Bardzo przyjemna powieść, choć momentami mi się dłużyła. Najbardziej podobała mi się brawura i nietuzinkowość tytułowego bohatera. Momentami się z nim utożsamiałem. Jest też postać wrednej ciotki i jej przygłupawy syn, wątek miłosny, ale nienachalnie przedstawiony.

Bardzo przyjemna powieść, choć momentami mi się dłużyła. Najbardziej podobała mi się brawura i nietuzinkowość tytułowego bohatera. Momentami się z nim utożsamiałem. Jest też postać wrednej ciotki i jej przygłupawy syn, wątek miłosny, ale nienachalnie przedstawiony.

Jeśli zdarzyło wam się czytać "Trzech panów w łódce nie licząc psa" i ta lektura przypadła wam do gustu, to "Saturnin" jest dla was, bo te książki są niemal bliźniacze (jeśli się weźmie pod uwagę klimat, koncepcję i styl). No tyle, że u Jirotki nie ma łódki. I psa też nie ma. I panów nie jest trzech (ale to zależy jak się liczy).

Jeśli jednak nie przepadacie za dość pretensjonalnym i pozującym na "angielskość" poczuciem humoru, to "Saturnina" możecie sobie z czystym sumieniem odpuścić.

Jeśli zdarzyło wam się czytać "Trzech panów w łódce nie licząc psa" i ta lektura przypadła wam do gustu, to "Saturnin" jest dla was, bo te książki są niemal bliźniacze (jeśli się weźmie pod uwagę klimat, koncepcję i styl). No tyle, że u Jirotki nie ma łódki. I psa też nie ma. I panów nie jest trzech (ale to zależy jak się liczy).

Jeśli jednak nie przepadacie za dość...

Książka trafiła w moje ręce przez przypadek, jako kolejna pozycja do dyskusji w ramach co miesięcznego DKK.

Wrażenie po lekturze......chichotałam w zasadzie przez cały czas. Uwielbiam ten rodzaj humoru - inteligentny, ironiczny.

"W kontaktach z inteligentnymi i szybko rozumiejącymi ludźmi można być zwięzłym, w innych wypadkach trzeba użyć mnóstwa słów i porównań, nim w główce słuchacza coś zaiskrzy".

Doskonale nakreślone postacie - przykładowo Ciotka Katerina "Zachowywała się tak, jakby była przekonana, że jej obecność wprawi mnie w końcowy zachwyt. Paplała figlarne i jak zwykle wyrzucała z siebie przysłowie za przysłowiem."

Poza tym tyle lat po ukazaniu się tej książki i wciąż odnajdujemy aktualne treści

"Nie musicie czytać nowo wydanych książek, recenzent w rubryce kulturalnej waszej gazety nie tylko wam je streści, ale wręcz podda je sekcji i wytknie autorowi wszystkie błędy. Wystarczy nauczyć się na pamięć mniej więcej trzeciego zdania od końca omówienia, bo tam na ogół znajdziecie ekstrakt recenzji. Możecie to zdanie bez zająknięcia powtarzać przy kawiarnianym stoliku, a będziecie uznani za krytycznoliterackich ekspertów." ;)))

Książka trafiła w moje ręce przez przypadek, jako kolejna pozycja do dyskusji w ramach co miesięcznego DKK.

Wrażenie po lekturze......chichotałam w zasadzie przez cały czas. Uwielbiam ten rodzaj humoru - inteligentny, ironiczny.

"W kontaktach z inteligentnymi i szybko rozumiejącymi ludźmi można być zwięzłym, w innych wypadkach trzeba użyć mnóstwa słów i porównań, nim w...

Z pełną świadomością tego co piszę stwierdzam, że kocham czeską literaturę. Pokochałem ją już jakiś czas temu ale „Saturnin” mnie w tym uczuciu utwierdził. Bo cóż to za świetna powieść! Reklamowana jako połączenie humoru czeskiego i angielskiego, czemu początkowo nie dawałem wiary, bo wydawało mi się to jak łączenie ognia i wody. Nagle się okazało, że zarówno w reklamie tej przesady nie było a połączenie owo wypadło nad wyraz wiarygodnie no i co tu dużo pisać – rewelacyjnie.

Narrator książki opowiada o tym, jak w jego życiu zjawił się nagle kamerdyner o imieniu Saturnin. Wprowadza on w jego życie nie tyle chaos co swego rodzaju zamęt, zaczynając od przeprowadzki z mieszkania w bloku na łódź na rzece. A potem jest już tylko ciekawiej. Bowiem Saturnin to postać na wskroś zaskakująca, nieobliczalna i pomysłowa co tylko wywraca życie narratora. Zaczynają dziać się wydarzenia wręcz absurdalne, w co najmniej ciekawych a czasami dziwnych okolicznościach przyrody, pełne oryginalnych, nierzadko kuriozalnych postaci. Bo kogóż tu nie ma – i denerwująca ciotka intrygantka, jej irytujący syn, pewien dość kategoryczny ale i szatańsko złośliwy wujek, jeden taki doktor, który lubi dzielić się zaskakującymi spostrzeżeniami na przeróżne tematy, czy wreszcie pewna nadobna niewiasta, która niektórym panom przyśpiesza znacznie tętno. A to wszystko skąpane w niesamowitym poczuciu humoru, chwilami dość czarnym i przewrotnym. Czyta się to wszystko z nieukrywaną przyjemnością.

