Mieszka i pisze w Krakowie. Zadebiutowała w roku 2012 powieścią „Szopka”, która przyniosła jej duże uznanie oraz nominacje do Nagrody Literackiej Nike i do Paszportów „Polityki”. W roku 2016 ukazała się jej drugą powieść, „On”, nominowana do Paszportów „Polityki” i do Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej dla Autorki Gryfia oraz wyróżnioną tytułem Krakowskiej Książki Miesiąca. W 2017 roku opublikowała zbiór opowiadań „Świat dla ciebie zrobiłem”. W 2019 roku była stypendystką Instytutu Genshagen. Otrzymała też stypendium twórcze miasta Krakowa. Publikowała w „Tygodniku Powszechnym”, „Radarze”, „Piśmie”, „New Eastern Europe”, „Czasie Literatury”. Współpracowała z Teatrem Parawan i Teatrem Figur Kraków. Na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie obroniła pracę doktorską, dotyczącą recepcji sztuk teatralnych Federica Garcii Lorki na scenach polskich. Uczy języka polskiego.
"W „Żaden koniec” nie jest ważna chronologia: autorka przeplata czasy i wątki, plącząc nitki losów tej dziwnej, nieznającej się rodziny. W końcu wychodzi na to, że każde pokolenie popełnia, choćby nie chciało, te same błędy i dopuszcza się identycznych zaniedbań. Jako młodzi ludzie zarzekamy się, że nie będziemy jak rodzice, aż nagle przychodzi moment, gdy w przerażającym przebłysku jasności widzimy, że zachowujemy się dokładnie jak oni, mamy te same powiedzenia, zestaw gestów i min."
Reszta opinii pod adresem: https://tanayahczyta.wordpress.com/2024/03/10/zaden-koniec-z-papuzanka/ :)
Po "Żaden koniec" sięgnęłam przypadkowo - kojarzyłam nazwisko autorki, okładka wyglądała niezwykle, a opis na tyle zachęcający, bym miała ochotę poznać opowieść Papużanki.
Powieścią jestem zachwycona - podoba mi się struktura, przeplatanie się czasu, przestrzeni i narracji. Podoba mi się ułożenie książki jak puzzli - zarówno jeśli chodzi o historię, jak i emocje, skrawki przeżyć czy myśli.
Emocjonalnie mnie nie dotknęła, ale doceniam narrację i język.