Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"To co zostało" to pierwsza książka Jodi Picoult jaką przeczytałam i od razu wiedziałam, że sięgnę po więcej. Zupełnie szczerze mogę stwierdzić, że czytając ją płakałam. A czytałam ją nie raz i za każdym razem moja reakcja była taka sama. Są po prostu książki których się nie zapomina i ta taka właśnie jest. Nie raz i nie dwa spotkałam się z opinią, że Picoult pisze typowo babskie książki. Może coś w tym jest ale ta opowieść jest tak piękna, mądra i dojrzała, że wielkim kłamstwem byłoby nazwać ją prozaiczną i babską. Oprócz tego jest też straszna bo pokazuję prawdziwe potwory. Potwory w ludzkiej skórze które w imię jakichś chorych ideologii potrafią zniszczyć drugiego człowieka. Szczególnie poruszające były dla mnie momenty gdy swoją opowieść przedstawiała babcia Sage. Poleciłabym ją każdemu bez wahania i z ręką na sercu mogę przyznać, że po jej lekturze mam zupełnie inne spojrzenie na pewne sprawy. Za każdym razem gdy przypominam sobie "To, co zostało" myślę, o tym, że wojny nie powinny się zdarzać i mam wielką nadzieję, że żadna już się nie zdarzy.

"To co zostało" to pierwsza książka Jodi Picoult jaką przeczytałam i od razu wiedziałam, że sięgnę po więcej. Zupełnie szczerze mogę stwierdzić, że czytając ją płakałam. A czytałam ją nie raz i za każdym razem moja reakcja była taka sama. Są po prostu książki których się nie zapomina i ta taka właśnie jest. Nie raz i nie dwa spotkałam się z opinią, że Picoult pisze typowo...

Książka sama w sobie nie jest zła, rzeczywiście czyta się ją szybko i płynnie. Skusiłam się na nią w bibliotece dzięki okładce, która jest w moich klimatach. Zresztą nadal lubię książki o wampirach, "Zmierzch" mnie nie zraził do tego typu opowieści bo zanim w ogóle dowiedziałam się o jego istnieniu przeczytałam całą serię Anne Rice i właśnie ona razem z innymi dobrymi książkami o wampirach (a według mnie było kilka takich jak choćby moje ukochane "Wpuść mnie") ukształtowała w mojej głowie obraz wampira. Podsumowując książka całkiem ok, nie wymagająca specjalnego wysiłku intelektualnego lektura z całkiem ciekawymi bohaterami. Jednak nie mogę powiedzieć, żeby mnie zachwyciła. Czegoś w niej brakowało i tego "czegoś" było bardzo dużo. Nie kupiłabym jej.

Książka sama w sobie nie jest zła, rzeczywiście czyta się ją szybko i płynnie. Skusiłam się na nią w bibliotece dzięki okładce, która jest w moich klimatach. Zresztą nadal lubię książki o wampirach, "Zmierzch" mnie nie zraził do tego typu opowieści bo zanim w ogóle dowiedziałam się o jego istnieniu przeczytałam całą serię Anne Rice i właśnie ona razem z innymi dobrymi...

Nigdy bym się nie spodziewała,że tak mi się spodoba.

Nigdy bym się nie spodziewała,że tak mi się spodoba.