Czy można napisać wszystko o wczesnych dziejach Słowian na 340 stronach? Na pewno nie, ale chyba nie taki był zamysł tej książki. Brakuje tu wielu wątków i tematów (np. obyczaje, życie codzienne, początki chrystianizacji) co do niektórych można się zastanowić czy są tu potrzebne, ale trzeba przyznać, że autor opowiedział wiele ciekawych rzeczy o życiu Słowian na początku kształtowania się tej grupy etnicznej. Kogoś, kto chce poznać szerzej ten temat z pewnością ta pozycja nie zadowoli, ale będzie niezłym początkiem i wstępem do dalszych lektur. I co bardzo ważne K. Janicki ma łatwość przekazywania wiedzy w sposób prosty i nie "skażony" naukowym żargonem, co zachęca do lektury. Po niej (książka popularno-naukowa) powinien przyjść czas na pozycji poważniejsze (naukowe). 😊

Czy można napisać wszystko o wczesnych dziejach Słowian na 340 stronach? Na pewno nie, ale chyba nie taki był zamysł tej książki. Brakuje tu wielu wątków i tematów (np. obyczaje, życie codzienne, początki chrystianizacji) co do niektórych można się zastanowić czy są tu potrzebne, ale trzeba przyznać, że autor opowiedział wiele ciekawych rzeczy o życiu Słowian na początku...

Czy Słowianom udało się stworzyć własną cywilizację?

Tego nie wie nikt...łącznie z autorem. Tytuł to odrobinę clickbait, ale dowiedziałem się wielu bardzo ciekawych rzeczy o garnkach, więc teraz mogę dzwonić do starych ludzi i zapraszać ich na pokazy.

Czy Słowianom udało się stworzyć własną cywilizację?

Tego nie wie nikt...łącznie z autorem. Tytuł to odrobinę clickbait, ale dowiedziałem się wielu bardzo ciekawych rzeczy o garnkach, więc teraz mogę dzwonić do starych ludzi i zapraszać ich na pokazy.

Pozycja, która może rozczarować zwolenników teorii "Wielkiej Lechii", natomiast napisana naukowo i uczciwie. Tam gdzie nie ma dowodów, tam autor wprost o tym mówi i nie dopowiada niepotrzebnych legend. Wręcz przeciwnie - bezwzględnie punktuje poszczególne mity i naukowo się z nimi rozlicza. Polecam fanom archeologii, historii, szczególnie wczesnego średniowiecza.

Pozycja, która może rozczarować zwolenników teorii "Wielkiej Lechii", natomiast napisana naukowo i uczciwie. Tam gdzie nie ma dowodów, tam autor wprost o tym mówi i nie dopowiada niepotrzebnych legend. Wręcz przeciwnie - bezwzględnie punktuje poszczególne mity i naukowo się z nimi rozlicza. Polecam fanom archeologii, historii, szczególnie wczesnego średniowiecza.

Ja stanowczo odradzam, zwłaszcza osobom, które chcą zacząć poszerzać wiedzę na temat Słowian. Pełno bzdur, wystarczy wspomnieć, że autor jest zwolennikiem tezy, że nie istniały plemiona Słowiańskie. Często zmienia on definicje, nagina je, i później bije chochoły, bo chcę zmienić coś w temacie. Nie jest to zbiór wiedzy na temat naszych przodków. Moja ocena jest zaniżona, przez ahistoryczne poglądy autora. Odradzam, jest wiele lepszych książek o Słowianach.

Ja stanowczo odradzam, zwłaszcza osobom, które chcą zacząć poszerzać wiedzę na temat Słowian. Pełno bzdur, wystarczy wspomnieć, że autor jest zwolennikiem tezy, że nie istniały plemiona Słowiańskie. Często zmienia on definicje, nagina je, i później bije chochoły, bo chcę zmienić coś w temacie. Nie jest to zbiór wiedzy na temat naszych przodków. Moja ocena jest zaniżona,...

Pan Kamil Janicki prowadzi kanał historyczny na YT, który systematycznie oglądam i może dlatego nie mogę w pełni docenić tego dzieła, które jest powtórzeniem owych programów.

Pan Kamil Janicki prowadzi kanał historyczny na YT, który systematycznie oglądam i może dlatego nie mogę w pełni docenić tego dzieła, które jest powtórzeniem owych programów.

Bardzo ciekawa i zwięzła książka. Wystarczy by mieć „bazę”

Bardzo ciekawa i zwięzła książka. Wystarczy by mieć „bazę”

Słowo klucz - synteza.
Janicki jest historykiem, ale nie jest mediewistą. Nie przeprowadzał ani badań, ani dogłębnej analizy tez i dowodów. Sięgnął po aktualny stan wiedzy: Adamczyk, Curta, Mühle, Urbańczyk, Brather i dokonał wprawnej syntezy wiedzy o Słowianach.

