Lubicie smaczki historyczne w książkach?

Jeśli tak, to pióro @jagnarolska powinno się Wam spodobać.

W swoim cyklu #pajęczynaczasu autorka w ciekawy sposób do świata fantasy wplata elementy z historii polski.

"Śpiew morzycy" [współpraca reklamowa @wydawnictwo_mieta ]przenosi Nas do roku 1899, kiedy to Hel cieszy się wielkim powodzeniem wśród turystów, jako nadmorskie uzdrowisko.

Bohaterowie zostali rzuceni w świat, którego nie znają i o ile Gina już wie jak radzić sobie w takich sytuacjach, tak Markus czuje się nieswojo i ciężko mu się przystosować do czasów, w których się znalazł.

Jagna Rogalska po raz kolejny udowodniła,że polskie fantasy da się lubić. Fabuła jest naszpikowana niespodziankami, przez co akcja dzieje się bardzo dynamicznie, ani przez moment nie poczujecie się znudzeni. Wszystkie wątki spinają się w logiczną całość ( a ja dosyć często czytając fantasy potrafię się pogubić- w tym wypadku tego nie odczuwałam). Zakończenie otwiera furtkę na kolejną książkę.

Próżno tu szukać długich i nużących opisów- na czym zyskuje styl. Pozycja należy do tych, które się "łyka na raz", więc warto zarezerwować sobie trochę więcej czasu na jej czytanie, aby nie musieć się wybijać z rytmu.

Do książki dołączony był miły upominek od firmy @visplantispolska - sól do kąpieli stop o przyjemnym miętowym zapachu, za co pięknie dziękuję 💚

Lubicie smaczki historyczne w książkach?

Jeśli tak, to pióro @jagnarolska powinno się Wam spodobać.

W swoim cyklu #pajęczynaczasu autorka w ciekawy sposób do świata fantasy wplata elementy z historii polski.

"Śpiew morzycy" [współpraca reklamowa @wydawnictwo_mieta ]przenosi Nas do roku 1899, kiedy to Hel cieszy się wielkim powodzeniem wśród turystów, jako nadmorskie...

Wow, ale to była dobra książka 🤩. Co też ta Gina musiała przejść w swoim życiu, podróże w czasie, wydarzenia, w których brała udział. No jestem pod ogromnym wrażeniem jak Autorka fajnie poprowadziła tę historię. Zdecydowanie polecam tę serię 😊.

Ale, może postaram się wam trochę przybliżyć tę historię. Jak czytaliście pierwszy tom, to zapewne już wiecie, że Gina ponownie miała skok w czasie, tyle że tym razem przeskoczyła razem ze swoim ukochanym piratem, Markusem. Jednak tutaj Morzyca miała inny plan na Ginę i rozdzieliła dziewczynę z jej ukochanym.

Lepiej rozumiemy także mamę dziewczyny, i dowiadujemy się, że i ona miała tę moc "przeskakiwania" w czasie i podobnie jak Gina teraz, ona też kiedyś otrzymała zadanie do wykonania, w skutek czego wszystko zostało jej odebrane.

Jednak nasz pirat jakby trochę stracił na piratości 🫣. Był jakiś taki rozmemłany moim zdaniem 🤭. Zupełnie innego poznaliśmy go w pierwszej części.

No jestem pod ogromnym wrażeniem tej serii, bardzo dobrze się czytało. Cieszę się i dziękuję bardzo Wydawnictwu za zaufanie i możliwość poznania tej serii 💜.

Teraz czekam na trzeci tom. Bo będzie trzeci tom, prawda? Ta historia jeszcze się nie skończyła 💜.

Wow, ale to była dobra książka 🤩. Co też ta Gina musiała przejść w swoim życiu, podróże w czasie, wydarzenia, w których brała udział. No jestem pod ogromnym wrażeniem jak Autorka fajnie poprowadziła tę historię. Zdecydowanie polecam tę serię 😊.

Ale, może postaram się wam trochę przybliżyć tę historię. Jak czytaliście pierwszy tom, to zapewne już wiecie, że Gina ponownie...

