Muchy

Mucha tu, mucha tam, a plaga szaleje. Jak się zapewne domyślacie autor nie żałował odpowiednio makabrycznych opisów. Będę teraz klepał muchy na lewo i prawo. Jak to kiedyś ktoś mądry powiedział: Lepiej być łowcą, niż zwierzyną. Bardzo dobry horror!!!

Mucha tu, mucha tam, a plaga szaleje. Jak się zapewne domyślacie autor nie żałował odpowiednio makabrycznych opisów. Będę teraz klepał muchy na lewo i prawo. Jak to kiedyś ktoś mądry powiedział: Lepiej być łowcą, niż zwierzyną. Bardzo dobry horror!!!

Co to była za przygoda. Muchy, Antoni i Krystyna równa się Armagedon. Kiedy czytałem o nawiedzeniach Antoniego leżałem ze śmiechu. Tomaszu chylę czoła przed Tobą. Ta książka to prawdziwy rollercoster.

Co to była za przygoda. Muchy, Antoni i Krystyna równa się Armagedon. Kiedy czytałem o nawiedzeniach Antoniego leżałem ze śmiechu. Tomaszu chylę czoła przed Tobą. Ta książka to prawdziwy rollercoster.

Autor w powieści postanawia zabrać czytelników do swej rodzinnej miejscowości, by ukazać co się może stać, gdy w pewnych niecodziennych okolicznościach związanych z likwidacją szpitala dochodzi do przerażającej mutacji zwykłych pospolitych much. Owe stworzenia na skutek kontaktu z przeterminowanymi lekami i odpadami po operacjach trafiają do zwykłego kontenera na śmieci, który staje się swoistym inkubatorem dla wyklucia się nowej śmiercionośnej odmiany much-morderców.

Niedługo po wydostaniu się na wolność owady, które wielkością dorównują dojrzałym śliwkom zaczynają atakować mieszkańców miasta. Problem staje się na tyle poważny, iż do walki z nim staje sam Minister Obrony - Antoni, który na skutek „objawień“, a może choroby psychicznej postanawia walczyć z zagrożeniem w niecodzienny sposób...

Przyznam szczerze, że nigdy dotąd nie miałem okazji czytać takiej książki, jak „Muchy“ Tomasza Siwca. Połączenie horroru ekstremalnego, z ogromną dawką czarnego humoru i satyrą w rodzaju „Ucho Prezesa“ czy „Dziennik Jacka Federowicza“ wypadło autorowi fantastycznie. W trakcie czytania książki na zmianę częstowany byłem opisami makabrycznych scen jakich sprawcami były muchy, by chwilę później uśmiechać się i kręcić z niedowierzania głową czytając o pomysłach Pana Antoniego. Również zakończenie historii zasługuje na uznanie, mimo iż jest możliwe do przewidzenia to napisane w sposób wyjątkowo humorystyczny i ciekawy. Warto również podkreślić, iż styl pisarski książki jest bardzo lekki, a pojawiające się w niej odnośniki do innych książek Phantom Books, sprawiły iż w niedługim czasie na pewno po nie sięgnę.

Autor w powieści postanawia zabrać czytelników do swej rodzinnej miejscowości, by ukazać co się może stać, gdy w pewnych niecodziennych okolicznościach związanych z likwidacją szpitala dochodzi do przerażającej mutacji zwykłych pospolitych much. Owe stworzenia na skutek kontaktu z przeterminowanymi lekami i odpadami po operacjach trafiają do zwykłego kontenera na śmieci,...

Przyroda nie lubi przestoju, sama potrafi zadbać o siebie jak i utrzymać międzygatunkową równowagę. Kiedy więc skończyła się era Michała Sumińskiego i programu "Zwierzyniec" oraz Gucwińskich i ich "Z kamerą wśród zwierząt", było tylko kwestią czasu jak powstałą lukę wypełni kolejny biegle orientujący się w życiu okolicznej fauny. Stało się, bo tak jak niegdyś z zapartym tchem wsłuchiwałem się w opowieści o naturze zwierząt tak i dzisiaj z mniejszym lub większym porywem czytam o ich ciut bardziej krwiożerczych instynktach.

