Córki puszczy, Siostry ognia to książka napisana przez Monikę Godlewską wydana przez wydawnictwo Spisek Pisarzy.

Akcja rozgrywa się w małej osadzie otoczonej przez mroczną i nieprzystępną Puszcze. Hermetyczna społeczność, restrykcyjne zakazy i nakazy narzuca duszący, a zarazem złowrogi klimat intryg i tajemnic.

Samą historię śledzimy z perspektywy trzech sióstr będących córkami Przywódcy osady. Nie przynosi im to jednak przywilejów, ale bardziej narzuca dodatkowe obowiązki w społeczności, gdzie rola kobiety jest ściśle określona, a jej wola stłamszona.
Każda z sióstr ma odmienny charakter, świetnie obrazując rodzeństwo, które pomimo sporych różnic w osobowości kocha się i wspiera. Siostry mają także na sumieniu poważne przewinienie, wynikające z panujących zasad i obyczajów wioski. Skrzętnie skrywają nawzajem swe tajemnice czasem nawet przed samymi sobą nawzajem.
 
Przedstawione postacie są oryginalne, realistyczne i różnorodne, na, tyle że łatwo znaleźć swoją sympatię. Moją z pewnością zyskała Anna, czyli najmłodsza z sióstr, rezolutna, butna, mająca swoje pragnienia, które zamierza realizować i wcale się z tym mocno nie kryje. Jest postacią, której lekkomyślność i porywczość wpędza ją w kłopoty.

Judyta jest przykładną córką próbującą zadowolić wszystkich wokół. Niestety sama nie wie czego pragnie, zagubiona i uległa złym wpływom otoczenia. Zatraca się w swoich pragnieniach i nie potrafi kontrolować, uczuć. 

Rachel jako najstarsza trzyma pieczę nad porządkiem. Wykazuje się sprytem i ogładą, skrzętnie słuchając i wykorzystując informacje na swoją korzyść. Pod maską uprzejmości kryje swoje prawdziwe intencję. Sama niestety popada w pokusy i przekracza pewne granice, które nawet według zasad moralnych dzisiejszych czasów są nieakceptowalne. Jest niezwykle ambitna i zdolna do poświęceń, potrafi być także wyrozumiała względem swojego rodzeństwa

Akcja początkowo jest lekko chaotyczna. Autorka wprowadza za dużo informacji na raz, bez właściwego wstępu, przez co można się dość trochę pogubić.

Bardzo przydatna jest mapa i drzewo genealogiczne poszczególnych rodzin, pozwala to odnaleźć się w miejscu akcji i postaciach.
Dużo powtarzalnych imion myli czytelnika, a zarazem dobrze oddaje klimat małej społeczności. Ważne są nazwiska i powiązania rodowe co autorka zaznacza w powieści.

Zbędna wydaje się także nadmierna tajemniczość niektórych wątków, która niepotrzebnie się ciągnie i jest wspominana kilka razy w ratach, nim zostanie dopowiedziana do końca. Nie są one kluczowe, i czasem odkrywanie ich po trochu jest niepotrzebne.

Występuje też kilka przeskoków czasowych, niekiedy świetnie napędzając dynamikę akcji, lecz pojawiają się momenty gdzie, wydają się zbędne i zbytnio spłycają fabułę. Zdaje się, że niektóre fragmenty, można było bardziej rozwinąć już na wcześniejszym etapie powieści, by później wybrzmiały. Jak na przykład na etapie tłumaczenia alienacji wioski, brakowało wcześniejszego wprowadzenia, by później ta informacja po wcześniejszych wątpliwościach stała się mocnym aspektem fabuły.

Całość jest utrzymana w mrocznym klimacie, czarów i złowrogich tajemnic.

Świetnie zostały oddane relacje pomiędzy bohaterami, mieszkańcami wioski i układy, a także hierarchia społeczna tam panująca. Wszystko było logiczne i przemyślane.