Góry czy morze?
U mnie zawsze wygrywa morze, ponieważ to nad nim się wychowałam. W każdej wolnej chwili mogłam przejść się z rodziną nad zatokę lub nad morze. Najmilsze wspomnienia z dzieciństwa to zawsze jest szum wzburzonego morza.
Dlatego nie mogłam przejść obok cyklu Pajęczyna czasu Jagny Rolskiej, nie tylko ze względu na morze ale również na wspomniane miejscowości w nim. Półwysep Helski na zawsze pozostanie w moim sercu, a teraz po lekturze dwóch tomów tego cyklu, jestem pewna, że spacery po plaży będą miały swoją tajemniczą i magiczną otoczkę. Nie będę w stanie patrzeć tak samo na Jastarnię, Hel, czy Kuźnicę, mam zamiar z babcią porozmawiać o “Klątwie Kani” i “Śpiewie Morzycy”, ponieważ autorka zawarła w nich wiele faktów z historii Półwyspu, ubierając je w magiczna otoczkę.

Gina ucieka ze średniowiecznego Helu dosłownie w ostatniej chwili. Nie powraca do swoich czasów, jednak przenosi się do 1899 roku. Dla Giny, która dobrze zna historię Helu, odnalezienie się w tych czasach nie przysparza większego problemu, jednak Markus, który przemierzył czas wraz z ukochaną, zna tylko średniowiecze i to jemu jest ciężej się odnaleźć. Role się odwracają, to Gina zajmuje się walecznym piratem i to ona pokazuje mu Hel i okoliczne miejsca. Hel staje się coraz bardziej znany, a wszystko przez nadmorskie uzdrowisko, które przyciąga wiele zamożnych osób, z różnych zakątków Polski. Młoda podróżniczka w czasie wraz ze swoim piratem zamierza ukryć się w Krusfeldzie, by zebrać się w sobie i obmyślić plan co teraz zrobić. Los stawia na ich ścieżce księdza z Jastarni, który oferuje im swoją pomoc i pracę dla Giny. Jednak letnie sztormy przyniosły nie tylko wiatr i wzburzone morze, przywiały również kłopoty.

Pamiętam jak rok temu zachwycałam się pierwszym tomem cyklu Pajęczyna czasu “Klątwa kani” Jagny Rolskiej. Nie mogłam się doczekać chwili, w której będę mogła się zatopić w kontynuacji tej historii. W chwili, gdy dostałam “Śpiew morzycy” w swoje ręce nie mogłam przestać się ekscytować i wyczekiwałam chwili, by zacząć ją czytać. Szczerze nie interesowałam się informacjami, jakie krążyły wokół książki, ponieważ chciałam sama do wszystkiego dojść i odkryć, dlatego teraz, świeżo po lekturze, jestem bardzo zadowolona ale również i lekko skołowana. W tym tomie było tak dużo informacji podanych, że aby nic nie przegapić, powracałam do niektórych rozdziałów i czytałam je po raz drugi.
Żałuję jednego, że nie robiłam notatek, jednak nie będę rozpaczać, przed premierą trzeciego tomu, będzie sposobność przeczytać ten wspaniały cykl po raz kolejny.

Robicie notatki podczas czytania?

