Wczoraj po kolejnej dłuższej przerwie od czytania postanowiłam spędzić popołudnie z książką. Wzięłam do rąk trzecią część serii łużyckiej z myślą, że przeczytam tylko kilka stron i… przestałam istnieć na wiele długich godzin. Zniknęłam. Zostałam pochłonięta przez świat bohaterów…
.
Obserwowałam ich, kiedy próbowali pozostać wiernymi własnym ideałom. I kiedy starali się nie ulegać instynktom, które zezwierzęcają. Widziałam, jak zostają odarci z resztek godności. Patrzyłam na ich niewyobrażalne cierpienie. Odczuwałam razem z nimi strach, bezsilność, złość, przemożny smutek. Ten rozrywający serce ból istnienia. Gasnący płomyk nadziei. Rezygnację. A później już tylko obojętność.
.
A najgorsze było to przeświadczenie, że to nie jest tylko wymyślona historia, bo takie rzeczy działy się naprawdę.
.
Nie wiem, jak wrócić do zwykłej rzeczywistości, mając pod powiekami obrazy, które podsuwała mi wyobraźnia w trakcie lektury tej książki… Jeśli o pierwszej części napisałam, że jest wstrząsająca i bolesna, z kolei o drugiej, że przesiąka ją atmosfera grozy, to naprawdę nie wiem, jakich słów miałabym użyć, aby określić tę…
.
Jestem zdruzgotana. To chyba jedyna myśl, która towarzyszy mi od wczorajszego wieczora.
.
Był taki moment, kiedy zabrakło mi już łez. Odkładałam książkę na kilka minut, aby ochłonąć i pustym wzrokiem wpatrywałam się w ścianę. Nieustannie musiałam sobie przypominać o tym, że trzeba oddychać.
.
Autorka w posłowiu napisała, że spośród 35 książek, które wydała, ta seria jest dla niej najważniejsza. I że kosztowała ją najwięcej pracy. Wcale mnie to nie dziwi. Dziękuję Pani Agnieszce za tak silne doznania i kłaniam się bardzo, bardzo nisko. Niezmiennie jestem zachwycona Pani talentem, warsztatem, wyobraźnią, wiedzą i umiejętnością wzbudzania emocji. To była wyjątkowa seria, która na zawsze pozostanie w moim sercu.

Wczoraj po kolejnej dłuższej przerwie od czytania postanowiłam spędzić popołudnie z książką. Wzięłam do rąk trzecią część serii łużyckiej z myślą, że przeczytam tylko kilka stron i… przestałam istnieć na wiele długich godzin. Zniknęłam. Zostałam pochłonięta przez świat bohaterów…
.
Obserwowałam ich, kiedy próbowali pozostać wiernymi własnym ideałom. I kiedy starali się nie...

Odnajdę cię.. zrobię wszystko, co w mojej mocy. Nigdy się nie poddam. Wierzę, że mimo wszystko jesteś gdzieś tam i czekasz, aż ponownie spotkamy się na rozdrożu. I tylko wiara w nas trzyma mnie przy życiu.

Peter i Katrin ponownie są zmuszeni do tego by stawić czoła najtrudniejszym życiowym wyborom. Czy uda im się wreszcie odnaleźć pomimo trwającej dookoła wojennej zawieruchy ich uczucie przetrwa?
Jak to jest obudzić się ze świadomością, że wszystko co czyniłeś do tej pory opierało się na jednym wielkim kłamstwie? Propagandzie niemającej żadnego odzwierciedlenia w realnym świecie?
Z taką sytuacją mierzy się Rudi, który przytłoczony ogromem własnych błędów przechodzi poważne załamanie.
Również Marlene los nie oszczędza.. dziewczyna bowiem podjęła szereg wyborów, które odcisną trwałe piętno na jej życiu.
Czy wszystkim uda się przetrwać?

Są serie które zaskakują i zostają w sercu na bardzo długo.
Taką sagą okazał się w moim przypadku cykl Jak dzikie gęsi.
Gdy tylko sięgnęłam po pierwszą część zostałam wręcz pochłonięta i już nie mogłam się doczekać kolejnych książek pani Agnjeszki opowiadających o losach dwojga młodych ludzi, których miłość była czysta i piękna niczym woda w górskim potoku.
Odnajdę Cię porusza czułe struny duszy i ukazuje historie ludzi takich jak my.
Gorąco polecam.

