Chanel Cleeton

To było bardzo słabe. Nie mam pojęcia, jakim kryterium kierowało się wydawnictwo, decydując się na wydanie tej książki. Skończyłam ją czytać tylko dlatego, że potraktowałam to ambicjonalnie, jako że książkę kupiłam w ślepo wyłącznie dla okładki - to był mój błąd. Ta książka jest o niczym - albo raczej jest o seksie i tylko wokół tego się kręci. Ja nawet nie potrafię powiedzieć, co w niej się takiego działo. Maggie przejeżdża z USA do Londynu na studia (to już chyba 3 czy 4 książka na jaką trafiłam, a która zaczyna się właśnie od tego). Wpada w świat bogatych angielskich nastolatków i choć wciąż powtarza, że zawsze była grzeczną dziewczynką, to najwyraźniej ma ambicje do zupełnie czegoś innego. Bohaterowie tej książki są nijacy a do tego nierówni, zupełnie bez składu i ładu. Maggie i Samir raz sobie dogryzają, za chwilę zachowują się jak przyjaciele, następnie znów skaczą sobie do gardeł, po czym nagle Samir zostaje nauczycielem Maggie w całowaniu i tak cała książka. W między czasie pojawia się niejaki Hugh (o którym mowa w opisie książki, a który niewiele wnosi do niej). Znajomość Hugh i Maggie zaczyna się od tego, że od razu idą w ślinę na imprezie (tak, ta grzeczna dziewczynka Maggie całuje się na jednej imprezie z dwoma kolesiami, choć właściwie nie wiem, czy to byłą ta sama impreza, bo ta książka składała się tylko z imprez). Potem w trakcie książki spotykają się ze sobą jeszcze kilka razy, on coś w niej widzis, ale nie wiadomo co (to chyba jakieś kompleksy autorki),ale w oczach autorki ta znajomość jest związkiem... Ogólnie kosmos. Wielki finał książki to nic innego, jak to, że Maggie i Sami lądują ze sobą w łóżku - dziękuję, kurtyna. Cała książka zrelacjonowana w tych kilku zdaniach.