Odpowiednia doza pomiędzy akcją i pełne skupienie się na klimacie mrocznego fantasy sprawiło, że całość przyjemnie się czyta. Autorka nie skupia się na niepotrzebnych romansach, nie o to w tej powieści chodzi. Bardzo dobrze zostały wplecione wątki miłosne w historie, nadając głębi postacią jednocześnie nie przytłaczając tym właściwej fabuły.

Szczególnie podobały mi się miłostki Anny, które były lekko i uroczo sugerowane jednocześnie nie wytrącając charakteru tej postaci. A także jej końcowa potrzeba przyjaźni i otaczania się ludźmi, którzy ją rozumieją, a nie podążania narzuconymi zasadami

Od pewnego momentu fabuły akcja staje się wartka. Zaskakuje czytelnika i wtajemnicza w zagadki, które nie są oczywiste. Razem z bohaterkami odkrywamy sekrety osady i jej mieszkańców.

Na wyróżnienie zasługuje z pewnością język powieści, przenosi on nas w starsze klimaty, gdzie słownictwo było dość specyficzne. 
Ma to swój urok i buduje atmosferę małej, zapomnianej wioski.

Córki puszczy, Siostry ognia to książka napisana przez Monikę Godlewską wydana przez wydawnictwo Spisek Pisarzy.

Akcja rozgrywa się w małej osadzie otoczonej przez mroczną i nieprzystępną Puszcze. Hermetyczna społeczność, restrykcyjne zakazy i nakazy narzuca duszący, a zarazem złowrogi klimat intryg i tajemnic.

Samą historię śledzimy z perspektywy trzech sióstr będących...

Monika Godlewska
"Córki puszczy, siostry ognia"
@wydawnictwospisekpisarzy

* "Zasady, nakazy, zakazy istnieją, lecz wyłącznie po to, by trzymać innych w ryzach."

* "Najgorsze są krzywdy wyrządzane z milosci."

* "Muszę zająć czymś głowę i ręce, bo najlepiej zapomina się o troskach, gdy jest coś do zrobienia."

Poznamy Rachel, Judytę oraz Anne, które urodziły się w czasach, w których kobieta ma być posłuszna i robić to co ma dla niej los. Lecz one nie pasują do tego świata, są inne niż wszystkie. A w ich krwi drzemie magia.

Fabuła jest niczym opowieść, którą słucha się z zaciekawieniem, a ona trwa tuż obok Ciebie i stajesz się jej częścią, bo historia, którą słuchasz odbywa się naprawdę. Tak jak to, że chodzisz po swoim świecie, tak teraz jesteś w innym. Przenosisz się niczym ptak wzbiajacy się w niebo, byłaś tu, a teraz jesteś gdzie indziej. Przeżywasz, odkrywasz i rozumiesz, gdzie jest Twoje ja. Lecz nie zawsze jest pięknie i kolorowo, albowiem cóż to za opowieść, która nie budzi lęku. Tutaj groza jest obecna i towarzyszy bez końca.

Akcja jest jak las podczas burzy i deszczu, w którym spacerujesz. Nie możesz się zatrzymać bo zewsząd otaczają Cię drzewa, więc nie jest to bezpieczne posunięcie. Musisz iść cały czas nie przerwalnie, zwalniając kiedy usłyszysz grzmot. A deszcz wsiaknie w Ciebie, obciąży Cię, ale spokojnie, będzie to robił powoli, tak aby nie można było tego od razu odczuć. To będzie działo się powoli, by nie móc nic z tym zrobić, jak tylko się pogodzić. By zrozumieć, że musi tak być.

