Za mną drugi i trzeci tom sagi łużyckiej autorstwa Agnieszki Olejnik. Dopiero teraz zabieram się za recenzję i to obu naraz. Po lekturze uważam, że super byłoby przeczytać je wszystkie trzy, tak od razu, jedna po drugiej. Tak najlepiej, by nie przegapić choćby krótkiego wątku czy małej sceny, tej przepięknej, literackiej opowieści wojennej.
🌾W drugim tomie poznajemy koleje losów piątki młodych ludzi, których druga wojna zastaje w momencie dla każdego zgoła innym. Niestety wraz z okupacją kończy się ich młodość, a zaczyna brutalna dorosłość. Peter za odmowę walki trafia do Dachau, tam też trafia Rudi, ale gnany zgoła innymi pobudkami, jako nadzorca. Marlene i Anna gonią za miłością i to nie zawsze w odpowiednim kierunku. Katrin wraz z babcią decyduje się na ucieczkę na Kaszuby. Niestety muszą się rozstać i młodą dziewczynę wojna zastaje w Prusach Wschodnich. Nie samą. Katrin spodziewa się dziecka.
Trzeci tom natomiast to lata 1940-1945. Katrin musi sprostać wielu nowym dla niej sytuacjom. W pewnym sensie ma odrobinę szczęścia, ponieważ przez jej życie przewija się wielu dobrych ludzi. A może to jej dobroć przyciąga takie osoby? Pamięta o obietnicy złożonej Peterowi i próbuje na miarę możliwości odszukać go. To samo robi on. Jednak los tak dziwnie się układa, że bardzo często młodzi wręcz ocierają się o siebie, niestety nie spotykając się. To tutaj również poznamy koleje losów Anny, Rudiego i Marlene. Razem z bohaterami dotrwamy w ciągłej wędrówce, dosłownie i w przenośni, do końca wojny. Ilu przeżyje? A ilu uda się spotkać?
🌾Uwielbiam sagi i tematykę wojenną. Uwierzcie mi na słowo, ale dawno nie zżyłam się tak mocno z bohaterami i dawno nie przeżywałam tak mocno czyiś losów.
Całą wędrówkę rozpoczynamy w Łużycach Dolnych, przemierzając nie tylko tereny Polski ale i całej Europy.
🌾Wśród zawieruchy wojennej nie tylko poznajemy losy bohaterow, ale i wiele faktów historycznych, tych bardziej i mniej znanych. Wszystko zostało przez autorkę pięknie skumulowane, by nie przytłaczać zbytnią ilością faktów, a jednocześnie pokazać czytelnikowi realizm tamtych czasów. Nie ma tutaj spłycania, wybielania, nikt nie jest czystą kartą. Obrazy chwytają za serce, rażą brutalizmem, by jednak z każdego ich fragmentu zawsze brać nadzieję. To naprawdę było piękne i krzepiące.
🌾Bohaterowie skrojeni zostali na miarę swoich czasów. Każdy inny, każdy pałający innymi pobudkami, które można tłumaczyć sobie na różne sposoby albo i od początku krytykować.
Wszystko to sprawia, że czujemy realizm tamtych czasów i chowamy się w sobie przed nalotem czy też świstem kuli.
🌾Cała akcja i fabuła potrafi oczarować. Jestem pod wielkim wrażeniem kunsztu literackiego autorki, umiejętności budowania napięcia i trzymania w ryzach czytelnika tworzącą się i przeplatająca akcją. Bo właśnie akcja dotycząca kilku osób misternie się przeplata, tworząc jedną płaszczyznę czasową świata przedstawionego. Urzekające!
Wojna u Agnieszki Olejnik pokazana została bardzo obrazowo, z całym swoim okrucieństwem. Przestawia realizm cierpienia nie tylko poprzez pokazanie losów bohaterów, ale i poprzez opowieści snute przez postacie przewijające się w tekście.
🌾Saga łużycka to pełna różnych emocji opowieść o utraconej młodości, wytrwałej walce o przetrwanie oraz wierze w nadzieję i miłość. Wszystkiego dopełniają, mimo wojennej zawieruchy, przepiękne opisy krajobrazów potęgujące marzenia i tęsknoty nie tylko bohaterów opowieści.

Za mną drugi i trzeci tom sagi łużyckiej autorstwa Agnieszki Olejnik. Dopiero teraz zabieram się za recenzję i to obu naraz. Po lekturze uważam, że super byłoby przeczytać je wszystkie trzy, tak od razu, jedna po drugiej. Tak najlepiej, by nie przegapić choćby krótkiego wątku czy małej sceny, tej przepięknej, literackiej opowieści wojennej.
🌾W drugim tomie poznajemy koleje...

