Marquez. Listy i wspomnienia

Klimatyczna, karaibska, tłumacząca przemiany społeczne i polityczne zachodzące w tym rejonie, a jednocześnie europejska, ukazująca Zachód lat 50-tych i 60-tych z nowej perspektywy. Przede wszystkim jednak marquezowa, rozszerzająca powszechną, głównie literacką wiedzę o GGM o nowe wątki: młodzieńcze, prywatne i polityczne. Pozwala lepiej zrozumieć tamten czas w Ameryce Łacińskiej oraz polityczne motywacje (i ich zmiany) artystycznego środowiska.

Klimatyczna, karaibska, tłumacząca przemiany społeczne i polityczne zachodzące w tym rejonie, a jednocześnie europejska, ukazująca Zachód lat 50-tych i 60-tych z nowej perspektywy. Przede wszystkim jednak marquezowa, rozszerzająca powszechną, głównie literacką wiedzę o GGM o nowe wątki: młodzieńcze, prywatne i polityczne. Pozwala lepiej zrozumieć tamten czas w Ameryce...

Tak jak nie lubię biografii, tak tę połknąłem w kilka zimowych popołudni, zupełnie niespiesznie, przy kawce, zagryzając pozostałościami po świątecznych ciastach.

Tak jak nie lubię biografii, tak tę połknąłem w kilka zimowych popołudni, zupełnie niespiesznie, przy kawce, zagryzając pozostałościami po świątecznych ciastach.

Autor - bliski przyjaciel Marqueza - zawsze stał z boku. Prawdopodobnie ze swojej winy, choć zaprezentował całkiem niezły kunszt literacki.
Przez całą opowieść miałam wrażenie, że to niejako hołd złożony Marquezowi w imię tego, jakim był wspaniałym człowiekiem, a jakim nie udało się zostać Plinio.
Po lekturze jeszcze bardziej zagmatwana wydaje mi się postać Marqueza, który tak naiwnie i usilnie wierzył, ze ideały, którym zawierzył na początku, są jedynymi właściwymi.
Człowiek się zmienia wraz z upływem lat, ba, nawet powinien się zmieniać i weryfikować swoje poglądy. W tej opowieści zabrakło mi refleksji na temat oceny zdarzeń, których można dokonać po latach trudnych doświadczeń, w których brało się udział.

Autor - bliski przyjaciel Marqueza - zawsze stał z boku. Prawdopodobnie ze swojej winy, choć zaprezentował całkiem niezły kunszt literacki.
Przez całą opowieść miałam wrażenie, że to niejako hołd złożony Marquezowi w imię tego, jakim był wspaniałym człowiekiem, a jakim nie udało się zostać Plinio.
Po lekturze jeszcze bardziej zagmatwana wydaje mi się postać Marqueza,...

Kupiłem tę książkę nieco zwiedziony tytułem, z nadzieją, że dowiem się więcej o jednym z tych pisarzy, których pisanie po prostu wielbię... I choć rozpoczynając lekturę książki Plinio Mendozy spodziewałem, że znajdę w niej coś innego, niż w rzeczywistości znalazłem, to... nie czuję się zawiedziony. Dlaczego? Ano dlatego, że dostałem może nawet coś więcej, niż oczekiwałem.

Plinio Mendoza nie napisał bowiem biografii swojego przyjaciela Gabo Marqueza. Napisał książkę o swoim życiu, o czasach w których żyli On i Gabo i o tym, czym tak naprawdę była dla Niego ich przyjaźń. Po tej lekturze jestem pewien, że była to przyjaźń z rodzaju tych, które nie zdarzają się często, czasami trudna, czasami z nutą goryczy, a może i zazdrości (w końcu Obaj byli kochankami tej samej Muzy),ale z drugiej strony zdająca egzamin w trudnych chwilach i wyciągająca rękę w potrzebie...

A oprócz tego, ten może wcale nie gorszy od Marqueza, tylko mający mniej szczęścia pisarz, świetnie ukazał ewolucję najbardziej romantycznej rewolucji XX wieku - tej prawdziwie ludowej rewolucji kubańskiej (w którą Obaj byli zaangażowani) w kierunku powoli kostniejącej rewolucji biurokratycznej, podporządkowanej tzw. służbom i procedurom, a znanej z tego, że wcześniej zdarzyła się w naszej Europie, nakreślił sylwetki innych znaczących pisarzy (w tym również noblistów) tamtego czasu i języka, takich jak Julio Cortazar, Mario Vargas Llosa, Carlos Fuentes, czy Octavio Paz, no i wreszcie w wielu fragmentach książki urzekł mnie plastycznością i delikatnością języka pisanego zahaczającego wręcz o ten słynny realizm magiczny jego Przyjaciela Gabo Marqueza...

Kupiłem tę książkę nieco zwiedziony tytułem, z nadzieją, że dowiem się więcej o jednym z tych pisarzy, których pisanie po prostu wielbię... I choć rozpoczynając lekturę książki Plinio Mendozy spodziewałem, że znajdę w niej coś innego, niż w rzeczywistości znalazłem, to... nie czuję się zawiedziony. Dlaczego? Ano dlatego, że dostałem może nawet coś więcej, niż...

