Trzynasty dzień tygodnia

Audiobook. Czyta Leszek Filipowicz. OK. Mam problem z oceną tej książki. Niby fajnie się tego słucha, ale z drugiej strony na okrągło leje się gorzała a akcja niezbyt skomplikowana. Nie jest to pozycja obowiązkowa, ale jak nie masz innych opcji można posłuchać.

Audiobook. Czyta Leszek Filipowicz. OK. Mam problem z oceną tej książki. Niby fajnie się tego słucha, ale z drugiej strony na okrągło leje się gorzała a akcja niezbyt skomplikowana. Nie jest to pozycja obowiązkowa, ale jak nie masz innych opcji można posłuchać.

Choć kryminał to nie jest mój ulubiony gatunek literacki wciągnęłam się w czytanie serii.

To dobrze skonstruowana opowieść z szeroko zarysowanym tłem społecznym i zbrodnią bez udziwnień i sadyzmu, osadzoną w czasie wprowadzania stanu wojennego.

Dużą zaletą jest potoczysty język z elementami gwary wielkopolskiej. Sugeruję wykorzystać informację z wikipedii o kolejności czytania, która nie pokrywa się z kolejnością wydawania kolejnych tomów.

Choć kryminał to nie jest mój ulubiony gatunek literacki wciągnęłam się w czytanie serii.

To dobrze skonstruowana opowieść z szeroko zarysowanym tłem społecznym i zbrodnią bez udziwnień i sadyzmu, osadzoną w czasie wprowadzania stanu wojennego.

Dużą zaletą jest potoczysty język z elementami gwary wielkopolskiej. Sugeruję wykorzystać informację z wikipedii o kolejności...

Ta część to ogłoszenie stanu wojennego. Autor umiejętnie opisuje przeróżne szczegóły tamtych lat. Mamy też wątek morderstw za którymi kryją się duże pieniądze. Alkohol leje się strumieniami, ale takie były realia. Świetnie napisana książka

Ta część to ogłoszenie stanu wojennego. Autor umiejętnie opisuje przeróżne szczegóły tamtych lat. Mamy też wątek morderstw za którymi kryją się duże pieniądze. Alkohol leje się strumieniami, ale takie były realia. Świetnie napisana książka

Wciąż klimatem stoi, ale zdecydowanie słabiej mi się jej słuchało niż pierwszej części.

Wciąż klimatem stoi, ale zdecydowanie słabiej mi się jej słuchało niż pierwszej części.

Lubię książki o Poznaniu z lat 80. Miło wraca się pamięcią do miejsc z dzieciństwa. W tej książce poznajemy wielu bohaterów w zimną noc z 12 na 13 grudnia pamiętnego 1981 roku, gdy obywatele nie wiedzą jeszcze, że wprowadzony został stan wojenny. SB we współpracy z MO aresztuje poznańskich działaczy solidarnościowych i przy okazji znajduje dwa trup... mnóstwo zamieszania, poznańskiej gwary i miejsc kultowych ( chociażby nieistniejąca już kawiarnia Turecka, która została opisana dokładnie tak, jak ją zapamiętałam)

Lubię książki o Poznaniu z lat 80. Miło wraca się pamięcią do miejsc z dzieciństwa. W tej książce poznajemy wielu bohaterów w zimną noc z 12 na 13 grudnia pamiętnego 1981 roku, gdy obywatele nie wiedzą jeszcze, że wprowadzony został stan wojenny. SB we współpracy z MO aresztuje poznańskich działaczy solidarnościowych i przy okazji znajduje dwa trup... mnóstwo zamieszania,...

Ostatnio sporo u mnie na tapecie polskiej fantastyki, więc postanowiłam zmienić trochę „klimat” i sięgnęłam po drugą odsłonę cyklu Milicjanci z Poznania Ryszarda Ćwirleja pod tytułem Trzynasty dzień tygodnia.

Stan wojenny.
"Milicjanci, którzy zostają wysłani na jedno z poznańskich osiedli, by aresztować opozycjonistę z Solidarności, natrafiają w jednym z mieszkań na zwłoki zastrzelonego mężczyzny. Tej samej nocy w innej części miasta dochodzi do podobnego morderstwa. Oba mieszkania są splądrowane. Czy coś łączy oba morderstwa? A może podobieństwa to tylko przypadek?
Porucznik Marcinkowski nie wierzy jednak w takie przypadki. Zaczyna żmudne śledztwo, w którym pomagają mu dwaj inni milicjanci, świeżo upieczony absolwent szkoły oficerskiej w Szczytnie, podporucznik Mirosław Brodziak i oddelegowany z SB chorąży Teofil Olkiewicz."