Dalsze losy Katriny i Petera bardzo wzruszają. Tyle przeszkód i niefortunnych zdarzeń, które przeszkadzają w spotkaniu się bohaterów. Czy jednak miłości zwycięży należy szukać w następnej części. Polecam gorąco, bardzo dobrze napisana powieść.

Dalsze losy Katriny i Petera bardzo wzruszają. Tyle przeszkód i niefortunnych zdarzeń, które przeszkadzają w spotkaniu się bohaterów. Czy jednak miłości zwycięży należy szukać w następnej części. Polecam gorąco, bardzo dobrze napisana powieść.

Druga część z cyklu „Jak dzikie gęsi” Agnieszki Olejnik za mną. Przyznam, że z niecierpliwością wyczekiwałam tej książki. W drugim tomie poznajemy dalsze losy Katrin i Petera oraz ich przyjaciół. Katrin nie mogąc dłużej czekać na ukochanego decyduje się na podróż do rodziny na Prusach Wschodnich, jednocześnie rozstając się z ukochaną babcią. Otaczające ją osoby, chociażby Marlene, nie są jej przychylne i zamiast pomóc przeszkadzają. Z takim samym traktowaniem spotyka się Peter, trafiając do obozu w Dachau dostaje ochronę od Rudolfa. Niestety zazdrość przyjaciół powoduje, że nasi bohaterowie dostają o sobie mylne informacje. Dobrze napisana książka, w której poznajemy intencje każdej ze stron. Czekam na tom trzeci, by sprawdzić czy jak dzikie gęsi, nasi bohaterowie odnajdą drogę do domu. Polecam.

Druga część z cyklu „Jak dzikie gęsi” Agnieszki Olejnik za mną. Przyznam, że z niecierpliwością wyczekiwałam tej książki. W drugim tomie poznajemy dalsze losy Katrin i Petera oraz ich przyjaciół. Katrin nie mogąc dłużej czekać na ukochanego decyduje się na podróż do rodziny na Prusach Wschodnich, jednocześnie rozstając się z ukochaną babcią. Otaczające ją osoby, chociażby...

Równie wciągająca jak część pierwsza.

Równie wciągająca jak część pierwsza.

Połowa roku 1939. W obliczu nadciągającej wojny i rosnących represji Katrin szuka schronienia u krewnych w Prusach Wschodnich, Peter zaś zostaje wysłany do obozu w Dachau i musi walczyć o przetrwanie. Mimo oddalenia i niepewności jutra próbują ocalić to, co najcenniejsze: swoją miłość. Natomiast udręczona Anna ukrywa się przed nazistowskim wymiarem sprawiedliwości. Marlene z kolei idzie za głosem serca i wyjeżdża z rodzinnego miasteczka. Rudolf Hertz wstępuje do SS, choć czyni to z powodów bardzo osobistych.
Miłość i wojna jak nic innego potrafią skomplikować życie. Podobno też w miłości i na wojnie wszystkie chwyty dozwolone. To przysłowie znalazło odzwierciedlenie w niniejszej powieści, bo wszyscy bohaterowie zostali zmuszeni do podejmowania decyzji, których nigdy by nie podjęli, gdyby nie byli zakochani, a nad głową nie wisiałoby widmo wojennej zawieruchy. Autorka pisze o przyjaźni, niepewności jutra, strachu, sile uczuć - miłości, zazdrości, zemście. To wszystko determinuje wybory piątki młodych ludzi z Dolnych Łużyc, których okrutny los rozrzucił po świecie. Muszą sobie radzić każde na swój sposób i w miarę możliwości i nie wszyscy wychodzą z tego obronną ręką. Miłośc bywa czasem ślepa i okrutna, a czasem piękna i mocna. Wojna zaś zawsze niesie tylko zniszczenie i śmierć. W tej książce przeplata się jedno z drugim, dlatego jest tak emocjonalna i zapada w pamięć. Z chęcią sięgnę po kolejny tom.
Ocena: 8/10

Połowa roku 1939. W obliczu nadciągającej wojny i rosnących represji Katrin szuka schronienia u krewnych w Prusach Wschodnich, Peter zaś zostaje wysłany do obozu w Dachau i musi walczyć o przetrwanie. Mimo oddalenia i niepewności jutra próbują ocalić to, co najcenniejsze: swoją miłość. Natomiast udręczona Anna ukrywa się przed nazistowskim wymiarem sprawiedliwości. Marlene...

Nadszedł rok 1939. Młodzi ludzie rozpierzchli się po świecie. Losy każdego z nich są ciekawe. Tom kończy się w ostatnich dniach sierpnia, co ich czeka dalej, ci z Anna? Zobaczymy.

