Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak na debiut nie jest źle, choć opowiedziana historia raczej nie angażuje.

Stażysta to przyzwoity pierwszy tom cyklu. Głównym bohaterem jest Darwin, młody chłopak na stażu, który niedługo podejdzie do końcowego egzaminu i, jak ma nadzieję, zacznie pracę w urzędzie. Nie jest to jednak urząd jak inne. Do tego konkretnego trafiają dusze zmarłych, które następnie są rozliczane z całego swojego życia. Każda z nich może trafić do raju, czyśćca lub piekła.

Niestety, wskutek splotu niespodziewanych wydarzeń, Darwin zostaje wrobiony w morderstwo swojego kolegi na stażu. Musi on uciekać z urzędu do świata żywych, gdzie ma nadzieję złapać morderców i oczyścić swoje imię. Oczywiście po drodze napotyka na pewne komplikacje, a w sprawę okazują się być zamieszane byty anielskie jak i demoniczne.

Ciężko mi w przypadku tej pozycji znaleźć jakieś wyraźne wady. Jest tu trochę akcji, nie ma błędów logicznych, sama książka jest też napisana nienajgorzej i czyta się ją całkiem szybko (tym bardziej, że to króciutki tytuł). Bohaterowie nie są jakoś super zarysowani, ale w swoich rolach sprawdzają się nienajgorzej (mały plusik za Felusia).

Ogólnie czuję, że lektura Stażysty nie w wzbudziła u mnie większych emocji. Wszystko to, co możemy znaleźć na kartach powieści pojawiło się już wcześniej i to wielokrotnie. Fabuła jest dość sztampowa i niespecjalnie zaskakuje. Sam pomysł z wysyłaniem dusz zmarłych do nieba lub piekła był już w polskiej fantastyce eksploatowany, chociażby w powieściach o Wiktorii Biankowskiej od Katarzyny Miszczuk. Powieść też nie broni się sama, wyraźnie to wprowadzenie do większej całości, która przede wszystkim stawia pytania a nie odpowiada na nie. Bez sięgnięcia po kontynuację nie będziecie raczej usatysfakcjonowani.

Mimo powyższego marudzenia nie uważam, aby pierwszy tom cyklu był szczególnie zły. Po prostu zabrakło mi oryginalności i czegoś więcej. Prawdopodobnie sięgnę po drugi tom, mam nadzieję, że będzie tam więcej „mięska” i historia mnie zaangażuje. Wystawiam Stażyście ocenę 5/10 z plusikiem na zachętę.

Jak na debiut nie jest źle, choć opowiedziana historia raczej nie angażuje.

Stażysta to przyzwoity pierwszy tom cyklu. Głównym bohaterem jest Darwin, młody chłopak na stażu, który niedługo podejdzie do końcowego egzaminu i, jak ma nadzieję, zacznie pracę w urzędzie. Nie jest to jednak urz...

Rozwiń

Zwiń

Takie kontynuacje to ja lubię.

Księstwo różanego krzyża fajnie ciągnie historię z poprzedniego tomu. Co prawda akcji jest tutaj wyraźnie mniej, więc jeśli ten aspekt jest dla Was najważniejszy to możecie poczuć pewien zawód. Niemniej wspomniany wyżej element nadrabia sama historia i ciekawy rozwój głównych bohaterów.

Zdecydowanie najbardziej podobał mi się wątek dotyczący Katarzyny. Jej postać wyraźnie nabrała charakteru, nie jest już tylko pionkiem w grze potężnych polityków, sama stara się grać o swoje i odzyskać swoje dziedzictwo. Pozostałe wątki też są w porządku i śledziłem je z niemałym zainteresowaniem. Oczywiście to środkowy tom cyklu, więc nie ma co tu liczyć na żadne rozstrzygnięcia, niemniej książkę czytało mi się naprawdę dobrze.

Podobnie jak w poprzednim tomie naprawdę doceniam setting powieści. Alternatywna historia wojny trzydziestoletniej to jednak coś niecodziennego w fantastyce, samo wykonanie i przedstawienie świata też jak najbardziej zadowala. Co prawda, co jakiś czas musiałem sprawdzić na Wikipedii kim była dana postać historyczna, ale to dobrze, zawsze sam się czegoś nowego dowiedziałem. Rozumiem jednak, jeśli ktoś w tym gąszczu ludzi z epoki i ich tytułów może czuć się lekko zagubiony.