Odnajdę cię.. zrobię wszystko, co w mojej mocy. Nigdy się nie poddam. Wierzę, że mimo wszystko jesteś gdzieś tam i czekasz, aż ponownie spotkamy się na rozdrożu. I tylko wiara w nas trzyma mnie przy życiu.

Peter i Katrin ponownie są zmuszeni do tego by stawić czoła najtrudniejszym życiowym wyborom. Czy uda im się wreszcie odnaleźć pomimo trwającej dookoła wojennej...

Ależ ja wyczekiwałam tej powieści. Po lekturze drugiego tomu miałam cichą nadzieję, że autorka nie każe nam długo czekać na kontynuację losów bohaterów serii łużyckiej. Pokochałam tę sagę całym sercem od pierwszych przeczytanych stron pierwszego tomu „Jak dzikie gęsi”. Niezwykle przejmująca, pełna emocji, wzruszeń, wzlotów i upadków powieść niosąca ze sobą ogromne pokłady bólu, cierpienia, ale również nadziei na szczęście, radość i lepsze dni.

Katrin i Peter, dwoje młodych ludzi z Dolnych Łużycach, których połączyło piękne uczucie, kroczą ścieżkami w ogarniętej wojną Europie i próbują się odnaleźć. Nie zdają sobie nawet sprawy z tego, że są tak bardzo blisko siebie, a los niejednokrotnie krzyżuje ich ścieżki.
Co przyniesie ze sobą koniec wojny? Czy uczucie, które połączyło Katrin i Petera przetrwa wieloletnią rozłąkę?

Jestem oczarowana. Nie tylko samą fabułą i piękną historią. Jestem zachwycona kunsztem pisarskim Pani Agnieszki. Saga łużycka to bez wątpienia jedna z najlepszych serii, których fabuła osadzona jest na tle wojennych wydarzeń, jaką miałam przyjemność poznać.
Agnieszka Olejnik z niebywałą precyzją kreśli dalsze losy bohaterów serii. Niezwykle obrazowo i bardzo realistycznie przedstawia gehennę i okrucieństwo wojny, to z czym musieli zmagać się bohaterowie powieści, jak również wszyscy ci, którzy przeżyli wojnę. Ale „Odnajdę Cię” to nie tylko obraz wojny i walki o przetrwanie. To również przepięknie ubrane w słowa krajobrazy łużyckie, miejsca, w których chciałoby się znaleźć i zatrzymać na chwilę.
„Odnajdę Cię” to trzeci tom serii łużyckiej, równie mocno, jak poprzednie tomy, naszpikowany wieloma emocjami. To opowieść, w której bohaterowie zmagają się nie tylko ze stratą, tęsknotą, bólem i cierpieniem, to opowieść o trudnych wyborach, które musieli podejmować w obliczu strachu i obawy o własne życie.
Agnieszka Olejnik stworzyła przepiękną i bardzo emocjonującą powieść. Widać ogrom pracy włożony w powstanie tej sagi. Tutaj każdy rozdział, każde zdanie i myśl, jest dopracowana w najdrobniejszym szczególe. Czytając tę powieść, czułam się jej bohaterką, oczami wyobraźni widziałam wszystkie wspomniane przez autorkę miejsca, kroczyłam ścieżkami, które wybierali bohaterowie, wspólnie z nimi podejmowałam decyzję i dążyłam do spotkania z bliskimi i powrotu do domu.
„Odnajdę Cię” to przejmujące zwieńczenie serii łużyckiej, które na długo pozostanie w mojej pamięci i sercu. Pokochałam bohaterów powieści, kibicowałam im do samego końca, cierpienie, jakiego doświadczyli, łamało mi serce, pragnęłam, by w końcu zaznali szczęścia, na które tak bardzo zasłużyli. „Odnajdę Cię” to bardzo wartościowa lektura, która skłania do refleksji i zapada w pamięci na bardzo długo. To powieść, obok której miłośnicy literatury wojennej nie mogą przejść obojętnie. Dziękuję autorce za taką wspaniałą podróż po kartach książki, a Was mocno zachęcam do lektury.

