Komiks "Wolverine" autorstwa Chrisa Claremonta i Franka Millera to solowa przygoda jednego z najbardziej ikonicznych mutantów ze świata X-Menów. Ta dynamiczna historia zabiera czytelników w pełną akcji podróż Logana, znanego jako Wolverine, do Japonii w poszukiwaniu swojej ukochanej Mariko.

Claremont i Miller wnoszą swoje niepowtarzalne talenty do tego komiksu, dostarczając emocjonujących scen walki i złożonych relacji między bohaterami. Oparte na klasycznej narracji komiksowej, te zeszyty oferują nie tylko widowiskowe pojedynki, ale również głębsze rozważania na temat lojalności, zdrady i przemocy.

Scenariusz Claremonta zachowuje autentyczność postaci Wolverinea, ukazując jego dzikie instynkty, nieustępliwość i wewnętrzny konflikt. Miller, z kolei, wyróżnia się swoim charakterystycznym stylem artystycznym, tworząc dynamiczne ilustracje i silne kompozycje paneli.

Pierwsze cztery zeszyty "Wolverine" z 1982 roku zawarte w tym tomie stanowią solidny wstęp do samodzielnego wątku przygód Logana. Widzimy, jak stawia czoła swoim wrogom, zarówno wewnętrznym, jak i zewnętrznym, podczas poszukiwań Mariko. Wątek miłosny, zdrada i honor w japońskiej kulturze są elementami, które wzbogacają fabułę.

Mimo że "Wolverine" oferuje ekscytującą akcję i interesujące wątki, niektóre aspekty historii mogą być przewidywalne dla doświadczonych czytelników komiksów. Dodatkowo, choć ta solowa przygoda Wolverine'a stanowi wartościowe uzupełnienie jego szerszej historii, nie w pełni wykorzystuje potencjał i głębię tego charakteru.

Chris Claremont i Frank Miller są uznawanymi twórcami w świecie komiksu. Claremont słynie z długiego stażu jako scenarzysta serii X-Men i jego zdolności w tworzeniu złożonych postaci. Miller z kolei jest znany z innowacyjnego stylu artystycznego i wpływu na medium komiksowe.

Podsumowując, "Wolverine" to komiks, który zapewnia czytelnikom porcję intensywnych walk i emocji. Scenariusz Claremonta i sztuka Millera tworzą dobrze zbalansowaną historię, choć nie jest to arcydzieło. Ocena 6/10.

Komiks "Wolverine" autorstwa Chrisa Claremonta i Franka Millera to solowa przygoda jednego z najbardziej ikonicznych mutantów ze świata X-Menów. Ta dynamiczna historia zabiera czytelników w pełną akcji podróż Logana, znanego jako Wolverine, do Japonii w poszukiwaniu swojej ukochanej Mariko.

Claremont i Miller wnoszą swoje niepowtarzalne talenty do tego komiksu,...

4/10 – NIJAKI

FABUŁA - 4/10
Scenariusz: Chris Claremont

Logan wyrusza do Japonii w poszukiwaniu swojej ukochanej Mariko. Na miejscu okazuje się, że aby spłacić swoje długi, ojciec dziewczyny zmusił ją do poślubienia mafijnego bossa. Nie mogący pogodzić się z takim stanem rzeczy Wolverine, chce odzyskać swoją kobietę. Aby to zrobić będzie musiał stawić czoła nie tylko ojcu dziewczyny, ale również „Dłoni” - organizacji zrzeszającej zawodowych zabójców. Japoński epizod w przygodach Logana nigdy mnie specjalnie nie fascynował i być może dlatego ten komiks nie wywarł na mnie jakiegoś wielkiego wrażenia. Scenariusz Claremonta zawiera wszystkie niedoskonałości oldskulowych marvelowskich produkcji, z absurdalnymi wątkami romansowymi oraz nieznośnie afektowaną narracją na czele. Komiks ten jest krótki, a fabuła oparta została w dużej mierze na stereotypach. Skoro akcja rozgrywa się w Japonii, to obowiązkowo pojawiają się motywy honoru i zemsty, do tego setki świetnie wyszkolonych wojowników ninja, których i tak główny bohater bez problemu rozkłada na łopatki. „Wolverine” mógłby się jeszcze bronić niepowtarzalnym klimatem, ale przez swą fabularną sztampowość i w tym aspekcie album ten specjalnie nie porywa.

