Harry Potter i Czara Ognia

Sądzę, że jest to najbardziej przygodowa cześć Harrego Pottera. Mamy zawody, w których można umrzeć, inne szkoły magi, zarysowujące się bliższe relacje i jak to bywa mniejsze i większe kłótnie.

Ta książka rozwija świat magii, to na pewno, jednak mam nieodparte wrażenie, że oprócz dobrej przygody nie oferuje nic więcej i jakoś tak... Oczekiwała bym, właśnie, czegoś więcej, bo jak dostaje tylko przygodę, nawet tą dobrze napisaną (bo nie mam się czego czepiać) - wieje nudą i jakoś tak przykro..

Sądzę, że jest to najbardziej przygodowa cześć Harrego Pottera. Mamy zawody, w których można umrzeć, inne szkoły magi, zarysowujące się bliższe relacje i jak to bywa mniejsze i większe kłótnie.

Ta książka rozwija świat magii, to na pewno, jednak mam nieodparte wrażenie, że oprócz dobrej przygody nie oferuje nic więcej i jakoś tak... Oczekiwała bym, właśnie, czegoś więcej,...

Turniej magów.

Czwarta część przygód magicznego wybrańca z blizną na czole zabierze nas raz jeszcze do Hogwartu, który w czwartym roku nauki Harry'ego zamieni się w arenę Turnieju Trójmagicznego - prastarych magicznych zawodów, które są tyleż prestiżowe, co niebezpieczne. "Harry Potter i Czara Ognia" to niezapomniana podróż w świat magii, którą przeżyjemy w pięknej oprawie graficznej zapewnionej przez Wydawcę w niepowtarzalnej edycji domów.

W tym roku w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwart rozegra się Turniej Trzech Czarodziejów (zwany także Turniejem Trójmagicznym),na który przybędą uczniowie z Bułgarii i Francji. Zgodnie z prastarymi regułami w turnieju uczestniczyć ma trzech uczniów - reprezentantów każdej ze szkół, wybranych przez Czarę Ognia. Dziwnym zbiegiem okoliczności wybranych zostaje czterech... Co z tego wynika dla Harry'ego, jego przyjaciół i całego świata czarodziejów, dowiecie się z lektury 780 stron czwartego tomu Harry`ego Pottera!

Czwarta odsłona serii z całą pewnością jest zapowiedzią nadchodzącego w świecie czarodziejów mroku. Nieunikniony powrót Tego, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać wstrząśnie fundamentami bezpieczeństwa wszystkich, którzy się do niego nie przyłączą... Tymczasem jednak więzy przyjaźni nabierają u naszych bohaterów coraz większej mocy, a trudne doświadczenia hartują ich ducha sprawiając, że chyba nigdy wcześniej nie byli oni tak zjednoczeni przeciw nadchodzącemu zagrożeniu.

Potter to ukochany czarodziej świata i nic nie wskazuje na to, aby w bliższej lub dalszej przyszłości ten stan rzeczy miał się zmienić. Omawiane jubileuszowe wydanie bardzo dobrze potwierdza tę tezę – czy byłby bowiem sens wznawiać coś, co nie cieszy się w dalszym ciągu niesamowitą popularnością? Samo wydanie jest naprawdę wyjątkowe. Media Rodzina przygotowało jego cztery wersje - każda w barwach innego z domów Hogwartu. Mamy więc edycję Gryffindor, Slytherin, Hufflepuff oraz Ravenclaw. Ja miałem przyjemność mieć w rękach edycję Gryffindor :) Wydanie jest fantastyczne: czerwone barwy (w tym brzegi kartek!),pełne detali godło, w środku zaś tradycyjne już w tej edycji ciekawostki (tym razem na temat Hargida oraz magicznych portretów Hogwartu). Całość jest na dodatek wspaniale zilustrowana.

Harry Potter to bez wątpienia seria, która odmieniła świat. Nie tylko świat książek i fantastyki, ale także realia całej popkultury. Ci z Was, którzy pamiętają wyczekiwanie na kolejne części serii i kolejki pod księgarniami w dniach premiery dobrze wiedzą, co mam na myśli. Potter do spółki z Rowling zaczarowali nas na zawsze - i czar ten trwa nieprzerwanie już od ponad dwudziestu lat!

