Beata, matka dwóch dorosłych córek, pewnego dnia oznajmia im o swojej przeprowadzce do Karpacza. Będzie tam mieszkać i pracować w ośrodku pomocy dla osób starszych. Córki próbują dowiedzieć się skąd taki nagły pomysł, ale Beata postanowiła i koniec. Wynikiem tej decyzji, Teresa zostaje sama w domu. Kobieta ledwo wiąże koniec z końcem, ale sprytnie ukrywa ten fakt przed zamożną siostrą i jej mężem. Wkrótce w życie kobiet wtargnie tornado, które odsłoni przed nimi wiele rodzinnych tajemnic... I przywieje wyjątkowego przystojniaka..

Początek książki nie zapowiadał, że czytanie jej dostarczy mi tylu wrażeń i emocji. Piękna, zachwycająca opowieść o relacjach rodzinnych, o decyzjach, które niosą ze sobą poważne konsekwencje, o tym, że nigdy nie jest za późno, by odnaleźć siebie i miłość. Szczególnie dotknął mnie wątek Aureliusza. Momentami aż ściskało mi się serce, tak bardzo było mi go żal. Cała ta historia, którą uraczyła nas autorka jest warta poznania. Skłania do refleksji nad tym, jaki wpływ mają nasze wybory na życie innych ludzi. I przypomina o tym, że przed przeszłością i problemami nie da się uciec. One będą z nami dokądkolwiek się udamy. Ale serce otwarte na drugiego człowieka pozwala łatwiej im stawić czoła.
Czas z tą książką, był dobrze spędzonym czasem.

Zdradzę jeszcze, że apaszka w kwiaty jabłoni odegrała w tej historii nie małą rolę 😉

Beata, matka dwóch dorosłych córek, pewnego dnia oznajmia im o swojej przeprowadzce do Karpacza. Będzie tam mieszkać i pracować w ośrodku pomocy dla osób starszych. Córki próbują dowiedzieć się skąd taki nagły pomysł, ale Beata postanowiła i koniec. Wynikiem tej decyzji, Teresa zostaje sama w domu. Kobieta ledwo wiąże koniec z końcem, ale sprytnie ukrywa ten fakt przed...

Teresa nie miała radosnego dzieciństwa. Jej dorosłe życie również nie należy do udanych. Jest samotna i mieszka sama w nieco zrujnowanym domu. Kiedy jej matka postanawia nagle wyjechać młoda kobieta i jej siostra są zszokowane. Niedługo potem na wierzch zaczynają wychodzić rodzinne sekrety, które rzucają nowe światło na zachowanie rodzicielki sióstr Marek. W wirze wydarzeń Teresa nie zauważa, że pewien przystojny mężczyzna staje się dla niej coraz bliższy.
Zastanawiam się od wczoraj czy nie jestem zbyt wymagająca co do przeczytanych lektur, bo często inni czytelnicy są zachwyceni konkretną książką a ja mam jakieś ,,ale’’. Naprawdę! Tak było już nie raz, co pewnie już niektórzy zauważyli… Tak jest niestety tym razem… Na portalach czytelniczych czytający byli zachwyceni tą książką. Nie dostrzegali w niej żadnych wad. A ja… Nie byłam w stanie polubić ani Teresy, głównej bohaterki ani większości bohaterów pojawiających się na kartach tej książki. Teresa podobnie jak jej ojciec była typową irytującą ofiarą losu. Na dodatek zachowywała się jak jakaś mimoza… Miałam sporo zastrzeżeń co do fabuły, bo w środku przeciwności losu goniły kolejne przeciwności losu. W końcu zaczęłam się zastanawiać po co autorka co chwilę zsyłała Teresie i jej bliskich kolejną trudną życiową sytuację. Ileż można ! Nie przekonała mnie do siebie romantyczna relacja głównej bohaterki i Bruna. Nie czułam między nimi chemii. Tak naprawdę największym walorem Apaszki w kwiecie jabłoni jest przecudna okładka, bo fabuła mnie nie potrwała a większość bohaterów nie byłam w stanie polubić. Czy mogę ją polecić innym? Nie wiem. Z pewnością znajdą się czytelniczki, które będą nią zachwyceni. Ja niestety się do tego grona nie zaliczam.

