Jesteśmy społecznością, która kocha książki

“Można być samemu, w spokojnej samotności, nie czując się osamotnionym; można też być osamotnionym w tłumie ludzi”. „Ból jest zły nie tylko sam w sobie, ale też dlatego, że odbiera dostęp do wszystkiego, co dobre”. "Life Is Hard. Filozofia na trudne czasy” to ekscytująca, intrygująca, wieloaspektowa, prowokująca do myślenia opowieść o mocy umysłu. Znakomita rozrywka filozoficzna prowadząca przez: zdrowie, osamotnienie, stratę, porażkę, niesprawiedliwość, absurd i nadzieję. Siedem czynników składających się na definicję człowieczeństwa. „Być bez przyjaciół to mieć poczucie kurczenia się, znikania z ludzkiego świata. Jesteśmy stworzeni do miłości i bez niej gubimy się”. Cała książka to takie uświadomienie czytelnikowi, że filozofia nie może obiecać szczęścia albo życia idealnego, ale może ulży w ludzkich cierpieniach. Autor książki szczerze i wszechstronnie obnaża prawdę o nas samych, daje dowody filozoficzne na to, że prawda jest taka, że nie powinniśmy dążyć do osiągnięcia stanu szczęścia, tylko żyć najlepiej jak umiemy. Musimy pamiętać, że życia żadnego człowieka nie można zredukować do jednego wydarzenia, jednego projektu, jednej ambicji. Każde składa się z wielu faktów. Polubiłam filozofie Immanuela Kanta. który pisał słusznie o „nietowarzyskiej towarzyskości ludzi”. „Osamotnienie nie jest więc dla nas złe dlatego, że z powodu braku kontaktów tracimy pełną świadomość”. Poznałam Diogenesa z Synopy, który na pytanie, co jest najcenniejsze w życiu, odpowiedział: nadzieja. „Nadzieja to ustępstwo na rzecz czegoś, czego nie możesz kontrolować”. Lubię taką literaturę. W tych dziwnych czasach warto zatrzymać się, złapać oddech i przez chwilę spojrzeć „bardziej” racjonalnie na świat. Lektura zdecydowanie poprawia jakość myślenia i daje przestrzeń do otwartego myślenia.