Czereśnie prosto z drzewa, kogel-mogel, jagody. Znacie takie letnie przysmaki?
Pamiętam je dzieciństwa, gdy lato spędzałam u babci na wsi.
Ich smak poznaje także Michał – bohater książki Katarzyny Kilczuk "Przygoda Wielka" .
Chłopiec, zagorzały wielbiciel gier komputerowych, stroniący od spędzania wolnego czasu na świeżym powietrzu, zostaje wysłany przez rodziców na wakacje do cioci mieszkającej w Przygodzie Wielkiej. Wbrew tej nazwie Michał uważa, że lato tam to nie będzie żadna przygoda, a wręcz przeciwnie – udręka. O zgrozo, ciocia nie ma komputera! Poza tym chłopcu jest przykro, że ma spędzać czas bez rodziców. Od jakiegoś czasu Michał ma poczucie, że coś dzieje się nie tak z mamą. I tata też zachowuje się jakoś inaczej. W głowie świta mu pytanie, czy to może być jego wina?

Czy chłopiec, który świata nie widział poza grami komputerowymi, odnajdzie się w nowej rzeczywistości? Czy znajdzie tam przyjaciół? I co tak bardzo trapi jego rodziców?
Na te i na inne pytania znajdziecie odpowiedzi w "Przygodzie Wielkiej".

Bardzo polecam letnią historię Katarzyny Kilczuk, i to zarówno młodym czytelnikom ( dla dzieci 7+),jak i rodzicom, dzieciom, wujom, dziadkom. Książka porusza bardzo ważne i delikatne temat: samotność dziecka, problemy w komunikacji, traumy po bolesnych doświadczeniach. Nie robi tego jednak w przytłaczający sposób.
Katarzyna Kilczuk ma świetne wyczucie do tego, aby o trudnych tematach pisać z wyczuciem i wrażliwością. Pozostawia czytelników z uczuciem nadziei. Na uwagę zasługują też piękne ilustracje Małgorzaty Herrery.

Czereśnie prosto z drzewa, kogel-mogel, jagody. Znacie takie letnie przysmaki?
Pamiętam je dzieciństwa, gdy lato spędzałam u babci na wsi.
Ich smak poznaje także Michał – bohater książki Katarzyny Kilczuk "Przygoda Wielka" .
Chłopiec, zagorzały wielbiciel gier komputerowych, stroniący od spędzania wolnego czasu na świeżym powietrzu, zostaje wysłany przez rodziców na...

Gdy ponura zima zdaje się trwać zbyt długo mam dla Was propozycję nie do odrzucenia – muśnięcie skóry promieniami letniego słońca i słodkie uczucie wakacyjnej beztroski z dala od zgiełku miasta i codziennych problemów. Wszystko to jest na wyciągnięcie ręki, jeśli tylko sięgnięcie po „Przygodę Wielką” Katarzyny Kilczuk. Zachęca do tego Małgorzata Herrera, która wprost zaczarowała jej okładkę kuszącą zielenią dającą nadzieję na miło spędzony czas…

Niech Was nie zwiedzie ten idylliczny obrazek, bo chociaż Przygoda Wielka wabi urokiem spokojnej wsi żyjącej w rytmie natury, to autorka nie ucieka od trudnych tematów. A główny bohater powieści nie jest zachwycony perspektywą spędzenia lata na wsi. Czuje, że w jego domu rodzinnym dzieje się coś złego, a nie umiejąc odpowiedzieć sobie na pytanie, co niszczy jego rodzinę ucieka w świat gier komputerowych. Wizja odcięcia od sieci na wiele tygodni wydaje się mu nie tylko przytłaczająca, ale wręcz przerażająca.

Dzięki cierpliwości i otwartości cioci Krysi i przełamując niechęć do lokalnych dzieciaków Michał z dnia na dzień coraz śmielej otwiera się na przygody, jakie oferuje mu wiejskie życie. W Przygodzie Wielkiej odnajduje nie tylko radość z życia, ale także trudną prawdę o swojej rodzinie. Nie poddaje się rozpaczy, lecz podejmuje kroki, aby na nowo ją scalić i pomóc rodzicom odnaleźć zagubioną wśród trudności radość i miłość.

