Pat Frank

Największą zaletą tej książki jest czas powstania - środek zimnej wojny i spojrzenie kogoś, kogo ten problem bezpośrednio dotyczy. I to, że szybko się ją czyta. I to w zasadzie koniec pozytywów, bo poza tym: - powolny początek, z niepotrzebnymi wyjaśnieniami i ekspozycją - papierowe postaci - drewniany styl - brak skutków wybuchów atomowych - tzn. zginęło mnóstwo ludzi i połowa Ameryki obróciła się w gruzy, ale do samego Fort Repose to w zasadzie nie dotarło - choroba popromienna? Trzy osoby, które na to zasłużyły, bo były zakałą społeczności. Opad popromienny? Wiatr zniósł, dlatego jedzą owoce, warzywa, ryby i nic im nie jest i raczej nie będzie. Głód? Nikt nie był przygotowany na wojnę, ale jakimś cudem mieszkańcy żyją bez dostaw żywności itd. - pod koniec książka zmienia się wręcz w (marną) przygodówkę - ponadczasowość? Pewnie, ale to żadne odkrycie, że póki są ludzie, póty będą się zabijać na różne sposoby. A abstrahując od treści - korekta w Rebisie nie istnieje, Rosja zawsze będzie imperium zła a Floryda zawsze była stanem umysłu. Nie tego się spodziewałam po klasyce fantastyki. #WyzwanieLC2024 luty