Bohaterowie wykreowani są tak jak uwielbiam. Czyli z krwi i kości, charakterni, wyjątkowi. A na dodatek pełni emocji, swoich demonów z którymi się zmagają. Można wręcz poczuć jak każdy z nich żyje, gdzieś na świecie. Autorka stworzyła bohaterów, zrobiła z nich realnych ludzi, z którymi można się utożsamić.
* "Wzdycham głośno. To tutaj czuję się jak intruz, nie w Puszczy." -> Anna
* "Zaciskam dłonie w pięści. Nie tak powinno wyglądać moje życie." Rachela
* "Żyje dla chwil spędzonych w jej towarzystwie" - Judyta
U każdej z nich znalazłam cząstkę siebie.

Opisy są przepiękne, jakbym patrzyła na ilustracje, a nie czytała. To jak są dopracowane, takie realistyczne. I to wszystko, nie tylko samo piękno, ale również brutalność sprawia, że chce się wiecej. Nie tylko piękno natury jest tutaj pokazane, ale również śmierć i krew nie jest tutaj obca.

Emocje stanowią swego rodzaju równowagę, pomiędzy tym co dobre, a co złe. I tutaj każdy odbierze inaczej, więc równowaga dla każdego będzie inna. U mnie nie było równowagi emocjonalnej, u mnie był wagowy wachlarz, który bujał się na wszystkie możliwe strony. Co sprawia, że żyłam historią. Przeżywałam po swojemu, ale razem z bohaterkami.

Klimat tej historii jest duszny, przygniatający małą społecznością, taki z którego ciężko się wyrwać, a jeszcze trudniej uniknąć mroku, który czai się w umysłach każdego z Osady.

Poznamy historie z trzech perspektyw, każda można by rzec jest osobną historią, które jednak coś łączy, a jest tym życie, trudne i brutalne, z delikatna namiastką szczęścia. A my poznajemy ich życie i stajemy się jego częścią, bo nie sposób jest się z nimi nie zżyć.

Autorka ma niesamowity styl, lekki niczym piórko, a słowa czytane hipnotyzują sprawiając, że nie można się oderwać.

Podsumowując "Córki puszczy, siostry ognia" to historia, którą trzeba przeczytać, bo to fantastyka przedstawiona z innej strony. Dostaniemy w niej trudne tematy, relacje międzyludzkie. To również opowieść skłaniająca do wewnętrznych przemyśleń nad życiem.

Perun przepadł, znikł gdzieś w Puszczy myślami i szczeka, że trzeba tam przybyć by zrozumieć, trzeba przeżyć tą historię by ją pokochać!

Polecam ❤️

Monika Godlewska
"Córki puszczy, siostry ognia"
@wydawnictwospisekpisarzy

* "Zasady, nakazy, zakazy istnieją, lecz wyłącznie po to, by trzymać innych w ryzach."

* "Najgorsze są krzywdy wyrządzane z milosci."

* "Muszę zająć czymś głowę i ręce, bo najlepiej zapomina się o troskach, gdy jest coś do zrobienia."

Poznamy Rachel, Judytę oraz Anne, które urodziły się w czasach,...

Osada w puszczy, społeczeństwo gdzie kobiety nie mają głosu i są własnością ojca, poten męża i magia - fajne tło, ALE!
No właśnie ale... 4 lub 5 homoseksualnych kobiet, których dramy przytłaczają całą resztę. Tyle co skończyłam słuchać, a to jest element który pamiętam najlepiej.
Jak już to odfiltrujemy to zostaje nam raczej słaba historia - bez energii i ekscytacji - którą słuchałam by zabić czas, a nie miałam innego pomysłu.
Do tego siostry są irytujące, każda myśli tylko o sobie i swoich widzimisię.

Osada w puszczy, społeczeństwo gdzie kobiety nie mają głosu i są własnością ojca, poten męża i magia - fajne tło, ALE!
No właśnie ale... 4 lub 5 homoseksualnych kobiet, których dramy przytłaczają całą resztę. Tyle co skończyłam słuchać, a to jest element który pamiętam najlepiej.
Jak już to odfiltrujemy to zostaje nam raczej słaba historia - bez energii i ekscytacji -...