Teresa nie miała radosnego dzieciństwa. Jej dorosłe życie również nie należy do udanych. Jest samotna i mieszka sama w nieco zrujnowanym domu. Kiedy jej matka postanawia nagle wyjechać młoda kobieta i jej siostra są zszokowane. Niedługo potem na wierzch zaczynają wychodzić rodzinne sekrety, które rzucają nowe światło na zachowanie rodzicielki sióstr Marek. W wirze wydarzeń...

Piękna wiosenna okładka, a za nią ukryta bardzo emocjonalna historia, pełna dramatów ale i przebłysków nadziei. I tytułowa "Apaszka w kwiaty jabłoni", która wiąże ze sobą początek i koniec tej opowieści.
Tak po krótce możnaby opisać fabułę powieści, której autorką jest Anna Wojtkowska-Witala.
A bardziej szczegółowo...
Teresa jest bardzo skromną kobietą, pracującą w sklepiku ze starociami. Nie potrzeba jej wiele do szczęścia. Jedyne za czym tęskni i czego pragnie, to praca w bibliotece. Ma starszą siostrę, Kasię, na którą zawsze może liczyć, choć wydawałoby się, że dużo je różni.
Pewnego dnia siostry dowiadują się od swojej matki, że ta ma zamiar porzucić dotychczasowe życie i wyprowadzić się do Karpacza, co niezwłocznie i po cichu czyni, unikając prób perswazji ze strony córek.
Ucieczka Beaty daje córkom do myślenia, a zbiegi okoliczności powodują, że powraca do nich temat ojca, człowieka, który z ich życia zniknął tak dawno, że nie mogą go pamiętać.
I w tym momencie zaczynamy śledzić losy Beaty, jej męża Aurelisza Marka, kiedy jeszcze byli razem, choć jakby osobno, i po nitce do kłębka wraz z Teresą i Kasią odkrywamy kolejne rodzinne tajemnice. A było ich sporo w tej rodzinie na przestrzeni lat...

"Apaszka w kwiaty jabłoni" to bardziej gorzka niż słodka opowieść o tym, jak niewiele trzeba, żeby wtrącić się w czyjeś życie, zamieszać w nim niczym chochlą w kotle pełnym uczuć i emocji, po czym zniszczyć cudze marzenia. To historia na wskroś realistyczna, może nawet smutna, bo autorka nie bała się poruszyć w niej trudnych społecznie tematów jak alkoholizm i upadek nim spowodowany, bezdomność, przemoc domowa, szczególnie ta psychiczna.
Ale nie bójcie się, bo w tej książce znajdziecie błąkającą się między wierszami nadzieję i radość. Serdeczna relacja sióstr, pewne rodzące się cichaczem uczucie i dobrzy ludzie, których spotykają na swojej drodze bohaterowie nadają tej powieści bardzo pozytywny wydźwięk.

Piękna wiosenna okładka, a za nią ukryta bardzo emocjonalna historia, pełna dramatów ale i przebłysków nadziei. I tytułowa "Apaszka w kwiaty jabłoni", która wiąże ze sobą początek i koniec tej opowieści.
Tak po krótce możnaby opisać fabułę powieści, której autorką jest Anna Wojtkowska-Witala.
A bardziej szczegółowo...
Teresa jest bardzo skromną kobietą, pracującą w...

https://czytamdlaprzyjemnosci.pl/2024/05/70-24-apaszka-w-kwiaty-jabloni-anna-wojtkowska-witala/

“Apaszka w kwiaty jabłoni” to słodko – gorzka opowieść o życiu, które nie jest sprawiedliwe. Często naznaczone jest rozczarowaniem, utraceniem wiary w siebie i upadkiem. Ale życie to też miłość, przyjaźń i wiara w spełnianie marzeń.

W powieści spotkacie się z licznymi tajemnicami z przeszłości, intrygami, przemocą domową czy alkoholizmem.

