi krytyki sztuk Becketta, pochwały kierowane względem filmu „Tom Jones” (w którym ogólna schematyczność zostaje zaburzona przez jedno ujęcie) i wiele innych. W różnych miejscach padać będą takie nazwiska jak Alfred Hitchcock, Francois Truffaut, Michael Snow. W eseju „Tresura przedmiotów” ciepłe słowa zbiera Polak Jan Lenica, którego animacje zostają nazwane „małymi” formami artystycznymi. Ten aspekt książki będzie szczególnie doceniony przez czytelników, którzy nadal lubią sięgać po twory minionej epoki, doszukując się w nich oryginalności i ponadczasowych treści.Przedstawione tu eseje zawierają programowe wypowiedzi na temat sytuacji kulturowej i społecznej. Choć były pisane prawie 60 lat temu, wiele z nich zachowuje aktualność. Trzeba jednak przyznać, że czyta się je naprawdę trudno. Handke ma niezwykły temperament, przez co bywa irytujący. Z drugiej strony lubi tworzyć zdania złożone, zawoalowane, w których łatwo się pogubić. Trzeba to czytać powoli, z uwagą i zrozumieniem. Raczej dla czytelników, który interesuje teoria sztuki.
Recenzja ukazała się pod adresem http://melancholiacodziennosci.blogspot.com/2022/06/recenzja-jestem-mieszkancem-wiezy-z.html
Pełnia nieszczęścia Peter Handke
7,2
"W nocy z piątku na sobotę 51-letnia gospodyni domowa z A. (gmina G.) popełniła samobójstwo." Tej nocy autor/narrator stracił matkę. Na kartach swojej powieści próbuje dociec, co skłoniło ją do odebrania sobie życia.
Dostajemy opis chłodny i metodyczny, który autor próbuje trzymać jak na smyczy. Ten sposób pisania to jednak więcej niż epitafium i więcej niż próba racjonalizacji własnej traumy. W samej materii języka, którą stara się sobie poddać, znajduje równie istotnego co matka bohatera opowieści. Dzięki jego pomocy niemal każde zdanie spowija nieszczęściem – nieszczęściem własnym, dramatem biedy, piekłem kobiet, ciężarem historii. Nieszczęściem, którego podstawą może i jest jednostka, jednak jej osobisty dramat ma znikomą wagę. Nieszczęściem, którego jedyny komizm leży na granicy niewysłowionego.
Śmierć wydaje się tu najjaśniejszym momentem, obietnicą uwolnienia przekształconą niemal w fetysz. Ten właśnie moment zwieńczył rozpad matki Handkego, podobnie jak milionów kobiet wtłoczonych w zatęchły patriarchat, upatrujący ich miejsca wśród trybów domowego gospodarstwa. I co prawda w ostatnim zdaniu autor obiecuje, że jeszcze kiedyś spróbuje o tym napisać z większą dokładnością, jednak wydaje się, że wybrał najlepszy możliwy czas i narzędzia do przeprowadzenia zarówno osobistej, jak i społecznej autopsji.
Dyskusje związane z autorem
Chcesz zadać pytanie autorowi Peter Handke?
Dołącz do grupy "Rozmowy z autorami" i zaproponuj pytania - my zorganizujemy wywiad
Rozpocznij dyskusjęDołącz do grupy "Rozmowy z autorami" i zaproponuj pytania - my zorganizujemy wywiad