Polowanie na psy

Ciekawy, wciągający początek trylogii. To moje pierwsze spotkanie z twórczością Pana Mieczysława. Na ten moment jestem pod wrażeniem i z niecierpliwością sięgam po kolejny tom.

Ciekawy, wciągający początek trylogii. To moje pierwsze spotkanie z twórczością Pana Mieczysława. Na ten moment jestem pod wrażeniem i z niecierpliwością sięgam po kolejny tom.

☕Uwaga! Wściekłe psy! Zaczęło się polowanie...Polowanie na psy. Uciekniecie przed tym co nieuniknione? Ukryjecie się przed wymierzeniem sprawiedliwości? Przed żądzą zemsty? Myślicie, że się uda? Kogo jesteście w stanie poświęcić? Uważajcie bo dopadnie was przeszłość.
📚 Zakrzewski to terminator. Liczy się dla niego tylko praca. Służba jest dla niego czymś, co pochłania go bez reszty. Jednocześnie nadal jest zosią samosią i uważa, że każde śledztwo jest w stanie rozwiązać sam.
☕ Śledczy muszą znaleźć mordercę policjantów. Ktoś na nich poluje i zanim zginie następny - Zakrzewski i jego ekipa, muszą rozwiązać zagadkę sprzed lat.
📚 Pan Mieczysław stworzył fantastyczną historię. Skomplikowaną, wielowątkową a przy tym wciągającą. Bo kiedy jest spokojnie to wiesz, że za chwilę coś pie... się wydarzy. Takich plot twistów było kilka. Duże brawa za umiejętność tak poprowadzenia fabuły, że czytelnik nie ma prawa się nudzić.
☕ I jeśli miałabym się do czegoś przyczepić, to nie wiem, czy to ja nie ogarnęłam, czy nie było finalnego rozwiązania zagadki? Chyba, że była i to co się wydarzyło, to taki celowy zabieg, żeby mieć wątpliwości, i z większą ciekawością usiąść do kolejnych części? Może rozwiązanie pojawi się w drugim tomie?Nie wiem, mega to dziwne.
📚 Chociaż! "Polowanie na psy" w końcówce - sztos! Można zebrać szczękę z podłogi. A jeszcze lepszy byłby efekt gdybym nie znała dalszych losów bohaterów. Bo jednak to, że przeczytałam Nie anioła, mogło mi popsuć zabawę.

☕Uwaga! Wściekłe psy! Zaczęło się polowanie...Polowanie na psy. Uciekniecie przed tym co nieuniknione? Ukryjecie się przed wymierzeniem sprawiedliwości? Przed żądzą zemsty? Myślicie, że się uda? Kogo jesteście w stanie poświęcić? Uważajcie bo dopadnie was przeszłość.
📚 Zakrzewski to terminator. Liczy się dla niego tylko praca. Służba jest dla niego czymś, co pochłania go...

“Polowanie na psy” rozpoczyna kolejną już trylogię spisaną ręką Mieczysława Gorzki i stanowi pierwszorzędną powieść kryminalną. W książce umiejętnie zostały połączone dwie osie czasowe i dwie sylwetki doświadczonych funkcjonariuszy o całkiem podobnym, dość nieznośnym charakterze. Ponadto cechujące głównych bohaterów zaangażowanie, wybitny instynkt śledczy i nieustępliwość w poszukiwaniu odpowiedzi budzi oczywiste skojarzenia z… psami gończymi.
***
Lata osiemdziesiąte XX wieku reprezentuje w książce kapitan Marek Piekło, uzdolniony śledczy, funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej. Bezduszne, brutalne, a można by nawet rzec, że zahaczające w pewien sposób o tematykę wampiryzmu morderstwo małżeństwa, staje się początkiem śmiertelnych zdarzeń i poważnych kłopotów Piekły. Tłem do osadzonego w PRL-owskiej rzeczywistości dochodzenia jest choroba alkoholowa kapitana. Warto zaznaczyć, iż pociąg do wysokoprocentowych trunków został przedstawiony w naturalistyczny sposób, brzydki, ukazujący wpływ i konsekwencje nałogu nie tylko na życie chorego, ale i jego najbliższych. Skalę bezładu i zamętu ówczesnych lat obrazują natomiast wydarzenia, między innymi największa uliczna manifestacja stanu wojennego z sierpnia 1982 roku, nazywana powszechnie bitwą wrocławską.
***
Współcześnie z rozwikłaniem kryminalnych zagadek mierzy się znany z pierwszej trylogii autora - “Cienie przeszłości”, komisarz Marcin Zakrzewski. Gdy giną funkcjonariusze policji, a ich śmierci towarzyszą ślady naprowadzające śledczych na niewyjaśnione morderstwa z lat osiemdziesiątych, rozpoczyna się wyścig z czasem. Obawie o życie innych policjantów towarzyszy żal i frustracja, ponadto tropy prowadzą do ważnych obecnie osobistości świata polityki i biznesu, co w znacznym stopniu utrudnia ich weryfikację. Twardogłowy i niesforny Zakrzewski jest w “Polowaniu na psy” wyjątkowo intrygującą postacią. Odnoszę wrażenie, że szczególnie rozmyśla nad swoim losem, a także tym, w jaki sposób dotychczasowe, często bolesne doświadczenia wpłynęły na jego życie i relacje. Niezniszczalny i superbohaterski Marcin staje się w tej książce najzwyczajniej bardziej… ludzki.
***
Potrzeba niemałego skupienia i czytelniczego zaangażowania aby nie pogubić się w wielowątkowej fabule książki. Współczesna intryga stale nawiązuje do wydarzeń z przeszłości, co sprawia, że osie czasowe wciąż się przeplatają, przenikają. Bohaterowie są liczni, a poza tym w historii nie brakuje zawirowań, zwrotów akcji i wiodących śledztwo na fałszywe tory wątków. Przekornym jest natomiast fakt, że w doskonały wręcz sposób historię ubarwiła szarość i marazm czasów PRL-u.
***
Do wejścia w świat serii “Wściekłe psy” nie jest niezbędna znajomość poprzednich książek autora, jednak zachęcam do odbycia tej niezwykłej literackiej podróży. Pozwoli Wam to zwinnie wejść w wykreowany przez Mieczysława Gorzkę świat, umożliwi zrozumienie niektórych działań i zachowań bohaterów, a jeżeli zaczytujecie się w kryminalnych opowieściach to… będziecie się świetnie bawić. Pisząc ostatnie zdania opinii na temat “Polowania na psy”, porażona kipiącym od emocji, zapierający w piersiach dech zakończeniem, oddaję się już przyjemności słuchania fenomenalnego głosu lektora, Filipa Kosiora, który przeczyta dla mnie kolejną część serii, zatytułowaną “Dziewięć”.