Anna Wojtkowska – Witala podarowała nam historię, która może przydarzyć się każdemu z nas. Często podejmujemy złe decyzje kierowani emocjami lub radami nieżyczliwych nam osób. Nie rzadko jesteśmy przez kogoś zmanipulowani i nie dostrzegamy tego. Jednak gdy prawda wychodzi na jaw, to jesteśmy głębokim szoku. I tak było w przypadku bohaterów powieści. Ich życie jednak jest pełne bólu, cierpienia i tęsknoty za szczęśliwą rodziną. Podejmowali też nieustającą walką o marzenia i chęć bycia kochanym. A wystarczyła szczera rozmowa i i większe zaufanie wobec męża.

https://czytamdlaprzyjemnosci.pl/2024/05/70-24-apaszka-w-kwiaty-jabloni-anna-wojtkowska-witala/

“Apaszka w kwiaty jabłoni” to słodko – gorzka opowieść o życiu, które nie jest sprawiedliwe. Często naznaczone jest rozczarowaniem, utraceniem wiary w siebie i upadkiem. Ale życie to też miłość, przyjaźń i wiara w spełnianie marzeń.

W powieści spotkacie się z licznymi...

RECENZJA 📚😃
TYTUŁ: Apaszka w kwiaty jabłoni
AUTORKA: Anna Wojtkowska-Witala
WYDAWNICTWO: Lucky
LICZBA STRON: 408
DATA PREMIERY: 22.04.2024 r.
WSPÓŁPRACA BARTEROWA: @luckywydawnictwo
OCENA: 🌼🌼🌼🌼🌼/5

Piękna wiosenna okładka, skrywająca życiową historię o poszukiwaniu siebie, rodzinnych tajemnicach, miłości, prawdzie i emocjach tak bliskich każdemu z nas - tak mogłabym podsumować tę powieść w jednym zdaniu. Anna Wojtkowska-Witala bardzo przypadła mi gustu w poważniejszym wydaniu.

Apaszka w kwiaty jabłoni jest niejako spin-offem do historii Marka Aureliusza z Potknięć miłości.
Główna bohaterka, Teresa, mimo życiowych potknięć, stara się cieszyć małymi rzeczami. Żyje skromnie, pracując w sklepie ze starociami. Ma starszą siostrę, Kasię, na którą zawsze może liczyć. Matka kobiet, Beata pewnego dnia oznajmia córkom potrzebę zmiany i wyjeżdża do Karpacza. Nie zdradza im zbyt wiele, zostawiając je z milionem pytań.

Marek Aureliusz, a właściwie Aureliusz Marek to równie intrygujący bohater, którego przeszłość poznajemy na przestrzeni różnych lat. To dobry i pogubiony człowiek, który stracił rodzinę ma skutek złych decyzji i zazdrości pewnego człowieka. Latami tłumiony żal, brak kontaktu z żoną i córkami, odbiły się psychicznie na Aureliuszu. Mimo wszystko stara się odzyskać rodzinę, za którą tak bardzo tęskni.

Jakie tajemnice wyjdą na jaw? Czy siostry Marek dowiedzą się co tak naprawdę stało się w ich rodzinie? I jaka w tym rola apaszki w drobne kwiaty jabłoni?

No cóż, mnie łatwo zaczarować historią, bez względu na gatunek, a życiowe obyczajowe książki są dla mnie strzałem w 10tkę.

Polecam i dziękuję zarówno Autorce jak i Wydawnictwu Lucky za kolejną historię.

#recenzja #Apaszkawkwiatyjabłoni #wydawnictwolucky #annawojtkowskawitala #bookreview #ksiazka #emocje #miłość

RECENZJA 📚😃
TYTUŁ: Apaszka w kwiaty jabłoni
AUTORKA: Anna Wojtkowska-Witala
WYDAWNICTWO: Lucky
LICZBA STRON: 408
DATA PREMIERY: 22.04.2024 r.
WSPÓŁPRACA BARTEROWA: @luckywydawnictwo
OCENA: 🌼🌼🌼🌼🌼/5

Piękna wiosenna okładka, skrywająca życiową historię o poszukiwaniu siebie, rodzinnych tajemnicach, miłości, prawdzie i emocjach tak bliskich każdemu z nas - tak mogłabym...