Tomasz Siwiec i numerek czternaście w serii Phantom Books Horror, to kolejny animal horror i kolejny odcinek z życia Suchej Beskidzkiej. To tutaj dochodzi do splotu niefortunnych wydarzeń i miasto ogarnia plaga zmutowanych much. To tutaj zaczyna się od nerwowych odtrąceń natrętnych owadów, śmiertelnych klepnięć by unieszkodliwić insekta aż w końcu nadchodzi nieuchronny ból i świadomość ugryzienia. Ból, który każdy z mieszkańców chciałby wybrać jako ten ostatni. Ból, który jest początkiem nadchodzącego końca.

"Muchy" to krwista, brutalna i bezwzględna opowieść, bo autor przy jej kreowaniu nie stosował się do dżentelmeńskiej zasady "bez kobiet i dzieci". Miejscowa plaga "dotyka" każdego bez wyjątku, od noworodków do przedstawicieli uniwersytetu trzeciego wieku. Masakra jaka zalewa miasto zbiera swoje krwawe żniwo korzystając z ludzkiej pazerności, niechlujstwa i arogancji powodując, że czytelnik może wahać się po której stronie określić swoje stanowisko. Czy będzie tym, który współczuje biednemu społeczeństwu w ich niedoli, czy też będzie obserwował chłodnym wzrokiem jak dopełnia się kres ludzkiego bytu? A ten zdaje się być nieunikniony, gdyż następujące po sobie fazy mutacji nie pozostawiają złudzeń kto jest na końcu łańcucha pokarmowego. Jest i niespodzianka, bo tak jak w przypadku Skorków, tak i tutaj autor stawia na planszy kolejnego gracza. Jeszcze bardziej groteskową postać i jeszcze bardziej nieokiełznaną.

Zdecydowanie drażnił mnie polityczny aspekt tej opowieści - przytaczanie charakterystycznych postaci, ich ułomności jak i całej otoczki jaka się z tym wiąże. Obecnie politykę mamy upchaną na każdym kroku do takiego stopnia, że momentami aż strach otworzyć lodówkę, by zaraz nie wyskoczył z niej złotousty orator czy błyskotliwy wizjoner. Chciałoby się wówczas uciec do książki, zrelaksować ale w tym przypadku będą to marne starania, bo oni tu już czekają. Tonący w swoich absurdalnych pomysłach z nieomylną wizją sukcesu, uchwyceni w niecodziennych sytuacjach, skutecznie odrywają uwagę od katastrofalnych wydarzeń z jakimi przyszło zmierzyć się rodakom.

Podsumowując, "Muchy" to historia o prostej konstrukcji, momentami śmieszna i barwnie przedstawiona masakra. Wyraźnie słychać złowrogie bzyczenie natrętów oraz plask upadających ludzkich ciał. Na tle poprzednich książek autora, ustawiam ją w połowie skali, bo póki co Wataha to mój numer jeden.

Przyroda nie lubi przestoju, sama potrafi zadbać o siebie jak i utrzymać międzygatunkową równowagę. Kiedy więc skończyła się era Michała Sumińskiego i programu "Zwierzyniec" oraz Gucwińskich i ich "Z kamerą wśród zwierząt", było tylko kwestią czasu jak powstałą lukę wypełni kolejny biegle orientujący się w życiu okolicznej fauny. Stało się, bo tak jak niegdyś z zapartym...

Upalny dzień. Prowadzę konwersację z moją żoną :
Ja: Kochanie nie zostawiaj obierek na blacie w kuchni, bo się nowe muchy zlatują.
Żona: A skąd wiesz, że są nowe?? Rozmawiałeś z nimi?? A może z którąś z nich się zaprzyjaźniłeś??
Potem następują dwa tygodnie beki ze mnie. Kurtyna.
Ale tak prawdę powiedziawszy, to dobrze by było tak umieć pogadać z muchami. Szczególnie z takimi co potrafią odgryźć to i owo. Z taką ekipą nie ma bata, jesteś kozak na dzielni, którego nic nie rusza.

Na skutek nieprawidłowego składowania odpadów szpitalnych, Suchą Beskidzką nawiedza plaga morderczych much. Tymczasem Minister Obrony Narodowej, na skutek pewnych "wizji", postanawia stać się bohaterem narodowym i wyrusza mieszkańcom na ratunek. Tylko czy jego działania przyniosą zamierzony skutek?? A może całą planetę czeka armagedon??...

