Zdecydowanie nie lubię gier typu CRYSIS. Nie znoszę opowieści wojennych, filmów wojennych, boksu, sportów walki i wszelakiej bijatyki w ogóle. Nie dziwne więc, że do czytania tej książki przystąpiłam z najgorszym możliwym nastawieniem. I nagle... ogromne zaskoczenie! CRYSIS okazało się znakomitą, pasjonującą lekturą. Przykład na to jak wiele zależy od przedstawiającego temat - w tym wypadku pisarza. Dokładnie tak samo miałam kiedyś słuchając z przejęciem przedszkolaka programu Bogusława Wołoszańskiego na jakiś tam historyczny temat, który normalnie to bym obeszła jak najszerszym łukiem. Wielkie pozytywne zaskoczenie dla mnie. Oby więcej takich mnie spotykało.

Zdecydowanie nie lubię gier typu CRYSIS. Nie znoszę opowieści wojennych, filmów wojennych, boksu, sportów walki i wszelakiej bijatyki w ogóle. Nie dziwne więc, że do czytania tej książki przystąpiłam z najgorszym możliwym nastawieniem. I nagle... ogromne zaskoczenie! CRYSIS okazało się znakomitą, pasjonującą lekturą. Przykład na to jak wiele zależy od przedstawiającego...

No coż, ta książka to niestety jedno wielkie rozczarowanie. Spodziewałam się tutaj czegoś choć w połowie tak dobrego jak gra, którą uwielbiam i uważam za jedną z najlepszych. A tymczasem dostałam coś, co mogę uznać za bardzo przeciętną lekturę, przy której się bardzo wynudziłam. Spodziewałam się wiecej Proroka, Psycho, Cepidów. Jednak książka zawiera tylko kilka historii o nich, a skupia się na tysiącu innych ludzi. Nie mogłam się w ogóle w nią wczytać, nudziła mnie, ciągle odpływałam gdzie indziej myślami, przez co ta historia zapewne szybko uleci z mojej pamięci. I dobrze z jednej strony,

No coż, ta książka to niestety jedno wielkie rozczarowanie. Spodziewałam się tutaj czegoś choć w połowie tak dobrego jak gra, którą uwielbiam i uważam za jedną z najlepszych. A tymczasem dostałam coś, co mogę uznać za bardzo przeciętną lekturę, przy której się bardzo wynudziłam. Spodziewałam się wiecej Proroka, Psycho, Cepidów. Jednak książka zawiera tylko kilka historii o...

Nigdy nie grałem w serię gier CRYSIS, ale nasłuchałem się wielu bardzo pozytywnych opini o tym tworze. Książkę kupiłem przypadkiem, bo pomyślałem sobie, że może być fajna. I niestety się przejechałem. Odrazu rzuca sie w oczy, że jest to pierwsza książka autora (fabuła bazująca na świecie wymyślonym przez kogoś innego, duża czcionka, duże marginesy, prosty język,). Fabuła jest całkiem ciekawa i wciągająca, niestety wykonanie pozostawia bardzo wiele do życzenia. Wiele wątków które można by ciekawie rozciągnąć, autor szybko kończy. Opisy są chaotyczne. Autor traktuje czytelnika jako idiotę, przez pół strony tłumacząc mu czym jest "Bushido" (jak nie wiesz to się doedukuj). Praktycznie na każdej stronie autor wymienia przynajmiej kilka nazw broni, co robi się nudne i śmieszne. Rażą też błędy w działaniach wojennych. Czuć że autor miał do czynienia z bronią tylko na ekranie i nie ma zielonego pojęcia o działaniach i wyszkoleniu żołnierzy. Książka jest bardzo słabo napisana ale broni się całkiem dobrą fabułą. Zdecydownie odradzam, no chyba że jesteś ogromnym fanem serii.