Jeśli chodzi o fantastykę to zawsze preferowałam zagranicznych, ale ostatnio przekonuję się do polskich autorów. Właśnie z tego powodu sięgnęłam po Córki puszczy siostry ognia. Książka zachęciłam mnie opisem i byłam ciekawa czy spodoba mi się treść.

Trzy siostry; Rachela, Judyta i Anna żyją w czasach gdy kobiety nie mają wpływu na swój los. Najpierw decydują o nim ojciec, a poźniej mąż. Jednak żadna z sióstr nie lubi się podporządkowywać. Rachela jest ściśnięta w małżeństwie gdzie musi utrzymać pozory, Judyta kocha inna kobietę, a Anna marzy o męskim zawodzie łowcy. We krwi sióstr płynie magia, jednak jakie skutki będzie ona miała dla mieszkańców osady?

Powiem wam że mam bardzo mieszane uczucia o tej książce.

Z jednej strony jest to piękna historia o kobietach którymi rządzą mężczyźni, a które chcą decydować o swoim losie. O sile i potędze siostrzanej więzi, jak i sile samych kobiet. Historia dzieję się w zamkniętej społeczności żyjącej w osadzie, pokazuje sojusze, kłótnie i intrygi w tak małej grupce. Jak i o tym jak działa męska władza i rywalizacja o nią.

Z drugiej strony brakowało mi momentami logiki oraz było parę wpadek. Sam fakt zamkniętej społeczności - po czasie każdy jest rodziną z każdym. Magia była tutaj bardziej dodatkiem niż głównym elementem, ale w niej też brakowało spójności - raz inkarnacja, a innym razem siła umysłu.
Jednak najbardziej raziła mnie mieszanka imion polskich i zagranicznych, na przykład mamy Józefa Denninga.

Pomimo tego faktu, książkę czytało się dość przyjemnie i lekko. Bardzo ciekawie było zobaczyć świat z trzech punktów widzenia, to jak każda z sióstr inaczej widzi tą społeczność. Styl pisania autorki jest płynny przez co szybko i łatwo czyta się tą powieść. A najważniejsza w tej lekturze jest siła kobiet.

Jak mówiłam na początku mam bardzo mieszane uczucia dlatego:

Ocena:
5/10

Współpraca z wydawnictwem Spisek Pisarzy

Jeśli chodzi o fantastykę to zawsze preferowałam zagranicznych, ale ostatnio przekonuję się do polskich autorów. Właśnie z tego powodu sięgnęłam po Córki puszczy siostry ognia. Książka zachęciłam mnie opisem i byłam ciekawa czy spodoba mi się treść.

Trzy siostry; Rachela, Judyta i Anna żyją w czasach gdy kobiety nie mają wpływu na swój los. Najpierw decydują o nim ojciec,...

Akcja toczy się w małej osadzie, odciętej od reszty świata Puszczą, do której, ze względów bezpieczeństwa, wchodzić mogą jedynie nieliczni. Poznajemy historię z perspektywy trzech sióstr: Racheli, Judyty i Anny Lowe, które są córkami Przywódzcy osady. Każda jest inna, każda ma swoje problemy, każda ma swoje tajemnice.

Rachela, najstarsza z nich jest nieszczęśliwą mężatką, która spełnienia swoich pragnień i potrzeb szuka w ramionach innego mężczyzny niż jej mąż. Judyta, zaręczona z mężczyzną którego nie kocha, ukrywa swoje uczucia i pragnienia względem innej kobiety. I wreszcie Anna, najmłodsza a zarazem najbardziej niepokorna córka, pragnie należeć do Łowców, grupy mężczyzn którzy mogą wchodzić do Puszczy aby polować, a także bronić mieszkańców osady przed grozą, która mieszka wśrod drzew puszczy.

Życie tych trzech kobiet w społeczeństwie które jest bardzo bogobojne i gdzie kobieta jest zależna od ojca lub męża, nie jest łatwe. Jeszcze trudniejsze staje się gdy mieszkańcy osady zaczynają ginąć i tylko siostry Lowe, mogą ocalić osadę albowiem w ich żyłach płynie magia.

