Z czystym sumieniem mogę polecić książkę Pana Marka Orłowskiego jako dzieło literackie zasługujące na szczególną uwagę potencjalnego czytelnika. Nie zdradzając szczegółów, pokrótce napiszę, że motywem przewodnim jest zaginiony jeszcze w dwunastym wieku skarb, owiany doniosłą legendą, na który chrapkę mają między innymi studenci archeologii, czy tajna, działająca w podziemiach Watykanu organizacja...Książka stanowi ambitną i wciągającą formę wyrazu literackiego, która zaskakuje spójnością kompozycji, inteligentnie przeplatanymi wątkami, dynamicznymi zwrotami akcji, tajemniczą meandrującą fabułą, czy postaciami kreowanymi przez autora w kontekście nie tylko przygodowym, ale także głębokiej analizy psychologiczno-behawioralnej ukazującej ludzkie słabe i mocne strony.
Oryginalny styl pisarski jakim posługuje się autor obfituje w bogato szczegółowy, opisowy i pobudzający intelektualnie język. W książce nie brakuje żargonu typowego dla środowiska żeglarskiego, bowiem sporo wątków pojawia się na morzu. Polecam książkę szczególnie osobom zainteresowanym teoriami spiskowymi, religią, historią i kryminałem. Ponadto, mniemam, iż lektura sprawdzi się w odniesieniu do różnych grup wiekowych (może za wyjątkiem małych dzieci ze względu na niektóre opisy scen),jako że mój dziadek Jurek Gerc - a ma on wyrafinowany gust i sam mógłby być głównym bohaterem powieści przygodowej ze względu na barwne życie - podobnie wykazywał żywe zainteresowanie lekturą i czytał ją z dużym entuzjazmem. Innymi słowy - Serdecznie polecam.
Dorota

Z czystym sumieniem mogę polecić książkę Pana Marka Orłowskiego jako dzieło literackie zasługujące na szczególną uwagę potencjalnego czytelnika. Nie zdradzając szczegółów, pokrótce napiszę, że motywem przewodnim jest zaginiony jeszcze w dwunastym wieku skarb, owiany doniosłą legendą, na który chrapkę mają między innymi studenci archeologii, czy tajna, działająca w...

„Są prawdy, których objawienie może przynieść zgubę, są tajemnice, które powinny pozostać zawsze ukryte.”

Tajemnice zaklęte w dawnych artefaktach, legendach i mitach fascynują wielu ludzi stając się kanwą filmów i książek. Autor powieści „Zaginiona relikwia” także uległ tej pokusie, tworząc historię, która pobudza wyobraźnię i zabiera nas w podróż, w której przeszłość łączy się z teraźniejszością.

Jest rok 1191, gdy na Morzu Śródziemnym, na kotwicowisku portu w Akkce stoi galera pod flagą Templum, którą dowodzi kapitan Jacopo z Wenecji. W momencie, gdy go poznajemy, obudziły go krzyki „gore” dobiegające z pokładu. Ogień ogarnia coraz większe obszary statku, a jego źródło pochodzi spod pokładu, gdzie znajdują się pojemniki z tzw. ogniem greckim. Załoga wraz z kapitanem nie wiedzą, że obserwuje to wszystko pewien pływak, który przyczynił się do wywołania pożaru, ale na ten moment nie wiemy, kim on jest.

Po tym dramatycznym zdarzeniu przenosimy się do roku 1942, gdy panuje miesiąc luty i także wydarzenia mają miejsce na Morzu Śródziemnym w okolicach Akki. Niemiecki frachtowiec BALILA pod dowództwem kapitana Carlo Benettiego ma problemy wskutek niedawno minionego sztormu. Na swoim pokładzie wiezie broń masowej zagłady dla Afrika Korps. Towarzyszy mu hauptmann Ludwig von Shrekt, który ma za zadanie nadzorować dostarczenie ładunku do Benghazi w Libii. Niebezpieczna przesyłka nie dociera na miejsce, gdyż frachtowiec zostaje storpedowany przez ORP „Sokół” pod dowództwem kapitana Borysa Karnickiego.

Po tych niewątpliwie pełnych napięcia scenach będącymi zaledwie prologami do dalszej opowieści, przenosimy się do czasów współczesnych, a konkretnie do roku 2018, do Watykanu, gdzie ojciec Filippo Accardi pełni funkcję naczelnego kustosza Archiwów Watykańskich. Jego zastępca poinformował go, że znalazł dziwne manuskrypty z końca XII wieku w wydziale wojen krzyżowych.