Nigdy nie grałem w serię gier CRYSIS, ale nasłuchałem się wielu bardzo pozytywnych opini o tym tworze. Książkę kupiłem przypadkiem, bo pomyślałem sobie, że może być fajna. I niestety się przejechałem. Odrazu rzuca sie w oczy, że jest to pierwsza książka autora (fabuła bazująca na świecie wymyślonym przez kogoś innego, duża czcionka, duże marginesy, prosty język,). Fabuła...

Ciekawe spojrzenie na gry w formie opowiadań, będące swoistym rozwinięciem wydarzeń sprzed czasu akcji z trylogi gier "Crysis". Książka w miare przystepny sposób wprowadza w świat przedstawiony także w grach, jednak pojawiają się w niej fragmenty które dla osob nie znających gier są po prostu niezrozumiałe i niejasne.Całość czyta się w miarę lekko i przyjemne, opowiadania mają krótkie formy i są uporządkowane w formie chronologicznej.Tytuł stanowi bardziej ciekawy dodatek dla fanów gier, jednak osoba która nie jest fanem gry po przeczytaniu nie będzie też zbytnio żałować. Pozycja nie najgorsza.

Ciekawe spojrzenie na gry w formie opowiadań, będące swoistym rozwinięciem wydarzeń sprzed czasu akcji z trylogi gier "Crysis". Książka w miare przystepny sposób wprowadza w świat przedstawiony także w grach, jednak pojawiają się w niej fragmenty które dla osob nie znających gier są po prostu niezrozumiałe i niejasne.Całość czyta się w miarę lekko i przyjemne, opowiadania...

Nie aż tak częsty w dzisiejszej epoce przypadek książki opartej na komputerowej grze, nie skierowanej w aż tak oczywisty sposób do młodocianego czytelnika. Wciąż jednak jest to literatura niejako drugiego sortu - pospiesznie pisana (i wydawana),z uproszczonym tłem i szkicową psychologią postaci.

Mimo że "Crysis: Eskalacja" powstała głównie dla graczy i stanowi przede wszystkim łącznik drugiej odsłony gry z trzecią, dopowiadający różne detale fabuły i wyraźniej przedstawiający występujące tam postaci, autor nie zapomniał o osobach, które na co dzień stronią od komputerowych rozrywek. W efekcie książka bez problemu broni się jako samodzielny byt - ma rozpoznawalnych bohaterów, w miarę satysfakcjonująco pogłębione tło i coś, co od biedy można wziąć za intrygę. Od biedy - bo nie jest to faktycznie powieść, a raczej zbiór opowiadań, generalnie skaczących w czasie i przestrzeni, ale trzymających się kilku podstawowych wątków lub osób. Przypomina to ciąg kolorowych kamyków nanizanych na fabularny sznurek, którym z jednej strony jest postępująca korporyzacja świata i związane z tym społeczne tarcia (większość armii - wliczając w to marynarkę brytyjską i amerykańskich marines - stała się własnością jednej firmy, a żołnierze dostali dożywotnie kontrakty),z drugiej zaś wybudzenie uśpionych od milionów lat gdzieś głęboko pod ziemią obcych form życia zwanych Cepidami, które to formy zaczynają szykować się do kolonizacji naszego globu. Wybucha krwawa walka, w wyniku której zniszczeniu ulega kilka ogromnych miast, w tym Nowy Jork, opanowany przez zabójczego wirusa.

Tak jak napisałem na początku - nie jest to literatura wysokich lotów, ale czyta się ją szybko i - chwilami - z rzeczywistym zainteresowaniem (wizja wstrząsanego różnymi starciami świata, powoli pogrążającego się w chaosie i wtórnym niewolnictwie).

(Esensja.pl)

Nie aż tak częsty w dzisiejszej epoce przypadek książki opartej na komputerowej grze, nie skierowanej w aż tak oczywisty sposób do młodocianego czytelnika. Wciąż jednak jest to literatura niejako drugiego sortu - pospiesznie pisana (i wydawana),z uproszczonym tłem i szkicową psychologią postaci.

