Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poddałem się po około 50 stronach. Ciekawy pomysł i pewnie mógłby być doskonale zrealizowany (a być może jest), ale autor w ogóle mnie nie potrafił przekonać, żeby się w lekturę zagłębić a wręcz takim spokojnym, rozlazłym początkiem mnie skutecznie zniechęcił do dalszego czytania

Poddałem się po około 50 stronach. Ciekawy pomysł i pewnie mógłby być doskonale zrealizowany (a być może jest), ale autor w ogóle mnie nie potrafił przekonać, żeby się w lekturę zagłębić a wręcz takim spokojnym, rozlazłym początkiem mnie skutecznie zniechęcił do dalszego czytania

Kolejny tom przeczytany razem z dziećmi. Książka coraz bardziej poważna. W Hogwarcie odbywa się turniej trójmagiczny, w którym - ku zaskoczeniu (to chyba żaden spojler, jako że to główna postać, wokół której wszystko się kręci) - bierze też udział nasz główny bohater. Mamy zatem trzy zadania, a między nimi zacieśnianie relacji, wprowadzanie nowych postaci, zwodzenie na manowce. Sami Wiecie Kto też rozsnuwa swoje macki. A wszystko to prowadzi do ... Czyta się toto płynnie, dzieci wielce zainteresowane, ale i starszy czytelnik znajdzie tu coś dla siebie (ja przynajmniej czytam z przyjemnością). Z chęcią zabiorę się za kolejny tom (choć z przerwą na inne lektury).

Kolejny tom przeczytany razem z dziećmi. Książka coraz bardziej poważna. W Hogwarcie odbywa się turniej trójmagiczny, w którym - ku zaskoczeniu (to chyba żaden spojler, jako że to główna postać, wokół której wszystko się kręci) - bierze też udział nasz główny bohater. Mamy zatem trzy zadan...

Rozwiń Zwiń

Druga część Szóstki Wron. Niby dalej ciekawa akcja, ciekawi bohaterowie ze swoimi historiami i przeżyciami, porządnie zawiązana, przeprowadzona i rozwiązana intryga (z kilkoma twistami), ale strasznie mi się ta książka dłużyła. Przeczytałem pół rozdziału i odkładałem lub brałem się za inną lekturę. i tak aż do końca. Pierwszą część przeleciałem właściwie na dwa, trzy posiedzenia, a z tą się bardzo męczyłem. Może trzeba zrobić większą przerwę między tomami, bo oba tomy dość podobne w konstrukcji i może nastąpił jakiś przesyt.

Druga część Szóstki Wron. Niby dalej ciekawa akcja, ciekawi bohaterowie ze swoimi historiami i przeżyciami, porządnie zawiązana, przeprowadzona i rozwiązana intryga (z kilkoma twistami), ale strasznie mi się ta książka dłużyła. Przeczytałem pół rozdziału i odkładałem lub brałem się za inną...

Rozwiń Zwiń

Druga część cyklu Gorset i Szpada o przygodach hrabianki Julii Zasławskiej et consortes w Warszawie. Poszukiwania zgubionego majątku trwają (akcja zawiązana w pierwszym tomie), a tu dochodzi intryga turecko-austriacko-francusko-watykańska z aktywnym udziałem królowej Marysieńki i jej dzieci, co daje przyczynek do kilku poszukiwań/pościgów/bijatyk/zagadek. Czyta się toto szybko, postacie są odpowiednio zróżnicowane i każda ma swoje motywacje, niemniej jednak mam wrażenie, że to nie powinna być osobna część, a kilka rozdziałów większej całości. Właściwie wszystkie wątki są niedokończone (włącznie z głównym, który w sumie przez całą książkę posuwa się może o jeden krok), intrygi polityczne nierozstrzygnięte, czarne charaktery nieukarane. Mamy też na końcu zapowiedź "czy hrabiance uda się ... - o tym już w kolejnym tomie" - tak się nie robi Panie autorze...

Druga część cyklu Gorset i Szpada o przygodach hrabianki Julii Zasławskiej et consortes w Warszawie. Poszukiwania zgubionego majątku trwają (akcja zawiązana w pierwszym tomie), a tu dochodzi intryga turecko-austriacko-francusko-watykańska z aktywnym udziałem królowej Marysieńki i jej dziec...

Rozwiń Zwiń

Zbiorek historii o pracy w zespole ratunkowym, na SORze i w dyspozytorni medycznej. Trochę śmiesznie, trochę strasznie, ale w sumie nic nowego. Pacjenci nadużywają wezwań karetek i wizyt na SORach z powodu niewydolności ogólnej służby zdrowia, lekarze i ratownicy się denerwują, a wszyscy po prostu chcą, "żeby było dobrze". Kilka historii ciekawych, czyta się szybko (połknąłem w jeden dzień) i w sumie na żadnym etapie nie nuży, więc wychodzi na to, że to "dobra" książka.

