Interesująca próba napisania w języku polskim powieści obyczajowej z realiami brytyjskimi początku XX wieku. Coś jakby Jane Austen tylko sto lat później. Próba, jak dla mnie, średnio udana.

Z polskich pisarzy, którym udawało się takie powieści dobrze napisać (tyle że w innym gatunku),znam tylko Macieja Słomczyńskiego i jego słynną serię pisaną pod pseudonimem Joe Alex. No ale Słomczyński był spolszczonym Amerykano-Brytyjczykiem i znakomitym tłumaczem,

Interesująca próba napisania w języku polskim powieści obyczajowej z realiami brytyjskimi początku XX wieku. Coś jakby Jane Austen tylko sto lat później. Próba, jak dla mnie, średnio udana.

Z polskich pisarzy, którym udawało się takie powieści dobrze napisać (tyle że w innym gatunku),znam tylko Macieja Słomczyńskiego i jego słynną serię pisaną pod pseudonimem Joe Alex....

Bardzo ciężko polubić główną bohaterkę - i coś czuję, że tak właśnie miało być. Niestety nie znalazłam za wiele obok tego w tej książce, co mogłoby mnie skłonić do kontynuowania tej historii w kolejnych tomach. :(

Bardzo ciężko polubić główną bohaterkę - i coś czuję, że tak właśnie miało być. Niestety nie znalazłam za wiele obok tego w tej książce, co mogłoby mnie skłonić do kontynuowania tej historii w kolejnych tomach. :(

Muszę przyznać, jako koneser książek historycznych, że to całkiem ciekawa pozycja jeśli chodzi o złamanie typowego obrazu bohaterek tego typu książek. Nie polubiłam kompletnie bohaterki ale mi się to podoba. Elenor jest ciekawym przykładem fame fatale. Jej przesłanki do działania są jednak zrozumiałe i dobrze oddają realia początku 20 wieku w kontekście pozycji samotnej damy z wyższych sfer. Wątek Irlandczyka też jest ciekawy i mam nadzieje, że wszystko bardziej się rozwinie w dalszych częściach. Ogólnie spoko jeśli chodzi o fabułę, ale bohaterowie trochę mi odstawali jakością do przedstawionej historii. Lekka płycizna ale mam nadziej, że w dalszych częściach, które mam zamiar przeczytać będzie z nimi lepiej.

Muszę przyznać, jako koneser książek historycznych, że to całkiem ciekawa pozycja jeśli chodzi o złamanie typowego obrazu bohaterek tego typu książek. Nie polubiłam kompletnie bohaterki ale mi się to podoba. Elenor jest ciekawym przykładem fame fatale. Jej przesłanki do działania są jednak zrozumiałe i dobrze oddają realia początku 20 wieku w kontekście pozycji samotnej...

Ta pani niech raczej leczy ludzi może lepiej jej to wychodzi

Ta pani niech raczej leczy ludzi może lepiej jej to wychodzi

Sam pomysł na historię świetny, ale nie polubiłam głównej bohaterki. Rozumiem jej pobudki, ale niestety jest niesamowicie irytującą osobą.

Sam pomysł na historię świetny, ale nie polubiłam głównej bohaterki. Rozumiem jej pobudki, ale niestety jest niesamowicie irytującą osobą.

Książkę czyta się szybko. Największym atutem niniejszej pozycji jest historia i główna bohaterka.
Nora to pewna siebie kobieta, która momentami wydaje się arogancka i butna.
Kiedy zaczęłam poznawać ją bliżej, wnikać w jej historię, to zrozumiałam, że jej charakter wynika z życiowych doświadczeń.
Cieszę się, że to nie koniec tej historii.
Polecam

Książkę czyta się szybko. Największym atutem niniejszej pozycji jest historia i główna bohaterka.
Nora to pewna siebie kobieta, która momentami wydaje się arogancka i butna.
Kiedy zaczęłam poznawać ją bliżej, wnikać w jej historię, to zrozumiałam, że jej charakter wynika z życiowych doświadczeń.
Cieszę się, że to nie koniec tej historii.
Polecam

Kiedy rozpoczynałam lekturę "Damy Kier" i na pierwszych stronach poznałam Lady Eleanor, pomyślałam, że się nie polubimy. Bo nie jest to typ bohaterki, za którym od pierwszego rozdziału skoczy się w ogień — w końcu bezwzględnie manipuluje i ewidentnie coś knuje, choć na początku pojęcia nie mamy co.

