Przyjemna książka:
Na plus:
+ główna bohaterka, która w kontynuacji jest jeszcze bardziej dopracowana niż w 1 części, poza tym jest mocną i silną postacią, która jest potężna, ale nadal popełnia błędy i nie jest perfekcyjna. Moim zdaniem jedna z lepiej stworzonych postaci kobiecych
+ ciekawie autor przeniknął wątki religii i nie tylko, w wątku różokrzyżowców
+ bardzo dobrze i przystępnie ukazana część realiów i tło historyczne wojny trzydziestoletnie, która dla Europy miała kolosalne znaczenie, a w Polsce rzadko jest szerzej opisywana. Dodatkowo nie narzuca się to tło historyczne, ale jest niekiedy bardzo ważne.
+ rozwinięty ten system magiczny, ale jest on jedynie urozmaiceniem tego świata, choć bardzo ważnym
+ ciekawe wprowadzenie wątków politycznych, na których rozwinięcie liczę w kolejnej części
+ polskie easter eggi
Na minus:
- liczyłam na mocniejsze rozwinięcie wątku dominikanów
- malutki minus, bo wzorem pierwszej części liczyłam na ciut więcej akcji

Przyjemna książka:
Na plus:
+ główna bohaterka, która w kontynuacji jest jeszcze bardziej dopracowana niż w 1 części, poza tym jest mocną i silną postacią, która jest potężna, ale nadal popełnia błędy i nie jest perfekcyjna. Moim zdaniem jedna z lepiej stworzonych postaci kobiecych
+ ciekawie autor przeniknął wątki religii i nie tylko, w wątku różokrzyżowców
+ bardzo...

Katarzyna uczy się na uniwersytecie magii , dominikanin podróżują,a nad częścią Niemiec pojawia się barierka niczym z Gothica . przygotowania do wojny ,tajemnica różokrzyżowców i spiski. Wciągnołem się ale skonczyło się w najlepszym momencie i nie wiadomo co dalej . Katarzyna myśli niczym rasowy strateg

Katarzyna uczy się na uniwersytecie magii , dominikanin podróżują,a nad częścią Niemiec pojawia się barierka niczym z Gothica . przygotowania do wojny ,tajemnica różokrzyżowców i spiski. Wciągnołem się ale skonczyło się w najlepszym momencie i nie wiadomo co dalej . Katarzyna myśli niczym rasowy strateg

Takie kontynuacje to ja lubię.

Księstwo różanego krzyża fajnie ciągnie historię z poprzedniego tomu. Co prawda akcji jest tutaj wyraźnie mniej, więc jeśli ten aspekt jest dla Was najważniejszy to możecie poczuć pewien zawód. Niemniej wspomniany wyżej element nadrabia sama historia i ciekawy rozwój głównych bohaterów.

Zdecydowanie najbardziej podobał mi się wątek dotyczący Katarzyny. Jej postać wyraźnie nabrała charakteru, nie jest już tylko pionkiem w grze potężnych polityków, sama stara się grać o swoje i odzyskać swoje dziedzictwo. Pozostałe wątki też są w porządku i śledziłem je z niemałym zainteresowaniem. Oczywiście to środkowy tom cyklu, więc nie ma co tu liczyć na żadne rozstrzygnięcia, niemniej książkę czytało mi się naprawdę dobrze.

Podobnie jak w poprzednim tomie naprawdę doceniam setting powieści. Alternatywna historia wojny trzydziestoletniej to jednak coś niecodziennego w fantastyce, samo wykonanie i przedstawienie świata też jak najbardziej zadowala. Co prawda, co jakiś czas musiałem sprawdzić na Wikipedii kim była dana postać historyczna, ale to dobrze, zawsze sam się czegoś nowego dowiedziałem. Rozumiem jednak, jeśli ktoś w tym gąszczu ludzi z epoki i ich tytułów może czuć się lekko zagubiony.

Podsumowując, jak najbardziej polecam i czekam na następny tom. Ode mnie 7,5/10.

Takie kontynuacje to ja lubię.

Księstwo różanego krzyża fajnie ciągnie historię z poprzedniego tomu. Co prawda akcji jest tutaj wyraźnie mniej, więc jeśli ten aspekt jest dla Was najważniejszy to możecie poczuć pewien zawód. Niemniej wspomniany wyżej element nadrabia sama historia i ciekawy rozwój głównych bohaterów.