Kolejny wątek przenosi nas do Polski, do niewielkiej wsi Zagość Stara koło Pińczowa, gdzie młodzi studenci archeologii Uniwersytetu Warszawskiego prowadzą badania w romańskim kościele joannitów i natrafiają na dziwną kryptę.

To moje pierwsze spotkanie z powieścią autora, mimo że ma on za sobą serię „Samotny wędrowiec”, na którą składają się cztery tomy. Jednym z ich motywów był zakon Templum, którego nazwa pada także i w tej powieści, ale stanowi ona osobną historię. Książka trafiła do mnie w wersji elektronicznej, ale jest też dostępna w tradycyjnym, papierowym wydaniu. Jedyny minus e-booka jest brak możliwości oceny wizualnej powieści, więc mogę odnieść się jedynie do treści. A jest ona niezwykle bogata i urozmaicona w wiele wydarzeń.

Od początku fabuła przykuwa uwagę zabierając nas w trzy różne okresy czasowe i fundując od razu mocne, sensacyjno-przygodowe epizody. Bez zbędnego wprowadzenia i opisów Marek Orłowski nakreśla charakter tej powieści, która z każdym kolejnym zdarzeniem coraz bardziej wypełnia się postaciami, tajemnicami, intrygami i wydarzeniami. To świetnie napisana powieść przygodowa, w której główny motyw opiera się na tytułowej relikwii, ale nie zdradzę, o jaką relikwię chodzi, by nie psuć niespodzianki i odkrywania związanych z nią sekretów. Do tego autor ma bardzo przystępny, lekki styl pisania, a przy tym potrafi odpowiednio stworzyć nastrój owiany tajemnicą, a nawet grozą, dlatego czyta się książkę dosyć szybko i z zainteresowaniem.

„Zaginiona relikwia” liczy sobie prawie 500 stron, co nie jest odczuwalne w trakcie lektury. Ja osobiście lubię tego typu historie, dlatego było dla mnie przyjemnością zanurzenie się w tej opowieści, w której poza sferą przygodową, mamy też dosyć sporo informacji z kręgu kościoła, symboliki, teorii na temat relikwii i wielu innych elementów związanych z wydarzeniami historycznymi. Napięcie stopniowane jest miarowo, ale skutecznie, dzięki niespodziewanym zwrotom akcji, podążaniu wszystkiego w trudno do przewidzenia kierunku i wplatanymi wątkami, które często urywają się w najważniejszym, ekscytującym momencie. Odwiedzamy też różne miejsca, począwszy od Watykanu poprzez Akkę, Cypr aż po słynny kompleks Riese w Górach Sowich. Poznajemy fakty z nimi związane, charakterystykę tych miejsc i tajemnice. W każdym opisie i przybliżaniu różnych zdarzeń z przeszłości można wyczuć pasję autora, który między innymi fascynuje się średniowieczną historią i bronią. Poza warstwą historyczną, nie brakuje w jego najnowszej powieści elementów obyczajowych, romansowych, a nawet erotycznych, więc z pewnością z takim zestawem nie można się nudzić.

„Są prawdy, których objawienie może przynieść zgubę, są tajemnice, które powinny pozostać zawsze ukryte.”

Tajemnice zaklęte w dawnych artefaktach, legendach i mitach fascynują wielu ludzi stając się kanwą filmów i książek. Autor powieści „Zaginiona relikwia” także uległ tej pokusie, tworząc historię, która pobudza wyobraźnię i zabiera nas w podróż, w której przeszłość...

Znakomita książka przygodowa. Dość skomplikowana fabuła, pisana w konwencji scenariusza filmowego, podzielona na trzy prowadzone oddzielnie wątki, które ostatecznie splatają się w jedną całość. Autor, co obecnie jest raczej rzadkością w polskiej literaturze, z wielką swobodą i znawstwem operuje pięknym polskim językiem, barwnym, a jednocześnie łatwym w odbiorze. To jeden z wielkich plusów tej powieści. Może dlatego czyta się ją tak dobrze, ale chyba nie tylko z tego powodu. Akcja, poczynając od dwóch prologów, wciąga momentalnie, a napięcie tylko rośnie w miarę rozwoju nowych sytuacji, nieoczekiwanych zwrotów i wprowadzania nowych postaci. Nie brakuje wątków obyczajowych, ze scenami erotycznymi włącznie, ale to tylko podnosi walor tej książki i sprawia, że jest czymś więcej niż przygodowo sensacyjnym czytadłem. Na uwagę zasługują dobrze wyważone opisy różnych miejsc, a jest ich sporo. I Morze Śródziemne i podziemia Watykanu, zapomniane korytarze kompleksu Riese w Górach Sowich, fortyfikacje joannitów na Malcie, porty w Akkce, Limassol na Cyprze... Ma się wrażenie, że autor był w tych wszystkich miejscach, osobiście nurkował do wraków zatopionych statków, czy zwiedzał Nekropolię Watykanu. Polecam tę powieść wszystkim miłośnikom dobrej rozrywki i przygody. Przez lekturę tej książki zarwałem dwa wieczory, ale nie żałuję, bo było warto. Mogę tylko podziękować autorowi za świetną zabawę.