Jednak po lekturze wiem, że nie czytałam opowieści o podłej manipulantce, tylko o potwornie samotnej młodej kobiecie, która chciałaby wreszcie zaznać odrobiny spokoju. I teraz także rozumiem, że autorka wcale nie chciała, żebym pokochała protagonistkę. Nora nie została stworzona do kochania. Ona ma nas poprowadzić przez tę nielekką i pełną intryg opowieść. I robi to w wielkim stylu.

Książka świetnie oddaje klimat XX wieku. Opisy są piękne, plastyczne, a każdy z bohaterów, choćby pojawiał się w jednej scenie, ma swoją własną osobowość. Uwielbiałam to, że każdy miał swój charakter. Postacie nie służyły jedynie za wypełnienie tła. One naprawdę żyły.

Trochę to trwało, zanim połapałam się we wszystkich nazwiskach, ale gdy już ogarnęłam, płynęłam przez tę powieść. Chciałam się dowiedzieć, dlaczego Nora jest, jaka jest. Poznać wszystkie skrywane przed nami tajemnice. Po części jestem usatysfakcjonowana zakończeniem, a po części wcale. Dlatego nie mam wyjścia — muszę sięgnąć po drugi tom ;)

Kurde, fajne to było, a nie miałam pewności, czy się odnajdę w tym gatunku, bo coraz rzadziej go wybieram. A tu jednak!

Kiedy rozpoczynałam lekturę "Damy Kier" i na pierwszych stronach poznałam Lady Eleanor, pomyślałam, że się nie polubimy. Bo nie jest to typ bohaterki, za którym od pierwszego rozdziału skoczy się w ogień — w końcu bezwzględnie manipuluje i ewidentnie coś knuje, choć na początku pojęcia nie mamy co.

Jednak po lekturze wiem, że nie czytałam opowieści o podłej manipulantce,...

Kto z nas nie marzył nigdy o poznaniu choćby cząstki edwardiańskiej Amglii? Dzięki ,,Damie Kier" taka podróż w czasie jest już możliwa ♥

Pierwsza część losów lady Eleanor obraca się wokół przybycia damy do Londynu. W stolicy Imperium nasza kapryśna, egoistyczna młoda wdowa pragnie ,,upolować" wpływowego męża. Lecz pobudki skłaniające ją do tego kroku nie są bynajmniej tak typowe, jak mogłoby się wydawać. Zamiar ten dyktuje bowiem kobiecie okrutna przeszłość, którą lady Eleanor właśnie pozostawiła za sobą -daleko w złowieszczych Indiach. Przeszłość ta jednak próbuje dotrzeć do arystokratki nawet na londyńskich salonach i Nora za wszelką cenę pragnie jej uciec...

Sama fabuła powieści jest oryginalna - tak jak wstrząsające przeżycia Eleanor. Dzięki nim lepiej się rozumie pobudki Nory... Ale zachowanie bohaterki bywało naprawdę niekonsekwentne. Oraz skandaliczne. Dziwię się, że wybiórcze londyńskie towarzystwo i tak długo tolerowało wszystkie fanaberie pani Hardinge! I nawet jeśli podczas czytania sama momentami współczułam Norze, to, co owa dama wyczyniała, stanowczo uniemożliwiało mi jej polubienie. Choć fakt, że Nora dalej walczyła - po wszystkim, co przeszła -zasługuje na prawdziwe uznanie. Mimo że sposób, w jaki to czyniła... Ale cii, to już pomińmy :D

Od kiedy na scenę wkroczył tutaj Cillian Shaw - Irlandczyk z sekretną misją dla feniańskiego ruchu oporu - akcja zaczęła się robić znacznie ciekawsza. Autorka przedstawiła edwardiański Londyn w tle bardzo obrazowo i niemal namacalnie. Jednak większość salonowych scenek wyglądała podobnie, a czytanie o kolejnych wybrykach i nowych sukniach Nory... Cóż, trochę było tego za dużo. Niektóre fragmenty z powodzeniem dałoby się skrócić.  