Zdecydowanie najbardziej podobał mi się wątek...

Tom 2 trzyma poziom i zmierza w dobrym kierunku. Jak się pojawi tom 3, kupię; ciekawi mnie dokąd opowieść zaprowadzi tych nietuzinkowych bohaterów.

Tom 2 trzyma poziom i zmierza w dobrym kierunku. Jak się pojawi tom 3, kupię; ciekawi mnie dokąd opowieść zaprowadzi tych nietuzinkowych bohaterów.

Kontynuacja książki "Psy Pana".
1633
W purytańskiej, nudnej Lejdzie, Katarzyna studiuje (w tajemnicy) eteromancję (dziedzina alchemii). Towarzyszy jej Blanche Fleur, która bawi się, namiętnie romansuje i uzyskuje informacje. Dziewczęta przyjaźnią się i razem mieszkają. Gdy nadarza się okazja, Katarzyna nawiązuje kontakty, które mogą jej się przydać.

Schenk próbuje rozwikłać pochodzenie tajemniczej bani (bariery) oraz możliwość wejścia do jej środka, na zlecenie księcia Wilhelma. Gdy udało mu się tam dostać znalazł się w Księstwie Różanego Krzyża.

Erquicia w towarzystwie brata Alberta, różnymi sposobami poszukuje natomiast Katarzyny. Trafia do Niderlandów.

Politycy, szpiedzy, arystokracja, tajemnice, zdrady, planowanie, rozgrywanie, interesy.
Katarzyna ma swój plan, który skrupulatnie realizuje, wykorzystując swą wiedzę i znajomości oraz zdolności. Chce odzyskać rodzinny zamek i ziemie.
Czy to się uda?
Tego dowiem się... kiedyś. Może w kolejnej części.

Kontynuacja książki "Psy Pana".
1633
W purytańskiej, nudnej Lejdzie, Katarzyna studiuje (w tajemnicy) eteromancję (dziedzina alchemii). Towarzyszy jej Blanche Fleur, która bawi się, namiętnie romansuje i uzyskuje informacje. Dziewczęta przyjaźnią się i razem mieszkają. Gdy nadarza się okazja, Katarzyna nawiązuje kontakty, które mogą jej się przydać.

Schenk próbuje...

Księstwo Różanego Krzyża" czyli tom drugi (i znacznie lepszy niż pierwszy) serii Psy Pana.

Od razu zaczniemy miłym akcentem- dużo lepiej wyszedł autorowi ten tom, wręcz tak zupełnie szczerze, podobał mi się. Nie wiem czy jest to kwestia obniżonych standardów po rozczarowaniu jakie miałam przy Psach Pana, ale tutaj nastawiłam się znów na mnóstwo wątków polityczno-wojennych, a dostałam naprawdę wciągającą akcję i tylko miejscami autor przytłaczał nas mnóstwem nowych nazwisk i stanowisk.

Kasieńka jest moją absolutną ulubienicą, dziewczyna wyrosła, nabrała charakteru i przykuwa uwagę czytelnika. Dziewczyna jest naturalna, pomysłowa i bystra, o takich bohaterkach to ja mogę czytać. Podobało mi się również, że towarzyszy jej Fleur dziewczyna, którą poznajemy pod koniec pierwszej książki, ale przykuła ona moją uwagę od razu i nie zawiodłam się. Jest idealną bohaterką drugoplanową, dopracowaną i kiedy się pojawia to wręcz kradnie scenę dla siebie. Schenk i Dominik również pozwolili nam się bliżej poznać, a Dominik to aż nazbyt dokładnie, kiedy to umierający zaczyna spowiedź i dostajemy w zamian wiele kartek jego historii życiowej, które mnie znudziły zamiast porwać. Jednak, nie mogę się czepiać tempa akcji jak w przypadku poprzedniej recenzji. W "Księstwie Różanego Krzyża" dzieje się według mnie więcej, jest ciekawiej, akcja owszem momentami zwalnia, ale nie wybija nas z rytmu, którego nabieramy w trakcie tych bardziej porywających rozdziałów.

