Kiedyś dostałam ostrzeżenie na temat twórczości Iwony Kienzler, która jest uważana za damski odpowiednik Sławomira Kopra. Książek Pana Kopra trochę przeczytałam i nie uważam ich ani za wybitne prace historyczne, ani za odkrywcze dzieła, a raczej traktuję jako opierające się na plotkach i skandalach czytanki dla niezorientowanego odbiorcy. W związku z takimi rekomendacjami do tej pory omijałam twórczość pani Kienzler szerokim łukiem, jak miało się okazać po przeczytaniu "Polskich władców po ciemnej stronie mocy", całkiem słusznie.
Książka jest wtórna i odtwórcza, nie wnosi nic nowego do historii Polski zwłaszcza dla humanistów, którzy jak zakładam, znają ją w stopniu przynajmniej dobrym. Autorka przepisała trochę od Galla Anonima, trochę od Kadłubka i resztę od nadwornych kronikarzy opisywanych władców i uznała, że dzięki temu przedstawi czytelnikowi nieznane oblicze polskich panujących. Żeby poczuć się autorką swojego dzieła, co jakiś czas wtrąca melancholijne pytania "Co by było gdyby?... nie doszło do wojny, król zdecydował się na inne rozwiązanie, władca podjął inną decyzję, szlachta dokonałaby innego wyboru głowy państwa......itp. Do tego Kienzler rozśmiesza mnie swoim współczesnym podejściem do spraw, które miały miejsce przed wiekami. Jej wielkie zdziwienie i oburzenie np. na Bolesława Chrobrego, świetnie to obrazuje. Otóż według autorki był to władca mściwy i okrutny, a jego okrucieństwo przejawiało się najbardziej na polu bitwy. Nie wiem czego konkretnie oczekiwała od władcy, który musiał bronić Polski przed grabieżą terytorium przez obce wojska. Przypominam także, że wojny średniowieczne, to nie były potyczki na słowa, ani bieganie z karabinem po polach tylko krwawe bitwy przy użyciu toporów, drzewców, maczug itp......szlachetniejsze rycerstwo walczyło na miecze, ale fechtunek rozwinął się w późnym średniowieczu, a za czasu Bolesława Chrobrego pojawienie się na polu bitwy jednostkowego żołnierza dawało mu nikłe szanse na przeżycie, a nowych ziem czy skarbów nie otrzymywało się uprzejmością w stylu "Weź się przesuń drogi Panie, bo ja teraz będę tutaj rządził", tylko krwawą wyniszczającą walką. Ewentualnych jeńców też się nie wymieniało, tylko wyciągnąwszy od nich przydatne informacje zabijało lub okaleczało przez oślepienie, wyrwanie języka, czy odrąbanie kończyny. I nie tylko Bolesław Chrobry takich praktyk się dopuszczał, ale też wielu innych władców.
Kolejne co razi w tej publikacji to ubogie słownictwo. Każdy kronikarz zawsze jest "dziejopisem", a każdy król "udzielnym władcą". Kinzler napisała już grubo ponad 100 książek, a nie zdążyła się dowiedzieć, że język polski jest bogaty w wyrazy bliskoznaczne, które należy używać, choćby po to, aby unikać powtórzeń wyrazowych będących błędem nawet w wypracowaniach szkolnych, o książkach nie wspominając.
Książki słuchałam w audio i to niestety nie dodało jej atrakcyjności. Lektorka Izabela Peres czyta ją jak zakompleksiona uczennica wiejskiej podstawówki. Pomijając głośne przełykanie śliny, zjadanie końcówek, przekręcanie słów i niedbałość w zachowaniu liczby, osoby, czy rodzaju, posługuje się również żałosnym francuskim, dzięki czemu mamy takie kwiatki jak: Fontnenbly, Dumas, czy Margot wymawiane tak jak jest napisane. W czasach kiedy nawet tłumacz google podaje prawidłową wymowę jest to zwyczajnie żałosne.
Podsumowując: mierna historyczka została mierną autorką, miernej książki, którą w wersji audio przeczytała mierna lektorka. Dzięki temu powstał czytelniczo mierny bubel skierowany do miernego, niewymagającego czytelnika i tylko i wyłącznie takim osobom ową książkę polecam.

Kiedyś dostałam ostrzeżenie na temat twórczości Iwony Kienzler, która jest uważana za damski odpowiednik Sławomira Kopra. Książek Pana Kopra trochę przeczytałam i nie uważam ich ani za wybitne prace historyczne, ani za odkrywcze dzieła, a raczej traktuję jako opierające się na plotkach i skandalach czytanki dla niezorientowanego odbiorcy. W związku z takimi rekomendacjami...