“Polowanie na psy” rozpoczyna kolejną już trylogię spisaną ręką Mieczysława Gorzki i stanowi pierwszorzędną powieść kryminalną. W książce umiejętnie zostały połączone dwie osie czasowe i dwie sylwetki doświadczonych funkcjonariuszy o całkiem podobnym, dość nieznośnym charakterze. Ponadto cechujące głównych bohaterów zaangażowanie, wybitny instynkt śledczy i nieustępliwość w...

Komisarz Zakrzewski nie zawodzi :)
Pojawił się też drugi bohater który zaskarbił sobie moją sympatię Marek Piekło.

Komisarz Zakrzewski nie zawodzi :)
Pojawił się też drugi bohater który zaskarbił sobie moją sympatię Marek Piekło.

"Polowanie na psy" Mieczysław Gorzka

Serię "Cienie przeszłości" z Marcinem Zakrzewskim skończyłam w ubiegłym roku, więc czas teraz na kolejny cykl z tym wrocławskim śledczym. Seria "Wściekłe psy" to tak naprawdę kontynuacja poprzedniej, dlatego warto najpierw przeczytać wcześniejsze książki.
...
Wiem, że nie każdy lubi wracać "książkowo" do czasów PRL-u. Ja do tych osób nie należę, więc nawet się ucieszyłam, że autor przeniósł mnie w ponury klimat lat 80. Ta część książki związana z przeszłością była bardzo interesująca i wciągnęło mnie śledztwo prowadzone przez ówczesną milicję. Kapitan Marek Piekło, oficer MO, prowadził sprawę brutalnego morderstwa starszego małżeństwa, ale obserwowałam też jak zmagał się z problemami alkoholowymi. W tych czasach to było codziennością.

Autor na pewno dobrze oddał klimat tych lat, pokazał realia PRL-u, a zwłaszcza stanu wojennego, gdzie służby bezpieczeństwa miały rękę na pulsie, a korupcja była wszechobecna. Prawo zdawało się być "elastyczne", a podkładanie dowodów, wymuszanie zeznań i nadużywanie władzy były na porządku dziennym. No cóż, gdybym miała wehikuł czasu to do tych realiów nie chciałabym wrócić. W książce - OK, ale w rzeczywistości podziękuję. Zresztą czytając tę książkę czułam się właściwie jakbym się tam znalazła bez wehikułu.

Druga płaszczyzna to ta współczesna i komisarz Marcin Zakrzewski, rozwiązujący zagadkę zbrodni powiązanych z morderstwami funkcjonariuszy. Łączyły się one też ze starymi sprawami, a Zakrzewski wszystko umiejętnie splótł w całość. Zresztą tego się spodziewałam.

Ogólnie było w porządku, była dynamika, ciekawe śledztwa, powroty do przeszłości, ale czuję się trochę zwiedziona. Nie było to aż tak spektakularne jak pierwsza seria, która bardzo mi się podobała, ale... kolejna część, "Dziewięć", mi to wynagrodziła.