Zbiorek historii o pracy w zespole ratunkowym, na SORze i w dyspozytorni medycznej. Trochę śmiesznie, trochę strasznie, ale w sumie nic nowego. Pacjenci nadużywają wezwań karetek i wizyt na SORach z powodu niewydolności ogólnej służby zdrowia, lekarze i ratownicy się denerwują, a wszyscy p...

Rozwiń Zwiń

Takie szybkie czytadło (przeleciałem w dwa dni), ani specjalnie ciekawe, ani nudne. Mamy w wydawnictwie literackim (to dość oryginalne miejsce jak na akcję kryminału) trupa i dwóch policjantów o ciekawych nazwiskach (Mogiła z Pozgonnym), co zresztą stanowi podstawę kilku żartów, próbuje rozwiązać zagadkę, przy okazji opanowując chaos, do którego doprowadzają pozostałe dramatis personae - zbiór ciekawych, różnorodnych postaci, ze swoimi historiami i tajemnicami. Wszystko to podane w humorystycznym sosie (choć jak dla mnie sporo tych śmieszności jest mocno wymuszonych). Przeczytać można jako odskocznia od poważniejszych tematów. Po drugi tom raczej nie sięgnę.

Takie szybkie czytadło (przeleciałem w dwa dni), ani specjalnie ciekawe, ani nudne. Mamy w wydawnictwie literackim (to dość oryginalne miejsce jak na akcję kryminału) trupa i dwóch policjantów o ciekawych nazwiskach (Mogiła z Pozgonnym), co zresztą stanowi podstawę kilku żartów, próbuje ro...

Rozwiń Zwiń

Zbiór reportaży polityczno-społeczno-gospodarczo-historycznych o terenach wzdłuż Nilu (wpierw Nilu Błękitnego i Białego, później już Nilu właściwego). Jest to trochę i o Ugandzie (źródła Nilu Białego) i Idi Aminie, jego rządach i rządach jego następców oraz wojnach o władzę, jest i o Etiopii za cesarza Sellasjego i późniejszych marksistowsko-leninowskich rządach Mengystu (źródła Nilu Błękitnego oraz znaczna część jego biegu są w Etiopii), które doprowadziły do wojen, wielkiego głodu i ogólnego dramatu, jest o tragedii Sudanu i Sudanu Południowego (oba Nile łączą się w Chartumie), wreszcie o życiu ludzi rzeki w Egipcie. Sporo historii i dramatów społecznych, wszystko napisane przystępnym językiem w formie podobnej do dziennika podróży. Czyta się tę książkę łatwo, choć przyjemna to lektura nie jest (jak i wszystkie książki o Afryce). Warto, ale bardziej jako uzupełnienie innych źródeł (historia współczesnej Afryki Mereditha czy Ziemia Dyktatorów Kenyona)

Zbiór reportaży polityczno-społeczno-gospodarczo-historycznych o terenach wzdłuż Nilu (wpierw Nilu Błękitnego i Białego, później już Nilu właściwego). Jest to trochę i o Ugandzie (źródła Nilu Białego) i Idi Aminie, jego rządach i rządach jego następców oraz wojnach o władzę, jest i o Etiop...

Rozwiń Zwiń

Książkę zacząłem jakiś rok temu i dopiero teraz, po kilku dłuższych przerwach, skończyłem. A to znaczy, że nie była tak rewelacyjna, jak się spodziewałem i jak pieją o niej w mediach. Ciekawa fantastyczna wizja kontaktu z obcą cywilizacją, chyba całkiem sprawnie uzasadniona (na rozwijaniu cząstek elementarnych w kilka wymiarów, na odwadnianiu ciał czy na super wytrzymałych nanomateriałach się nie znam, więc nie wiem czy to w ogóle możliwe:) (choć wizja przecinania niewidocznymi nićmi całych wielkich konstrukcji jest chyba dość fantastyczna:) i dobrze poprowadzona. To pierwszy tom trylogii, więc sporo tutaj wprowadzenia do historii, a te fragmenty niestety nie są zbyt zajmujące. Tak dopiero ostatnie 1/3 książki nabiera rumieńców, akcja przyspiesza, autor (swoją drogą myślałem, że to kobieta) wyjaśnia większość koncepcji i rozpędza historię, co jednak powoduje również, że książka kończy się w najlepszym momencie (a drugi tom dopiero zamówiłem). Na pewno dam szansę i drugi tom również przeczytam, ale jakiejś wielkiej fascynacji to nie widzę.

Książkę zacząłem jakiś rok temu i dopiero teraz, po kilku dłuższych przerwach, skończyłem. A to znaczy, że nie była tak rewelacyjna, jak się spodziewałem i jak pieją o niej w mediach. Ciekawa fantastyczna wizja kontaktu z obcą cywilizacją, chyba całkiem sprawnie uzasadniona (na rozwijaniu ...