"Czasem nie warto pilnie strzec tajemnic, bo nas niszczą. Nawet te najgorsze powinny ujrzeć światło dzienne, nikt wówczas nie czuje się oszukany, wiele można sobie wyjaśnić. Można sporo zyskać, ale i dużo stracić. Wszystko zależy od człowieka."

Piękna, delikatna okładka, która skrywa pełną emocji historię. Tak właśnie jest z tą książką. To historia, której trudno się oprzeć.
Choć przyznam, że Teresa, jedna z głównych bohaterek, momentami tak mnie wkurzała, że miałam ochotę nią potrząsnąć. Pesymistka pierwszej wody, dla której szklanka zawsze była do połowy pusta, która we wszystkim wieszczyła złe informacje. Była jak jeż, kolcami chciała odgrodzić się od świata...ale jak on, miała miękkie wnętrze.
To historia, w której nie brak sekretów i tajemnic. Takich, które oddzielają od siebie bliskich, ich brzemię bowiem ciąży na sercu jednej z bohaterek, niczym głaz.
Czy wreszcie uda się je wszystkie wyjaśnić? Czy da się scalić to, co rozpadło się dawno temu? I czy Teresa w końcu uwierzy w miłość? Odpowiedzi tkwią pomiędzy stronami.
Ależ mi się było trudno oderwać od tej książki. To naprawdę nieodkładalna historia. Z ogromnym zaciekawieniem przewracałam kartka po kartce, by poznać wszystkie tajemnice, które kryje w sobie ta historia.
Ile tu emocji, ile nieprzepracowanych traum, skomplikowanych emocji oraz przeszłości, która ciągle ma wpływ na teraźniejszość. Autorka nie szczędziła swoich bohaterów, stawiając przed nimi wyzwania i trudy, które mocno komplikowały ich życie. Jest to ze wszech miar opowieść, którą warto przeczytać. Bo pokazuje, jak czasem potrafimy sami sobie zniszczyć życie...a jego naprawa już nie jest taka prosta i szybka. Warto wyciągnąć wnioski z tej opowieści... Duma nie jest dobrym doradcą.
Zapraszam do lektury.

"Czasem nie warto pilnie strzec tajemnic, bo nas niszczą. Nawet te najgorsze powinny ujrzeć światło dzienne, nikt wówczas nie czuje się oszukany, wiele można sobie wyjaśnić. Można sporo zyskać, ale i dużo stracić. Wszystko zależy od człowieka."

Piękna, delikatna okładka, która skrywa pełną emocji historię. Tak właśnie jest z tą książką. To historia, której trudno się...

