Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dawno się tak nie ubawiłem. Dotychczas za niedościgłą mistrzynię kryminałów z przymrużeniem oka uznawałem Joannę Chmielewską. Teraz stwierdzam, że pani Marta Kisiel tą książką dorównała wspomnianej mistrzyni. Bardzo chętnie sięgnę po następną w tym stylu, bo zakończenie wskazuje na zamiar kontynuacji.

Dawno się tak nie ubawiłem. Dotychczas za niedościgłą mistrzynię kryminałów z przymrużeniem oka uznawałem Joannę Chmielewską. Teraz stwierdzam, że pani Marta Kisiel tą książką dorównała wspomnianej mistrzyni. Bardzo chętnie sięgnę po następną w tym stylu, bo zakończenie wskazuje na zamiar kontynuacji.

Wspomnianą wyprawę szczegółowo w dwóch tomach opisał jej uczestnik Tadeusz Perkitny w imieniu swoim oraz swojego przyjaciela Leona Mroczkiewicza - drugiego uczestnika wyprawy. Książka nosi tytuł "Okrążmy świat raz jeszcze", jest obszerna, szczegółowa i bogato ilustrowana fotografiami z wyprawy. Zatem nie bardzo rozumiem, po co komu jest potrzebne omówienie "z drugiej ręki" wydarzenia, które zostało dokładnie zrelacjonowane i udokumentowane oraz udostępnione w formie książkowej przez uczestnika?!

Wspomnianą wyprawę szczegółowo w dwóch tomach opisał jej uczestnik Tadeusz Perkitny w imieniu swoim oraz swojego przyjaciela Leona Mroczkiewicza - drugiego uczestnika wyprawy. Książka nosi tytuł "Okrążmy świat raz jeszcze", jest obszerna, szczegółowa i bogato ilustrowana fotografiami z wyprawy. Zatem nie bardzo rozumiem, po co komu jest potrzebne omówienie "z drugiej ręki"...

Po przeczytaniu wrażenie dość przygnębiające. Autorka mimo wieloletniego zamieszkiwania za granicą osadziła swoje dzieło bardzo mocno w realiach Polski. Mamy nastoletnie dziewczyny używające smartfonów zamiast mózgów. Mamy matkę-Polkę "wychowującą" córkę za pomocą zrzędzenia oraz nakazów i zakazów. Mamy polskiego dilera narkotyków współpracującego z rosyjskim dilerem i bandytą. Mamy źle opłacanych ochroniarzy bez kwalifikacji, a także "profesjonalnego" złodzieja, dla odmiany bardzo dbajacego o podnoszenie swych "kwalifikacji". Mamy wreszcie przedsiębiorców nastawionych na maksymalny zysk kosztem bezpieczeństwa ludzi. Postacie i sytuacje realistyczne aż do bólu. I cała tragedia wynikła z działań i zaniechań ich wszystkich nie nauczyła nikogo niczego, no może poza wyraźną poprawą samopoczucia i samooceny matki-Polki. Książka, jak przystało na panią Guzowską, napisana w sposób, który wciąga czytelnika, jest emocjonująca, ma wartką akcję, nie ma dłużyzn. Nie żałuję, że ją przeczytałem, ale też ponownie chyba nigdy po nią nie sięgnę, bo i po co? Żeby przeżywać głupotę, pazerność i bandytyzm, które i tak na co dzień występują w "realu"?

Po przeczytaniu wrażenie dość przygnębiające. Autorka mimo wieloletniego zamieszkiwania za granicą osadziła swoje dzieło bardzo mocno w realiach Polski. Mamy nastoletnie dziewczyny używające smartfonów zamiast mózgów. Mamy matkę-Polkę "wychowującą" córkę za pomocą zrzędzenia oraz nakazów i zakazów. Mamy polskiego dilera narkotyków współpracującego z rosyjskim dilerem i...