świetna! Liczęna kolejne tomy

świetna! Liczęna kolejne tomy

Zaskakująco dobra. Nie spodziewałem się wiele. Dostałem ciekawą historię.

Zaskakująco dobra. Nie spodziewałem się wiele. Dostałem ciekawą historię.

Książka zaskoczyła mnie pozytywnie, wciąga od pierwszej do ostatniej strony. Jest zróżnicowana religijnie i kulturowo co jest ogromnym plusem.
Trochę za mało dialogów i za dużo opisów jak na moj gust, ale naprawdę polecam.

Książka zaskoczyła mnie pozytywnie, wciąga od pierwszej do ostatniej strony. Jest zróżnicowana religijnie i kulturowo co jest ogromnym plusem.
Trochę za mało dialogów i za dużo opisów jak na moj gust, ale naprawdę polecam.

Plusem jest fakt, że książkę czytało się bardzo lekko, mimo że nie była szczególnie ciekawa. Świat przedstawiony to kompletny mix religii i kultur oraz kilka elementów rodem z cukierkowych opowiadań o księżniczkach - zupełnie jakby autorka nie mogła zdecydować się na jedną rzecz. Zaczerpnęła odrobinę historii z mitologii nordyckiej, jednak nie są to do końca okrutni, wojowniczy wikingowie, których znamy z historii, tutaj autorka postawiła na ich zmiękczone wersje, co moim zdaniem nie było dobrym pomysłem. Niestety, żadna z postaci nie urzekła mnie, a wątek romantyczny bardziej dzieje się w głowach bohaterów niż w świecie rzeczywistym. Do tego opis z tyłu okładki zdradza 90% fabuły, więc zabrakło zaskoczenia podczas czytania.

Plusem jest fakt, że książkę czytało się bardzo lekko, mimo że nie była szczególnie ciekawa. Świat przedstawiony to kompletny mix religii i kultur oraz kilka elementów rodem z cukierkowych opowiadań o księżniczkach - zupełnie jakby autorka nie mogła zdecydować się na jedną rzecz. Zaczerpnęła odrobinę historii z mitologii nordyckiej, jednak nie są to do końca okrutni,...

Słabe, połowę jeszcze przeczytałam, a później tak mi się to dłużyło, kilka stron musiałam ominąć, za dużo opisów za mało dialogów.

Słabe, połowę jeszcze przeczytałam, a później tak mi się to dłużyło, kilka stron musiałam ominąć, za dużo opisów za mało dialogów.

PIERWSZA DZIEWCZYNKA
Amy Harmon

"Pierwsza Dziewczynka" przyciągnęła moja uwagę specyficzną szatą graficzną (uwielbiam ciemne i kontrastowe okładki),gatunkiem oraz nazwiskiem autorki - Amy Harmon dawno temu zachwyciła mnie powieścią "Słowo i Miecz". Dlatego z ogromną ciekawością oraz nie mniejszymi oczekiwaniami, a jednocześnie otwartością na nowe wrażenia przystąpiłam do lektury "Pierwszej Dziewczynki". Czy moje dobre przeczucia co do tej książki się potwierdziły? Zapraszam na krótką opinię.

Wkraczając do bogato i z przepychem wykreowanego świata już od pierwszego rozdziału wiedziałam, że dam się pochłonąć tej powieści. Autorka niespieszne, aczkolwiek bardzo interesująco snuje opowieść naznaczoną tajemnicami, okraszoną nutą mistycyzmu i przepełnioną emocjami. Miałam wrażenie, jakbym była jednocześnie uczestnikiem, jak i obserwatorem toczących się wydarzeń - równocześnie wsłuchiwałam się w opowieść i doświadczyłam emocji bohaterów w nią uwikłanych.

