April Henry

Migawki. Akcja "Uciekaj, ukryj się, walcz" składa się właśnie z takich migawek. Krótkie rozdziały nie dają nam chwili wytchnienia, a my ledwie znajdujemy chwilę czasu, by bliżej poznać sześcioro nastolatków, stojących w samym centrum wydarzeń. Mimo to fabuła nie jest ani trochę chaotyczna i jesteśmy w stanie się w niej z grubsza odnaleźć. Ten thriller czyta się trochę tak jakby się oglądało film sensacyjny. Scena po scenie. Z jednej strony taki model narracji nie nuży, z drugiej zaś nie daje nam szansy na pełne emocjonalne zaangażowanie. "Co twoim zdaniem można zrobić, kiedy człowiek popełni błąd? Kiedy zrobisz coś złego i już nie możesz tego cofnąć ani w żaden sposób naprawić? Bo to już się stało. Już jest po wszystkim". Mniej więcej w połowie swojej objętości powieść zwalnia tempo, choć nie zmienia to faktu, że to książka idealna do przeczytania na jednym posiedzeniu. I gdy już pod koniec myślałam, że niczym mnie nie zaskoczy, nastąpił nieoczekiwany plot twist. A w zasadzie dwa. I już wiem, że najwięcej emocji dostarczyły mi ostatnie rozdziały.