Historię poznajemy z perspektywy każdej z sióstr, co moim zdaniem czyni tą historię bardziej pełną, ponieważ każda z nich ma do odegrania inną rolę. Jednocześnie poznajemy bliżej każdą z bohaterek, jej myśli i uczucia. Każda z kobiet podchodzi do życia w inny sposób, dlatego przy czytaniu kolejnych rozdziałów, towarzyszyły mi inne emocje.

Tło społeczne tej historii, to ludzie którzy żyją według zasad i nakazów opartych na wierze w Najwyższego Pana. To buduje nam świat, w którym kobiety nie mają właściwie żadnych praw, o ich losie decydują mężczyźni, ojcowie lub później mężowie. Rolą kobiety jest urodzenie potomka i żyć cnotliwie.

Przez książkę przewija się mnóstwo postaci, można się pogubić. Na szczęście dla osób takich jak ja, którym ciężko spamiętać wszystkich bohaterów, na końcu książki jest rozpiska wszystkich rodzin o których jest mowa.

Na ogromny plus mogę dodać, że wątek kryminalny, czyli morderstwa mieszkańców oraz poszukiwania sprawcy jest wciągający, a zakończenie jest bardzo zaskakujące.

Nie powiem żeby była to łatwa i lekka książka. Poruszone zostało kilka wątków które wzbudzają skrajne emocje: zdrada małżeńska, miłość dwóch kobiet, czy równość kobiet i mężczyzn. Dlatego moim zdaniem, po tą książkę należy sięgnąć w momencie kiedy macie dużo czasu i czystą głowę. Dzięki temu będziecie mogli całkowicie oddać się tej historii.

Ta książka w pewien sposób zmusza nas też do refleksji, nad tym jak mogłoby wygląć życie kobiet, gdyby 100 lat temu nasze praprababki nie zawalczyły o prawa kobiet. Ważnym wątkiem jest też poruszenie miłości osób tej samej płci. Dlatego jak już wspominałam, książka jest napakowana różnymi emocjami.

Co jeszcze mogę powiedzieć o tej książce, po za tym że jest świetnie napisana, a jak ją zaczęłam czytać to przepadłam na kilka godzin? Może poprostu zakończę to w taki sposób, że polecam tą książkę, bo to jest niesamowita opowieść o tym jaka siła drzemie w kobietach.

Akcja toczy się w małej osadzie, odciętej od reszty świata Puszczą, do której, ze względów bezpieczeństwa, wchodzić mogą jedynie nieliczni. Poznajemy historię z perspektywy trzech sióstr: Racheli, Judyty i Anny Lowe, które są córkami Przywódzcy osady. Każda jest inna, każda ma swoje problemy, każda ma swoje tajemnice.

Rachela, najstarsza z nich jest nieszczęśliwą mężatką,...

Lubicie silne kobiece postacie w książkach ?

Osobiście uwielbiam, a tym razem mamy ich aż trzy .

Książka mimo,że wygląda na fantastykę to raczej gratką będzie dla fanów powieści obyczajowych .
Samej magi mamy niestety nie wiele ale tajemnicza ,mroczna postać dodaje tutaj adrenaliny, a same wątki sióstr też są niezwykle ciekawe.

Każda z dziewcząt kryje swoją tajemnicę , żadna z nich nie czuje się szczęśliwa w świecie gdzie małżeństwo dokonywane jest z rozsądku ,a nie wyboru.
Każda z nich ma inne marzenia i cele jednak razem spróbują uratować mieszkańców swojej wioski .

W tej książce nie wszystko jest oczywiście, historia opowiedziana z trzech perspektyw często się nakłada i daje nowe światło na całość historii.
Przyznam ,że nawet po lekturze mam problem aby powiązać wszystkie postacie drugoplanowe,bo było ich niezwykle dużo .
Od początku czytelnik zostaje wyrzucony w środek wydarzeń i trzeba szybko się zorientować co ,kto , z kim i dlaczego.