Po pierwszym tomie spodziewałam się ekscytującego romansu z podróżami w czasie w tle, jednak po tym tomie, jestem pewna, że autorka chce nam o wiele więcej przekazać i nie jest to tylko historia Półwyspu Helskiego. Historia, wierzenia, podania, legendy, wszystko zostało w mistrzowski sposób zmieszane z pomysłem na fabułę i świetnie wykreowanym romansem i genialnymi bohaterami. A po wymieszaniu tego wszystkiego otrzymałam przejmująca i ekscytująca lekturę, przy której się świetnie bawiłam.
Bohaterowie tej książki to prawdziwe perełki, dosłownie każdy z nich jest kimś, kogo warto poznać i zapamiętać, każdy ma swoją historię, która w jakiś sposób łączy się z historią innych, dając nam wskazówki, by odkryć prawdę. Jednak wydaje mi się, ona tak zawiła, że nie uda mi się ją odkryć tak szybko.
Pierwszy tom był pełen wartkiej akcji, nadając tempo fabule, za to w drugim tomie odrobinę zwolniliśmy, jednak nie za bardzo, by nie zanudzić czytelnika. Autorka skupiła się bardziej we wprowadzenie go w ten magiczny aspekt książki. Odkryjemy kilka tajemnic, znów staniemy oko w oko z czarną morzycą, kania znów zamiesza w czasie, a Szaliniec będzie znów chciał rządzić morzem, a temu wszystkiemu będzie się przyglądała Gina, lecz nie tylko przyglądała, tym razem wkroczy do akcji i stawi czoło temu wszystkiemu.
Jestem zachwycona pomysłem i wykonaniem tej książki i już z utęsknieniem wyczekuję kolejnego tomu, nie wiem, jak uda mi się wytrwać kolejne miesiące bez informacji o trzecim tomie. Za możliwość poznania tej historii dziękuję bardzo wydawnictwu MIęta.

Góry czy morze?
U mnie zawsze wygrywa morze, ponieważ to nad nim się wychowałam. W każdej wolnej chwili mogłam przejść się z rodziną nad zatokę lub nad morze. Najmilsze wspomnienia z dzieciństwa to zawsze jest szum wzburzonego morza.
Dlatego nie mogłam przejść obok cyklu Pajęczyna czasu Jagny Rolskiej, nie tylko ze względu na morze ale również na wspomniane miejscowości w...

Przyznam, że mam problem z oceną „Śpiewu morzycy” Jagny Rolskiej, jednak zastanawiam się, czy zmęczenie nie miało w tym dużego udziału. Skąd te myśli?

Pierwszy tom przyniósł mi wiele radości, w ciekawie ukazanej fabule, interesującym miejscu akcji (Półwysep Helski),czy autentycznie opisanych czasach. I drugi tom opowieści z cyklu Pajęczyna Czasu też te elementy posiada. Jednakże miałam odczucie, że było tu o wiele więcej chaosu, który utrudnił mi odbiór opowieści i dość szybko męczył.

Bohaterowie w swoich coraz bardziej zwariowanych perypetiach starają się odnaleźć w innych czasach i przeżyć; nie pochwalałam wielu ich decyzji i zachowań, a czasem po prostu nie potrafiłam ich zrozumieć. Przykro mi, że tak zmienił się mój odbiór tej historii, ale tak jak pisałam na początku, może zmęczenie miało na to znaczny wpływ. Dlatego zachęcam, byście sami spróbowali i kontynuowali przygodę z Pajęczyną Czasu, żywię nadzieję, że Wasze odczucia będą o wiele lepsze.

Autorka ponownie zgrabnie ukazała kolejne czasy i odpowiednie dla nich zachowania. Świetne jest w tym cyklu to, że pokazuje nam nasz Hel z tak różnych perspektyw, z właściwymi dla momentów dziejowych budowlami i nazwami miejsc. Przyznaję, że mam wielką ochotę odwiedzić Hel i szukać pozostałości opisanych w książce miejsc. Gdyby nie to wrażenie chaosu akcji i ciężar odbioru, byłabym zachwycona, bo cała reszta książki jest naprawdę świetna.

Przyznam, że mam problem z oceną „Śpiewu morzycy” Jagny Rolskiej, jednak zastanawiam się, czy zmęczenie nie miało w tym dużego udziału. Skąd te myśli?

Pierwszy tom przyniósł mi wiele radości, w ciekawie ukazanej fabule, interesującym miejscu akcji (Półwysep Helski),czy autentycznie opisanych czasach. I drugi tom opowieści z cyklu Pajęczyna Czasu też te elementy posiada....