Dla fanów Harry'ego to wydanie to absolutne MUST HAVE! A jeśli jakimś cudem jeszcze tej książki nie czytaliście i nie wiecie kim jest Harry Potter (abstrakcja, ale wszystko jest możliwe - również to, że ktoś tego gościa nie zna)... to macie świetną okazję aby te braki nadrobić :)

Gorąco polecam!

Dziękuję Wydawnictwu Media Rodzina za egzemplarz recenzencki.

#HarryPotteriCzaraOgnia #edycjadomów #HarryPotter #JKRowling #Magia #MediaRodzina #Hogwart #Gryffindor #cosnapolce #dobraksiazka #czytamksiazki #bookstagram #bookstagrampolska #recommendedbooks #instabooks #instabookspoland

Turniej magów.

Czwarta część przygód magicznego wybrańca z blizną na czole zabierze nas raz jeszcze do Hogwartu, który w czwartym roku nauki Harry'ego zamieni się w arenę Turnieju Trójmagicznego - prastarych magicznych zawodów, które są tyleż prestiżowe, co niebezpieczne. "Harry Potter i Czara Ognia" to niezapomniana podróż w świat magii, którą przeżyjemy w pięknej oprawie...

Jest kilka fabularnych motywów które są niespójne, natomiast poza tym książka wybitna.

Jest kilka fabularnych motywów które są niespójne, natomiast poza tym książka wybitna.

Tu słabo, bo jakby źle nie było, tak Harry oczywiście wszystko wygrywa i jest cudownie i fajnie i bosko.

Tu słabo, bo jakby źle nie było, tak Harry oczywiście wszystko wygrywa i jest cudownie i fajnie i bosko.

Moja ulubiona część. Trochę mroczna. Czasami człowiek rozglądał się po pokoju czy wszystko się zgadza XD

Moja ulubiona część. Trochę mroczna. Czasami człowiek rozglądał się po pokoju czy wszystko się zgadza XD

Ta część jest o wiele dłuższa niż pozostałe, dużo się dzieje. Uwielbiam Cedrika Diggory'ego, po prostu jest przeuroczym bohaterem, Turniej Trójmagiczny też zawsze mi się podobał. Fred i George Weasleyowie zawsze potrafią mnie rozbawić i kocham ich pomysł na business, taki totalnie w ich stylu. Ta część w ogóle ma dużo dobrych momentów i w sumie to po raz kolejny chętnie obejrzałabym film.

Ta część jest o wiele dłuższa niż pozostałe, dużo się dzieje. Uwielbiam Cedrika Diggory'ego, po prostu jest przeuroczym bohaterem, Turniej Trójmagiczny też zawsze mi się podobał. Fred i George Weasleyowie zawsze potrafią mnie rozbawić i kocham ich pomysł na business, taki totalnie w ich stylu. Ta część w ogóle ma dużo dobrych momentów i w sumie to po raz kolejny chętnie...

Kolejny tom przeczytany razem z dziećmi. Książka coraz bardziej poważna. W Hogwarcie odbywa się turniej trójmagiczny, w którym - ku zaskoczeniu (to chyba żaden spojler, jako że to główna postać, wokół której wszystko się kręci) - bierze też udział nasz główny bohater. Mamy zatem trzy zadania, a między nimi zacieśnianie relacji, wprowadzanie nowych postaci, zwodzenie na manowce. Sami Wiecie Kto też rozsnuwa swoje macki. A wszystko to prowadzi do ... Czyta się toto płynnie, dzieci wielce zainteresowane, ale i starszy czytelnik znajdzie tu coś dla siebie (ja przynajmniej czytam z przyjemnością). Z chęcią zabiorę się za kolejny tom (choć z przerwą na inne lektury).

Kolejny tom przeczytany razem z dziećmi. Książka coraz bardziej poważna. W Hogwarcie odbywa się turniej trójmagiczny, w którym - ku zaskoczeniu (to chyba żaden spojler, jako że to główna postać, wokół której wszystko się kręci) - bierze też udział nasz główny bohater. Mamy zatem trzy zadania, a między nimi zacieśnianie relacji, wprowadzanie nowych postaci, zwodzenie na...

