Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przebrnęłam przez to... coś. Boże jakie to było ciężkie... Dawno nie widziałam tylu głupich i bezsensownych rzeczy zapisanych w jednej książce. A MIAŁO POTENCJAŁ! przysięgam, że na samym początku miałam myśli w stylu "Hej, nie jest wybitne, ale nawet buja.", no i potem było już tylko gorzej.

Okrutnie "boleśnie" podążało się za Victorią. Jak miałam ją polubić, kiedy ta laska samą siebie ciągle nazywała idiotką? Który normalny człowiek mówi o sobie ciągłą krytykę i jedzie po sobie na każdym kroku? Z tyłu książki zrobiłam sobie listę (prawie) wszystkich negatywnych cech i określeń, które ona o sobie mówiła. Dużo tego było. I, za przeproszeniem, mam gdzieś, że w 5 części okazuje się, że ona jest na coś chora. Tutaj nic mi o tym niewiadomo i patrzę na nią, jak na zdrową i (powiedzmy że) rozumną osobę.

Kolejne na co chcę się pożalić to to, że na początku tego całego prześladowania opisy panicznego strachu Victorii wobec Shey'a przeplatały się z opisami pięknych rysów twarzy chłopaka i jego boskiego zapachu, który ją przecież przerażał. Czy tylko ja widzę ten dysonans? Litości.
O obszernych, nudnych i niepotrzebnych wstawkach typu "podniosłam łyżkę do ust z zamiarem zjedzenia płatków śniadaniowych, które się na niej znajdowały" już nawet nie chce mi się wspominać, bo to było po prostu komiczne.

Zapomniałam jeszcze wspomnieć o notorycznych powtórzeniach, które raziły w oczy (tzn. tęczówki) i tym, że prawie wszystko w Culver City jest czarne.

Podsumowując, to było dziwne i po prostu głupie (momentami). Potencjał był, ale styl i narracja były do du... poprawy znaczy się. Nie polecam.

Przebrnęłam przez to... coś. Boże jakie to było ciężkie... Dawno nie widziałam tylu głupich i bezsensownych rzeczy zapisanych w jednej książce. A MIAŁO POTENCJAŁ! przysięgam, że na samym początku miałam myśli w stylu "Hej, nie jest wybitne, ale nawet buja.", no i potem było już t...

Rozwiń

Zwiń

9,5(🎧)

Jejku jakie to było fajne. Takie lekkie i zabawne, ale za razem nieprzesłodzone. Aż mnie zaskoczyło jak płynnie ciągnęła się fabuła. Od jednego problemu w drugi, jak po masełku. Cudo. Kocham. Moja nowa comfort książka.

9,5(🎧)

Jejku jakie to było fajne. Takie lekkie i zabawne, ale za razem nieprzesłodzone. Aż mnie zaskoczyło jak płynnie ciągnęła się fabuła. Od jednego problemu w drugi, jak po masełku. Cudo. Kocham. Moja nowa comfort książka.

Szczerze ciężko mi ocenić. Było dobre, ale cała sprawa była mocno zagmatwana. Już drugi raz nie podchodzi mi to, że na koniec oskarżony siada i opowiada caaaaałą historię swojego życia i tej zbrodni, której dokonał. Nie powiem, wynudziło mnie to potwornie. Mimo wszystko kocham przyjaźń Holmesa i Watsona, ich mogłabym słuchać godzinami. No i doceniam ten słodki wątek miłosny <3 Zakochany Watson jest przeuroczy.

Szczerze ciężko mi ocenić. Było dobre, ale cała sprawa była mocno zagmatwana. Już drugi raz nie podchodzi mi to, że na koniec oskarżony siada i opowiada caaaaałą historię swojego życia i tej zbrodni, której dokonał. Nie powiem, wynudziło mnie to potwornie. Mimo wszystko kocham przyjaźń Hol...

Rozwiń

Zwiń

Fabularnie słaba, metaforycznie wybitna.

Fabularnie słaba, metaforycznie wybitna.

Mam bardzo, ale to bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony denerwowało mnie, że wszyscy na siłę są patusiarscy i zepsuci, tylko ta jedna główna bohaterka jest taka grzeczna i poukładana, i ona teraz będzie się uczyć ciemnej strony mocy. A z drugiej strony jakoś mnie to tak wciągnęło nawet...
Możliwe, że mi się podobało, bo ja lubię filmy i książki akcji, ale też bez przesady...
To jest ten typowy romans, gdzie się co chwilę kłócę i godzą i znowu kłócą.
A i jeszcze jedno, denerwowało mnie to kretyńskie zachowanie czasami, przeplatane filozoficznymi cytatami o egzystencji....
W sumie polecam, jeżeli lubicie takie dzikie klimaty, ale mi chyba nie siadło aż tak dobrze

Mam bardzo, ale to bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony denerwowało mnie, że wszyscy na siłę są patusiarscy i zepsuci, tylko ta jedna główna bohaterka jest taka grzeczna i poukładana, i ona teraz będzie się uczyć ciemnej strony mocy. A z drugiej strony jakoś mnie to tak wciągnęło nawet...

Rozwiń

Zwiń