Ależ ja wyczekiwałam tej powieści. Po lekturze drugiego tomu miałam cichą nadzieję, że autorka nie każe nam długo czekać na kontynuację losów bohaterów serii łużyckiej. Pokochałam tę sagę całym sercem od pierwszych przeczytanych stron pierwszego tomu „Jak dzikie gęsi”. Niezwykle przejmująca, pełna emocji, wzruszeń, wzlotów i upadków powieść niosąca ze sobą ogromne pokłady...

Ogromnie wam polecam byście czytali książki pani Agnieszki, gdyż nikt tak jak ona potrafi dać spokój na duszy, niepewność do otaczającego bohaterów czasu oraz miłość piękną, cudowną i niekończącą się praktycznie nigdy. Każdy niepokój w tej trzeciej i ostatniej jednocześnie części był taki uroczy, wręcz kwitnący. Mężczyzna robił co mógł by odnaleźć miłość swojego życia, podczas gdy ona uciekła z wcześniejszego miejsca, które nawiedziła wojna. On ma na tyle utrudnione zadanie, gdyż uciekł z obozu i boi się, że będzie poszukiwany. Choć wieść niesie, że nie żyje, czyli w sumie mógł być spokojny, to jednak w tamtych czasach nic nie było proste. Gdziekolwiek by się nie przemieszczał, a było mu trudno, gdyż kulał na jedną nogę, przeszukiwali jego dokumenty, a nawet dochodziło do tego, że musiał pokazywać swoją ranę, by udowodnić, że jest tym, za kogo się podaje. My widzimy jak wypytuje ludzi o losy jego ukochanej, jak składa ze strzępków informacji możliwość jej pobytu. Niestety nazwa miejscowości dokąd uciekła przepadła. I tutaj byłam dla niego pełna podziwu, gdyż nie poddawał się nawet wtedy. Nie pozwolił aby rozpacz przenikła jego ciało, tylko dalej brnął, aby do przodu, aby jak najszybciej ją odszukać. To część ostatnia, więc więcej wam nie zdradzę, jednak zapewniam, że historia będzie balsamem na wasze zbolałe ciało. Autorka pokazuje, że nie ma czegoś takiego jak utrata nadziei. Zawsze istnieje jakaś szansa na dojście do celu, tylko trzeba pragnąć całym sercem, by nasze myśli się ziściły. Potrafi podnieść na duchu strapionych, dać nadzieję na wyzdrowienie cierpiącym i sprawić, że ta nutka dobra i nadziei przejdzie również do naszego świata. Ja ogólnie staram się nie czytać książek z historią w tle, gdyż po nich przeważnie miałam nocne lęki, zaczynałam obawiać się najgorszych możliwości, gdyż budziły tylko niepokój. Zapewniam was jednak, że pióro autorki jest tego odwrotnością. Dokładnie takim plasterkiem, który może ukoić każdy ból na sercu. Wszystko zależy od nastawienia naszego ja, a tutaj możemy tylko je podreperować. Uwielbiam taki pozytywizm, gorąco polecam zacząć od części pierwszej!

Ogromnie wam polecam byście czytali książki pani Agnieszki, gdyż nikt tak jak ona potrafi dać spokój na duszy, niepewność do otaczającego bohaterów czasu oraz miłość piękną, cudowną i niekończącą się praktycznie nigdy. Każdy niepokój w tej trzeciej i ostatniej jednocześnie części był taki uroczy, wręcz kwitnący. Mężczyzna robił co mógł by odnaleźć miłość swojego życia,...

Czekałam na zakończenie serii i bałam się jej. Chciałam i nie chciałam czytać. Wstęp mnie przeraził, całość niemal doprowadziła do odwodnienia albo załamania nerwowego. Trzeci tom ale i cała seria łużycka zapisują się głęboko w mojej głowie i sercu. Długo jeszcze będę odtwarzała sceny z książek w moich myślach. Długo je będę przeżywała i za każdym razem gdy będę o nich mówiła, będę poruszona.
Myślę, że nigdy dotąd nie przeczytałam czegoś równie dobrego. Mam nadzieję, że trud Autorki zostanie doceniony.
Dziękuję!!

