Świat się rozpadł na miliony kawałków, czasami nie ma do czego wracać, czasami nie ma do kogo. I jedyne co zostaje to świadomość że się przeżyło i że jest to najważniejsze nawet za cenę traumy, kalectwa, utraty miłości, młodości, najbliższych

Świat się rozpadł na miliony kawałków, czasami nie ma do czego wracać, czasami nie ma do kogo. I jedyne co zostaje to świadomość że się przeżyło i że jest to najważniejsze nawet za cenę traumy, kalectwa, utraty miłości, młodości, najbliższych

Ksiazka bardzo mnie poruszyła. W przeciwienstwie do wielu ksiazek traktujacych o wojnie, opowiada o losach powojennych Polaków.

Ksiazka bardzo mnie poruszyła. W przeciwienstwie do wielu ksiazek traktujacych o wojnie, opowiada o losach powojennych Polaków.

Realistyczna opowieść o radościach i tragediach pierwszych miesiącach po wyzwoleniu Warszawy. Zaskakuj

Realistyczna opowieść o radościach i tragediach pierwszych miesiącach po wyzwoleniu Warszawy. Zaskakuj

Skończyła się wojna i do Warszawy zaczęli wracać jej mieszkańcy ci, których wywieziono do obozów, do więzień, na przymusowe roboty. Ludzie z bagażem doświadczeń, zmarnowani, zmęczeni. Jeśli maja domy to połowa sukcesu, ale najczęściej muszą jakiegoś kąta szukać
Rodzina Pataczków tez powraca. Ich dom stoi. Ojciec, lekarz natychmiast zatrudnia się w szpitalu, matka nauczycielka - w redakcji gazety. Starsza córka Teresa odgruzowywuje Politechnikę, młodsza Mirka trochę zarobkuje, sprzedaje wytworzone prace na targu, pomaga starszemu panu, którego znała z przed wojny. Książka o tym, że nieważne jest to, że teraz niewiele mamy, że jest nam ciężko, najważniejsze, że żyjemy. Wszystko inne jakoś się ułoży.

Skończyła się wojna i do Warszawy zaczęli wracać jej mieszkańcy ci, których wywieziono do obozów, do więzień, na przymusowe roboty. Ludzie z bagażem doświadczeń, zmarnowani, zmęczeni. Jeśli maja domy to połowa sukcesu, ale najczęściej muszą jakiegoś kąta szukać
Rodzina Pataczków tez powraca. Ich dom stoi. Ojciec, lekarz natychmiast zatrudnia się w szpitalu, matka...

Poruszająca opowieść o nowej, powojennej rzeczywistości. W życie swoje i swoich najbliższych wprowadza czytelnika trzynastolatka. Żeby nie zdradzić za wiele, powiem tylko, że jest to książka kipiąca emocjami, dużo tu złości, nadziei i wzruszeń. Warto przeczytać.

Poruszająca opowieść o nowej, powojennej rzeczywistości. W życie swoje i swoich najbliższych wprowadza czytelnika trzynastolatka. Żeby nie zdradzić za wiele, powiem tylko, że jest to książka kipiąca emocjami, dużo tu złości, nadziei i wzruszeń. Warto przeczytać.

Wojna się skończyła ,pozostały dramaty ludzkie. Powojenna Warszawa i losy mieszkańców ,którzy muszą odnaleźć sens życia i na nowo układać sobie życie . Książka wzruszająca pełna emocji.

Wojna się skończyła ,pozostały dramaty ludzkie. Powojenna Warszawa i losy mieszkańców ,którzy muszą odnaleźć sens życia i na nowo układać sobie życie . Książka wzruszająca pełna emocji.

Czytałem dość długo, choć książeczka cienka (317 stron),a więc niezbyt mnie wciągnęła.
Smutna, melancholijna, dramatyczna, ale momentami taka paradokumentalna. Jedynie główna bohaterka Mirka, , która najszybciej ze wszystkich opisanych osób, potrafiła pozbyć się wojennej traumy, wzbudzała jaką taką sympatię.
Akcja dzieje się w Warszawie zaraz po wojnie, a więc morze zgliszcz i trupów w zawalonych budynkach. Zgadzam się z autorką, która daje do zrozumienia, że powstańczy zryw był bez sensu. Straciliśmy tylko kwiat młodzieży polskiej, i mnóstwo zabytków, czy dzieł sztuki. Dlatego teraz turyści jeżdżą do czeskiej Pragi, zamiast do Warszawy, która nie ma tzw. duszy.
Zakończenie dość nietypowe, ale takie życiowe - dobre.

Czytałem dość długo, choć książeczka cienka (317 stron),a więc niezbyt mnie wciągnęła.
Smutna, melancholijna, dramatyczna, ale momentami taka paradokumentalna. Jedynie główna bohaterka Mirka, , która najszybciej ze wszystkich opisanych osób, potrafiła pozbyć się wojennej traumy, wzbudzała jaką taką sympatię.
Akcja dzieje się w Warszawie zaraz po wojnie, a więc morze...

Bardzo poruszająca książka o ludziach, którzy próbują odbudować swoją rodzinę w powojennej, zrujnowanej warszawie. Matka, ojciec, dwie córki - każdy na swój sposób przeżywa powrót do zburzonego domu, który przestał być domem. Obcy ludzie w dużym pokoju, brak prywatności, brak normalności, wszechobecna śmierć i brak więzi, które kiedyś tworzyły rodzinę. Każde z nich radzi sobie na własny sposób, każde poszukuje ucieczki...

Bardzo poruszająca książka o ludziach, którzy próbują odbudować swoją rodzinę w powojennej, zrujnowanej warszawie. Matka, ojciec, dwie córki - każdy na swój sposób przeżywa powrót do zburzonego domu, który przestał być domem. Obcy ludzie w dużym pokoju, brak prywatności, brak normalności, wszechobecna śmierć i brak więzi, które kiedyś tworzyły rodzinę. Każde z nich radzi...

Znów się spodziewałem czegoś wybitnego, a dostałem... powieść poprawną, właściwie w porządku ale no nie znalazłem w niej tego czegoś... ot taka sobie historia, która mnie nawet specjalnie nie poruszyła. To znaczy temat i świat opisany to tematy ważne i być może dla kogoś nowe będą te realia wczesno-powojenne, ale ja nie tak dawno czytałem coś podobnego, książkę po niemiecku ze wspomnieniami z powojennej Bremy, tyle że prawdziwymi, całkiem sporo treści się powtarza, może dlatego ta nie zrobiła na mnie aż takiego wrażenia... Można przeczytać, ale mnie się szczerze mówiąc dosyć dłużyla i ta mieszana narracja była też taka sobie...

(czytana/słuchana: 16-17.04.2024, Legimi)
3/5 [6/10]

Znów się spodziewałem czegoś wybitnego, a dostałem... powieść poprawną, właściwie w porządku ale no nie znalazłem w niej tego czegoś... ot taka sobie historia, która mnie nawet specjalnie nie poruszyła. To znaczy temat i świat opisany to tematy ważne i być może dla kogoś nowe będą te realia wczesno-powojenne, ale ja nie tak dawno czytałem coś podobnego, książkę po niemiecku...

Bardzo mocna książka o wojnie, o splecionych losach, o jednym zdarzeniu które zmienia wszystko. Przepiękna.

Bardzo mocna książka o wojnie, o splecionych losach, o jednym zdarzeniu które zmienia wszystko. Przepiękna.