ILUSTRACJE - 4/10
Szkic: Frank Miller
Tusz: Josef Rubinstein
Kolor: Glynis Wein, Lynn Varley

W warstwie graficznej da się zauważyć sporo niedostatków. Ilustracje w „Wolverine” są do bólu proste, a sporo kadrów sprawia wrażenie wykonanych niechlujnie. Najlepszym tego przykładem jest częsty brak drugiego planu – jego rolę w większości przypadków pełni po prostu puste tło. W ogólnym odbiorze nie pomaga też uboga kolorystyka, która wyróżnia się jedynie irytującym łączeniem barw.

WYDANIE - 7/10
Zaledwie 96 stron. To niewiele biorąc pod uwagę inne komiksy wydane w cyklu WKKM. W bonusach warto zwrócić szczególnie uwagę na krótki tekst przedstawiający wizję Wolverine’a, jaka przyświecała Chrisowi Claremontowi przy pisaniu scenariusza do tego komiksu. Drugi z artykułów przybliża genezę powstania tego jednego z najbardziej popularnych marvelowskich bohaterów. Galeria artystów ukazuje natomiast ewolucję kostiumu w jakim paraduje Logan – począwszy od projektu Herba Trimpe'a (pierwsze pojawienie się herosa w The Incredible Hulk #181).

Dodatki:
• Wstęp autorstwa Marco M. Lupoi’ego – dyrektora wydawniczego Panini (Europa)
• Artykuł „Echa z przeszłości… Dotychczasowe dzieje Wolverine’a”
• Galeria okładek wydań zeszytowych
• Galeria artystów – Wolverine
• Artykuł „Początki – Wolverine”
• Artykuł „Scenarzysta – Chris Claremont na temat Wolverine’a”

Szczegóły wydania:
• Wydawca: Hachette Polska
• Wydawca oryginalny: Marvel Comics
• Cykl: Wielka Kolekcja Komiksów Marvela
• Seria: -
• Data wydania: 28 styczeń 2013
• Tłumacz: Jacek Drewnowski
• Format: 170 x 260 mm
• Liczba stron: 96
• Okładka: Twarda
• Papier: Kredowy
• Druk: Kolor
• ISBN-13: 978-83-7739-553-4
• Cena okładkowa: 39,99 zł

Zawartość:
• Wolverine vol.1 #1 – „I’m Wolverine” (wrzesień 1982)
• Wolverine vol.1 #2 – „Debts and Obligations” (październik 1982)
• Wolverine vol.1 #3 – „Loss” (listopad 1982)
• Wolverine vol.1 #4 – „Honor” (grudzień 1982)

PODSUMOWANIE
Miesięcznik „Wizard” zakwalifikował ten komiks do setki najlepszych historii obrazkowych wszech czasów. Na jakiej podstawie? Nie mam zielonego pojęcia. „Wolverine” to w moim przekonaniu komiks całkiem nijaki, w dodatku z bardzo przeciętną oprawą graficzną. Można go polecić jedynie najbardziej zagorzałym fanom gatunku.

4/10 – NIJAKI

FABUŁA - 4/10
Scenariusz: Chris Claremont

Logan wyrusza do Japonii w poszukiwaniu swojej ukochanej Mariko. Na miejscu okazuje się, że aby spłacić swoje długi, ojciec dziewczyny zmusił ją do poślubienia mafijnego bossa. Nie mogący pogodzić się z takim stanem rzeczy Wolverine, chce odzyskać swoją kobietę. Aby to zrobić będzie musiał stawić czoła nie tylko ojcu...