"Śpiew morzycy" to kontynuacja przygód Giny i Markusa z książki "Klątwa Kani". Kiedy myślałam już, że autorka najciekawsze wątki wprowadziła w swojej poprzedniej książce: zawirowania czasu, tajemnicze klątwy i czary, interesujące opisy Helu - okazało się, że wszystko to i jeszcze trochę zamieściła w kolejnej części. Są kryzysy miłości, mroczna morzyca (syrena),która ma własne intencje względem pirata Markusa i inteligentnie opisane zmiany dziejące się na przestrzeni wieków na Półwyspie Helskim. Można dużo się dowiedzieć o tym, mało mi znanym, miejscu. Polecam, bo coś co wydaje się na początku ciekawym, ale tylko romansem, przeradza się w imponujący fantastyczny cykl!

"Śpiew morzycy" to kontynuacja przygód Giny i Markusa z książki "Klątwa Kani". Kiedy myślałam już, że autorka najciekawsze wątki wprowadziła w swojej poprzedniej książce: zawirowania czasu, tajemnicze klątwy i czary, interesujące opisy Helu - okazało się, że wszystko to i jeszcze trochę zamieściła w kolejnej części. Są kryzysy miłości, mroczna morzyca (syrena),która ma...

Zacznę tak CZYTAJCIE, CZYTAJCIE!!! Ta opowieść ma wszystko: genialnych bohaterów, którym nie można odmówić charakteru, przygody w różnych wiekach, magiczne stwory prosto z Bałtyku, magię, miłość no czy ja muszę mówić coś więcej. „Śpiew morzycy”, bo o tej książce mowa autorstwa Jagny Rolskiej to jak na razie moje odkrycie roku. Seria Pajęczyna czasu to coś genialnego. Ja potrzebuję kolejnych tomów na już. Jak czytaliście pierwszy to wiecie, CO TAM SIĘ DZIAŁO to uwierzcie mi, że w drugim tomie dzieje się o wiele więcej. Tę historię ubóstwiam całym sercem. Coś genialnego.
Polska autorka, którą musicie poznać. Jak dalej zastanawiacie się, czy sięgnąć po nią, to jest ten moment, by iść do księgarni, bo naprawdę warto. Drugi tom się zaczyna i nie wie się, kiedy kończy, bo jest się tak bardzo w akcji, że przerzucanie kolejnych stron to odruch. Najgorsze, w tym jest to, że nagle dochodzimy do ostatniej strony, a wcale tego nie chcieliśmy.
Nie jesteście gotowi na tę historię, a po jej zakończeniu może brakować wam słów na opisanie tego wszystkiego.
Także ja powiem tylko CZYTAJCIE.
Kac książkowy gwarantowany.

Zacznę tak CZYTAJCIE, CZYTAJCIE!!! Ta opowieść ma wszystko: genialnych bohaterów, którym nie można odmówić charakteru, przygody w różnych wiekach, magiczne stwory prosto z Bałtyku, magię, miłość no czy ja muszę mówić coś więcej. „Śpiew morzycy”, bo o tej książce mowa autorstwa Jagny Rolskiej to jak na razie moje odkrycie roku. Seria Pajęczyna czasu to coś genialnego. Ja...

Do sięgnięcia po audiobook "Śpiewu Morzycy" oraz "Klątwy Kani" zachęciły mnie wysokie oceny. Szybko wciągnęłam się w tę romantyczną i niezwykłą opowieść, a lektorka, Katarzyna Hołyńska, wspaniale oddała narrację i lekkość prozy Jagny Rolskiej. Serdecznie polecam jeżeli ktoś szuka przyjemnej książki, która umili kilka wieczorów z winem czy herbatą.

Do sięgnięcia po audiobook "Śpiewu Morzycy" oraz "Klątwy Kani" zachęciły mnie wysokie oceny. Szybko wciągnęłam się w tę romantyczną i niezwykłą opowieść, a lektorka, Katarzyna Hołyńska, wspaniale oddała narrację i lekkość prozy Jagny Rolskiej. Serdecznie polecam jeżeli ktoś szuka przyjemnej książki, która umili kilka wieczorów z winem czy herbatą.