Wśród piszących współcześnie o polskiej historii do najbardziej płodnych twórców można zdecydowanie zaliczyć Iwonę Kienzler. Autorka porusza w swojej twórczości naprawdę przeróżne zagadnienia. W książce "Polscy władcy. Po ciemnej stronie mocy" wzięła na tapet najmniej popularne rządzące Polską głowy i przedstawia ich sylwetki w oparciu o błędy oraz wypaczenia, a czyta się to naprawdę całkiem fajnie!
Szkoda, że historia Polski nie sprzedaje się aż tak dobrze jak brytyjscy royalsi...

Wśród piszących współcześnie o polskiej historii do najbardziej płodnych twórców można zdecydowanie zaliczyć Iwonę Kienzler. Autorka porusza w swojej twórczości naprawdę przeróżne zagadnienia. W książce "Polscy władcy. Po ciemnej stronie mocy" wzięła na tapet najmniej popularne rządzące Polską głowy i przedstawia ich sylwetki w oparciu o błędy oraz wypaczenia, a czyta się...

Dobrze przygotowana i opracowana powtórka pocztu królów Polski, którym nie zawsze wychodziło dobrze rządzenie naszym nieszczęśliwym krajem. Nie znajdziemy w tej publikacji wiele nowych rzeczy, ale w ramach odświeżenia wiadomości godne polecenia, to i polecam.

Dobrze przygotowana i opracowana powtórka pocztu królów Polski, którym nie zawsze wychodziło dobrze rządzenie naszym nieszczęśliwym krajem. Nie znajdziemy w tej publikacji wiele nowych rzeczy, ale w ramach odświeżenia wiadomości godne polecenia, to i polecam.

Gdy mówimy o polskich władcach, zazwyczaj mamy na myśli te „duże” nazwiska - Kazimierza Wielkiego, który „zastał Polskę drewnianą, a zostawił murowaną”, czy Władysława Jagiełłę i jego zwycięstwo pod Grunwaldem. Historia Polski miała też jednak swoje mroczne momenty i przywódców, którzy niekoniecznie zasłużyli na ten tytuł.

W swojej książce Iwona Kienzler przybliża nam postaci dziesięciu polskich władców, którzy nie zapisali się najlepiej na kartach historii, bo w ten czy inny sposób przyczynili się do znacznego osłabienia, a nawet upadku naszego państwa.

Wszystkie z tych nazwisk oczywiście znamy już z naszej rodzimej historii, jesteśmy także świadomi ich przewinień - Bolesław Krzywousty wprowadził rozbicie dzielnicowe, Konrad Mazowiecki sprowadził na nasze ziemie Krzyżaków, Stanisław August Poniatowski przyczynił się do rozbiorów. A jednak autorka każdą z tych postaci opisuje dużo dokładniej, niż mogliśmy tego uświadczyć na lekcjach historii, dodając mnóstwo interesujących szczegółów na temat ówczesnego stanu państwa, realiów panujących w Polsce i Europie, skomplikowanych powiązań rodzinnych i dynastycznych. Z jej opisów wyłaniają się postaci dużo bardziej realne i namacalne niż z historycznych podręczników, a Kienzler zgłębia ich motywy i motory działania, tłumacząc, co mogło doprowadzić do podjęcia przez nie takich, a nie innych decyzji.

Jest to dzięki temu lektura bardzo ciekawa, a zarazem przystępnie napisana, podzielona na rozdziały opowiadające historię każdego z władców i interesująco przeprowadzająca nas przez meandry i zawiłości polskiej polityki. Bardzo podoba mi się też fakt, że autorka często podkreśla rolę kobiet w wydarzeniach rozgrywających się na historycznych dworach.

Nie mogę stwierdzić, na ile przytoczone informacje będą nowością dla prawdziwych fanów polskiej historii - dla mnie były, ale ja nie jestem w tej kwestii żadnym wyznacznikiem. Wydaje mi się jednak, że to lektura, która świetnie się sprawdzi, jeśli kogoś interesują takie tematy.

Gdy mówimy o polskich władcach, zazwyczaj mamy na myśli te „duże” nazwiska - Kazimierza Wielkiego, który „zastał Polskę drewnianą, a zostawił murowaną”, czy Władysława Jagiełłę i jego zwycięstwo pod Grunwaldem. Historia Polski miała też jednak swoje mroczne momenty i przywódców, którzy niekoniecznie zasłużyli na ten tytuł.

W swojej książce Iwona Kienzler przybliża nam...

Dla miłośników, w ramach przypomnienia historii...