Zdziwiłem się że ten komiks tak mi się spodobał. Wszędzie naokoło wyzywany jest od najgorszych komiksów, a tu taka niespodzianka. Fabuła jest interesująca, bardziej dojrzała a postacie mimo iż lekko sztampowe dobrze prezentowały się na kartach komiksu. Najmłodsi czytelnicy ze względu na fabułę omawianego tomu mogą nie poczuć się komfortowo. Fabuła jest przeznaczona zdecydowanie dla osoby w miarę dojrzalszej. Nie można zapomnieć również o tym że komiks się lekko postarzał, jednak jest to odczucie delikatne, na dodatek nadające treści fajny charakter. Co do słabych stron fabuły mógłbym się pokusić o wytknięcie dwóch rażących wad. Po pierwsze bolało mnie to że autor uważa każdego Japończyka albo za bandytę albo za mafioza (najwyraźniej Amerykańcom zostało to do dziś po IIWŚ); a po drugie ciągłe samo wychwalanie się Wolverina zaczyna w którymś momencie denerwować. Przejdźmy zatem do oprawy wizualnej tomiku. Mimo prostej i starej kreski, rysunki nie były złe. Uważam jednak że przydało by im się trochę szczegółowości co nadało by trochę charakteru owemu tomu. Niestety kolorysta nie spisał się tak dobrze i chwilami poszedł na skróty nie zmieniając farby przy wyróżniającymi się przedmiotami czy postaciami. Jednakże to co zachwyciło mnie w rysunkach najbardziej było ułożenie kadrów na planszach. Cała masa otwartych i rożnych kadrów wywarła na mnie duże wrażenie. Kadry nachodzące na siebie, postacie wyskakujące z kadrów. Ten element udał się zdecydowanie najlepiej w powyższym komiksie. Jest to komiks dobry, przyzwoicie rozrysowany, mający swoje drobne błędy, jednak wciąż przyjemny i interesujący. Polecam

Zdziwiłem się że ten komiks tak mi się spodobał. Wszędzie naokoło wyzywany jest od najgorszych komiksów, a tu taka niespodzianka. Fabuła jest interesująca, bardziej dojrzała a postacie mimo iż lekko sztampowe dobrze prezentowały się na kartach komiksu. Najmłodsi czytelnicy ze względu na fabułę omawianego tomu mogą nie poczuć się komfortowo. Fabuła jest przeznaczona...

Na początku japoński klimat zbytnio nie pasował mi do Logana, ale z każdym kolejnym zwrotem akcji wszystko zaczynało nabierać coraz więcej sensu. Ostatecznie muszę przyznać, że komiks jest naprawdę dobrze napisany, rysunki oddają to, co powinny i więcej, a fabuła nie jest naciągana. Widać wewnętrzny konflikt u Logana, nie wie do końca, czy rzeczywiście powinien nazywać siebie człowiekiem, skoro jest po części zwierzęciem.
Polecam, naprawdę wart poznania.

Na początku japoński klimat zbytnio nie pasował mi do Logana, ale z każdym kolejnym zwrotem akcji wszystko zaczynało nabierać coraz więcej sensu. Ostatecznie muszę przyznać, że komiks jest naprawdę dobrze napisany, rysunki oddają to, co powinny i więcej, a fabuła nie jest naciągana. Widać wewnętrzny konflikt u Logana, nie wie do końca, czy rzeczywiście powinien nazywać...

Czwarty tom WKKM nieco rozczarowuje. I to nie od strony artystycznej ale z powodu swej krótkości.
Logan przybywa do Japonii aby ujrzeć swą miłość . Okazuje się , że Mariko jest już po ślubie z biznesmenem wobec któregoi zoobowiązania miał cudownie ocalony teść Broni X. Ten kto zna naszego niespokojnego bohatera wie , że nie bardzo mu się to spodobało , na domiar złego teściunio macza palce w atakach z których Rosomak wychodzi bez szwanku
Wątek "japoński " w życiu Rosomaka ciągnie się również w X-men i co więcej - rozwija. To tam pojawia się Silver Samurai.
Mimo wszystko otrzymujemy kawał dobrego komiksu. Narracja jest idealnie zgrana z kadrami. Mimo, iż kreska Millera może wydawać się dziwna ( w szczególności czuprynka Wolverine'a) wpisuje się idealnie w klimat komiksu.
Wadą , ale też zaletą WKKM jest jednakowa cena wszystkim tomów . I tak dostajemy giganty objętościowe pokroju "Marvels", a z drugiej cieniuśkiego "Wolverine'a" .
I to w sumie największa bolączka , tym bardziej , że dalsza historia jest nie mniej ciekawa ...