Wbrew pozorom "Pierwsza Dziewczynka" nie należy do łatwych i lekkich historii - często z kart wyziera ból, śmierć, niesprawiedliwość i trudy życia. Powieść zoogniskowana jest wokół kilku głównych postaci, a mimo to nie zabrakło tutaj szerszej perspektywy, rozciągającej się na losy całych klanów i królestwa. Bohaterowie nieustannie przeżywają osobiste tragedie, targają nimi uczucia i dylematy, które w perspektywie czasu mają wpływ na całe społeczeństwo. Odniosłam wrażenie, że żadna decyzja czy postępowanie jednoski nie pozostaje bez echa, a wzajemne relacje są trudne,  choć towarzyszy im miłość, przyjaźń, ale przede wszystkim poświęcenie.

Fabuła powieści obejmuje świat przedstawiony oraz wydarzenia rozgrywające się na przestrzeni kilkunastu lat, a teraźniejszość nieustannie odczuwa oddech przeszłości i ponosi jej konsekwencje. Obraz zarówno przeszłości, jak i teraźniejszości odmalowany został z dbałością o szczegóły, jednak bez zbędnego "przynudzania" - każda scena, roździał, część zostały dobrze nakreślone i przemyślane, tworząc nie pozbawioną piękna mozaikę fragmentów, wspólnie tworzącą ciekawą i logiczną kompozycję.

Wspomniałam wcześniej o niespieszności opowieści, ale zupełnie nie oznacza to nudy czy utraty zainteresowania przez czytelnika. Tutaj "spokojniejsze" fragmenty, czy niezbędne opisy poprzetykane zostały obfitującymi w dynamizm i emocje zdarzeniami, co naprawdę nadawało harmonii całej opowieści. Sama końcówka książki to istna kumulacja szybko po sobie następujących zdarzeń, narastającego napięcia oraz emocji.

Autorka podołała również kreacji bohaterów  - postaci są wyraziste, naturalne i, w zależności od odgrywanej w powieści roli, wzbudzają sympatię lub antypatię, a czytelnik bardzo łatwo może wypracować sobie zarówno ich wyobrażenie, jak i opinie o poszczególnych bohaterach.

"Pierwsza Dziewczynka" to intrygująca opowieść, w której życie miesza się ze śmiercią w nierównych proporcjach, pożerając po drodze emocje, relacje, intencje i nadzieje. Zostałam oczarowała klimatem mistycyzmu, tajemnicy i niezwykłości. Dlatego gorąco polecam Wam tę lekturę!

#książki #pierwszadziewczynka #amyharmon #wydawnictwonowestrony

PIERWSZA DZIEWCZYNKA
Amy Harmon

"Pierwsza Dziewczynka" przyciągnęła moja uwagę specyficzną szatą graficzną (uwielbiam ciemne i kontrastowe okładki),gatunkiem oraz nazwiskiem autorki - Amy Harmon dawno temu zachwyciła mnie powieścią "Słowo i Miecz". Dlatego z ogromną ciekawością oraz nie mniejszymi oczekiwaniami, a jednocześnie otwartością na nowe wrażenia przystąpiłam...

Pierwsza dziewczynka, to książka, która zaskoczyła mnie naprawdę pozytywnie. Jest to również moje pierwsze spotkanie z autorką i jestem pewna, że na pewno nieostatnie.

Jestem osobą, która z reguły nie przepada za ścianami testu, aczkolwiek czasami uda mi się trafić na takie wyjątki, gdzie długie opisy przestają mi przeszkadzać i takim właśnie wyjątkiem, taką perełką jest książka Amy Harmon pt. „Pierwsza dziewczynka”. Choć momentami akcja książki była zbyt nużąca, to finalnie nie przeszkadzało mi to w czytaniu.

Po tę pozycję sięgnęłam w pierwszej chwili ze względu na opis, który wywołał u mnie mały niepokój? Przez co podświadomie czułam, że może to być coś „dobrego”. I cóż, moja podświadomość mnie nie oszukała, bo dostałam kawał naprawdę dobrej i emocjonującej historii. Książka zyskała w moich oczach przede wszystkim za nawiązaniem do mitologii nordyckiej, aczkolwiek jej wielkim plusem, a w zasadzie atutem są główni bohaterowie. Autorka wykreowała ich po mistrzowsku. Wciąga już od pierwszych stron i trzyma w napięciu do samego końca. Zakończone nie zrobiło na mnie większego wrażenia, bo było zbyt przewidywalne. No i było trochę przeskoków w czasie..