Osoba Cilliana, jego zadanie (do którego wcale się nie palił!) i realia biednego East Endu pozwoliły na chwilę odpocząć od męczącej lady Eleanor oraz salonów. I ukazały też wyraźny kontrast obu światów. Pozwoliło to nam nie zapomnieć, że ówczesne życie nie sprowadzało się tylko do wystawnych herbatek... Ciekawy zabieg w książce stanowi to, że prawie każda z postaci chciała wykorzystać pozostałe do swoich celów! Intryg nie brakowało. A najbardziej fascynującą postacią okazał się wielokrotnie wspomniany już Cillian - niedoszły lekarz i fałszywy kelner z interesującą osobowością.

,,Dama Kier" posiadała trochę wad, ale i wiele zalet. Nie porwała mnie w pełni, jak to uczyniła potem jej wyśmienita kontynuacja ,,Król Pik". Ale książka i tak okazała się dość dobrą, intensywną lekturą ♥

Kto z nas nie marzył nigdy o poznaniu choćby cząstki edwardiańskiej Amglii? Dzięki ,,Damie Kier" taka podróż w czasie jest już możliwa ♥

Pierwsza część losów lady Eleanor obraca się wokół przybycia damy do Londynu. W stolicy Imperium nasza kapryśna, egoistyczna młoda wdowa pragnie ,,upolować" wpływowego męża. Lecz pobudki skłaniające ją do tego kroku nie są bynajmniej tak...

Akcja dzieje się w Londynie na początku XX wieku. Z Indii do Londynu przybywa młoda wdowa Eleanor wraz z dwuletnim synem i swoją służbą. Jej decyzje są niezrozumiałe dla czytelnika, odsyła syna do innej posiadłości i pod opiekę innych osób, nie intersuje się co się z nim dzieje, nie odwiedza go. Sama stroi się i bierze udział w arystokratycznych przyjęciach. Wytłumaczeniem dlaczego tak postępuje może być historia jej małżeństwa i mroczne tajemnice jej męża. Ale jak wyglądało jej małżeństwo, czytelnik dowiaduje się dopiero w połowie książki. To powieść o intrygach na salonach i niezrozumiałych we współczesnym świecie układach małżeńskich. Jest też wątek o działalności niepodległościowej Irlandczyków, którzy uciekli z Irlandii w poszukiwaniu pracy i lepszego życia. Działające w Anglii organizacje podejmowały działania konspiracyjne i terrorystczne.

Akcja dzieje się w Londynie na początku XX wieku. Z Indii do Londynu przybywa młoda wdowa Eleanor wraz z dwuletnim synem i swoją służbą. Jej decyzje są niezrozumiałe dla czytelnika, odsyła syna do innej posiadłości i pod opiekę innych osób, nie intersuje się co się z nim dzieje, nie odwiedza go. Sama stroi się i bierze udział w arystokratycznych przyjęciach. Wytłumaczeniem...

Trochę czasu minęło zanim "połapałam" się w tych , wcale nieoczywistych, wątkach powieści. Wiele kartek przewróciłam zanim pokojarzyłam nazwiska z osobami..
Z początku wydawało mi się, że nie przebrnę przez meandry zawiłych losów Lady Nory, ale w końcu zaczęłam się wciągać w ten angielski światek intryg.
Książka pozwala poznać atmosferę panującą w londyńskich salonach.
Już zaczynam czytać kolejny tom:)

Trochę czasu minęło zanim "połapałam" się w tych , wcale nieoczywistych, wątkach powieści. Wiele kartek przewróciłam zanim pokojarzyłam nazwiska z osobami..
Z początku wydawało mi się, że nie przebrnę przez meandry zawiłych losów Lady Nory, ale w końcu zaczęłam się wciągać w ten angielski światek intryg.
Książka pozwala poznać atmosferę panującą w londyńskich...