"Polowanie na psy" Mieczysław Gorzka

Serię "Cienie przeszłości" z Marcinem Zakrzewskim skończyłam w ubiegłym roku, więc czas teraz na kolejny cykl z tym wrocławskim śledczym. Seria "Wściekłe psy" to tak naprawdę kontynuacja poprzedniej, dlatego warto najpierw przeczytać wcześniejsze książki.
...
Wiem, że nie każdy lubi wracać "książkowo" do czasów PRL-u. Ja do tych osób...

Nie jest to zła książka, jest jednak jednak niedosyt, mając na uwadze wysoki poziom z poprzednich powieści autora. Czytanie bardzo się dłużyło, sporo nudnych momentów. Nie jestem też fanem przeplatania wątku teraźniejszego z przeszłością - ten drugi zawsze jest dla mnie mniej interesujący.

Co to zakończenia brakowało mi tutaj tego co zwykle doświadczamy w tego typu książkach - finalnego rozwiązania całej układanki zgrabnie budowanej od początku historii. Ostatnie kilka stron może i mocne ale wydają się trochę sztuczką mającą zachęcić do przeczytania kolejnego tomu. No cóż, jeśli tak jest to sztuczka się udała bo i tak na pewno sięgnę po kolejny tom, licząc że trochę bardziej mnie wciągnie i zaskoczy.

Nie jest to zła książka, jest jednak jednak niedosyt, mając na uwadze wysoki poziom z poprzednich powieści autora. Czytanie bardzo się dłużyło, sporo nudnych momentów. Nie jestem też fanem przeplatania wątku teraźniejszego z przeszłością - ten drugi zawsze jest dla mnie mniej interesujący.

Co to zakończenia brakowało mi tutaj tego co zwykle doświadczamy w tego typu...

Mieczysław Gorzka jest u mnie TOP 3 autorów kryminałów. Polecam.

Mieczysław Gorzka jest u mnie TOP 3 autorów kryminałów. Polecam.

Dobry kryminał, chociaż wcześniejsze przeczytane przeze mnie książki Mieczysława Gorzki były jeszcze lepsze (np. "Krwawnica", "Lilie" czy "Martwy sąd"). Mimo to szczerze polecam, napewno wielu Czytelnikom bardzo się spodoba!

Dobry kryminał, chociaż wcześniejsze przeczytane przeze mnie książki Mieczysława Gorzki były jeszcze lepsze (np. "Krwawnica", "Lilie" czy "Martwy sąd"). Mimo to szczerze polecam, napewno wielu Czytelnikom bardzo się spodoba!

Mamy wszystko co trzeba: serie niewyjaśnionych morderst w przeszłości, oraz w teraźniejszości i trudną zagadkę do rozwiązania, ponieważ kryminalnym nie łatwo powiązać ze sobą tak odległe w czasie zdarzenia. Całość jest dość zawiła, że nieraz troszkę się zamieszałam i zgubiłam wątki - trzeba czytać/słuchać uważnie ;) W miarę rozwoju historii dochodzi coraz więcej faktów w sprawie i coraz bardziej zbliżamy się do rozwiązania. Autor się nieźle natrudził, bo nic nie jest oczywiste, a i koniec pozostawia nutkę niedosytu.
Pierwsza połowa powieści jest dość toporna, troszkę rozwlekła, momentami nudna, drugą część z kolei czyta się szybko i z dużym zaciekawieniem.
Na plus, że język bohaterów jest znośny i znają więcej słów niż przekleństwa (jak w niektórych kryminałach). Nie ma brutalnych opisów, wszystko jest... łagodne.
Punkty odemuję, bo czegoś mi tu brakowało. Nie czytałam tej lektury z tak wielkim zainteresowaniem, nie wciągneła mnie. Mimo wszystko książka zasługuje z pewnością na mocne 6-7/10.
Zakończenie jednak sprawia, że dam szansę kolejnej książce z tej serii.

Mamy wszystko co trzeba: serie niewyjaśnionych morderst w przeszłości, oraz w teraźniejszości i trudną zagadkę do rozwiązania, ponieważ kryminalnym nie łatwo powiązać ze sobą tak odległe w czasie zdarzenia. Całość jest dość zawiła, że nieraz troszkę się zamieszałam i zgubiłam wątki - trzeba czytać/słuchać uważnie ;) W miarę rozwoju historii dochodzi coraz więcej faktów w...

Oprócz tego, że nie rozumiem stworzenia osobnej serii z tymi samymi bohaterami co z Cieni przeszłości - to nie mam żadnych zastrzeżeń. A to zakończenie? Potrzebuję więcej 🙌🏻❤️‍🔥

Oprócz tego, że nie rozumiem stworzenia osobnej serii z tymi samymi bohaterami co z Cieni przeszłości - to nie mam żadnych zastrzeżeń. A to zakończenie? Potrzebuję więcej 🙌🏻❤️‍🔥