Czwarty tom WKKM nieco rozczarowuje. I to nie od strony artystycznej ale z powodu swej krótkości.
Logan przybywa do Japonii aby ujrzeć swą miłość . Okazuje się , że Mariko jest już po ślubie z biznesmenem wobec któregoi zoobowiązania miał cudownie ocalony teść Broni X. Ten kto zna naszego niespokojnego bohatera wie , że nie bardzo mu się to spodobało , na domiar złego...

Kiedy blisko dekadę temu miesięcznik komiksowy Wizard ogłosił listę 100 najlepszych komiksów wszech czasów, ciągle pojawiające się na niej nazwisko Franka Millera nie dziwiło nikogo. Człowiek, który zrewolucjonizował medium komiksu, który razem z Alanem Moorem przecierał ścieżki dla późniejszych młodych niepokornych (z Morrisonem i Millarem na czele),nie mógł nie być częstym gościem co raz to zaszczytniejszych na owej liście miejsc. Spośród masy jego dzieł znalazły się tam m,in "Batman" Rok pierwszy", "Powrót mrocznego rycerza", "Daredevill: The Man Without Fear" czy "Sin City", a także powyższy komiks Wolverine.

O czym jest ta przygoda najbardziej tajemniczego z X-Menów? O wyprawie do Japonii, jego ukochanej i wielkiej walce z wojownikami ninja. I zdawałoby się, że jest to komiks typowy dla zafascynowanego kulturą kraju kwitnącej wiśni Millera, typowy i zapowiadający się rewelacyjnie, ale niestety. Już nawet pierwszy rzut oka na rysunki sprawia dziwne wrażenie. Są to bowiem ilustracje na wskroś klasyczne, prawie nie millerowskie (a jeśli już, to z początków jego kariery, kiedy nie epatował swym niesamowicie oryginalnym stylem) i po prostu zwyczajne. Scenariusz też nie należy do najlepszych. Moze i Chris Claremont to twórca kultowy - jemu zawdzięczamy przecież najlepsze z x-menowych albumów - ale tu nie wykorzystał potencjału historii, zatracając gdzieś głębię postaci.

Nie znaczy to, że komiks jest zły, bo czyta się go świetnie i z emocjami, nie mniej nie jest to rzecz na listę 100 najlepszych komiksów.

Kiedy blisko dekadę temu miesięcznik komiksowy Wizard ogłosił listę 100 najlepszych komiksów wszech czasów, ciągle pojawiające się na niej nazwisko Franka Millera nie dziwiło nikogo. Człowiek, który zrewolucjonizował medium komiksu, który razem z Alanem Moorem przecierał ścieżki dla późniejszych młodych niepokornych (z Morrisonem i Millarem na czele),nie mógł nie być...

Polecam Wszystkim

Polecam Wszystkim

Mam ambiwalentne odczucia względem tego tomu. Z jednej strony klimatyczny, z drugiej nudny. Rysunki mocno już archaiczne, gdyby nie sam Frank Miller to wątpię żeby ktokolwiek pamiętał o tej przygodzie.

Mam ambiwalentne odczucia względem tego tomu. Z jednej strony klimatyczny, z drugiej nudny. Rysunki mocno już archaiczne, gdyby nie sam Frank Miller to wątpię żeby ktokolwiek pamiętał o tej przygodzie.

Mam sentyment do tego komiksu. Dobrze się go czyta i jest przyjemnie narysowany.

Mam sentyment do tego komiksu. Dobrze się go czyta i jest przyjemnie narysowany.