Polecam serdecznie. Tytułowy Saturnin rozczula i zachwyca jednocześnie, każdy chciałby i w zasadzie powinien mieć w swoim życiu takiego Saturnina. Na pewno zyskałby wiele a przede wszystkim bawił przednio. Jak ja podczas lektury.

Z pełną świadomością tego co piszę stwierdzam, że kocham czeską literaturę. Pokochałem ją już jakiś czas temu ale „Saturnin” mnie w tym uczuciu utwierdził. Bo cóż to za świetna powieść! Reklamowana jako połączenie humoru czeskiego i angielskiego, czemu początkowo nie dawałem wiary, bo wydawało mi się to jak łączenie ognia i wody. Nagle się okazało, że zarówno w reklamie tej...

Nie spodziewałam się tak zacnej lektury. Z czeskim humorem z reguły się rozmijamy, po prostu zupełnie mnie nie śmieszy. Tym razem było zdecydowanie inaczej. Każda z ukazanych w tym niewielkim dziełku postaci jest charakterystyczna, rzec by można, że wręcz charakterna. Ciotka – podskakujący zbiór słowiańskich przysłów, doktor Vlach – krynica wiedzy wszelakiej, tytułowy Saturnin – sługa, a zarazem organizator życia swojego chlebodawcy, panna Barbora – niby trzpiotka, a jednak mistrz kierownicy i zbiór przymiotów wszelkich. Można by tak jeszcze chwilę wymieniać, lecz po co? Po prostu sami sięgnijcie po tę lekturę i zanurzcie się w tej finezyjnej narracji w jednocześnie precyzyjnym i prześmiesznym żartobliwym stylu. Zauroczyła mnie ta książka. Teoretycznie o niczym, a pełna życiowych porad. Bez moralizatorstwa i zadęcia, wręcz przeciwnie z puszczaniem oka do czytelnika. Jeśli jeszcze nie mieliście przyjemności spotkania z tym autorem – namawiam. Nie będziecie żałować.

Nie spodziewałam się tak zacnej lektury. Z czeskim humorem z reguły się rozmijamy, po prostu zupełnie mnie nie śmieszy. Tym razem było zdecydowanie inaczej. Każda z ukazanych w tym niewielkim dziełku postaci jest charakterystyczna, rzec by można, że wręcz charakterna. Ciotka – podskakujący zbiór słowiańskich przysłów, doktor Vlach – krynica wiedzy wszelakiej, tytułowy...

Książka pisana podczas II Wojny Światowej ku pokrzepieniu serc, krzepi je cały czas. Obraz beztroskiego lata wypełnionego ciepłymi wieczorami i łańcuchem anegdot bawiących po dziś dzień. Wspaniała propozycja dla osób pragnących eleganckiej satyry, czeskiego dowcipu i poczucia, że kiedyś wszystko jakoś tam się ułoży. Poza tym - klasyka literatury czeskiej, pozycja obowiązkowa dla fascynatów kulturą naszych południowych Sąsiadów.

Książka pisana podczas II Wojny Światowej ku pokrzepieniu serc, krzepi je cały czas. Obraz beztroskiego lata wypełnionego ciepłymi wieczorami i łańcuchem anegdot bawiących po dziś dzień. Wspaniała propozycja dla osób pragnących eleganckiej satyry, czeskiego dowcipu i poczucia, że kiedyś wszystko jakoś tam się ułoży. Poza tym - klasyka literatury czeskiej, pozycja...

Sądząc po recenzjach spodziewałam się dużej dawki humoru. Niestety, książka rozczarowała mnie pod tym względem. Po kilku rozdziałach byłam gotowa odłożyć ją i nie tracić czasu... ale akcja nieco się rozkręciła i przeczytałam do końca, czego mimo wszystko nie żałuję. Nie było bardzo zabawnie, ale czytało się szybko i jakąś tam dozę rozrywki zapewniła mi ta historia. Niech będzie te sześć gwiazdek...

Sądząc po recenzjach spodziewałam się dużej dawki humoru. Niestety, książka rozczarowała mnie pod tym względem. Po kilku rozdziałach byłam gotowa odłożyć ją i nie tracić czasu... ale akcja nieco się rozkręciła i przeczytałam do końca, czego mimo wszystko nie żałuję. Nie było bardzo zabawnie, ale czytało się szybko i jakąś tam dozę rozrywki zapewniła mi ta historia. Niech...

Połączenie humoru czeskiego i angielskiego, czyli odstresowująca dawka przyjemności. Bardzo lubię tego typu literaturę.

Połączenie humoru czeskiego i angielskiego, czyli odstresowująca dawka przyjemności. Bardzo lubię tego typu literaturę.

Naprawdę dobre

Naprawdę dobre

Lekka i sympatyczna lektura. W sam raz na wakacje. Rozumiem skąd wzięła się jej popularność, choć właściwie jest o niczym:). Ale "to nic" jest tak opisane, że już w połowie zacząłem się martwić, że kiedyś się skończy.

Lekka i sympatyczna lektura. W sam raz na wakacje. Rozumiem skąd wzięła się jej popularność, choć właściwie jest o niczym:). Ale "to nic" jest tak opisane, że już w połowie zacząłem się martwić, że kiedyś się skończy.