Podsumowując, jak najbardziej polecam i czekam na następny tom. Ode mnie 7,5/10.

Takie kontynuacje to ja lubię.

Księstwo różanego krzyża fajnie ciągnie historię z poprzedniego tomu. Co prawda akcji jest tutaj wyraźnie mniej, więc jeśli ten aspekt jest dla Was najważniejszy to możecie poczuć pewien zawód. Niemniej wspomniany wyżej element nadrabia sama historia i cieka...

Rozwiń

Zwiń

Popcornowe science fiction.

Mickey 7 nie ma łatwego życia. Jest członkiem wyprawy kolonizacyjnej na obcą planetę i pracuje jako tzw. wymienialny. Trzeba wyczyścić zbiornik z antymaterią? Przetestować potencjalnie zabójczy gatunek wirusa? Przyjąć na siebie śmiertelną dawkę promieniowania? Oto człowiek właściwy do tej roboty! Czy może zginąć? Z pewnością, ale to nie kłopot! Po prostu po jego zgonie ze zbiornika wyjdzie jego nowa wersja z wgranym zapisem z poprzedniego życia.

Po sześciu śmierciach Mickey w czasie eksploracji planety przepada w lodowej przepaści i jest pewny, że znowu zginie. Szczęśliwym trafem jednak przeżywa, a po powrocie do bazy odkrywa, że jego ósma wersja została już wypuszczona ze zbiornika. Co zrobić w tej sytuacji? Prawo zabrania, aby istniały naraz dwie wersje tej samej osoby. Ponadto kolonii zagrażają nieznane stwory zwane pełzaczami. Czy koloniści przetrwają?

Sam pomysł na powieść jest ciekawy, niestety mam pewne problemy z wykonaniem (o czym niżej). Poza główną fabułą aktor przedstawia nam retrospekcje pokazujące często nieudane próby kolonizacji obcych światów czy poprzednie wcielenia głównego bohatera. Szczerze mówiąc te fragmenty powieści były dla mnie ciekawsze niż główny wątek. Niemniej książkę przeczytałem bardzo szybko, a głównego bohatera (w wersji siódmej) jak najbardziej można polubić.

Jeśli miałbym do czegoś porównać tę pozycję, to pod pewnymi względami przypominała mi serię Bobiverse od Denisa Tailora (podobne motywy kolonizacji nowych światów, tworzenia kopii swojej świadomości i nowych wersji biologicznego oryginału). Sam lekki i humorystyczny styl pisania w obu przypadkach też był do siebie bardzo zbliżony.

O ile ogólnie jestem zadowolony z lektury to mam dwie uwagi. Po pierwsze powieść wydaje mi się za krótka o jakieś 100 stron. Pewne elementy mogłyby być spokojnie rozbudowane, na przykład wątek relacji między Mickey’em 7 i 8 wyszedł dość płasko, podobnie kwestia wizji głównego bohatera została w zasadzie ledwo zarysowana. Innym problemem, na który dość rzadko zwracam uwagę w recenzjach, jest tłumaczenie. Kilka razy zauważyłem wyraźne błędy w tekście, zmieniające sens zdań lub sprawiające, że nie miały one sensu.

Nie jest to w żadnym przypadku powieść wybitna, wątpię abym za kilka tygodni coś więcej z niej pamiętał. Niemniej jako przyjemny przerywnik między bardziej wymagającymi seriami lub jako niezobowiązująca rozrywka Mickey7 powinien sprawdzić się całkiem nieźle. Ode mnie 6,5/10.

Popcornowe science fiction.

Mickey 7 nie ma łatwego życia. Jest członkiem wyprawy kolonizacyjnej na obcą planetę i pracuje jako tzw. wymienialny. Trzeba wyczyścić zbiornik z antymaterią? Przetestować potencjalnie zabójczy gatunek wirusa? Przyjąć na siebie śmiertelną dawkę promieniowania?...

Rozwiń

Zwiń