„Przygoda Wielka” otula sielankowym, wiejskim klimatem, który na myśl przywodzi mi najszczęśliwsze lata dzieciństwa spędzone na beztroskim szwendaniu się po polach, lasach i łąkach i szalonych akcjach realizowanych z rówieśnikami. Autorka przywołała wizję wsi odciętej od internetu, w której nadal królują bliskie sąsiedzkie relacje. Wizję, która coraz częściej jest niestety tylko ulotnym marzeniem oderwanym od rzeczywistości…

Książka porusza niełatwy temat poronienia, jednak robi to z wyczuciem i szacunkiem dla emocji bohatera i młodego czytelnika. Są w niej także treści bardziej kontrowersyjne, które nie każdemu mogą odpowiadać – pojawia się szabrowanie sąsiedzkich czereśni i wyzwanie na zjedzenie dżdżownicy. Dla mnie obie są do przełknięcia 😊

Gdy ponura zima zdaje się trwać zbyt długo mam dla Was propozycję nie do odrzucenia – muśnięcie skóry promieniami letniego słońca i słodkie uczucie wakacyjnej beztroski z dala od zgiełku miasta i codziennych problemów. Wszystko to jest na wyciągnięcie ręki, jeśli tylko sięgnięcie po „Przygodę Wielką” Katarzyny Kilczuk. Zachęca do tego Małgorzata Herrera, która wprost...

Czy można mieć wakacje i czuć się tak, jakby były one za karę?

Można. Tak się poczuł ichał, gdy jego własny tata wywiózł go do mało znanej ciotki, z którą miał spędzić nie tydzień, nie dwa... tylko całe wakacje. 😐 Gdyby ciocia mieszkała w mieście, miała komputer i lubiła chodzić na obiady do McDonalda, to jakoś by to przełknął. Ale ciocia Krystyna mieszka na końcu świata, na odległej i prawie bezludnej wsi. Prawie, bo na szczęście ma sąsiadów, i tak się dobrze składa, że są w podobnym wieku co Michał, więc jest szansa, że wakacje te nie będą do końca stracone.

No i nie były. Ciotka Krysia, Kornelia, Maciek i Franek już oto zadbali. Zafundowali początkowo zdystansowanemu i obrażonemu na świat Michałowi, lato życia. Nie od razu było jednak tak wesoło. Dzieciaki musiały się trochę poznać i dotrzeć, aby móc sobie zaufać. Ale, gdy to się stało to nie było dnia bez przygody. 💛

Czy te wakacje były naprawdę za karę?

Nie, choć było coś na rzeczy, bo Michał nie wylądował na wsi bez powodu. Trochę sobie nagrabił złymi ocenami i chyba już uzależnieniem od komputera. Jednak i w rodzinie Michała nie działo się w ostatnich miesiącach najlepiej. Pewne smutne wydarzenie rzuciło cień na ich szczęśliwe do tej pory życie, którego skutki odczuł również Michał.

Autorka Kasia Kilczyk porusza temat trudny, wywołujący wiele emocji w czytelniku. We mnie też. Wszystko jednak dobrze się kończy, bo co by nie mówić, rodzina to siła i w tej opowieści to czuć.

---

PRZYGODA WIELKA, to książka którą mogło napisać samo życie. Całe szczęście choć bywa przewrotne i wystawia nas na próby, to lubi też dobre zakończenia.

Czy można mieć wakacje i czuć się tak, jakby były one za karę?

Można. Tak się poczuł ichał, gdy jego własny tata wywiózł go do mało znanej ciotki, z którą miał spędzić nie tydzień, nie dwa... tylko całe wakacje. 😐 Gdyby ciocia mieszkała w mieście, miała komputer i lubiła chodzić na obiady do McDonalda, to jakoś by to przełknął. Ale ciocia Krystyna mieszka na końcu świata,...

Z tytułu mogłoby się wydawać ,że treść jest beztroska tak jak wakacje głównego młodego bohatera. Nic bardziej mylnego. Przez całość opowieści przytłacza smutek w tle. Jest tu nauka dla rodziców, by nie obarczać dzieci swoimi problemami. Te niewinne istoty dużo rozumieją i jak dzieje się coś niedobrego w rodzinie odczuwają to najwięcej. Może jeszcze bardziej niż dorośli i przy tym obwiniają samych siebie. Książeczka zarówno dla dzieci jak i ich rodziców. Sam morał jest taki ,że dzieckiem trzeba się zająć, rozmawiać z nim, tłumaczyć. W przeciwnym wypadku ucieknie w swój zamknięty świat najczęściej gier komputerowych. A tak niewiele trzeba ,żeby zainteresować dziecko czym innym, pokazać odmienne możliwości spędzania czasu. Wyjść na przeciw przyrodzie , światu. Przyjaciół znajduje się w realu, a nie w komputerze w mediach społecznościowych.

Z tytułu mogłoby się wydawać ,że treść jest beztroska tak jak wakacje głównego młodego bohatera. Nic bardziej mylnego. Przez całość opowieści przytłacza smutek w tle. Jest tu nauka dla rodziców, by nie obarczać dzieci swoimi problemami. Te niewinne istoty dużo rozumieją i jak dzieje się coś niedobrego w rodzinie odczuwają to najwięcej. Może jeszcze bardziej niż dorośli i...