"Harry Potter i Czara Ognia" jest tomem, który wzbudził we mnie najwięcej emocji. Jak dotąd.
Mam wrażenie, że to również tom przełomowy dla Harrego, którego dzieciństwo, mimo iż dotychczas mało szczęśliwe, właśnie się skończyło. Wydarzenia w tym tomie brutalnie odzierają go z jego resztek.
Oj, sporo wzburzenia i równie silnych emocji wzbudziła we mnie ta część, słuchałam jej z przejęciem, momentami komentując wydarzenia, jakby to miało jakkolwiek wpłynąć na to co przeczyta za chwilę lektor...
Moja opinia jest 1819 z kolei, więc naprawdę bardzo dużo już napisano na ten temat, a średnia ocen nie kłamie, jeśli chodzi o poziom.
Polecam gorąco.

"Harry Potter i Czara Ognia" jest tomem, który wzbudził we mnie najwięcej emocji. Jak dotąd.
Mam wrażenie, że to również tom przełomowy dla Harrego, którego dzieciństwo, mimo iż dotychczas mało szczęśliwe, właśnie się skończyło. Wydarzenia w tym tomie brutalnie odzierają go z jego resztek.
Oj, sporo wzburzenia i równie silnych emocji wzbudziła we mnie ta część, słuchałam...

Z natury jestem chyba masochistką, bo jak inaczej wyjaśnić to, że doczytałam do końca czwartego tomu o Harrym Potterze i nadal nie poddałam się w brnięciu do ukończenia serii? Po przeczytaniu Więźnia Azkabanu zapaliła mi się żółta lampka, że raczej nie powinnam liczyć na to, że będzie lepiej. Raczej powinnam była wyczekiwać jakiejś formy stagnacji i prób dryfowania z prądem, byleby dokończyć to, co zaczęłam i... Dokończę ten cykl w tym roku!

Czara Ognia mnie niestety rozczarowała. Nie samym piórem autorki, bo to, o bogowie, jakimś cudem z tomu na tom robi się lepsze. Mniej toporne, infantylne i bezpłciowe, ale mimo wszystko daleko jej książkom do rangi cudu, jakim jest dla milionów ludzi (niezależnie od wieku) na świecie, co nadal mnie dziwi i zaskakuje, ale przecież o gustach się nie dyskutuje, prawda?

Oczywiście niezmiennie moim motorem napędowym, by zgłębiać treści książek J.K. Rowling, jest fakt wyjaśniania – sobie – luk w filmach, które to filmy mogę oglądać non stop. I pod tym względem jest to dla mnie satysfakcjonujące. Jednak jeśli chodzi o przyjemność czytania samą w sobie... No tutaj bym polemizowała. Kolejny raz autorka z uporem maniaka rozwlekała fabułę, jakby ilość stron stanowić miała o tym, czy to będzie dobre, czy nie. Ta ilość wątków dodatkowych (stworzenia hodowane przez Hagrida, czy postać Mrużki),które tak naprawdę nic nie wnoszą do historii i przygód Pottera, męczy, nudzi i sprawia, że po prostu odechciewa się iść w to dalej.

W tej części ogromnie denerwowała mnie Hermiona. O ile w filmach z każdą kolejną częścią dorośleje i płynnie przemienia się w młodą kobietę, o tyle w książce, a szczególnie w tym tomie działała mi na nerwy swoim głupim uporem i brakiem logicznego myślenia. Pozostali? No cóż, szału nie robili, ale nie byli tak denerwujący, jak ich koleżanka. Chociaż nie! Skrzatka Mrużka... w duecie z młodą czarownicą – nie do przebrnięcia.

Na ten moment mam blokadę przed sięgnięciem po Zakon Feniksa, ale z całą pewnością w końcu się przemogę, bo chyba potem już powinno być z górki, prawda? Zważywszy, że piąta część jest najobszerniejsza z całej serii... Każda następna szczuplejsza, więc pewnie szybciej dotrwam do końca. Ale kto wie... może jednak któraś z tych trzech, które się ostały, okaże się warta każdej spędzonej z nią godziny?

Z natury jestem chyba masochistką, bo jak inaczej wyjaśnić to, że doczytałam do końca czwartego tomu o Harrym Potterze i nadal nie poddałam się w brnięciu do ukończenia serii? Po przeczytaniu Więźnia Azkabanu zapaliła mi się żółta lampka, że raczej nie powinnam liczyć na to, że będzie lepiej. Raczej powinnam była wyczekiwać jakiejś formy stagnacji i prób dryfowania z...

Super książka

Super książka