Czekałam na zakończenie serii i bałam się jej. Chciałam i nie chciałam czytać. Wstęp mnie przeraził, całość niemal doprowadziła do odwodnienia albo załamania nerwowego. Trzeci tom ale i cała seria łużycka zapisują się głęboko w mojej głowie i sercu. Długo jeszcze będę odtwarzała sceny z książek w moich myślach. Długo je będę przeżywała i za każdym razem gdy będę o nich...

"Odnajdę Cię". Jest to trzeci tom cyklu: "Jak dzikie gęsi" autorstwa Agnieszki Olejnik. Dla przypomnienia pierwszy tom cyklu to: "Jak dzięki gęsi", a drugi tom to: "Gdziekolwiek jesteś". Książki polecam czytać po kolei 👍

Katrin i Peter próbują się odnaleźć... Marlen musi podjąć decyzje, które są dla niej bolesne i których będzie później żałować. Rudi przeżywa załamanie nerwowe. Czy uda im się dotrwać do końca wojny? Czy miłość może przetrwać wieloletnią i bolesną rozłąkę? Czy mają jeszcze do czego wracać?

Książka (z resztą jak i poprzednie tomy) przepełniona jest emocjami. Historia jest naprawdę ciekawa i bardzo dobrze się ją czyta.

Jeśli jeszcze nie czytaliście tej trylogii to naprawdę szczerze Wam ją polecam 👍

#współpracarecenzencka

"Odnajdę Cię". Jest to trzeci tom cyklu: "Jak dzikie gęsi" autorstwa Agnieszki Olejnik. Dla przypomnienia pierwszy tom cyklu to: "Jak dzięki gęsi", a drugi tom to: "Gdziekolwiek jesteś". Książki polecam czytać po kolei 👍

Katrin i Peter próbują się odnaleźć... Marlen musi podjąć decyzje, które są dla niej bolesne i których będzie później żałować. Rudi przeżywa załamanie...

Są historię,które zostają z nami na zawsze .
Do których wracamy bez końca .
Takie , które zostają w nas po odłożeniu książki na półkę.
Oto jedna z nich i choć mam na myśli całość to ostatnia część była tą kropką nad i, którą tak bardzo potrzebowałam by zostawić tę historię za sobą.

,, Odnajdę cię " to trzecia część historii bohaterów z którymi przeżywamy okrucieństwo wojny. Obserwujemy jak diametralnie zmienia się ich życie i ja już wiem,że po tych wszystkich przejściach nigdy nie będą tacy sami.
Garstka bohaterów połączona przyjaźnią bądź pokrewieństwem przejdzie naprawdę długą i ciężką drogę .
Autorka postawiła na różne losy ,bardzo odmienne.
Wszystkie trudne i bolesne w odbiorze, z masą ciężkich emocji przygniatających jak głaz , wyciskających wszystkie łzy z oczu i rozdzierające serce . Czytając serię łużycka bohaterowie stają się Ci bliscy więc nie jesteś w stanie czytać o ich losach z obojętnością.
Od pierwszych stron autorka zasiewa ziarno niepewności, szczyptę szoku i zostawia z pytaniem ,, jak ,kto i dlaczego? "
Bo choć żadne z nich nie wybrałoby dla siebie takiej drogi los zdecydował inaczej i jedno jest pewne więcej w tej książce nieszczęścia jak szczęścia .
Minęłam przez storny jak szalona szukając odpowiedzi na wszystkie pytania,które zostawiła mi nie tylko część druga ale również na te które tworzyły się po drodze.
Fabuła toczy się swoim tempem jednak nie potrzebny tu rollercoaster aby zaznac największych emocji i nie móc odłożyć książki nie poznając zakończenia.

I mogę podpowiedzieć Wam jedno .
Sięgając po tę serię musicie mieć pod ręką wszystkie części .🤫


To niezwykła seria pełna realizmu , z na wskroś prawdziwymi bohaterami ,z mnóstwem historycznych detali .
O losach niezwykle okrutnych , które spotkały ich w tym okrutnym świecie .
Jednak z piękna ,prawdziwą miłością w tle.
Przyjaźnią ponad wszystko.
I stratami ,które każde z nich poniosło w obliczu wojny .

