Cóż to była za wspaniała, słodko-gorzka opowieść!
To historia rozchwianej emocjonalnie, trochę wycofanej,
nie wierzącej w siebie dziewczyny i po trosze jej brata bliźniaka,Wojtka.
Uwierzyła w siebie dopiero za sprawą mężczyzny,
z którym los przypadkowo ją zetknął i dziecka swojej przyjaciółki, ktore bardzo pokochała.
Książkę z przyjemnością się czyta, napisana jest ładnym językiem
a fabuła przyprawia o uśmiech, wzruszenie i łzy.
Ja nazwałabym ją nawet beletrystyką psychologiczną.
Z przyjemnością sięgam po następną część.

Cóż to była za wspaniała, słodko-gorzka opowieść!
To historia rozchwianej emocjonalnie, trochę wycofanej,
nie wierzącej w siebie dziewczyny i po trosze jej brata bliźniaka,Wojtka.
Uwierzyła w siebie dopiero za sprawą mężczyzny,
z którym los przypadkowo ją zetknął i dziecka swojej przyjaciółki, ktore bardzo pokochała.
Książkę z przyjemnością się czyta, napisana jest ładnym...

Główna bohaterka jest niezmiernie irytująca, jednak dzięki umiejętnie dobranej obsadzie pozostałych postaci nie jest aż tak bardzo denerwująca. Ogólnie książka jest ciepłą opowieścią o prozie życia, czasem nieszczęśliwych wypadków ale także i o szczęśliwym trafie. Polecam ❤️🙂

Główna bohaterka jest niezmiernie irytująca, jednak dzięki umiejętnie dobranej obsadzie pozostałych postaci nie jest aż tak bardzo denerwująca. Ogólnie książka jest ciepłą opowieścią o prozie życia, czasem nieszczęśliwych wypadków ale także i o szczęśliwym trafie. Polecam ❤️🙂

Zawiła, intrygująca , pełna niespodzianek. Wydarzeń radosnych ale i przykrych . Niby fikcja literacka ale zdarzają się w życiu różne zawiłości i zakręty. Polecam

Zawiła, intrygująca , pełna niespodzianek. Wydarzeń radosnych ale i przykrych . Niby fikcja literacka ale zdarzają się w życiu różne zawiłości i zakręty. Polecam

Książka ciekawa ale dużo opisu a za mało dialogu że aż połowie książki odechciało mi się ją czytać.

Książka ciekawa ale dużo opisu a za mało dialogu że aż połowie książki odechciało mi się ją czytać.

Jedna z najlepszych polskich obyczajówek, które przeczytałam w życiu. Ostatnio trafiały mi się same obyczajówki, które były albo płytkie, takie powierzchowne, albo główni bohaterowie byli tacy, że nie potrafiłam ich polubić i kibicować. A tu nie dość, że mamy głębie, to jeszcze bohaterów, którzy pomimo wad, da się polubić, a już zwłaszcza kibicować. Więc jeśli tak jak ja macie problem z polskimi obyczajówkami, to nie zrażajcie się, tylko czytajcie tą powieść. Zastanie was miła niespodzianka. A ja już nie mogę doczekać się kolejnej części, z pewnością przeczytam.

Jedna z najlepszych polskich obyczajówek, które przeczytałam w życiu. Ostatnio trafiały mi się same obyczajówki, które były albo płytkie, takie powierzchowne, albo główni bohaterowie byli tacy, że nie potrafiłam ich polubić i kibicować. A tu nie dość, że mamy głębie, to jeszcze bohaterów, którzy pomimo wad, da się polubić, a już zwłaszcza kibicować. Więc jeśli tak jak ja...

Po przesłuchaniu tej książki nasunęło mi się jedno słowo: życiowa. Jedna z niewielu książek obyczajowych, która mnie nie znudziła. Bardzo podobała mi się zarówno sama historia, jak i interpretacja lektorki czytającej audiobooka.

Po przesłuchaniu tej książki nasunęło mi się jedno słowo: życiowa. Jedna z niewielu książek obyczajowych, która mnie nie znudziła. Bardzo podobała mi się zarówno sama historia, jak i interpretacja lektorki czytającej audiobooka.

Książka jest niesamowita. Chyba w żadnej książce, którą do tej pory przeczytałam, nie było tyle uczuć. Wzruszenie, rozpacz, śmiech czy niepewność.
Co prawda główna bohaterka niekiedy bardzo mnie irytowała swoim zachowaniem. Chociaż mogę to zrozumieć ze względu na trudne dzieciństwo.
Za to bardzo lubię Wojtka i z przyjemnością przeczytam drugą część, właśnie o nim

Książka jest niesamowita. Chyba w żadnej książce, którą do tej pory przeczytałam, nie było tyle uczuć. Wzruszenie, rozpacz, śmiech czy niepewność.
Co prawda główna bohaterka niekiedy bardzo mnie irytowała swoim zachowaniem. Chociaż mogę to zrozumieć ze względu na trudne dzieciństwo.
Za to bardzo lubię Wojtka i z przyjemnością przeczytam drugą część, właśnie o nim

Spokojna, wyciszająca pozycja. Można pisać o miłości, życiu, dzieciach bez nadmiaru brutalności i dziwnych opisów scen erotycznych.