Spojrzałam na okładkę i pomyślałam sobie, że to będzie lekka i przyjemnie lektura na wiosenne wieczory. Kiedy skończyłam czytać, stwierdziłam, że kolejny raz nie można oceniać książki po okładce!
Autorka wyciągnęła mocny arsenał emocji. Wplatała je w problemy, które społecznie są ciężkie i traumatyczne. Siostry Teresa i Kaśka mają za sobą trudne dzieciństwo. Tajemnicza śmierć ojca, zawsze będzie miała piętno w ich życiu. Do tego matka, która skrywa jakąś tajemnicę i chowa się głęboko w sobie, uciekając jak najdalej przed problemami. Nie jest łatwo żyć w dysfunkcyjnej rodzinie, ale Teresa próbuje łapać szczęście, choćby w najdrobniejszych szczegółach. Chce pracować w bibliotece, to jej małe marzenie. Nie wszystko układa się tak, jak młoda dziewczyna sobie zamarzy. Proza życia dotyka jej i nie pozwala o sobie zapomnieć. Ma jednak wspierającą siostrę, która zawsze wyciągnie do niej pomocną dłoń.
Niby wszystko fajnie się rozwija, ale autorka wyciąga asa z rękawa. Robi to przez retrospekcję. Cofamy się lata wstecz, aby poznać losy ojca dziewczyn, Aureliusza i ich mamy Teresy. No i tutaj pokazuje, jak bardzo dobrze potrafi brylować między wydarzeniami, dając nam namiastkę niezłej psychoterapii. Nie można przejść obojętnie obok tego, co wydarzyło się w życiu tej rodziny! Problemy poruszone dają nieźle po naszym umyśle. Samotność, bezdomność, alkoholizm, przemoc w rodzinie, gwałt w małżeństwie. Okrutne?
Niestety ale prawdziwe. Nie można wiecznie w książkach słodzić i lukrować. Takie jest życie i autorka ukazała to na tyle adekwatnie, że książka otrzymuje wymiar ważnej i konkretnej. Potrafiła zrównoważyć to wszystko, pokazując, że w życiu z każdej ciemnej doliny jest jakieś wyjście. Na wszystko jest rada. Ubrała to w piękne zdania, dając nam nadzieję, jak również chwilę na refleksję!
Ta książka jest idealna w swoim wymiarze! Nie można przejść obok niej obojętnie. Książka z przesłaniami i wskazówkami, co jest ważne w życiu, i jakie wartości powinny nami kierować. Bardzo Wam polecam!

Spojrzałam na okładkę i pomyślałam sobie, że to będzie lekka i przyjemnie lektura na wiosenne wieczory. Kiedy skończyłam czytać, stwierdziłam, że kolejny raz nie można oceniać książki po okładce!
Autorka wyciągnęła mocny arsenał emocji. Wplatała je w problemy, które społecznie są ciężkie i traumatyczne. Siostry Teresa i Kaśka mają za sobą trudne dzieciństwo. Tajemnicza...

Bardzo lubię twórczość Anny Wojtkowskiej - Witali, dlatego też z przyjemnością objęłam patronatem medialnym jej najnowszą powieść pt. "Apaszka w kwiaty jabłoni". 📝☕🌷
Subtelna okładka i opis zapowiadały raczej spokojną lekturę.
Jak się wnet okazało, nic bardziej mylnego! Jak powiedziałam Autorce, z którą znam się osobiście, przy żadnej jej książce aż tak bardzo się nie denerwowałam! Emocje były ogromne! 😍
Ale zacznijmy od początku...
Teresa to sympatyczna, młoda dziewczyna, która właśnie kończy studia. Aby uczcić ten fakt, zaprasza do kawiarni swoją mamę i siostrę Kasię. Niestety ich ojciec już nie żyje, a przynajmniej w takim przekonaniu utrzymuje swe córki Beata. Starsza kobieta przekazuje dziewczynom niezbyt miłą wiadomość.
Znalazła pracę w domu opieki w Karpaczu, wyjeżdża i prosi, aby córki zaprzestały z nią kontaktu, chyba, że sama o to poprosi...
Dziwne i niezrozumiałe, prawda? 🌷
W powieści poznajemy także Marka Aureliusza, osobę skrzywdzoną przez los. Mężczyzna, aby utrzymać przy życiu swą siostrę alkoholiczkę, stracił szansę na normalne życie... Żona wystawiła mu walizki za drzwi...
To tylko zarys fabuły, w powieści dostaniecie o wiele więcej! 💙
"Apaszka w kwiaty jabłoni" to przejmująca, słodko - gorzka opowieść o blaskach i cieniach życia. Autorka poruszyła tu wiele problemów. Jednym z nich jest bezdomność i nasz stosunek do takich osób. W czasach, gdy panuje kult młodości, piękna i bogactwa, osoby bezdomne wywołują w nas negatywne emocje, a wręcz czasem napawają nas obrzydzeniem...
Wiadomo, nieudacznicy! Jakże bolesne to i niesprawiedliwe...