Gdyby zaznaczyć na mapie Polski czarny punkt, z największą ilością zgonów spowodowanych przez dziwaczne stworzenia na metr kwadratowy, to na pewno byłaby to Sucha Beskidzka. Co też tam się wyrabia?? Larwy, dziki, skorki, a teraz muchy. Małe, upierdliwie brzęczące nad uchem kiedy próbujesz zasnąć, zamieniają się w istne maszyny śmierci. Dziecko, dorosły pies czy kot, to dla nich bez różnicy. Traktują wszystkich jak "gówno", czyli ich ulubiony przysmak. Ale, żeby nie było zbyt nudno, dorzucimy do tego nawiedzonego polityka, z coraz to dziwniejszymi pomysłami na pozbycie się bzyczących natrętów. Jego postać dodaje powieści dużo akcentów humorystycznych, przy których bawiłem się wyśmienicie. I jeszcze rewelacyjnie nawiązanie do jednej z powieści Roberta Cichowlasa. Skradło to moje serducho całkowicie. Szczególnie, że wprowadza do książki conieco więcej, niż tytułowe muchy.

Podsumowując, maestro Siwiec w wybornej formie, a Sucha Beskidzka nadal oblegana przez krwiożercze stworzenia. A mnie każdy przeczytany animal horror utwierdza w przekonaniu, że uwielbiam ten gatunek literacki. Także bzzzzz, bzzzzz, polecam wszystkim!

Upalny dzień. Prowadzę konwersację z moją żoną :
Ja: Kochanie nie zostawiaj obierek na blacie w kuchni, bo się nowe muchy zlatują.
Żona: A skąd wiesz, że są nowe?? Rozmawiałeś z nimi?? A może z którąś z nich się zaprzyjaźniłeś??
Potem następują dwa tygodnie beki ze mnie. Kurtyna.
Ale tak prawdę powiedziawszy, to dobrze by było tak umieć pogadać z muchami. Szczególnie z...

Fajny animal horror! Nieźle się przy niej uśmiałam! Przy opuszczonym szpitalu w kontenerze z odpadami pooperacyjnymi dochodzi do mutacji much… Wielkie tłuste muszyska zaczynają atakować ludzi… Działania polityka zamiast zlikwidować muchy powodują ich mutację… A to co postanowił wysłać by łapało muchy sprawiło, że mało nie padłam ze śmiechu… Nie ma nadziei dla rodzaju ludzkiego… Politycznie prześmiewcza... Są zjawiska paranormalne, objawienia matkoboskie…Absurdalna i bluźniercza. Polecam

Fajny animal horror! Nieźle się przy niej uśmiałam! Przy opuszczonym szpitalu w kontenerze z odpadami pooperacyjnymi dochodzi do mutacji much… Wielkie tłuste muszyska zaczynają atakować ludzi… Działania polityka zamiast zlikwidować muchy powodują ich mutację… A to co postanowił wysłać by łapało muchy sprawiło, że mało nie padłam ze śmiechu… Nie ma nadziei dla rodzaju...

Raptem kilka miesięcy temu zmierzyłem się ze "Skorkami", teraz przyszła kolej na kolejne robactwo - znane przez wszystkich i przez wszystkich znienawidzone MUCHY. Zwyczajna mucha (jedna sztuka) potrafi niemożebnie wku#wić nawet najspokojniejszego człowieka, jeszcze gorzej, gdy będzie ich cały chmara, będą gigantyczne, nie takie znowu bezbronne i nastawione na konsumpcję [ludzi] oraz błyskawiczne rozmnażanie się...

...dokładnie z takimi muchami muszą zmierzyć się mieszkańcy Suchej Beskidzkiej. Książka podzielona jest na 3 części - w pierwszej poznajemy genezę narodzin zmutowanych owadów oraz losy ludzi w zaatakowanym mieście, w drugiej części przybywa wyczekiwany ratunek (no może nie do końca),trzecia część to już jazda bez trzymanki, nie będę spoilował - powiem tylko, że zatytułowana jest "PURE FUCKING ARMAGEDON". 😄 Trzeba zaznaczyć, że akt drugi wprowadza na scenę głównego 'ludzkiego' bohatera - nieustraszonego Ministra Obrony Narodowej, niejakiego... Antoniego. Jest to dość barwna postać, nieco tragiczna, na dodatek mężczyzna doświadcza objawień które, hmm... Jakby to ująć... Niejako determinują jego poczynania w misji ocalenia Suchej Beskidzkiej przed plagą much. Kiedy konwencjonalne metody zaczynają zawodzić, trzeba posunąć się o krok dalej... Gwarantuję, że nikt nie wpadnie na to, co okaże się ostateczną bronią w walce z tytułowymi "Muchami"...

