„Zapomniany człowiek” to książka, która po trochu opisuje każdego z nas. Jak w przedmowie do polskiego wydania pisze Marcin Zieliński:

Zapomniany człowiek to człowiek, o którym „nigdy się nie myśli”. Zapomniany człowiek „jest ofiarą reformatorów, myślicieli społecznych i dobroczyńców”, którzy, widząc, że komuś dzieje się krzywda, stwierdzają, że państwo powinno się tym zająć. Zapomniany człowiek „jest prostym, uczciwym robotnikiem, gotowym zarabiać na życie produktywną pracą”, ignorowanym, bo „nie prosi o żadne przysługi”. I to zapomniany człowiek za wszystkie te pomysły płaci – „wszystkie ciężary spadają na niego”.

Książka, pomimo swoich niewielkich rozmiarów, może być bardzo pomocna w rozumieniu otaczającego nas świata. W treściwy sposób przekazuje ona prawdę, o której nikt chcący rozumieć rzeczywistość gospodarczą, nie powinien zapominać.

W książce, poza esejem Williama Grahama Sumnera o tym samym tytule, przeczytać można jeszcze nawiązujący do niego tekst ś.p. prof. Witka Kwaśnickiego zatytułowany „zapomniany podatnik”

William Graham Sumner (1840–1910) – jeden z ojców socjologii, filozof polityczny, profesor Uniwersytetu Yale, klasyczny liberał i leseferysta, autor licznych prac na temat etyki, historii Stanów Zjednoczonych, historii gospodarczej, teorii polityki, socjologii i antropologii.