Są historię,które zostają z nami na zawsze .
Do których wracamy bez końca .
Takie , które zostają w nas po odłożeniu książki na półkę.
Oto jedna z nich i choć mam na myśli całość to ostatnia część była tą kropką nad i, którą tak bardzo potrzebowałam by zostawić tę historię za sobą.

,, Odnajdę cię " to trzecia część historii bohaterów z którymi przeżywamy okrucieństwo...

𝐽𝑒𝑑𝑛𝑜 𝑤𝑡𝑒𝑑𝑦 𝑧𝑟𝑜𝑧𝑢𝑚𝑖𝑎𝑙𝑎𝑚: 𝑧𝑒 𝑛𝑖𝑒 𝑚𝑜𝑧𝑛𝑎 𝑧𝑦𝑐 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑠𝑧𝑙𝑜𝑠𝑐𝑖𝑎.  𝑂𝑛𝑎 𝑗𝑒𝑠𝑡 𝑛𝑖𝑐𝑧𝑦𝑚 𝑘𝑢𝑙𝑎 𝑢 𝑛𝑜𝑔𝑖. 𝑆𝑝𝑜𝑤𝑎𝑙𝑛𝑖𝑎 𝑛𝑎𝑠, 𝑔𝑑𝑦 𝑐ℎ𝑐𝑒𝑚𝑦 𝑏𝑖𝑒𝑐, 𝑢𝑡𝑟𝑢𝑑𝑛𝑖𝑎 𝑚𝑎𝑟𝑠𝑧  𝑖 𝑠𝑝𝑟𝑎𝑤𝑖𝑎, 𝑧𝑒 𝑛𝑖𝑔𝑑𝑦 𝑛𝑖𝑒 𝑝𝑜𝑐𝑧𝑢𝑗𝑒𝑚𝑦 𝑠𝑘𝑟𝑧𝑦𝑑𝑒𝑙 𝑢 𝑟𝑎𝑚𝑖𝑜𝑛. 𝐽𝑒𝑠𝑙𝑖 𝑗𝑒𝑠𝑧𝑐𝑧𝑒 𝑘𝑖𝑒𝑑𝑦𝑠 𝑐ℎ𝑐𝑒𝑠𝑧 𝑝𝑜𝑓𝑟𝑢𝑛𝑎𝑐 𝑠𝑡𝑎𝑟𝑦 𝑑𝑟𝑢ℎ𝑢, 𝑡𝑜 𝑚𝑢𝑠𝑖𝑠𝑧 𝑜𝑑𝑟𝑧𝑢𝑐𝑖𝑐 𝑡𝑒𝑛 𝑏𝑎𝑙𝑎𝑠𝑡. 𝑀𝑢𝑠𝑖𝑠𝑧 𝑝𝑎𝑡𝑟𝑧𝑒𝑐 𝑤 𝑝𝑟𝑧𝑦𝑠𝑧𝑙𝑜𝑠𝑐.

Odnajdę cię.. zrobię wszystko, co w mojej mocy. Nigdy się nie poddam. Wierzę, że mimo wszystko jesteś gdzieś tam i czekasz, aż ponownie spotkamy się na rozdrożu. I tylko wiara w nas trzyma mnie przy życiu. Ścieżki Katrin i Petera los rozdzielił na wiele lat, rzucając im ciągle nowe kłody pod nogi, kolejne przeciwności, strach, choroby, ludzi którzy dodatkowo poplątali ich ścieżki. Mimo wojny, mimo rozłąki obydwoje wierzą, że w końcu się odnajdą. Czy w obliczu trwającej wojny będą mieli do czego wrócić? Czy pomimo bezlitosnego losu uda im się na nowo odnaleźć? Czy miłość prawdziwa jest w stanie pokonać wszelkie przeciwności?

"Odnajdę cię" to trzeci tom przepełnionej emocjami historii o losach przyjaciół z Dolnych Łużyc, znanych z książki "Jak dzikie gęsi", których ścieżki zostały rozdzielone przez czasy wojenne. Byli młodzi, pełni planów, nadziei, niekiedy ślepo wierzacy w głoszone ideologie, zmuszeni szybko dorosnąć i zmierzyć się z czymś, na co żaden czlowiek nie byłby w stanie się przygotować. Każdy dzień, każda sytuacja której przyjdzie im stawić czoła odciśnie na nich piętno, a oni sami będą musieli włożyć wielki wysiłek w to, aby mimo wszystko przetrwac te okrutne czasy oraz ludzką podłość.
Czy wszyscy z nich doczekają szczęśliwego zakończenia? Czy Rudi pokona załamanie nerwowe i zrozumie, że w to co wierzył okazało się złudnymi bajkami, a on sam przyczynil się do cierpienia nie jednej osoby? Czy Marlene przyjdzie gorzko zapłacić za dokonane decyzje? Czy Katrin i Peter wrócą do "domu"? Iloma przeciwnościom będą musieli stawić czoła?

