Łukasz Kucharski

Dalebor i Rogost to dwójka przyjaciół wędrujących przez księstwo Halworu. Szukają pewnego demona, z którym mają prywatne porachunki. Strzygi, utopce, wąpierze to ich codzienność. Walczą z demonami. To ich chleb powszedni i sposób na życia. Nie spodziewałem się, że dostanę tak dobrą książkę. Demonologia i słowiańskie legendy znowu goszczą w moim domu. Mam wrażenie, że autor inspirował się przygodami Wiedźmina. Dostajemy bowiem historię dwóch przyjaciół walczących za pieniądze z potworami czy demonami. Podróżują od miast do wioski szukając zlecenia. Znawcy powiedzą pewnie, że to wątek drogi, ja znawcą nie jestem. Ot podróżują, walczą, idą do celu. Dzięki retrospekcji poznajemy losy Rogosta, jego służbę w armii i późniejsze życie, aż do spotkania z przyszłym przyjacielem. Bardzo lubię zabieg, gdzie współczesna historia przeplata się z przeszłością. Książka momentami przyprawi nas o smutek, zwłaszcza końcówka jest trudna. Nie zabraknie też rozterek moralnych. Podobał mi się również język jakim posługują się bohaterowie oraz ich dialogi i powiedzonka. Pasujące do epoki (ja zawsze myślę, że to wczesne średniowiecze). Chociaż jeżeli o epoce mowa to trochę za czysto. Niby osady, budowle czy stroje są na swoim miejscu, ale wszystko jest takie czyste, może zbyt delikatne.