Znakomita książka przygodowa. Dość skomplikowana fabuła, pisana w konwencji scenariusza filmowego, podzielona na trzy prowadzone oddzielnie wątki, które ostatecznie splatają się w jedną całość. Autor, co obecnie jest raczej rzadkością w polskiej literaturze, z wielką swobodą i znawstwem operuje pięknym polskim językiem, barwnym, a jednocześnie łatwym w odbiorze. To jeden z...

Historia, polityka, namiętności, dobrze poprowadzony wątek sensacyjny – to "Zaginiona relikwia" Marka Orłowskiego. Autor tworzy zręczną kontynuację swoich poprzednich powieści. W początkowych partiach książki przytacza sytuacje, fragmenty znane z "Rozdroży", jego ostatniego tytułu – stanowi to jeden z punktów wyjścia dla akcji nowego utworu, w którym historia (odleglejsza i bliższa) splata się ze współczesnością. Tajemnice templariuszy łączą się nieznanym faktem spotkania muftiego Jerozolimy z Hitlerem, a wszystko składa się na obraz świata, w którym niezależnie od epoki dominuje żądza władzy.
Intrygi, niebezpieczne badania naukowe, fanatyzm religijny, morderstwa, pełna zwrotów akcja decydują o atrakcyjności powieści. Czytelnik, śledząc z zainteresowaniem bieg zdarzeń, ma okazję poszerzyć wiedzę historyczną. Częste zmiany czasu oraz miejsca akcji (jak szybkie montażowe cięcia) nie pozwalają na znużenie – trzeba uważnie trzymać fabularne nici, żeby, niczego nie poplątać, zrozumieć związki i zależności.
Uznanie budzi kreacja postaci. Bohaterowie są wyraziści i wiarygodni psychologicznie. Uwagę przyciąga miłość czy zauroczenie Krzysztofa i Marty. Czytelnik rozumie, że są sobą coraz bardziej zafascynowani, coraz bliżsi choćby na skutek dramatycznych wydarzeń, w jakich uczestniczą. Autor bardzo dobrze wykorzystuje realizm szczegółów. Dokładne opisy postaci, miejsc akcji, budowy statków, obchodzenia się ze znajdowanymi przez archeologów czy archiwistów świadectwami przeszłości (np. szczypce owinięte filcem),itp., tworzą klimat, silnie wciągają czytelnika w wykreowany świat. Czasem niezwykle szczegółowy opis oddaje emocje bohatera, potęguje napięcie (np. detaliczny opis lufy, łącznie z technicznymi parametrami pistoletu pozwala zrozumieć skalę zagrożenia, beznadziejne położenie postaci, której kibicuje czytelnik). Trzeba też podkreślić umiejętność prowadzenia dialogów – jest indywidualizm języka, są cięte riposty, gdy trzeba, poczucie humoru rozładowuje napiętą sytuację.
Na pochwałę zasługuje dopracowanie szczegółów, nawet epizodyczni bohaterowie przykuwają uwagę, traktujemy ich po ludzku – rozumiemy, czujemy ich napięcie, strach, zdziwienie, przerażenie… Bardzo dobra (i groźna),zmyślna kompozycyjnie ostatnia scena. Świat pozostaje zagrożony przez szaleńca, fanatyka, kompetentne, inteligentne zło na dwóch nogach. To otwiera (domyślam się) drogę do stworzenia kolejnej części – czytelnicy będą czekać.

Historia, polityka, namiętności, dobrze poprowadzony wątek sensacyjny – to "Zaginiona relikwia" Marka Orłowskiego. Autor tworzy zręczną kontynuację swoich poprzednich powieści. W początkowych partiach książki przytacza sytuacje, fragmenty znane z "Rozdroży", jego ostatniego tytułu – stanowi to jeden z punktów wyjścia dla akcji nowego utworu, w którym historia (odleglejsza i...