Dla miłośników, w ramach przypomnienia historii...

Kto zna pisarską twórczość Iwony Kienzler ten wie, że jest ona wnikliwą badaczkę historii, która w jej wydaniu przedstawiana jest niczym powieść obyczajowa, a nie nudna lekcja, wypełniona po brzegi datami i faktami z przeszłości. Tym razem jednak Autorka przygotowała nie lada gratkę dla miłośników rodzimej historii. Nie raz już pisano o polskich władcach, ale czy ktoś wziął pod lupę tych najbardziej niegodziwych, tych co zdradzili, albo szli po swoje nie patrząc się za siebie? Za bary wzięła się z nimi właśnie Iwona Kienzler w swojej najnowszej książce "Polscy władcy po ciemnej stronie mocy". To właśnie tutaj przygląda się polskim monarchom, których panowanie wywołało kontrowersje, tych co wzbudzili krytykę, tych którzy nie przeszli do annałów jako sprawiedliwi i godni podziwu. I chociaż niektóre z tych nazwisk pewnie każdy z nas słyszał, to wgłębienie się w motywy ich decyzji rzuca nowe światło na to dlaczego znaleźli się oni po tytułowej ciemnej stronie mocy. Kienzler krok po kroku analizuje ich decyzje, bada przyczyny ich działania i ich wpływ na losy kraju, prowadząc czytelnika przez burzliwe epizody polskiej historii, w których to ci „źli” odgrywali pierwsze skrzypce..
Komu zatem przypadł zaszczyt znaleźć się w gronie mrocznych władców? Jak się okazuje na przestrzeni polskich dziejów znalazło się kilka dość kontrowersyjnych postaci, które poznajemy bliżej przechodząc od początków polskiej państwowości aż do schyłku okresu królewskiego. Czytając tę lekturę zagłębimy się zatem w życie Bezpryma, poznamy kulisy władzy Bolesław Krzywousty, dowiemy się dlaczego Konrad Mazowiecki, wkroczymy jedną noga na francuskie salony Henryka Walezego czy wdamy się wraz ze Stanisławem Augustem Poniatowskim w romans z carycą Katarzyną.
Każdy z tych władców ukazany został przez pryzmat swych czasów i w kontekście wydarzeń, które miały miejsce podczas jego panowania. Kienzler nie ogranicza się jednak do przedstawiania suchych faktów, lecz stara się zrozumieć motywacje i przyczyny działań tych postaci, próbując odpowiedzieć na pytanie, czy ich decyzje były wynikiem złych intencji, braku umiejętności czy też niekorzystnych warunków politycznych. To sprawia, że tekst przygotowany przez Autorkę jest oczywiście jej subiektywnym ujęciem opisywanych przez siebie postaci, ale jednocześnie opartym na wnikliwej analizie zarówno ich osiągnięć, jak i popełnionych błędów. Kienzler nie unika przy tym trudnych ani niewygodnych faktów, co nadaje jej pracy walor wiarygodności.
Jeżeli zatem jesteście pasjonatami historii i lubicie włożyć kij w mrowisko, a nie iść utartą ścieżką to polecam Wam lekturę "Polskich władców po ciemnej stronie mocy". Przekonajcie się sami czy faktycznie słusznie zasłużyli na negatywny osąd historii. Być może dzięki tej lekturze łatwiej Wam będzie zrozumieć co sprawiło, że w historii zapisali się na niechlubnej jej karcie.

Kto zna pisarską twórczość Iwony Kienzler ten wie, że jest ona wnikliwą badaczkę historii, która w jej wydaniu przedstawiana jest niczym powieść obyczajowa, a nie nudna lekcja, wypełniona po brzegi datami i faktami z przeszłości. Tym razem jednak Autorka przygotowała nie lada gratkę dla miłośników rodzimej historii. Nie raz już pisano o polskich władcach, ale czy ktoś...

Piękna, okładka i ciekawa historia władców Polski.

Zastanawiają was dawne losy polski? Chcecie poznać portrety władców? Dowiedzieć się, czy kierowali się ambicjami, czy popełniali błędy? Co z władzami których oceniany negatywnie, czy na pewno ja to zasłużyli?

Na te pytania znajdziemy odpowiedzi podczas czytanie tej książki. Dowiemy się więcej na temat Bolesława Krzywoustego i rozbicia dzielnicowego, poznajemy bliżej cel wprowadzenia krzyżaków, albo zastanowimy czy to Stanisław August Poniatowski był winny rozbiorów.

Książka w sam raz dla fanów historii, w ciekawy sposób opowiada o ważnych wydarzeniach, interesuje.