To o czym na koniec chcę jeszcze wspomnieć to humor w książce. Jest on owszem zauważalny już od Psów Pana i nie zabrakło go również tutaj. Jest to często humor sytuacyjny, raz zdarzyło się nawet nawiązanie do klasyki You Tuba. Te często sytuacyjne żarty wypadają bardzo naturalnie, szczególnie w dialogach, ale bywały momenty, gdzie śmiałam się po prostu na głos, szczególnie kiedy pojawili się Polacy. Kończąc, jak "Psy Pana" zrobiły na mnie no powiedzmy wrażenie mieszane i trochę wynudziły tak "Księstwo Różanego Krzyża" zasłużyło na wszystkie pozytywne recenzje jakie zbierze, a zbierze :D

Księstwo Różanego Krzyża" czyli tom drugi (i znacznie lepszy niż pierwszy) serii Psy Pana.

Od razu zaczniemy miłym akcentem- dużo lepiej wyszedł autorowi ten tom, wręcz tak zupełnie szczerze, podobał mi się. Nie wiem czy jest to kwestia obniżonych standardów po rozczarowaniu jakie miałam przy Psach Pana, ale tutaj nastawiłam się znów na mnóstwo wątków polityczno-wojennych,...

Książka była równie ciekawa jak pierwszy tom.. a może nawet bardziej 🤭. Teraz czekam na kolejną część, gdyż ciąg dalszy nastąpi.. zakończenie zostawiło mnie z ciarkami na plecach i z szokiem na twarzy. Mimo wszystko nie spodziewałam się tego..

Książka była równie ciekawa jak pierwszy tom.. a może nawet bardziej 🤭. Teraz czekam na kolejną część, gdyż ciąg dalszy nastąpi.. zakończenie zostawiło mnie z ciarkami na plecach i z szokiem na twarzy. Mimo wszystko nie spodziewałam się tego..

Kontynuacja Psów Pana wypadła w mojej opinii równie dobrze, co pierwszy tom, choć jest w nim mniej akcji, a więcej planowania i strategii.

Podobał mi się przede wszystkim rozwój postaci Katarzyny, jej inteligencja, zaradność i cięty język, choć można odnieść wrażenie, że niektóre rzeczy przychodziły jej za łatwo. Dwórka von Barbie i szpiegini też wypadły świetnie.

Gdy akcja przenosiła się do Schenka również było ciekawie. Trafienie za magiczną barierę i poznanie fanatyków, z którymi nie miał ochoty się bratać dało lepszy pogląd na charakter najemnika, który jednak skrywa głęboko raczej dobre serce. Dominikanin z kolei dostał najmniej miejsca, i mam wrażenie, że jego potencjał nie jest jeszcze w pełni wykorzystany.

Ten tom to takie planowanie, zbieranie, sił, nowych umiejętności i zasobów przed czymś poważniejszym, to także ukazanie różnych spojrzeń na magię, w zależności z jakim bohaterem akurat jesteśmy, więc będę bardzo rozczarowana jeśli w którym momencie cała trójka nie spotka się ponownie.

Czekam na kolejny tom.

Kontynuacja Psów Pana wypadła w mojej opinii równie dobrze, co pierwszy tom, choć jest w nim mniej akcji, a więcej planowania i strategii.

Podobał mi się przede wszystkim rozwój postaci Katarzyny, jej inteligencja, zaradność i cięty język, choć można odnieść wrażenie, że niektóre rzeczy przychodziły jej za łatwo. Dwórka von Barbie i szpiegini też wypadły świetnie.

Gdy...

Całkiem niezła powieść w odcinkach

Całkiem niezła powieść w odcinkach

Całkiem dobra kontynuacja Psów Pana i opis dalszych losów bohaterów z pierwej części. Jak dla mnie zabrakło mi w tym tomie akcji i walki, co było moncym atutem pierwszego tomu. Niemniej przyjemna historia i czekam na dalsze części.

Całkiem dobra kontynuacja Psów Pana i opis dalszych losów bohaterów z pierwej części. Jak dla mnie zabrakło mi w tym tomie akcji i walki, co było moncym atutem pierwszego tomu. Niemniej przyjemna historia i czekam na dalsze części.