Hermann Kant

Niemiecki (enerdowski) pisarz.
Przyszedł na świat w ubogiej robotniczej rodzinie w Hamburgu.
W czasie II wojny światowej na jego dom rodzinny spadła bomba, więc cała familia przeniosła się miasta Parchim w Meklemburgii.
Pod koniec 1944 r. został wcielony do Wehrmachtu.
W latach 1945-1949 przebywał jako jeniec wojenny w więzieniu na warszawskim Mokotowie. Tam zetknął się z pisarką Anną Seghers. Po wyjściu na wolność wyjechał do wschodnich Niemiec i wstąpił w szeregi partii socjalistycznej.
Absolwent Uniwersytetu Humboldtów w Berlinie (Humboldt-Universität zu Berlin) - germanistyka.
Jego pierwszą książkę wydano drukiem, gdy miał już 36 lat.
Tworzył opowiadania, powieści obyczajowe oraz scenariusze filmowe.
W 1967 r. uhonorowano go Nagrodą im. Heinricha Manna (Heinrich-Mann-Preis).
Uznawano go za jednego z czołowych pisarzy NRD.
Hermann Kant żył 90 lat.
Wybrane dzieła pisarza: "Ein bißchen Südsee" (1962),"Die Aula" (1965, polskie wydanie: "Aula", PIW, 1968),"Das Impressum" (1972, polskie wydanie: "Stopka redakcyjna", PIW, 1975),"Der Aufenthalt" (1977, polskie wydanie: "Pobyt", Czytelnik, 1984),"Die Sache und die Sachen" (2007),"Ein strenges Spiel" (2015).

Żona: Vera Oelschlegel (1971-1976, rozwód).