Piękna, okładka i ciekawa historia władców Polski.

Zastanawiają was dawne losy polski? Chcecie poznać portrety władców? Dowiedzieć się, czy kierowali się ambicjami, czy popełniali błędy? Co z władzami których oceniany negatywnie, czy na pewno ja to zasłużyli?

Na te pytania znajdziemy odpowiedzi podczas czytanie tej książki. Dowiemy się więcej na temat Bolesława...

Hej w Wielki Czwartek!❤️
Macie jakiegoś ulubionego władcę? Osobę, która Was kiedyś zainteresowała i o której możecie coś powiedzieć? 🤔
Jeśli chodzi o polskich jest to Władysław Jagiełło, a jeśli o zagranicznych to fascynuje mnie postać Marii Stuart.

„Polscy władcy po ciemnej stronie mocy” to przykład powieści historycznej, która mnie porwała i zachwyciła, a jednocześnie ogromnie poszerzyła moją wiedzę. Znajdziecie w tej książce bardzo wiele ciekawostek, które zostaną z Wami już na zawsze, które poszerzą wasze horyzonty i i takie którymi będziecie mogli się podzielić z bliskimi. Myślę, że to ważne, aby chociaż trochę znać historię naszych przodków i ludzi, którzy kiedyś władali naszym krajem. Dzięki tej książce możemy poznać kilka historii władców, którzy umyślnie bądź nie, przyczynili się w pewien sposób do upadku bądź porażki naszego kraju. Czasami trudno zrozumieć ich pobudki, wielokrotnie głowimy się z myślami co zrobilibyśmy my na ich miejscu… Autorka świetnie opowiada historię, tak, że dla zwykłego czytelnika nie jest trudna do przyswojenia, wręcz przeciwnie czytałam ją z zapartym tchem. Ogromnie się cieszę, że ta książka wpadła w moje ręce, chociaż jak tylko zobaczyłam ją w zapowiedziach miałam na nią ogromną ochotę. Polscy władcy i królowie to coś co bardzo mnie od zawsze interesowało. W ogóle uważam, że historia jest absolutnie fascynującym przedmiotem i nigdy nie sprawiała mi trudności. Z przyjemnością sięgam po takie książki jak ta. Bawiłam się po prostu świetnie. Jestem zachwycona poziomem wiedzy autorki i cieszę się, że się nim podzieliła z czytelnikami. Najbardziej podobał mi się rozdział poświęcony Konradowi Mazowieckiemu, Henrykowi Walezemu oraz Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu. Całość składa się z dziesięciu rozdziałów, w których autorka przytacza wiele źródeł historycznych, wspaniale żongluje faktami i ciekawostkami oraz zmusza nas do refleksji. Ogromnie polecam!

Hej w Wielki Czwartek!❤️
Macie jakiegoś ulubionego władcę? Osobę, która Was kiedyś zainteresowała i o której możecie coś powiedzieć? 🤔
Jeśli chodzi o polskich jest to Władysław Jagiełło, a jeśli o zagranicznych to fascynuje mnie postać Marii Stuart.

„Polscy władcy po ciemnej stronie mocy” to przykład powieści historycznej, która mnie porwała i zachwyciła, a jednocześnie...

Polska była królestwem przez 773 lata. To oznacza, że monarchia bez wątpienia była ustrojem obowiązującym w naszym kraju najdłużej. W tym czasie na polskim tronie rządziło kilka dynastii, wśród których najdłużej panowali Piastowie i Jagiellonowie. Nie wszyscy władcy panujących w ponad 700 letniej historii monarchii mieli dobrą prasę a w historiografia niektórych bez ogródek ocenia negatywnie. Wśród władców, którzy są negatywnie oceniani znaleźli się m.in. Bezprym, książę Bolesław Krzywousty, Konrad Mazowiecki, Henryk Walezy, Michał Korybut Wiśniowiecki oraz Stanisław August Poniatowski. Oczywiście to nie wszyscy władcy, którzy zostali bohaterami tej książki. Negatywnych postaci, którzy władali Polską było o wiele więcej…
Nie ma co się dziwić, że w ponad 700-letnim okresie, kiedy Rzeczpospolita była monarchią przytrafiali się mierni władcy, którzy nigdy nie powinni dostać władzy w swe ręce. Wszak nie każdy z nich miał predyspozycje do rządzenia krajem. A jednak rządzili i z ich rządzenia było więcej szkody niż pożytku. To oni przyczynili się walnie, ( chociaż nie sami) do problemów naszej Ojczyzny. Często myśleli tylko o sobie zupełnie nie licząc się z poddanymi i krajem, którym przyszło im zarządzać. Oto oni! Władcy, którzy zaprzepaścili szansę, jaką dała im historia by być wielkimi i zapisać się złotymi zgłoskami w historii Polski. Szczerze powiedziawszy lepiej by zrobili żeby się nie narodzili albo chociaż nie wstępowali na tron jak nie potrafili rządzić… No cóż, przepadło…
Autorka w ciekawy i lekki sposób przedstawia władców, którzy nie potrafili właściwie wykorzystać szansy, jaką dostali od losu. Liczne dygresje nie nużą, ale dodają smaku ich biografiom, które pokrótce zostały przedstawione w Polskich władcach po ciemnej stronie mocy a liczne ,,smaczki’’ sprawiają, że czyta się ją z prawdziwą przyjemnością. W moim przekonaniu ich losy mogą być przestrogą dla marzących przejąć stery naszej Ojczyzny. Mogą być też lekcją dla nas. Wszak my także współdecydujemy o losach naszego kraju. I gdy wybierzemy osoby, które nie nadają się do rządzenia, skutki dla nas i naszego kraju mogą być opłakane.

