Zacznę od tego, że mnie się bardzo podobało i zabieram się za drugi tom. Ale myślę, że trzeba trafić z nastrojem żeby ta książka dobrze weszła. Akcji jest mało, więc na początek przygody z fantasy na pewno bym odradził. Ale dla starych wyjadaczy, którzy szukają tego co najlepsze w powieści, gdzie motywem przewodnim jest droga i poszukiwanie sensu, zdecydowanie polecam!
Fajnie, że główny bohater nie jest jakąś sierotą, która dopiero uczy się strzelać. Jest to bohater z krwi i kości, jak Geralt. Jak wspomniałem, dla mnie bomba!

Zacznę od tego, że mnie się bardzo podobało i zabieram się za drugi tom. Ale myślę, że trzeba trafić z nastrojem żeby ta książka dobrze weszła. Akcji jest mało, więc na początek przygody z fantasy na pewno bym odradził. Ale dla starych wyjadaczy, którzy szukają tego co najlepsze w powieści, gdzie motywem przewodnim jest droga i poszukiwanie sensu, zdecydowanie polecam!...

Dla mnie jedna z najlepszych części Mrocznej Wieży. Kolejne tomy, choć genialne na inny sposób, nie miały takiego dusznego, metafizycznego klimatu. W tej części najbardziej czuć postapokalipstyczny wątek, w tej krótkiej książce najbardziej czuć stratę, beznadziejność świata Mrocznej Wieży. Szkoda, że King odszedł od takiej narracji, ale rozumiem, że w kolejnych tomach cyklu by to nie działało w zamierzony sposób.

Dla mnie jedna z najlepszych części Mrocznej Wieży. Kolejne tomy, choć genialne na inny sposób, nie miały takiego dusznego, metafizycznego klimatu. W tej części najbardziej czuć postapokalipstyczny wątek, w tej krótkiej książce najbardziej czuć stratę, beznadziejność świata Mrocznej Wieży. Szkoda, że King odszedł od takiej narracji, ale rozumiem, że w kolejnych tomach cyklu...

Jałowa postapokaliptyczna rzeczywistość…

Po ponad 4 latach powracam do twórczości Kinga...

Tytułowy Roland jest rewolwerowcem, czyli członkiem bliżej nieokreślonej grupy, klanu, popularnego w czasach przed upadkiem cywilizacji. W tej nowej, brutalnej rzeczywistości, w której ciężko o żywność i dobre warunki do życia Roland przemierza jałowe ziemie w ślad za człowiekiem w czerni, który zna tajemnicę Wieży. Wieży, do której Roland usilnie pragnie dotrzeć…

„Roland” to pierwsza część jednej z najbardziej znanych kingowskich serii – Mrocznej Wieży. Jest to typowa powieść drogi i jak nie przepadam za powieściami drogi tak „Rolanda” czytało mi się całkiem nieźle. Klimat w nim wykreowany jest dość specyficzny. Surowy świat jak po apokalipsie miesza się tu z aurą mistycyzmu – wizjami, transami, objawieniami… Pojawiają się bardzo liczne niedopowiedzenia. I, jak na mój gust, jest ich trochę zbyt wiele… Na plus można zaliczyć to, że momentami dość mocno kojarzył mi się z uwielbianym przeze mnie Wiedźminem (jednak porównując, Wiedźmin jako całość wypada dużo lepiej).

Pierwsza część Mrocznej Wieży nie zrobiła na mnie zbyt dużego wrażenia. Sporo było tu niedopowiedzeń i wizji/transów, co nie ułatwiało w pełnym rozeznaniu się w fabule. Niemniej liczę na to, że kwestie te zostaną bliżej wyjaśnione w kolejnych tomach serii.

https://www.instagram.com/w_otchlani_wyobrazni

Jałowa postapokaliptyczna rzeczywistość…

Po ponad 4 latach powracam do twórczości Kinga...

Tytułowy Roland jest rewolwerowcem, czyli członkiem bliżej nieokreślonej grupy, klanu, popularnego w czasach przed upadkiem cywilizacji. W tej nowej, brutalnej rzeczywistości, w której ciężko o żywność i dobre warunki do życia Roland przemierza jałowe ziemie w ślad za człowiekiem w...

Mega seria...🤩🤩🤩

Mega seria...🤩🤩🤩

Sceptycznie podchodziłam do tej książki, jednak po rozpoczęciu czytania przepadłam na dobre. Książka jest krótka, więc szybko się ją czyta. Zaciekawiła mnie ta historia do tego stopnia, że od razu sięgnęłam po drugą część.

Sceptycznie podchodziłam do tej książki, jednak po rozpoczęciu czytania przepadłam na dobre. Książka jest krótka, więc szybko się ją czyta. Zaciekawiła mnie ta historia do tego stopnia, że od razu sięgnęłam po drugą część.

Tak dobra, że od razu chce się czytać dalej.

Tak dobra, że od razu chce się czytać dalej.

Pierwsza część jest mocno przeciętna, ale jeżeli patrzeć na Mroczna Wieżę jak na całość to zdecydowanie polecam. warto

Pierwsza część jest mocno przeciętna, ale jeżeli patrzeć na Mroczna Wieżę jak na całość to zdecydowanie polecam. warto

Po przeczytaniu całkości cyklu o Mrocznej Wieży, stwierdzam, że jest to jeden z jej najlepszych epizodów. Jest intrygująca i ma w sobie dużo klimatu. Niestety cały cyk oceniam raczej na minus więc nie polecam zaczynać.

Po przeczytaniu całkości cyklu o Mrocznej Wieży, stwierdzam, że jest to jeden z jej najlepszych epizodów. Jest intrygująca i ma w sobie dużo klimatu. Niestety cały cyk oceniam raczej na minus więc nie polecam zaczynać.

Cały czas chciałam szczerze poznać fenomen Kinga i zobaczyć to, co tysiące fanów widzą w jego książkach. I znowu dostałam nudną, mało angażującą historię ze sztampowymi bohaterami i fabułą bez kręgosłupa.

Jest sobie Roland, umie w pif-paf, niby jest sprytny, ale jednak nie. Szuka jakiegoś typa i tytułowej Wieży. Nuda nuda nuda. Świat przedstawiony? Meh, wieje pustynią, jest sucho, jakieś tam demony, trochę magii. Inne postacie? Czy mogłabym poprosić kogoś ciekawego? Nie? Skończyli się? Och.

Przepraszam za tę gorycz, ale serio tak mnie wynudziła i poirytowała ta książka, że nie mogę napisać inaczej. Cóż, najwidoczniej King to absolutnie nie moje klimaty. Mówi się trudno i płynie się dalej 🐟

po więcej opinii zapraszam na instagrama: pani_johannes

Cały czas chciałam szczerze poznać fenomen Kinga i zobaczyć to, co tysiące fanów widzą w jego książkach. I znowu dostałam nudną, mało angażującą historię ze sztampowymi bohaterami i fabułą bez kręgosłupa.

Jest sobie Roland, umie w pif-paf, niby jest sprytny, ale jednak nie. Szuka jakiegoś typa i tytułowej Wieży. Nuda nuda nuda. Świat przedstawiony? Meh, wieje pustynią,...

Powrót do książek S. Kinga był w moim przypadku przyjemny i wiem, że chce więcej. Fabuła wciągająca, postacie ciekawe.

Powrót do książek S. Kinga był w moim przypadku przyjemny i wiem, że chce więcej. Fabuła wciągająca, postacie ciekawe.