Klimat i intryga.
Poranną pobudkę bez teleranka, czyli ogłoszenie stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku, znam tylko z opowieści. Dlatego czytając/słuchając książek Ryszarda Ćwirleja czuję się trochę jak zapatrzone w dorosłych dziecko, które z zacięciem na twarzy słucha o tym, co działo się w tamtych dniach i w jaki sposób rodzice/dziadkowie/wujkowie/sąsiedzi starali się reagować na nową rzeczywistość.

Dlatego świetnie czuję przegryzany śledzikiem z wódeczką czy staniem w kolejkach klimat tamtych czasów, który dodatkowo dopełniony jest bardzo dobrze intrygą tematyczną.

Gdyż aresztowania członków Solidarności, które odbywały się tej pamiętnej nocy, na zawsze zapiszą się w historii. A jeżeli dodatkowo okrasimy je morderstwem powiązanym z grubą gotówką, to robi się ciekawie. Akcja jak na dobry kryminał przystało, toczy się w odpowiednim tempie. To zwalnia, to przyspiesza, by pokazać realia PRL-u, a starzy znajomi z pierwszego odcinka robią co w ich mocy, by wypić flaszeczkę, nic nie robić i jeszcze do tego zarobić. ;)

Bardzo dobry, oddający realia PRL-u kryminał.

Polecam!

https://unserious.pl/2023/05/trzynasty-dzien-tygodnia/

Ostatnio sporo u mnie na tapecie polskiej fantastyki, więc postanowiłam zmienić trochę „klimat” i sięgnęłam po drugą odsłonę cyklu Milicjanci z Poznania Ryszarda Ćwirleja pod tytułem Trzynasty dzień tygodnia.

Stan wojenny.
"Milicjanci, którzy zostają wysłani na jedno z poznańskich osiedli, by aresztować opozycjonistę z Solidarności, natrafiają w jednym z mieszkań na zwłoki...

Bardzo lubię książki Ryszarda Ćwirleja i po raz kolejny się nie zawiodłam. Wartka akcja i znakomicie ukazane realia minionej epoki.

Bardzo lubię książki Ryszarda Ćwirleja i po raz kolejny się nie zawiodłam. Wartka akcja i znakomicie ukazane realia minionej epoki.

no niestety .... książka jest w sumie fajna, ale akcja rozpędza się jak poznańska lokomotywa

no niestety .... książka jest w sumie fajna, ale akcja rozpędza się jak poznańska lokomotywa

W pełni zgadzam się z opisem z okładki: "wartka akcja, pasjonująca intryga, barwne tło i zaskakujące zakończenie - wszystko to sprawia, że książkę czyta się jednym tchem".

W pełni zgadzam się z opisem z okładki: "wartka akcja, pasjonująca intryga, barwne tło i zaskakujące zakończenie - wszystko to sprawia, że książkę czyta się jednym tchem".

Czytam Ćwirleja już w sumie piątego i zawsze jestem niezmiennie ciekawy jak autor wybrnie z tych wszystkich wątków na zakończenie... Jako mały szczon idąc nazewnictwem p.Ryszarda byłem świadkiem tamtych czasów... wysłany do sklepu po chleb mijałem żołnierzy pod bronią a także wóz bojowy... Niewiele z tego rozumiałem ale pamiętam wszechobecny strach w domu, szkole... Dyrektor szkoły na specjalnym apelu tłumaczył nam różnicę pomiędzy wprowadzonym stanem wojennym a stanem wojny... Takie to były nieciekawe czasy, teraz za naszą wschodnią granicą ruskie onuce pokazują na co ich stać... 10/10

Czytam Ćwirleja już w sumie piątego i zawsze jestem niezmiennie ciekawy jak autor wybrnie z tych wszystkich wątków na zakończenie... Jako mały szczon idąc nazewnictwem p.Ryszarda byłem świadkiem tamtych czasów... wysłany do sklepu po chleb mijałem żołnierzy pod bronią a także wóz bojowy... Niewiele z tego rozumiałem ale pamiętam wszechobecny strach w domu, szkole......