„Pierwsza dziewczynka” to historia o miłości, lojalności i przyjaźni. To również książka, która pokazuje nam, że zawsze warto stwić czoła przeciwnościom losowi. Jest niezwykle emocjonująca i trzymająca w napięciu już od pierwszych stron. Jeśli lubicie fantastykę, to ja polecam.

Pierwsza dziewczynka, to książka, która zaskoczyła mnie naprawdę pozytywnie. Jest to również moje pierwsze spotkanie z autorką i jestem pewna, że na pewno nieostatnie.

Jestem osobą, która z reguły nie przepada za ścianami testu, aczkolwiek czasami uda mi się trafić na takie wyjątki, gdzie długie opisy przestają mi przeszkadzać i takim właśnie wyjątkiem, taką perełką jest...

Trzymająca w napięciu do samego końca współczesna baśń.

Trzymająca w napięciu do samego końca współczesna baśń.

Bardzo emocjonalna. O miłości, przyjaźni, lojalności i przeciwstawianiu się przeciwnościom losu. Bardzo polubiłam Bayra, Dagmara, Zjawę i Albę. Reszta postaci też została dobrze poprowadzona. Każdy ma swój unikalny charakter

Bardzo emocjonalna. O miłości, przyjaźni, lojalności i przeciwstawianiu się przeciwnościom losu. Bardzo polubiłam Bayra, Dagmara, Zjawę i Albę. Reszta postaci też została dobrze poprowadzona. Każdy ma swój unikalny charakter

Jeżeli nie lubisz opisówek to ostrzegam, że tutaj jest ich całkiem sporo, ale warto się poświęcić, bo historia jest tego warta.
Zaczynając od Desdemony i Dagmara, kończąc na dziewczynkach-suplikantkach, jest kogo wspierać w tej książce. Bohaterowie są szarzy, nieidealni i popełniają błędy, które doprowadzają do takich a nie innych wydarzeń.
To w jaki sposób autorka przedstawiła nam romanse jest przyjemne, bo nie są nachalne, raczej subtelne i miło się je czyta, co ostatnimi czasy bardzo sobie cenię. Brak tam jest scen erotycznych, są wyznaniowe i urocze czy też łamiące serce. Był to dla mnie duży plus.
Nie mogę zapomnieć też o klimacie. W trakcie czytania czułam chłód, zapach mokrej trawy, wilgotne, zimne, ale świeże powietrze i las. Niesamowite przeżycie, gdyż rzadko zdarza mi się odczuwać coś takiego w trakcie czytania.
Uwielbiam Bayra, chłopca, który musi stać się mężczyzną i zaopiekować tak wieloma osobami, że dla wielu byłoby to przytłaczające. Jednak on się tego podejmuje, stając się kimś niesamowicie dobrym. Świetne jest to, że możemy zobaczyć całe jego życie.
Nie interesuje się za bardzo krajami nordyckimi, jednak przyjemnie się czytało o zwyczajach tamtejszych ludzi.
Minusy za przeskoki czasowe. Chciałam czasami dowiedzieć się więcej o danym okresie życia bohaterów, a nie było szansy.
Mimo wszystko naprawdę z całego serca polecam i zachęcam do lektury!

Jeżeli nie lubisz opisówek to ostrzegam, że tutaj jest ich całkiem sporo, ale warto się poświęcić, bo historia jest tego warta.
Zaczynając od Desdemony i Dagmara, kończąc na dziewczynkach-suplikantkach, jest kogo wspierać w tej książce. Bohaterowie są szarzy, nieidealni i popełniają błędy, które doprowadzają do takich a nie innych wydarzeń.
To w jaki sposób autorka...