Najnowszy animal horror Tomasza Siwca oferuje dokładnie to, na co liczyłem, i do czego 'przyzwyczaił' mnie autor. Jest obrzydliwie, krwawo i... śmiesznie. Nieustająca, szalona akcja (są nawet wybuchające helikoptery),odjechane pomysły i zjadliwy humor zaserwowane w zgrabnym, sprawdzonym stylu. Przy czym mogą pojawić się i tacy, którym żarty autora nie przypadną do gustu. Pewne... dyskretne nawiązania (😂) mogą nasuwać skojarzenia z autentycznymi postaciami Partii Rządzącej. Niestety - sposób w jaki są oni przedstawieni w książce ciut mija się z wizją ich zwolenników i wyznawców... (Co ciekawe, mimo całej swojej absurdalności - nie mija się jakoś nadzwyczaj bardzo z rzeczywistością, zaliczam to do nowego poziomu grozy zaprezentowanej w "Muchach"). Tak więc wiecie - czytajcie Siwca póki pisze i wydaje, bo pewnego dnia może się okazać, że facet zaginął w niewyjaśnionych okolicznościach, a jego książki staną się literaturą zakazaną w Krainie Dobrobytu i trzeba będzie wszystko spalić...

Raptem kilka miesięcy temu zmierzyłem się ze "Skorkami", teraz przyszła kolej na kolejne robactwo - znane przez wszystkich i przez wszystkich znienawidzone MUCHY. Zwyczajna mucha (jedna sztuka) potrafi niemożebnie wku#wić nawet najspokojniejszego człowieka, jeszcze gorzej, gdy będzie ich cały chmara, będą gigantyczne, nie takie znowu bezbronne i nastawione na konsumpcję...

Zaczytujecie się w animal horrorach? Umieracie ze strachu na myśl o potęznych krabach Guya? A może tak kochacie zwierzaki że lubicie jak ludzkość dostaje od nich po dupie?

Jeśli tak, to standardowo-mam coś co może was zainteresować, Wielkie, upierdliwe i zmutowane muchy. 🤗

Słowem wstępu: przed wami wspaniały numer 14 z kolekcji Phantom books. Były już dziki, larwy, aligator wiec pora na coś latającego.

Jeśli jest coś pewnego w opowieściach Tomka, to to że Sucha Beskidzka ma często ostro przekichane. Nie inaczej jest tym razem bo od niej wszystko się zaczyna.

Zaczynamy klasycznie od niebezpiecznych odpadach w nieodpowiednim miejscu, dodajmy do tego troche wysokiej temperatury i muchy a wyjdzie nam solidny armagedon.

Tomek jak zawsze, nie cacka sie z bohaterami: wiec nie przyzwyczajajcie się bo i tak nadziei nie ma dla nikogo. W tle całej historii mamy pewnego znanego Polityka który uważa się za zbawce narodu i próbuje zapobiec katastrofie: to co z tego wyjdzie przejdzie wasze najśmielsze oczekiwania i gwarantuje że padniecie ze śmiechu. Ale to już nie będę spoilerował, książka jest na tyle krótka że bez problemu przeczytacie ją w jeden wieczór.

Książka jest dostępna w pakiecie z "krwawym połowem" na sklepie okolicy strachu, tak więc atakujcie póki nakład jest.

Bzzzz....

Zaczytujecie się w animal horrorach? Umieracie ze strachu na myśl o potęznych krabach Guya? A może tak kochacie zwierzaki że lubicie jak ludzkość dostaje od nich po dupie?

Jeśli tak, to standardowo-mam coś co może was zainteresować, Wielkie, upierdliwe i zmutowane muchy. 🤗

Słowem wstępu: przed wami wspaniały numer 14 z kolekcji Phantom books. Były już dziki, larwy,...

Uwielhiam Siwca za te animal horrory

Uwielhiam Siwca za te animal horrory

Dla sympatyków horroru z półki tzw. animal horror. Ja prozę Tomasza Siwca czytam sobie w drodze do pracy i z pracy. Małe formaty idealnie pasujące do torby i treść, która nie pozwala zasnąć. Niczego więcej mi nie trzeba.

Dla sympatyków horroru z półki tzw. animal horror. Ja prozę Tomasza Siwca czytam sobie w drodze do pracy i z pracy. Małe formaty idealnie pasujące do torby i treść, która nie pozwala zasnąć. Niczego więcej mi nie trzeba.