Liczyłam, że poznam swojego ukochanego pisarza, że dowiem się czegoś o kimś tak nietuzinkowym jak i o miejscu z którego pochodzi - Karaiby miejsce tak różne od Polski, że aż nie do ogarnięcia! Niestety książka nic nie odkrywa a wręcz jeszcze bardziej zaciemnia wszystko! Tutaj nic nie jest oczywiste, a pisarz-przyjaciel odmalowuje tylko cień wspomnień, jakiś przelotny zapach, echo muzyki albo sen na jawie. Mam wrażenie, że lepiej opisana jest historia poglądów politycznych pisarza i historia przemian społecznych i politycznych tego niesamowitego świata Karaibów. Żeby być szczerą muszę napisać, że książka mi się bardzo podobała i była barwna i ciekawa ale nie pomogła poznać Marqueza.

Liczyłam, że poznam swojego ukochanego pisarza, że dowiem się czegoś o kimś tak nietuzinkowym jak i o miejscu z którego pochodzi - Karaiby miejsce tak różne od Polski, że aż nie do ogarnięcia! Niestety książka nic nie odkrywa a wręcz jeszcze bardziej zaciemnia wszystko! Tutaj nic nie jest oczywiste, a pisarz-przyjaciel odmalowuje tylko cień wspomnień, jakiś przelotny...

"Marquez. Listy i wspomnienia" to książka poświęcona wybitnemu autorowi, pisarzowi wywodzącemu się z nizin społecznych i propagujący komunizm. Jego najsłynniejsze dzieła to „Sto lat samotności” i "Jesień patriarchy", które przyniosły mu niezaprzeczalną sławę. Pomimo to cierpiał na niedobór gotówki i problemy osobiste. Po ukończeniu studiów prawniczych nadal nie mógł uzyskań odpowiedniej pracy i pieniędzy. Jednym z jego atutów było umiejętność pozyskiwania przyjaciół, choćby takich jak Plinio Apuleyo Mendoza. To właśnie Mendoza przybliży nam choć trochę postać tego legendarnego twórcy.

Plinio Apuleyo Mendoza, przyjaciel Garcia Marqueza, powieściopisarza, uwielbianego na całym świecie przez miliony czytelników. Postanowił przyblizyć jego fanom postać ulubionego przez wielu autora. Dzięki tej książce postać Gabriela García Márqueza staje się nam bardziej rzeczywista i bliższa. Książka ta opowiada właśnie o prawdziwym Gabo, jakiego znali jedynie najbliżsi przyjaciele. Książka przedstawia nam zaskakujący i ekscytujący obraz kolumbijskiego pisarza. Pokazuje go jako ambitnego dziennikarza, laureata Literackiej Nagrody Nobla oraz zwykłego, normalnego człowieka. Uraczymy tu również jedenaście wcześniej niepublikowanych listów napisanych przez Marqueza do Plinia, jego literackiego powiernika. Pozycja ta to wyjątkowy dokument, który pokazuje wątpliwości, marzenia i trudności pisarza podczas tworzenia największych dzieł.

"Marquez. Listy i wspomnienia" to wzruszająca podróż do świata Marqueza, pokazana z perspektywy jego przyjaciela. Dzięki tej książce możemy dowiedzieć się wiele o słynnym Kolumbijczyku, którego pokochało tak wielu czytelników. Z zapałem przeczytałem tą książkę, nie raz mając ciarki na plecach. Polecam lekturę tej pozycji głównie miłośnikom Gabriela García Márqueza. Serdecznie polecam.

"Marquez. Listy i wspomnienia" to książka poświęcona wybitnemu autorowi, pisarzowi wywodzącemu się z nizin społecznych i propagujący komunizm. Jego najsłynniejsze dzieła to „Sto lat samotności” i "Jesień patriarchy", które przyniosły mu niezaprzeczalną sławę. Pomimo to cierpiał na niedobór gotówki i problemy osobiste. Po ukończeniu studiów prawniczych nadal nie mógł uzyskań...

http://kasiek-mysli.blogspot.com/2015/06/marquez-listy-i-wspomnienia-plinio.html

http://kasiek-mysli.blogspot.com/2015/06/marquez-listy-i-wspomnienia-plinio.html

Lubię książki Margueza, więc to było ciekawe uzupełnienie ich lektury. Inne spojrzenie na czasy, w których one powstawały i autora.

Lubię książki Margueza, więc to było ciekawe uzupełnienie ich lektury. Inne spojrzenie na czasy, w których one powstawały i autora.

W tej książce są kapitalne opisy nędzy i psychologicznego położenia, sytuacji nie do pozazdroszczenia, przyszłego laureata literackiej Nagrody Nobla.

Dla marzycieli, liczących na pisarską sławę, idealna! ;-)

W tej książce są kapitalne opisy nędzy i psychologicznego położenia, sytuacji nie do pozazdroszczenia, przyszłego laureata literackiej Nagrody Nobla.

Dla marzycieli, liczących na pisarską sławę, idealna! ;-)