Nadszedł rok 1939. Młodzi ludzie rozpierzchli się po świecie. Losy każdego z nich są ciekawe. Tom kończy się w ostatnich dniach sierpnia, co ich czeka dalej, ci z Anna? Zobaczymy.

Druga część książki o losach młodych ludzi, którzy muszą mierzyć się ze swoimi problemami w obliczu zbliżającej się wojny. Książka jeszcze się nie skończyła, czekam na 3 tom.

Druga część książki o losach młodych ludzi, którzy muszą mierzyć się ze swoimi problemami w obliczu zbliżającej się wojny. Książka jeszcze się nie skończyła, czekam na 3 tom.

Pamiętacie książkę ,,Jak dzikie gęsi" Agnieszki Olejnik? Dziś przedstawiam Wam drugą część tej historii w książce ,,Gdziekolwiek jesteś"
Autorka również tym razem bolesnie oddała klimat tamtych czasów. Piątce młodych ludzi przyszło żyć w naprawdę trudnych czasach, gdzie każda decyzja mogła nieść za sobą niewyobrażalne konsekwencje. Miłość była trudna i skazana na rozłąkę. Jednak nasi bohaterowie Karina i Peter nie zapomnieli o sobie i dążą do tego, aby mimo rozdzielenia, zobaczyć się na nowo.
Ich miłość była piękna i taka prawdziwa, która rzeczywiście jest w stanie przetrwać wszystko. Losy pozostałych bohaterów też nie są kolorowe.
W książce ,, Gdziekolwiek jesteś" Agnieszki Olejnik znajdziemy pełną gamę uczuć, które udzielają się również nam. Ciągły strach, gdyż nie wiesz co czeka cię za rogiem. Czy będzie dany ci kolejny dzień. Atmosfera niepewności i lęku, którą przecina siła miłości. To wszystko sprawia, że nie odłożymy tej książki nawet na chwilę.
Jestem dalej tego samego zdania, że warto doceniać to, co mamy, mieć do tego szacunek,cieszyć się chwilą, swoim towarzystwem. Wiele osób o tym zapomina.

Pamiętacie książkę ,,Jak dzikie gęsi" Agnieszki Olejnik? Dziś przedstawiam Wam drugą część tej historii w książce ,,Gdziekolwiek jesteś"
Autorka również tym razem bolesnie oddała klimat tamtych czasów. Piątce młodych ludzi przyszło żyć w naprawdę trudnych czasach, gdzie każda decyzja mogła nieść za sobą niewyobrażalne konsekwencje. Miłość była trudna i skazana na rozłąkę....

Wciągnęła mnie ta część bez reszty. Los piątki bohaterów bardzo ciekawy. Mam niedosyt po przeczytaniu końcowego rozdziału czekam na kolejny tom.

Wciągnęła mnie ta część bez reszty. Los piątki bohaterów bardzo ciekawy. Mam niedosyt po przeczytaniu końcowego rozdziału czekam na kolejny tom.

Dobra książka jest wtedy, kiedy na głos ją komentujesz, kiedy przeżywasz do tego stopnia, że wydajesz z siebie niekontrolowane odgłosy albo wciągasz głośno powietrze - bez względu na to gdzie się znajdujesz.. Dobra książka to taka, przy której nie umiesz usiedzieć więc wstajesz i krążysz po pokoju jak lew w klatce... Kiedy nie śpisz, nie pracujesz, nie jesz, tylko czytasz. A kiedy nie możesz czytać to myślisz o tym, żeby jak najszybciej wrócić do czytania.
Zwykle drugie części są słabsze od pierwszych ale nie w tym przypadku!
Jestem ciekawa czy w tym roku uda się przeczytać coś równie dobrego albo nawet lepszego - rok się dopiero zaczął ale poprzeczka wysoko postawiona. Bardzo wysoko!
Czekam na kontynuację i jednocześnie się jej boję.
Aaaaa i jeszcze jedno. Ta książka przypomniała mi jak wiele mam i jak bardzo powinnam być za to wdzięczna. I że nawet kiepski dzień to nic z porównaniu z kiepskimi dniami naszych bohaterów...
Gorąco polecam.

Pani Agnieszko, dziękuję!

Dobra książka jest wtedy, kiedy na głos ją komentujesz, kiedy przeżywasz do tego stopnia, że wydajesz z siebie niekontrolowane odgłosy albo wciągasz głośno powietrze - bez względu na to gdzie się znajdujesz.. Dobra książka to taka, przy której nie umiesz usiedzieć więc wstajesz i krążysz po pokoju jak lew w klatce... Kiedy nie śpisz, nie pracujesz, nie jesz, tylko czytasz....