Agnieszka Olejnik po raz kolejny porwała mnie w wykreowany świat, który nijak się miał do beztroski. Wojenną rzeczywistosc, która rozgościła się na dobre i sprawiła, że młodzi ludzie musieli porzucić swoje marzenia i walczyć o przetrwanie napawała wieloma emocjami. Czuć było ten cały ból, z którym przyszło zmierzyć się bohaterom, ich cierpienie, ale także głęboko zakorzenioną nadzieję, która nieprzerwanie tliła się w sercach. Każda z postaci miała swoje bolączki, trudności które musiała pokonać, popełniła decyzje ktore miały swoje konsekwencje. Pragnęli żyć, przetrwać, jednocześnie tracąc tak wiele osób. Były chwile w których przychodziło zwątpienie, gorzkie łzy, złamane serca, ból, cierpienie, zmierzenie się z bezlitosnymi istotami, które już dawno zatraciły swoje człowieczeństwo. Zaczyna brakować im determinacji, a jednoczesnie wciąż drobnymi krokami próbują odnaleźć promyk nadziei, który doda im sił i pozwoli rozbudzić wiarę w szczęśliwe zakończenie.
To bolesna historia pełna wielu uczuc, w której życie zatracilo swoje kolory, a jednak wciąż nie umarła ta iskra wiary. Historia o miłości, która była jedynym pokrzepieniem, dającym siły do walki. To ona podnosiła, kiedy wszystko inne zawiodło. To ona wbrew logice trwała i nie pozwoliła się poddać. To opowieść o walce, sile, determinacji. O ludziach, którym przyszło żyć w okrutnych czasach.
To opowieść pokazująca jak przewrotne potrafi być życie, jak zagmatwane mogą być ludzkie ścieżki i jak podjęte decyzje mogą rzutować na dalsze losy.

𝐽𝑒𝑑𝑛𝑜 𝑤𝑡𝑒𝑑𝑦 𝑧𝑟𝑜𝑧𝑢𝑚𝑖𝑎𝑙𝑎𝑚: 𝑧𝑒 𝑛𝑖𝑒 𝑚𝑜𝑧𝑛𝑎 𝑧𝑦𝑐 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑠𝑧𝑙𝑜𝑠𝑐𝑖𝑎.  𝑂𝑛𝑎 𝑗𝑒𝑠𝑡 𝑛𝑖𝑐𝑧𝑦𝑚 𝑘𝑢𝑙𝑎 𝑢 𝑛𝑜𝑔𝑖. 𝑆𝑝𝑜𝑤𝑎𝑙𝑛𝑖𝑎 𝑛𝑎𝑠, 𝑔𝑑𝑦 𝑐ℎ𝑐𝑒𝑚𝑦 𝑏𝑖𝑒𝑐, 𝑢𝑡𝑟𝑢𝑑𝑛𝑖𝑎 𝑚𝑎𝑟𝑠𝑧  𝑖 𝑠𝑝𝑟𝑎𝑤𝑖𝑎, 𝑧𝑒 𝑛𝑖𝑔𝑑𝑦 𝑛𝑖𝑒 𝑝𝑜𝑐𝑧𝑢𝑗𝑒𝑚𝑦 𝑠𝑘𝑟𝑧𝑦𝑑𝑒𝑙 𝑢 𝑟𝑎𝑚𝑖𝑜𝑛. 𝐽𝑒𝑠𝑙𝑖 𝑗𝑒𝑠𝑧𝑐𝑧𝑒 𝑘𝑖𝑒𝑑𝑦𝑠 𝑐ℎ𝑐𝑒𝑠𝑧 𝑝𝑜𝑓𝑟𝑢𝑛𝑎𝑐 𝑠𝑡𝑎𝑟𝑦 𝑑𝑟𝑢ℎ𝑢, 𝑡𝑜 𝑚𝑢𝑠𝑖𝑠𝑧 𝑜𝑑𝑟𝑧𝑢𝑐𝑖𝑐 𝑡𝑒𝑛 𝑏𝑎𝑙𝑎𝑠𝑡. 𝑀𝑢𝑠𝑖𝑠𝑧 𝑝𝑎𝑡𝑟𝑧𝑒𝑐 𝑤 𝑝𝑟𝑧𝑦𝑠𝑧𝑙𝑜𝑠𝑐.