Mimo że "Crysis: Eskalacja" powstała głównie dla graczy i stanowi przede...

No cóż, książki nie skończyłam, po 80 stronach wymiękłam (a i te 80 stron męczyłam dobre 2 tygodnie)... Nie była to pierwsza książka na podstawie gry komputerowej, z którą miałam styczność. Ale do książek Blizzarda się nie umywa. W 1/3 książki wciąż fabuła nie była rozwinięta, nie wiadomo o co chodzi, autor bardziej się skupiał na rodzajach broni, ich przeładowywaniu, stylu w którym wykonywane są strzały i rzuty granatami niż na rozwoju akcji. Być może dalej coś się zaczyna dziać, jednak ja straciłam cierpliwość.

No cóż, książki nie skończyłam, po 80 stronach wymiękłam (a i te 80 stron męczyłam dobre 2 tygodnie)... Nie była to pierwsza książka na podstawie gry komputerowej, z którą miałam styczność. Ale do książek Blizzarda się nie umywa. W 1/3 książki wciąż fabuła nie była rozwinięta, nie wiadomo o co chodzi, autor bardziej się skupiał na rodzajach broni, ich przeładowywaniu, stylu...

Gdy zobaczyłem tą ocenę, nie miałem ochoty czytać tej książki. Lecz zakupiłem ją już wcześniej, więc szkoda, żeby się zmarnowała, zwłaszcza, że najdłuższa to ona nie jest. Nie pożałowałem. Trzeba podkreślić, że jest to książka dla ludzi, którzy mają chociaż małe pojęcie o tej grze (sam grałem tylko w 3 część, o fabule 1 i 2 części poczytałem w necie jak i również o sporze Proroka z Alcatrazem). Książka mnie wciągnęła. Nie jest napisana językiem dla dzieci, lecz takim, jaki jest na wojnie. Minusem jest dziwna chronologia tej książki. W trakcie czytania jakoś się to ogarnie i nie stanowi to w końcu większego problemu. Autor czasami rzuca nas w wir wydarzeń, lecz kto zna w miarę fabułę serii "Crysis" połapie się o co chodzi. Moim zdaniem książka warta przeczytania, a dla fana serii jest to wręcz obowiązek.

Gdy zobaczyłem tą ocenę, nie miałem ochoty czytać tej książki. Lecz zakupiłem ją już wcześniej, więc szkoda, żeby się zmarnowała, zwłaszcza, że najdłuższa to ona nie jest. Nie pożałowałem. Trzeba podkreślić, że jest to książka dla ludzi, którzy mają chociaż małe pojęcie o tej grze (sam grałem tylko w 3 część, o fabule 1 i 2 części poczytałem w necie jak i również o sporze...

Dobra książka pokazująca wcześniejsze przygody proroka, psycho i wprowadzenie pomiędzy 2 częściami gry crysis 2 i 3.
Jak dla mnie pozycja obowiązkowa w przerwie między częściami gry, ale tak to szału nie ma, dupy nie urywa. Pozdrawiam :)

Dobra książka pokazująca wcześniejsze przygody proroka, psycho i wprowadzenie pomiędzy 2 częściami gry crysis 2 i 3.
Jak dla mnie pozycja obowiązkowa w przerwie między częściami gry, ale tak to szału nie ma, dupy nie urywa. Pozdrawiam :)

Chaos, chaos i jeszcze raz chaos. Odradzam nawet fanom gry.

Chaos, chaos i jeszcze raz chaos. Odradzam nawet fanom gry.

Książka jest mocno przeciętna, jednak jako fan gry mogę stwierdzić, że miała potencjał. Czyta się ją dobrze, nie jest to nic specjalnego. Jednak jak ktoś lubi świat Crysisa to powinien dać szansę

Książka jest mocno przeciętna, jednak jako fan gry mogę stwierdzić, że miała potencjał. Czyta się ją dobrze, nie jest to nic specjalnego. Jednak jak ktoś lubi świat Crysisa to powinien dać szansę