Przesilenie (okładka twarda)

Wymęczyłam mnie ta część. Nie wiem czy dlatego, że to 4 tom, a czytam jeden za drugim i już mi się przejadło. Czy może dlatego, że jest poprostu gorszy.

Wymęczyłam mnie ta część. Nie wiem czy dlatego, że to 4 tom, a czytam jeden za drugim i już mi się przejadło. Czy może dlatego, że jest poprostu gorszy.

Świetna kontynuacja, wyciągnęłam się. Na pewno sięgnę po kolejne części niedługo.

Świetna kontynuacja, wyciągnęłam się. Na pewno sięgnę po kolejne części niedługo.

Zwieńczenie serii o Kwiecie Paproci z Gosią Brzózką w roli głównej - brak zaskoczenia, ale lektura nadal była przyjemna. Postaci są coraz bardziej charakterne, Baba Jaga trzyma nad wszystkim pieczę, a Mieszko staje na wysokości zadania.
Ciekawa pozycja dla lubiących klimaty słowiańskie.

Zwieńczenie serii o Kwiecie Paproci z Gosią Brzózką w roli głównej - brak zaskoczenia, ale lektura nadal była przyjemna. Postaci są coraz bardziej charakterne, Baba Jaga trzyma nad wszystkim pieczę, a Mieszko staje na wysokości zadania.
Ciekawa pozycja dla lubiących klimaty słowiańskie.

Zgrabne zakończenie.
Przyznam że wiele rzeczy było do przewidzenia, ale jednak nie wszystko.
Mam nadzieję, że poznamy dalsze losy Gosi i Mieszka.

Zgrabne zakończenie.
Przyznam że wiele rzeczy było do przewidzenia, ale jednak nie wszystko.
Mam nadzieję, że poznamy dalsze losy Gosi i Mieszka.

No i dotarłam do końca, to już ostatni tom przygód Gosi i Mieszka. Tak, wiem, że powstały kolejne, ale te dotyczą młodości Jagi i Mszczuja (ku radości wszyatkich tych, których Gosia już porządnie wkurzała 😜). Pewnie kiedyś też po nie sięgnę, ale poczekam chyba, aż całościowo zostaną wydane przez Miętę. Lubię, jak mi na półce wszystko pasuje 😉
W każdej poprzedniej części mogliśmy być świadkami jakiegoś słowiańskiego święta, poznawaliśmy tradycje i obrzędy. Tym razem powoli zbliża się święto Dziadów i Szczodre Gody. Nad Gosławą wisi widmo zadania, jakie Swarożyc na nią nałożył. Nie jest ani przyjemne, ani proste. Okazuje się wręcz niewykonalne. A za niewykonanie zadania grożą bardzo poważne konsekwencje, zarówno Gosi, jak i jej bliskim. Dziewczynie wszystko się psuje, nic nie idzie w dobrą stronę. Dowiaduje się sporo o swych korzeniach i rodzinie. Zaskoczenie było spore, nie powiem...
Przychodzi czas na wielki finał. Wszystkie wątki się wyjaśniają. W czasie świąt zaczynają się dziać bardzo dziwne rzeczy, a dawni wrogowie powracają. Na szczęście, Gosia znajduje bardzo zaskakującego sojusznika. Być może pomoże on Gosi uwolnić się od Swarożyca...
Bohaterowie stają przed trudnymi wyborami. Gosława musiała w końcu dorosnąć, stać się stanowcza i nie dać przejąć kontroli emocjom. Sami przeczytajcie i oceńcie, na ile jej się to udało. I tak, nadal bywa wkurzająca. Mieszko też się trochę poprawił, zaczął żyć chwilą i nie przynudza ciągle o swojej nieśmiertelności i wspomnieniach.
Książka jest wciągająca i przyjemna w czytaniu. Ciągle się w niej coś dzieje. Wszystko się powoli wyjaśnią, brawo dla Gosi za to, co wymyśliła w finale, nie spodziewałam się i wbiło mnie w fotel. Miłe zaskoczenie.
Seria "Kwiat paproci" to na prawdę świetna historia w słowiańskich klimatach. Książki stanowią kompendium wiedzy o naszej rodzinnej mitologii, i mają bardzo subtelny wątek miłosny. To historia, która pogodzi fanów obyczajówek, romansów i fantastyki. Stanowi wspaniałe combo, które udało się autorce cudnie! Można się zakochać w Bielinach i ich specyficznym charakterze!

No i dotarłam do końca, to już ostatni tom przygód Gosi i Mieszka. Tak, wiem, że powstały kolejne, ale te dotyczą młodości Jagi i Mszczuja (ku radości wszyatkich tych, których Gosia już porządnie wkurzała 😜). Pewnie kiedyś też po nie sięgnę, ale poczekam chyba, aż całościowo zostaną wydane przez Miętę. Lubię, jak mi na półce wszystko pasuje 😉
W każdej poprzedniej części...

Słowiańskie demony były, rzucanie uroków było, rozruba była i do tego jeszcze zakończenie z przytupem. Takie zakończenia lubię. A masz za swoje. Książki tej autorki są dla mnie, od dawna, wielką przyjemnością. Zawsze poprawiają mi humor.
Teraz pozostaje mi poznać losy Jagi i jak ja się cieszę, że ten sequel dostaliśmy! Nie tylko nie muszę rozstawać się z tym uniwersum, tak jeszcze sequel jest o świetnej postaci.

Słowiańskie demony były, rzucanie uroków było, rozruba była i do tego jeszcze zakończenie z przytupem. Takie zakończenia lubię. A masz za swoje. Książki tej autorki są dla mnie, od dawna, wielką przyjemnością. Zawsze poprawiają mi humor.
Teraz pozostaje mi poznać losy Jagi i jak ja się cieszę, że ten sequel dostaliśmy! Nie tylko nie muszę rozstawać się z tym uniwersum, tak...

Cyrku ciąg dalszy, ale na szczęście to już koniec.
Gosia to postać mało wyrazista, przez cztery tomy nie nauczyła się niczego na swoich błędach, jej decyzje w większości przypadków były po prostu idiotyczne.
Mieszko nijaki, kompletnie nie rozumiem tej Jego wielkiej miłości z Gosławą, wątki bez ładu i składu.
O końcówce i rozwiązaniu problemów nawet się nie będę wypowiadać, jak dla mnie to za bardzo naciągana historia.
A szkoda bo potencjał był i to spory.

Cyrku ciąg dalszy, ale na szczęście to już koniec.
Gosia to postać mało wyrazista, przez cztery tomy nie nauczyła się niczego na swoich błędach, jej decyzje w większości przypadków były po prostu idiotyczne.
Mieszko nijaki, kompletnie nie rozumiem tej Jego wielkiej miłości z Gosławą, wątki bez ładu i składu.
O końcówce i rozwiązaniu problemów nawet się nie będę wypowiadać,...

Chaotyczna fabuła. Gosi się nie poprawiło, a Mieszko dalej nijaki.

Chaotyczna fabuła. Gosi się nie poprawiło, a Mieszko dalej nijaki.

Humor, wierzenia. Ciekawa historia.

empikgo #reklama

Humor, wierzenia. Ciekawa historia.

empikgo #reklama

buuuu czemu to juz koniec przygód Mieszka i Gosi 😭😭😭😭

buuuu czemu to juz koniec przygód Mieszka i Gosi 😭😭😭😭