Połączenie wątków natomiast jest ciekawe . Mamy mocno rozrysowany wątek miłosny, troszkę thrillera i szczyptę fantastyki . Jest to połączenie, którego nie spotkacie na codzien ale sprawia ,że czytelnik mocno wsiąka w całą historię.


Przyznam , że najbardziej prócz kreacji sióstr,które są waleczne i twardo stąpające po ziemi najbardziej podobał mi się klimat książki . Niezwykle mroczne ,momentami duszny i przysparzający ciary . Puszcza sama w sobie jest tu strzałem w dziesiątkę.

Propozycja od @wydawnictwospisekpisarzy była niezwykłą podróżą przez mrok , tajemnice ,utkane romanse i więzi w świecie gdzie kobieta nie ma prawa głosu . Jednak właśnie to kobiety sprawiły ,że podróż była nie tylko magiczna ale też bardzo wciągająca.

(Współpraca barterowa)

Lubicie silne kobiece postacie w książkach ?

Osobiście uwielbiam, a tym razem mamy ich aż trzy .

Książka mimo,że wygląda na fantastykę to raczej gratką będzie dla fanów powieści obyczajowych .
Samej magi mamy niestety nie wiele ale tajemnicza ,mroczna postać dodaje tutaj adrenaliny, a same wątki sióstr też są niezwykle ciekawe.

Każda z dziewcząt kryje swoją tajemnicę ,...

Dawno nie czytałam takiej książki!

Połączenie obyczajówki z elementami fantastyki, a może bardziej realizmu magicznego. Zamknięta społeczność – osada – otoczona puszczą, która żyje, dosłownie i w przenośni. A do tego silne kobiece postacie, które w świecie mężczyzn postanawiają walczyć. Nawet za cenę swojej wolności. Mowa o tytule „Córki Puszczy. Siostry Ognia” autorstwa Moniki Godlewskiej.

Opis:

Trzy siostry urodziły się w złym dla siebie czasie. Żyją w osadzie, w której panują surowe zasady ustanawiane przez mężczyzn. Bo to oni tam panują i ten świat należy do mężczyzn. Ale w kobietach coś się zaczyna budzić. Zaczyna nawoływać je puszcza. Z kolei z drugiej strony nadchodzi niebezpieczeństwo. Wilk, który zaczyna mordować mieszkańców osady. Ktoś coś musi zrobić. Czy to właśnie one będą tymi, które temu zaradzą?

Opinia:

Bardzo lubię takie książki, w których nie wszystko jest powiedziane wprost. Wiecie jest tak mistycznie. W tych kobietach jest magia, ale nie taką jakbyśmy sobie wyobrażali. Bo to magia wolności, magia siły, magia ziemi i natury, magia ognia. Ale nie jest to takie wszystko oczywiste. Ich moc nie jest do końca określona. Są nazywane wiedźmami, ale czy faktycznie mają taką władzę jaką się im przypisuje? A może to tylko strach przed siłą i zawziętością kobiet buduje w głowach pozostałych ich obraz.
Obraz potrafiących wynieść się poza standardy i pisane zasady.

Ale książka ma też kilka małych (subiektywnych) minusów, o których chciałabym wspomnieć. Bo jest tutaj sporo postaci. Sporo rodzin, na czele których stoją starsi rodem. I niekiedy ta mnogość osób może przytłaczać. Ale autorka wychodzi naprzeciw i buduje drzewo genealogiczne, do którego w każdym momencie można sięgnąć.

Książka jest też pisana z perspektywy 3 kobiet. Nie ma tutaj rozdziałów. I początkowo mi to przeszkadzało i nie potrafiłam się przestawić. Trochę czułam się zagubiona, ale to tylko na początku. Później już jest zdecydowanie lepiej.

