Cytat dnia
Piękno świata jest zawsze dostępne dla tych, którzy pragną go dotknąć.
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Godzina owoców Béla Hamvas
“Idyllicznych ludzi nie ma zbyt wielu, ale zdarzają się. Umieją spokojnie siedzieć przy winie czy herbacie, nie spieszą się, potrafią leżeć wśród traw, niczego nie pragnąc.” Eseje literacko-filozoficzne o melancholii będącej ogniem i pożywieniem dla pogody ducha, Arlekinie, którego ciekawi istnienie, a nie posiadanie, o tym, że czasem całe dni, a nawet miesiące przepadają bez śladu, by rozsypać się w mrokach niepamięci i godzinie owoców, gdy człowiek sięga po jabłko, przygląda się światu i rozmyśla dochodząc do wniosku, że dojrzałość to podwójna młodość. „Nikt nie ma odwagi żyć w pojedynkę. Ludzie wymyślają fantastycznie złożone sposoby, aby mieć coś wspólnego z innymi. Kurczowo trzymają się siebie nawzajem, więc i oddalają się od siebie z prędkością gwiazd. Czy to nie dziwne?” Godzina owoców to minuty uprzywilejowane, przerywające wędrówkę przez równiny codziennych dni, oczyszczające świadomość z zanieczyszczeń, prowadzace do konsensusu, że człowiek osiąga dojrzałość do pełnego, świadomego życia wtedy, kiedy dochodzi do jego kresu, gdy niestety jest już za późno, by ze zdobytej wiedzy i zrozumienia skorzystać. „Działania należy planować na tysiąc lat naprzód. Wobec tego uznałem, że tych tysiąc lat to chwila obecna. I w niej się trzeba zanurzyć. Skok w chwilę obecną to salto immortale. To nieśmiertelność.”Filozofia wina Béla Hamvas
Książka węgierskiego autora traktuje o winie, jego historii, kulturze picia, źródłach kulturowych. Sporo tam ciekawych wynurzeń o piciu wina, o węgierskich odmianach, ale sporo też dziwnych rozważań o wyższości chrześcijaństwa nad innymi religiami i w ogóle nad bezbożnictwem, trochę też bełkotu ezoterycznego. W sumie rzecz cała trąci myszką niestety. Słuchałem audiobooka w znakomitej interpretacji Marka Kondrata. Książka węgierskiego autora, słabo u nas znanego, ale bardzo chwalonego we wstępie przez tłumacza, Tadeusza Olszańskiego, powstała w roku 1945. Traktuje ona o winie, jego piciu, zwyczajach, życiu z winem itd. Niestety, rzecz cała się mocno zestarzała, bije z niej staromodny konserwatyzm i zaraz wyjaśnię dlaczego. Oto przy okazji omawiania różnych win autor sugeruje odpowiednie jedzenie, zaczynając od wędzonej słoniny, idąc przez wieprzowinę, gęsinę, boczek i inne wybitnie tłuste i niezdrowe rzeczy, twierdzi wręcz, że potrawy jedzone do wina muszą ociekać tłuszczem... Niedobrze mi się robiło od samego czytania. A po piciu oczywiście trzeba zapalić.... Mamy też w książce dosyć rozbudowany wątek ataków na ateistów i wierzących źle: pietystów czy purytan, wg autora jedyną dobrą wiarą jest chrześcijaństwo i tylko ludzie wierzący potrafią prawdziwie cieszyć się życiem i docenić uroki wina. Jakieś to wszystko dziwaczne, trącące stęchlizną.... Poza tym trochę tam ezoteryki, oto wg autora najbliższe winu są: planeta Saturn, dzień tygodnia sobota, dźwięk H, kolor czarny, metal ołów, liczba 3. Są też planetarne i inne odpowiedniki piwa wody itd. Skąd to on wie? Może najciekawsze są w książce rozważania o różnych regionach węgierskich i najlepszych winach z tychże, niestety trzeba chyba być Węgrem żeby to wszystko pojąć i docenić... Pomimo znakomitej interpretacji audiobooka przez Marka Kondrata, ma się wrażenie słuchania rzeczy mocno przestarzałej niestety.Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