Rozwiń Zwiń

Rewelacyjnie napisana, choć niesłychanie przykra i smutna historia kilku krajów Afryki (Kongo, Zimbabwe, Nigeria, Libia, Wybrzeże Kości Słoniowej, Gwinea Równikowa), a właściwie ludzi nimi rządzących. Historia o tym, jak po zachłyśnięciu się wolnością w latach 60-tych (lub później jak w Rodezji-Zimbabwe) i po względnym sukcesie gospodarczym (WKŚ było w pewnym momencie 15 krajem na świecie pod względem bogactwa), większość krajów afrykańskich pogrążyła się w kryzysie, wywołanym w większości przez dyktatorskie zapędy rządzących (Mugabe, Mobutu, Kadafi, Houphuet-Boigny, Mbasogo), ich manię wielkości (wielkie pałace, kościoły, przesadzone inwestycje,), wszechobecną korupcję, plemienny partykularyzm i nieumiejętność poradzenia sobie z rozwojem i zmianami na świecie.
Historia o tym, jak bogactwa naturalne doprowadziły do ekstremalnej biedy całych społeczeństw (poza większą lub mniejszą garstką notabli żerujących na władzy), wreszcie historia o tym, jak mocarstwa zachodnie najpierw wydrenowały znaczną część bogactw naturalnych i ludnościowych Afryki, a następnie porzuciły Afrykę z dnia na dzień (choć trzeba przyznać, że bardzo duża w tym zasługa samych Afrykanów, którzy po odzyskaniu niepodległości nie chcieli się "zniżać" do współpracy z Europejczykami (wyjątkiem WKŚ, co przyniosło przez kilkanaście lat spektakularne sukcesy)), a co więcej następnie wspierały większość dyktatorów, wybierając tzw. mniejsze zło (lepszy "nasz" dyktator, niż współpracujący z ZSRR.
Strasznie smutno się to czyta widząc, że naprawdę historia wielu krajów mogła potoczyć się zupełnie inaczej, gdyby trafili się mądrzejsi rządzący. No ale widać każdy kraj musi przejść przez całe cykle rządzenia od dyktatur i niewolniczego traktowania poddanych, przez monarchie (lub rządy w stylu monarchii) aż do sensownej demokracji, co w Afryce pewnie jeszcze trochę potrwa.
Sama książka napisana bardzo przystępnym językiem, bez wielu dat i nazwisk (choć notatek zrobiłem sobie kilkadziesiąt stron) i czyta się ją jak najlepszy kryminał (bo i wiele historii jest czysto kryminalnych). Naprawdę warto. A jeszcze bardziej w połączeniu z Historią Współczesnej Afryki Martina Mereditha, w której wiele historii z tej książki jest rozbudowanych lub opisanych z innego punktu widzenia.

Rewelacyjnie napisana, choć niesłychanie przykra i smutna historia kilku krajów Afryki (Kongo, Zimbabwe, Nigeria, Libia, Wybrzeże Kości Słoniowej, Gwinea Równikowa), a właściwie ludzi nimi rządzących. Historia o tym, jak po zachłyśnięciu się wolnością w latach 60-tych (lub później jak w Ro...

Rozwiń Zwiń

Sprawnie napisana książka hmm obyczajowo-sensacyjno-romansowa. Akcja dzieje się w Indiach, ale nie ma to w istocie żadnego znaczenia dla historii, bo tego typu relacje spotyka się w dowolnym kraju na świecie i gdyby bohaterowie byli z Podlasia lub spod Chicago, to dokładnie tak samo można byłoby ich i ich historię opisać.
Mamy 4 bohaterów, których losy się wzajemnie splatają, a w tle trochę polityki, mafii, romansu, i wszechobecnego zła.
To w sumie smutna opowieść o tym, że wiele potrzeba, aby uwolnić się spod władzy rodziców (szczególnie tak znaczących rodziców), i nie wiadomo, czy jest to w ogóle możliwe, o tym jak ciężko wyjść z biedy (a można wpaść tylko w gorsze bagno) i o tym jak władza deprawuje (im większa, tym bardziej). Jest to też historia o nieszczęśliwej miłości i przywiązaniu.
Mam wrażenie, że autorka nie do końca przemyślała konstrukcję książki, bowiem wszystkie wątki poszczególnych postaci są ucinane w najciekawszym momencie, bez wyjaśnień i rozwiązań (jak choćby wątek Nedy). Najpierw mamy szczegółowy opis dzieciństwa Ayaja czy Nedy, żeby - gdy już się człowiek przywiąże do bohatera i zaczyna mu kibicować, porzucić go na pół książki, wspominając go jedynie na końcu. Myślę, że gdyby ograniczyć się do max dwóch postaci i na nich skupić całą uwagę, wyszłoby to książce zdecydowanie na plus. A tak mamy jakieś pobieżne opisy rozterek uczuciowo-rodzinnych i ich destrukcyjnego wpływu na relacje, ale właściwie bez pointy.
Niemniej jednak ogólnie dobrze spędzony czas.

Sprawnie napisana książka hmm obyczajowo-sensacyjno-romansowa. Akcja dzieje się w Indiach, ale nie ma to w istocie żadnego znaczenia dla historii, bo tego typu relacje spotyka się w dowolnym kraju na świecie i gdyby bohaterowie byli z Podlasia lub spod Chicago, to dokładnie tak samo można ...

Rozwiń Zwiń