Dawno nie czytałam takiej książki!

Połączenie obyczajówki z elementami fantastyki, a może bardziej realizmu magicznego. Zamknięta społeczność – osada – otoczona puszczą, która żyje, dosłownie i w przenośni. A do tego silne kobiece postacie, które w świecie mężczyzn postanawiają walczyć. Nawet za cenę swojej wolności. Mowa o tytule „Córki Puszczy. Siostry Ognia” autorstwa...

ig studenko

(#współpracabarterowa z @wydawnictwospisekpisarzy )

Podczas czytania książki przeniosłam się do świata magii, gdzie kobiety nie mają praw.
Jednak poznajemy historię trzech sióstr, z których każda skrywa swoje tajemnice. Rachela, Judyta oraz Anna główne bohaterki nie pasują do swoich czasów, w których żyją.

Rachela, najstarsza z sióstr żyje w nieszczęsliwym małżeństwie, wyniku czego szuka brakujących jej rzeczy u innego mężczyzny. Judyta, kocha drugą kobietę, jednak jest zmuszona do zawarcia małżeństwa z mężczyną. Anna nie godzi się ze swoim losem, łamie zakazy i prawa w imię wolności.
Podczas prób ratowania osady przed wilkiem przez mężczyzn. Siostry czują, że muszą to one ją ocalić.

Sięgają po książkę byłam pewna, że znajde tutaj dużo motywu magii. Jednak, nie jest jej tutaj aż tak dużo to pokazuję że nie jest to główny motyw. Czytając książkę, znajdziecie tutaj m. in. motyw sióstr, walki z niesprawiedliwością, o sile kobiet, motyw miłości i przyjaźni.

Bardzo mi się podobało przedstawienie postaci, ich wykreowanie przez autorkę. Postacie nie są tylko wspomniane, lecz pokazane są ich uczucia oraz pragnienia. Bohaterki walczą o swoją wolność, pokazują swoją determinację.Cała historia odgrywa się w osadzie, przy puszczy. Również osada, puszcza czy sam wilk zostały bardzo dobrze wykreowane.

ig studenko

(#współpracabarterowa z @wydawnictwospisekpisarzy )

Podczas czytania książki przeniosłam się do świata magii, gdzie kobiety nie mają praw.
Jednak poznajemy historię trzech sióstr, z których każda skrywa swoje tajemnice. Rachela, Judyta oraz Anna główne bohaterki nie pasują do swoich czasów, w których żyją.

Rachela, najstarsza z sióstr żyje w nieszczęsliwym...

Niestety lektorka popełniała błędy językowe, ale dało się tego słuchać póki fabuła mnie nie znudziła i poirytowała. Chyba obyczaj to nie mój gatunek 😉 ile można słuchać o tym, że ona kocha ją, ale musi wyjść za niego, bo tak jej każą...
No i imiona kładą tą książkę dla mnie. Nie byłam w stanie się do nich przyzwyczaić. Porzucam lekturę

Niestety lektorka popełniała błędy językowe, ale dało się tego słuchać póki fabuła mnie nie znudziła i poirytowała. Chyba obyczaj to nie mój gatunek 😉 ile można słuchać o tym, że ona kocha ją, ale musi wyjść za niego, bo tak jej każą...
No i imiona kładą tą książkę dla mnie. Nie byłam w stanie się do nich przyzwyczaić. Porzucam lekturę

Dawno nie spotkałam lektury, w której do samego końca miałam problem z ogarnięciem, kto jest kim.
Liczba postaci, rodów, linii pokrewieństwa i władzy odebrały tej powieści lekkość, która pozwoliłaby czytelnikowi zatopić się w historii.

Dawno nie spotkałam lektury, w której do samego końca miałam problem z ogarnięciem, kto jest kim.
Liczba postaci, rodów, linii pokrewieństwa i władzy odebrały tej powieści lekkość, która pozwoliłaby czytelnikowi zatopić się w historii.