Odnajdę cię.. zrobię wszystko, co w mojej mocy. Nigdy się nie poddam. Wierzę,...

Trylogia Agnieszki Olejnik dobiegła końca. Zrobiło się smutno, gdyż ciężko jest rozstać się z bohaterami, którzy mieli szczególne miejsce w naszym sercu.
,,Odnajdę cię" to trzecia i ostatnia część, która finalizuje wszystkie wątki. Jest to historia trudna, bolesna, o prawdziwej miłości, która miała na swojej drodze wiele przeszkód, w tym wojnę, niszczącą wszystko, co stanęło na jej drodze. Miłość Katrin i Petera jest miłością, którą rzadko można już spotkać w dzisiejszych czasach. Można ją podziwiać i brać do serca to, że nawet w takich czasach, czasach pochłoniętych wojną, gdzie każdy dzień był bólem i wielką zagadką, niektórzy ludzie nie zapomnieli o najważniejszych wartościach, mówię tutaj np. o danym słowie drugiej osobie.
Autorka kończąc historię, włożyła wiele trudu w to, aby ta część była równie emocjonalna co poprzednie. Pani Agnieszka postarała się również, aby czytelnik wyniósł z całej serii, jak najwięcej. Nie zapomni się szybko o tej historii i o tych bohaterach.
Czy pisać Wam więcej? Myślę, że nie potrzeba.

Trylogia Agnieszki Olejnik dobiegła końca. Zrobiło się smutno, gdyż ciężko jest rozstać się z bohaterami, którzy mieli szczególne miejsce w naszym sercu.
,,Odnajdę cię" to trzecia i ostatnia część, która finalizuje wszystkie wątki. Jest to historia trudna, bolesna, o prawdziwej miłości, która miała na swojej drodze wiele przeszkód, w tym wojnę, niszczącą wszystko, co...

To już ostatnie strony tego pięknego cyklu, który pochłonęłam z ogromną przyjemnością. Jest wiele powodów mojego zachwytu. Cała historia dotyczy ludzi, którzy mieszkali w mojej najbliższej okolicy, która dopiero po wojnie znalazła się w granicach Polski. Po drugie - tu mieszkali zwykli, normalni ludzie, dla których ich narodowość odgrywała poślednią rolę, a liczyła się "mała ojczyzna", najbliżsi sąsiedzi, których skłócić się między sobą udało się dopiero takiej miernocie, jak Hitler. I wreszcie rzecz najważniejsza - książka niesie ze sobą niesamowity ładunek emocjonalny. To wszystko, co przeżyli bohaterowie tej powieści, to nie jedynie fikcja literacka, to wszystko działo się w rzeczywistości.
Znajdziecie w tej powieści taką mnogość różnych osobowości, ludzi o diametralnie różnych poglądach, radzących sobie w tych trudnych czasach na sto różnych sposobów. Nikt nie był na wskroś dobry, ani na wskroś zły. Byli pogubieni i zindoktrynowani przez ideologię nazizmu, a ci, którzy rozumieli z czym mają do czynienia, często milczeli ze strachu o własne życie i życie najbliższych. Polecam ten wartościowy cykl, głównie ku przestrodze.

To już ostatnie strony tego pięknego cyklu, który pochłonęłam z ogromną przyjemnością. Jest wiele powodów mojego zachwytu. Cała historia dotyczy ludzi, którzy mieszkali w mojej najbliższej okolicy, która dopiero po wojnie znalazła się w granicach Polski. Po drugie - tu mieszkali zwykli, normalni ludzie, dla których ich narodowość odgrywała poślednią rolę, a liczyła się...