Spokojna, wyciszająca pozycja. Można pisać o miłości, życiu, dzieciach bez nadmiaru brutalności i dziwnych opisów scen erotycznych.

Edyta to wyobcowana trzydziestolatka wiodąca spokojne, samotne życie przepełnione rutyną. Nie lubi się wyróżniać. Jest osobą bardzo skromną. Ma stałą pracę i własne mieszkanie. Życie idealne, tak mogłoby się wydawać. Kobieta bez zmartwień. Nic jednak bardziej mylnego! Edyta wychowała się wraz z idealnym bratem bliźniakiem, co nie było łatwe. Dla ojca Edyta jest nikim. Zwyczajnie dla niego nie istnieje, co jest bardzo przykre dla Edyty. Jednak taki stan rzeczy ma miejsce do czasu...

Pewnego dnia Edyta dostaje szansę awansu w pracy. Kobieta nie jest z tego powodu zadowolona, jednak przyjmuje propozycję szefa, własnego brata. Od tego momentu jej życie obraca się o 180 stopni. Zaczynają pojawiać się problemy. Badania kontrolne z niespodziewaną diagnozą, spotkanie po latach z przyjaciółką z dzieciństwa oraz mały chłopiec, którego pokochała. Czy Edyta ma szansę na szczęście? Jakie karty ma dla niej los?

Jest to moje kolejne spotkanie z twórczością Katarzyny Kieleckiej, które ponownie mnie nie zawodzi. Ta powieść skłania do wielu refleksji nad życiem. Udowadnia nam, że nikt z nas nie wie, co tak naprawdę w przyszłości przyniesie nam los. ,,Sedno życia” to piękna powieść o miłości, życiu, nienawiści ze strony najbliższych, żalu, braku akceptacji siebie, chorobie oraz stracie bliskich. Bardzo ciekawa fabuła. Idealnie wykreowani bohaterowie, zarówno Ci dobrzy, jak i źli. Ta książka porusza wiele istotnych w życiu kwestii. Jest Bardzo wartościowa. Pokazuje także jak trudno jest uwierzyć w miłość oraz to, że kochać także trzeba się nauczyć. Zakończenie tej części bardzo mnie zaskoczyło. Z całego serca polecam! Mnie bardzo wciągnęła i z przyjemnością sięgnę po kolejną część cyklu pt. ,,Piętno dzieciństwa”. Dziękuję wydawnictwu Szara Godzina za zaufanie i egzemplarz do recenzji ❤.

Edyta to wyobcowana trzydziestolatka wiodąca spokojne, samotne życie przepełnione rutyną. Nie lubi się wyróżniać. Jest osobą bardzo skromną. Ma stałą pracę i własne mieszkanie. Życie idealne, tak mogłoby się wydawać. Kobieta bez zmartwień. Nic jednak bardziej mylnego! Edyta wychowała się wraz z idealnym bratem bliźniakiem, co nie było łatwe. Dla ojca Edyta jest nikim....

Nasze oczekiwania w stosunku do życia często mijają się z rzeczywistością. I podobnie jest w życiu bohaterki Edyty. Mimo, że ma już trzydzieści lat, to jakoś nie trafiła jeszcze na odpowiedniego mężczyznę. Za to ma wiele kompleksów od wyglądu począwszy do stosunków rodzinnych. Na dodatek rodzony brat bliźniak angażuje ją do pracy w banku, gdzie jest dyrektorem, a nie jest to wymarzona posada.
Najbliższą jej osobą jest przyjaciółka Agata, z którą trochę rozluźniły się stosunki. Los jednak bywa przewrotny i przyjaciółki spotykają się w drzwiach przychodni onkologicznej. Niestety obie musza zmagać się z okrutną chorobą jaką jest nowotwór.
Nie będę zdradzała dalszych losów kobiet, ale trzeba przyznać, że autorka zafundowała czytającym całą masę emocji. Od scen bardzo zabawnych, po takie gdy zatrzymywało się serce ze wzruszenia.
Owszem jest oczywiście piękny wątek uczuciowy, moje ukochane sceny nadmorskie, ech naprawdę dobrze się czytało.
Ale żeby nie było, że tylko jest słodko i romantycznie, to informuję, że poruszane są bardzo ważne tematy związane z procesem tworzenia rodziny zastępczej oraz skrywanego za wieloma drzwiami problemu znęcania się psychicznego i fizycznego nad członkiem rodziny.

Nasze oczekiwania w stosunku do życia często mijają się z rzeczywistością. I podobnie jest w życiu bohaterki Edyty. Mimo, że ma już trzydzieści lat, to jakoś nie trafiła jeszcze na odpowiedniego mężczyznę. Za to ma wiele kompleksów od wyglądu począwszy do stosunków rodzinnych. Na dodatek rodzony brat bliźniak angażuje ją do pracy w banku, gdzie jest dyrektorem, a nie jest...