Zachwyciła mnie ta powieść! ❤️
Bardzo, ale to bardzo podobał mi się wątek Róży Sznajder. Samotna, nieszczęśliwa kobieta pragnąca miłości i bliskości zamieszkująca w zniszczonym domu w Pobierowie. Ostatnia scena daje czytelnikowi do myślenia, że być może nastąpi ciąg dalszy.😉
O tej powieści mogłabym jeszcze wiele napisać, ale najlepiej będzie, jeśli przekonacie się sami. 😊Czeka tam na Was wiele emocji, gorące uczucia i interesująca fabuła!
Polecam serdecznie 💙😘

Bardzo lubię twórczość Anny Wojtkowskiej - Witali, dlatego też z przyjemnością objęłam patronatem medialnym jej najnowszą powieść pt. "Apaszka w kwiaty jabłoni". 📝☕🌷
Subtelna okładka i opis zapowiadały raczej spokojną lekturę.
Jak się wnet okazało, nic bardziej mylnego! Jak powiedziałam Autorce, z którą znam się osobiście, przy żadnej jej książce aż tak bardzo się nie...

"Apaszka w kwiaty jabłoni" to przepiękna historia opowiadająca o przeszłości, tajemnicach,które z reguły wychodzą na jaw w najmniej oczekiwanym momencie.
To również historia o miłości, rodzinnych więzach, sztuce wybaczania, przyjaźni i drugich szansach. Wszystko to ma miejsce w przepięknych miejscowościach takich jak Karpacz ,Pobierowo,Wrocław ,
Katowice, Kępno i Mikołów . Autorka pokazała jak los potrafi zaskoczyć i dać drugą szansę. Czasami trwa to kilka lat,ale w końcowej fazie możemy liczyć na szczęście i sukces .

"Czasem nie warto pilnie strzec tajemnic,bo nas niszczą . Nawet te najgorsze powinny ujrzeć światło dzienne,nikt wówczas nie czuje się oszukany,wiele można sobie wyjaśnić".

Teresa Marek marzy o pracy w bibliotece. Niestety życie rzuca jej kłody pod nogi,zaczynając od coraz wyższych rachunków kończąc na ciągłym oszczędzaniu. Do tego matka postanawia wyjechać w góry i całkowicie odciąć się od Teresy i jej siostry Kasi . Nieoczekiwana informacja i skrzynka skrywająca rodzinne tajemnice,zmusza kobiety do działania. Tereska postanawia odkryć prawdę. Dziewczynie pomagać będzie szalenie przystojny Bruno,który jako przyjaciel rodziny siostry Kasi będzie chciał pomóc rozwikłać tajemnicę. Czy siostry poznają prawdę o swojej rodzinie? Dlaczego matka postanowiła uciec? Czy jest możliwość otrzymania drugiej szansy ? Czy Teresa dostrzeże wokół siebie miłość i da jej szansę ?Czy rozbita rodzina po latach odnajdzie szczęście?

"Można sporo zyskać, ale dużo i stracić. Wszystko zależy od człowieka".

Autorka zaskoczyła mnie fabułą. Dodatkowo pokazując jak jedna decyzja ,może zmienić losy i życie drugiego człowieka. Niejednokrotnie zostajemy wciągnięci w wir wydarzeń,które nie powinny nas dotyczyć . Najgorsze jest to,że boimy się wyznać prawdę ,przyznać się do błędu i czekać na konsekwencję. Historia bohaterów pokazuje jak ważna jest rodzina i chęć jej posiadania , prawda pomimo tego,że boli. Czasami trzeba upaść ,aby móc ruszyć dalej...Gorąco Wam polecam tą historię. Zostaniecie wciągnięci w podróż pełną emocji,a po lekturze będziecie zadawać sobie szereg pytań ...

"Apaszka w kwiaty jabłoni" to przepiękna historia opowiadająca o przeszłości, tajemnicach,które z reguły wychodzą na jaw w najmniej oczekiwanym momencie.
To również historia o miłości, rodzinnych więzach, sztuce wybaczania, przyjaźni i drugich szansach. Wszystko to ma miejsce w przepięknych miejscowościach takich jak Karpacz ,Pobierowo,Wrocław ,
Katowice, Kępno i Mikołów ....