Co zrobić, gdy okazuje się, że współczesna dziewczyna lepiej odnalazła się w średniowieczu niż pirat w 1899 roku? Markus zupełnie nie radzi sobie w nowym, obcym dla niego świecie. Gina musi stawić sama czoła nowej epoce i zatroszczyć się o byt ich obojga. Choć Kuźnica ma być bezpiecznym miejscem to napotkani na drodze ksiądz, Adela, Xawery i czarna morzyca sprawiają, że nasi podróżnicy wciąż muszą uciekać. Kto z nich chce im pomóc, a kto zaszkodzić? Dla kogo są tylko pionkami w grze i drogą do celu? Kolejne podróże w czasie i przeszkody na drodze ich miłości. Czy ich związek ma szansę przetrwać?

Choć poprzednia część miała dużo spokojniejszy rytm, dużo bardziej budowała historię. W tej części dostajemy strzępki informacji, które próbujemy składać w całość. Z jednej strony coraz więcej wiemy o przenoszeniu w czasie, a jednocześnie rozumiemy coraz mniej. Niecierpliwie czekam więc na kolejną część, by dowiedzieć się więcej o pajęczynie czasu i przeszłości matki Giny, która coraz bardziej wydaje się istotna.
Co mi się nie podobało to podejście Giny do Markusa. Wiecznie go zbywała i nie uczyła otaczającej go rzeczywistości, a później miała pretensje, że on się nie klimatyzuje. Przez co momentami było to dla mnie zbyt romansowo-dramatowe.
Zakończenie jednak zaskakoczyło i jestem bardzo ciekawa dokąd teraz zaprowadzi dziewczynę los.

Co zrobić, gdy okazuje się, że współczesna dziewczyna lepiej odnalazła się w średniowieczu niż pirat w 1899 roku? Markus zupełnie nie radzi sobie w nowym, obcym dla niego świecie. Gina musi stawić sama czoła nowej epoce i zatroszczyć się o byt ich obojga. Choć Kuźnica ma być bezpiecznym miejscem to napotkani na drodze ksiądz, Adela, Xawery i czarna morzyca sprawiają, że...

Magiczna opowieść o miłości, trudach związku. Autorka pięknie wplotła w tę opowieść wątek syreny i przedstawiła go w oryginalny sposób. Bardzo polubiłam postać Giny - to wyjątkowa i silna kobieta, przedstawiona przez Jagne Rolską jako osobę, która łatwo się nie poddaje mimo licznym przeciwnościom losu.

Magiczna opowieść o miłości, trudach związku. Autorka pięknie wplotła w tę opowieść wątek syreny i przedstawiła go w oryginalny sposób. Bardzo polubiłam postać Giny - to wyjątkowa i silna kobieta, przedstawiona przez Jagne Rolską jako osobę, która łatwo się nie poddaje mimo licznym przeciwnościom losu.

"Klątwa Kani" była niezwykle wciągającą opowieścią. Nie spodziewałam się, że tak absurdalny opis zawiera tak interesującą historię, która momentami naprawdę mocno mnie emocjonowała. Obawiałam się czy kolejna część sprosta wyzwaniu i będzie tak samo dobra jak poprzednia. Na szczęście "Śpiew Morzycy" okazał się o wiele lepszy. Problemy głównych bohaterów wydają się głębsze i mocno związane z ich rozkwitającym związkiem, a wątek fantastyczny mocno wpleciony w okoliczny folklor i nie tak dziwaczny. Czytało się świetnie, bo Rolska ma bardzo lekkie pióro. Serdecznie polecam

"Klątwa Kani" była niezwykle wciągającą opowieścią. Nie spodziewałam się, że tak absurdalny opis zawiera tak interesującą historię, która momentami naprawdę mocno mnie emocjonowała. Obawiałam się czy kolejna część sprosta wyzwaniu i będzie tak samo dobra jak poprzednia. Na szczęście "Śpiew Morzycy" okazał się o wiele lepszy. Problemy głównych bohaterów wydają się głębsze i...