Wnuczka autora - Wiktoria - opowiada o swoich wrażeniach podczas wizyty w zoo. Historia napisana jest wierszem.
"Tygrys cętkowany jest,
Ale ma natura gest!"
"Po swym wybiegu zebra maszeruje,
Czasem nawet spaceruje."
Książka zawiera też pewnego rodzaju zagadki, które mogą być super zabawą.
"Teraz na pewno mi coś podpowiecie,
Co bardzo długo żyje na tym świecie?
Paszczę ma wielką, no i też silną,
Trzeba nań zwracać uwagę pilną.
Dużo łusek ma na swym ciele,
W paszczy ostrych zębów jest też bardzo wiele.
Długi ogon, oczy szklane,
Co tu zatem będzie grane?
Już wam mówię: pływa Nilem,
Nazywa się krokodylem."

Niewielkich rozmiarów książeczkę czyta się bardzo szybko, gdyż napisana jest dużą czcionką, co jest niewątpliwą zaletą. Atutem są też barwne ilustracje w formie rysunków. Dzieci mają okazję zdobyć nową wiedzę o zwierzątkach, a po lekturze na pewno zapragną wybrać się do zoo.

Wnuczka autora - Wiktoria - opowiada o swoich wrażeniach podczas wizyty w zoo. Historia napisana jest wierszem.
"Tygrys cętkowany jest,
Ale ma natura gest!"
"Po swym wybiegu zebra maszeruje,
Czasem nawet spaceruje."
Książka zawiera też pewnego rodzaju zagadki, które mogą być super zabawą.
"Teraz na pewno mi coś podpowiecie,
Co bardzo długo żyje na tym świecie?
Paszczę ma...

„ZOO” to niewielkich rozmiarów książeczka, gdzie oprócz wierszowanej opowiastki znajdziecie też sporo ilustracji. Jest to dosyć przystępnie napisana opowieść, czyta się ją lekko, chociaż niestety nie cały czas. Są takie fragmenty, którym brakuje lekkości. Niby są w nich rymy, ale jakieś takie na siłę, a przez to rytm gdzieś się ulatnia. Obok przyjemnych fragmentów pojawiają się małe zgrzyty, które mi przeszkadzały, szczególnie przy czytaniu na głos. Aurelka chyba nie zwróciła na nie uwagi i wydaje mi się, że bardzo lubi tę książkę, więc może ja jestem po prostu zbyt wymagającym czytelnikiem? Książka kierowana jest do dzieci, więc to ich zdanie liczy się najbardziej. Na zdjęciach możecie zobaczyć, z jakim zainteresowaniem Aurelka przegląda „ZOO”. Zaciekawiły ją ilustracje, które zachwycają swoją prostotą, tylko szkoda, że okładka nie została wykonana w podobnym tonie – ta obecna do mnie nie przemawia. Jest bezosobowa, szczególnie w zestawieniu z treścią książeczki.

Zdjęcia i całość recenzji na:
http://korcimnieczytanie.blogspot.com/2016/12/tadeusz-grubecki-zoo.html

„ZOO” to niewielkich rozmiarów książeczka, gdzie oprócz wierszowanej opowiastki znajdziecie też sporo ilustracji. Jest to dosyć przystępnie napisana opowieść, czyta się ją lekko, chociaż niestety nie cały czas. Są takie fragmenty, którym brakuje lekkości. Niby są w nich rymy, ale jakieś takie na siłę, a przez to rytm gdzieś się ulatnia. Obok przyjemnych fragmentów pojawiają...

„Zoo” Tadeusza Grubeckiego jest niepozorną lekturą dla najmłodszych, której treść doskonale dopełniają odzwierciedlającezyrafa rzeczywistość rysunki. Uważam, że warto docenić, iż autor zamiast zainwestować w profesjonalne ilustracje, które powstają za sprawą grafiki komputerowej wysilił się, by uatrakcyjnić lekturę odręcznie wykonanymi pracami. Z pewnością łatwiej byłoby wykupić profesjonalne zdjęcia,(w tym wypadku zwierząt),ale myślę, że wtedy książka straciłaby swój urok.

W tym miejscu należy zdradzić, że do tytułowego „Zoo” zaprasza nas Wiktoria (wnuczka autora),która jako narratorka dokłada wszelkich starań, by przybliżyć nam niezwykłość ogrodu zoologicznego.

Cała recenzja na stronie: http://ksiazkanaprezent.info.pl/2016/11/07/wiktoria-zaprasza-do-zoo/

„Zoo” Tadeusza Grubeckiego jest niepozorną lekturą dla najmłodszych, której treść doskonale dopełniają odzwierciedlającezyrafa rzeczywistość rysunki. Uważam, że warto docenić, iż autor zamiast zainwestować w profesjonalne ilustracje, które powstają za sprawą grafiki komputerowej wysilił się, by uatrakcyjnić lekturę odręcznie wykonanymi pracami. Z pewnością łatwiej byłoby...