Nie ma tu większych kontrowersji i wodolejstwa. Ani leczenia kompleksów, ani klękania przed nauką niemiecką.

Janicki pisze ciekawie, czasem wręcz porywająco.

Tytuł "Cywilizacja Słowian" miała być chyba lepem na turbosłowian i podbicie wyników sprzedaży. I chyba niepotrzebnie, bo gubi się w nim to, co najlepsze w tej książce. Umiar.

Jestem pozytywnie rozczarowany ;)

Słowo klucz - synteza.
Janicki jest historykiem, ale nie jest mediewistą. Nie przeprowadzał ani badań, ani dogłębnej analizy tez i dowodów. Sięgnął po aktualny stan wiedzy: Adamczyk, Curta, Mühle, Urbańczyk, Brather i dokonał wprawnej syntezy wiedzy o Słowianach.

Nie ma tu większych kontrowersji i wodolejstwa. Ani leczenia kompleksów, ani klękania przed nauką...

Nie jest to dzieło najwyższych lotów, właściwie to całość mnie rozczarowała. Autor nie napisał nic odkrywczego - znajdziemy tutaj tylko podstawowe fakty, które zna przeciętny śmiertelnik chociaż trochę zainteresowany słowiańszczyzną. Większą część książki stanowi przetaczanie tez i wniosków pseudoarcheologów lub badaczy sprzed epoki.

Nie jest to dzieło najwyższych lotów, właściwie to całość mnie rozczarowała. Autor nie napisał nic odkrywczego - znajdziemy tutaj tylko podstawowe fakty, które zna przeciętny śmiertelnik chociaż trochę zainteresowany słowiańszczyzną. Większą część książki stanowi przetaczanie tez i wniosków pseudoarcheologów lub badaczy sprzed epoki.

Niezwykle ciekawa książka - zdecydowanie popularnonaukowa (zaznaczam, w razie gdyby ktoś spodziewał się Wielkiej Lechii, albo podobnych opowieści wyssanych z palca). Co ciekawe, autor w wielu miejscach podkreśla, że słowiańszczyzna nie potrzebuje tych fałszywych mitów i bzdurnych dopowiedzeń - pomimo braku kultury pisanej we wczesnym okresie rozwoju, istnieją liczne przesłanki pozwalające sądzić, że stanowiła atrakcyjny dla swoich mieszkańców obszar do życia, a model jej rozwoju - oczywiście skrajnie różny niż ten, jaki znamy z późnego antyku, czy nawet obszaru germańskiego - był zapewne w pewnych aspektach bezpieczniejszy i bardziej demokratyczny dla swoich mieszkańców. Autor jednocześnie rozwala mit o łagodności Słowian - podkreśla, jak ważnym źródłem pieniądza kruszcowego w rozwoju słowiańszczyzny była najpewniej handel niewolnikami, co oznacza, że tradycje przemocy mamy nie gorsze niż Amerykanie!
Kapitalny jest rozdział poświęcony pseudobadaniom naukowym i narastaniu mitów powszechnie podzielanych następnie przez całe pokolenia badaczy oraz powielanych do dzisiaj w podręcznikach historii. Choćby dla tego rozdziału warto sięgnąć po tę książkę!

Niezwykle ciekawa książka - zdecydowanie popularnonaukowa (zaznaczam, w razie gdyby ktoś spodziewał się Wielkiej Lechii, albo podobnych opowieści wyssanych z palca). Co ciekawe, autor w wielu miejscach podkreśla, że słowiańszczyzna nie potrzebuje tych fałszywych mitów i bzdurnych dopowiedzeń - pomimo braku kultury pisanej we wczesnym okresie rozwoju, istnieją liczne...

Cóż, jako, że ,,słowiańskość" ogółem mnie interesuje, ale też nie jest to jedyne i główne zainteresowanie w moim życiu, wręcz jedno z bardzo poboczniejszych i od jakiegoś czasu, niestety, dość zaniedbanych - książka ta sprawiła mi niemałą frajdę. Odświeżyła to i owo, uzupełniła inne rzeczy, olśniła kilkoma - w dodatku nie wchodząc w przyciężkawy, naukowo-wykładniczy ton, nie przynudzając czy też nie wpadając w jakiś naukowy bełkot bądź niepotrzebne rozwlekanie tematu. Mogę serdecznie polecić, czyta się naprawdę szybko i lekko.

Cóż, jako, że ,,słowiańskość" ogółem mnie interesuje, ale też nie jest to jedyne i główne zainteresowanie w moim życiu, wręcz jedno z bardzo poboczniejszych i od jakiegoś czasu, niestety, dość zaniedbanych - książka ta sprawiła mi niemałą frajdę. Odświeżyła to i owo, uzupełniła inne rzeczy, olśniła kilkoma - w dodatku nie wchodząc w przyciężkawy, naukowo-wykładniczy ton,...