Cudowna podróż do Krakowa drugiej połowy II wieku. Pani Joanna - jako bezpośredni uczestnik wydarzeń - w bardzo rzetelny i zarazem nostalgiczny sposób przedstawiła historię tego ..no właśnie - kabaretu? zjawiska?...W każdym razie poczułam klimat cyganerii krakowskiej. Zapragnęłam tam być, uczestniczyć, smakować...

Ale czy obecna Piwnica ma coś z "tamtej"? Jak wiadomo, nie żyje już główna persona tego kabaretu (Piotr Skrzynecki). W ogóle większość aktorów odeszła lub przebywa na zasłużonej emeryturze...Warto więc wybrać się do Krakowa i odwiedzić to nietuzinkowe miejsce z piękną historią. Ciekawią mnie też późniejsze losy Piwnicy (ostatnie 20 lat),gdyż niniejsza książka kończy się na roku 1994. Mimo to, z czystym sumieniem polecam tę pozycję wszystkim starym duszom. Pani Joanna nakreśliła nam cudowny wehikuł czasu :)

Cudowna podróż do Krakowa drugiej połowy II wieku. Pani Joanna - jako bezpośredni uczestnik wydarzeń - w bardzo rzetelny i zarazem nostalgiczny sposób przedstawiła historię tego ..no właśnie - kabaretu? zjawiska?...W każdym razie poczułam klimat cyganerii krakowskiej. Zapragnęłam tam być, uczestniczyć, smakować...

Ale czy obecna Piwnica ma coś z "tamtej"? Jak wiadomo, nie...

Trudno obiektywnie podchodzić do książki, kiedy znało się i Pana Piotra, i Panią Joannę… Chciałoby się więcej i więcej…
…gdybyż jeszcze oprawa była lepsza (grzbiet w moim egzemplarzu za chwilę oderwie się od okładki) i gdyby komuś kiedyś wpadło do głowy, by wydać archiwalne nagrania Piwnicy pod Baranami...

Trudno obiektywnie podchodzić do książki, kiedy znało się i Pana Piotra, i Panią Joannę… Chciałoby się więcej i więcej…
…gdybyż jeszcze oprawa była lepsza (grzbiet w moim egzemplarzu za chwilę oderwie się od okładki) i gdyby komuś kiedyś wpadło do głowy, by wydać archiwalne nagrania Piwnicy pod Baranami...

Za Piotrem Skrzyneckim nigdy nie przepadałam, ale przecież "Piwnica pod Baranami" to nie tylko on. Związanych z nią było wielu niezwykłych artystów: poetów, malarzy, kompozytorów, satyryków czy piosenkarzy, jak chociażby Grzegorz Turnau, Alosza Awdiejew i Zbigniew Preisner.
Wspomnienia o Piwnicy i ludziach, którzy ją tworzyli lub też kształtowali, zostały przepięknie wydane, a teksty Joanny Olczak-Ronikier wzbogacone licznymi zdjęciami, rysunkami, karykaturami, fiszkami z utworami zapisanymi ręcznie bądź na maszynie, wycinkami gazet czy innych dokumentów. Ta różnorodność sprawia, że lektura sprawia przyjemność i wcale nie jest nużąca pomimo ogromu informacji. Czytając, niejednokrotnie uśmiechamy się lub wzdychamy z zazdrością, że obecnie coraz rzadziej można spotkać osoby z pasją.

Za Piotrem Skrzyneckim nigdy nie przepadałam, ale przecież "Piwnica pod Baranami" to nie tylko on. Związanych z nią było wielu niezwykłych artystów: poetów, malarzy, kompozytorów, satyryków czy piosenkarzy, jak chociażby Grzegorz Turnau, Alosza Awdiejew i Zbigniew Preisner.
Wspomnienia o Piwnicy i ludziach, którzy ją tworzyli lub też kształtowali, zostały przepięknie...

Lata 50 XX wieku, w Stanach rodzi się pokolenie Bitników, Europa Zachodnia zachłystuje się egzystencjalizmem, z Południowej Ameryki płynie w świat realizm magiczny. Tymczasem w naszej części świata rządzi komuna i socrealizm. W Krakowskiej Piwnicy pod Baranami spotyka się grupa wrażliwych studentów, których partyjno-urzędniczo-zidiociała-skarlała rzeczywistość skłania do prób wykraczania poza nią. Jej ograniczenia paradoksalnie stają się siłą Piwnicy. Izolacja, cenzura przyczyniają się do stworzenia specyficznego języka pełnego metafor, który z czasem przenika do świata literatury i filmu; charakterystycznego stylu muzycznego, którego przedstawiciele cenieni są dziś na całym świecie (Preissner, Radwan, Pawluśkiewicz, Paleta).

Piwniczanienem nr 1 jest (był) oczywiście Piotr Skrzynecki, ale przecież niemal wszystkie osoby, które przewinęły się przez Piwnicę to wielkie/znane nazwiska, które wywarły wpływ na kulturę drugiej połowy zeszłego wieku a wielu z Piwnicznych twórców żyje i tworzy do dziś w zupełnie innej rzeczywistości.

Piwnica nie była miejscem ani zwykłym kabaretem. Piwnica była stanem umysłu, wiecznym balem i metaforą, mekką dla spragnionych subtelnych treści obcych socrealizmowi, była jego zaprzeczeniem, podróżą w inny świat, samotną wyspą na oceanie absurdu, ucieczką od brutalnej rzeczywistości. Niestety TA Piwnica skończyła się wraz z ze zmianą systemu. Dlatego takie wspomnienia z pierwszej ręki jak ten album mają wagę kroniki historycznej. Lektura obowiązkowa.

Lata 50 XX wieku, w Stanach rodzi się pokolenie Bitników, Europa Zachodnia zachłystuje się egzystencjalizmem, z Południowej Ameryki płynie w świat realizm magiczny. Tymczasem w naszej części świata rządzi komuna i socrealizm. W Krakowskiej Piwnicy pod Baranami spotyka się grupa wrażliwych studentów, których partyjno-urzędniczo-zidiociała-skarlała rzeczywistość skłania do...

Jedyna jak do tej pory antologia Piwnicy pod Baranami. Historia kabaretu, postaci z nim związanych, wystawianych sztuk. Masa zdjęć dokumentujących działalność Piwnicy.

Jedyna jak do tej pory antologia Piwnicy pod Baranami. Historia kabaretu, postaci z nim związanych, wystawianych sztuk. Masa zdjęć dokumentujących działalność Piwnicy.