Polska była królestwem przez 773 lata. To oznacza, że monarchia bez wątpienia była ustrojem obowiązującym w naszym kraju najdłużej. W tym czasie na polskim tronie rządziło kilka dynastii, wśród których najdłużej panowali Piastowie i Jagiellonowie. Nie wszyscy władcy panujących w ponad 700 letniej historii monarchii mieli dobrą prasę a w historiografia niektórych bez ogródek...

“Zrujnowany wojnami kraj powoli staczał się w przepaść”.

Jest to zajmująca podróż do przeszłości. Zostają nam przybliżone sylwetki dziesięciu kontrowersyjnych władców polskich, między innymi Bolesław Krzywousty, Konrad Mazowiecki, Zygmunt III Waza czy Stanisław August Poniatowski. To oni podejmując takie, a nie inne decyzje przyczynili się do negatywnego rozwoju naszego państwa. Trudno dzisiaj jednoznacznie powiedzieć co, tak naprawdę nimi kierowało. Czy chore pobudki, złe ambicje, błędne, wręcz fatalne decyzje, czy może brak kompetencji, albo nie ten czas i nie to miejsce właśnie dla nich?

Z ciekawością i niemałym zainteresowaniem sięgnęłam po tę pozycję. Autorka pisze przyjemnym, lekkim, prostym językiem, czytanie było przyjemnością i jednocześnie pogłębieniem wiedzy. Książka została podzielona na dziesięć rozdziałów, każdy opowiada o innym władcy, ich wady zalety, słabości, marzenia, sukcesy, bolące porażki. Cóż, król też człowiek, a w tle wydarzenia, jakie miały miejsce w czasach ich panowania. Widzimy kobiety, towarzyszki ich życia, matki, żony, kochanki, wpływ, jaki miały na podejmowane decyzje i życie polityczne w kraju. Każdy władca, jego poczynania, osiągnięcia, popełnione błędy, zostały poddane analizie.

Autorka starała się, byśmy poczuli klimat i atmosferę czasów panowania kolejnych władców. Trudna rola i ogromna odpowiedzialność. Podejmowane kontrowersyjne decyzje ich negatywny wpływ na losy państwa. Polityczny i społeczny, wnikliwy, szeroki kontekst. Liczne ciekawostki, anegdoty, zwiększały przyjemność z czytania. Intrygi, spiski, knowania, chciwość, pazerność, kupczenie, zdrady były na porządku dziennym. Mroczne sekrety, okrucieństwo, wyrachowanie, manipulacje, bratobójcze walki. Miłość, miłostki, namiętności. Świat się zmienia, gna do przodu, ale mentalność ludzka pozostaje bez zmian.

Była to fascynująca, edukacyjna i jednocześnie przyjemna podróż do czasów bardzo odległych. Z takich książek młodzież powinna uczyć się historii. Zmusza do refleksji, pozostawia bez odpowiedzi, co by było gdyby… Polecam, bardzo!

https://tatiaszaaleksiej.pl/polscy-wladcy-po-ciemnej-stronie-mocy/

“Zrujnowany wojnami kraj powoli staczał się w przepaść”.

Jest to zajmująca podróż do przeszłości. Zostają nam przybliżone sylwetki dziesięciu kontrowersyjnych władców polskich, między innymi Bolesław Krzywousty, Konrad Mazowiecki, Zygmunt III Waza czy Stanisław August Poniatowski. To oni podejmując takie, a nie inne decyzje przyczynili się do negatywnego rozwoju naszego...