Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Aislinn od zawsze miała jasno wytyczoną przez siebie ścieżkę - chciała zostać obrończynią królowej. Jednak wszystko się komplikuje w mieście zaczynają ginąć czarownice, a ona dostaje propozycję małżeńską nie do odrzucenia.
Główna bohaterka jest pyskata, impulsywna , czasami wręcz brawurowa, ale momentami przesadza. Jest czarownicą, ma unikatową moc. Odrobinę zabrakło mi rozwinięcia tego wątku - na jakiej zasadzie kto otrzymuje jakie mocy, czy jest to całkowicie losowe?
Dostajemy wampirka i to nie byle jakiego. Samego króla wampirów, który wydaje się być mało charakterny. Nawet zaryzykowałabym stwierdzenie, że zaślepiony więzią jest momentami wręcz bezosobowy, nie widzi nic ponad to. Jednak jego oddanie sprawie i swojej przeznaczonej oceniam bardzo na plus.
Uwielbiam motyw więzi partnerskich, ale średnio lubię gdy sprowadzana jest często głównie do aspektu fizycznego. A tutaj tak początkowo zostało przedstawione. To fast burn, więc szkoda, że nie zostało to rozciągnięte, bo opór drugiej strony był zwyczajnie niewiarygodny. Szczególnie gdy pozbyła się "blokera".
Książka jest z gatunku urban fantasy, co widać. Autorka skupia się głównie na bohaterach i akcji niż na światotwórstwie, który jest ogólnie zarysowany. Mamy wilkołaki, które są tymi złymi (sic!), wampirki i czarownice, które starają się współpracować, żeby uratować te drugie gdy będą bezbronne podczas zaćmienia.
Zdecydowanie na wielki plus wątek kryminalny. Totalnie chybiłam kto jest winny, a motywacja złola wiarygodna.
Zaimponowała mi przyjaźć Aislinn z najlepszym przyjacielem. Poproszę więcej takich relacji!
Podsumowując: książka ma wady z niezaprzeczalnymi mocnymi wątkami., ale gdy przymknie się na nie oko i podejdzie się do niej jako do lekkiego odmóżdżacza to będziesz się dobrze bawić!

Aislinn od zawsze miała jasno wytyczoną przez siebie ścieżkę - chciała zostać obrończynią królowej. Jednak wszystko się komplikuje w mieście zaczynają ginąć czarownice, a ona dostaje propozycję małżeńską nie do odrzucenia.
Główna bohaterka jest pyskata, impulsywna , czasami wręcz brawurow...

Rozwiń

Zwiń

Jak ja lubię takie 100% młodzieżówki! W życiu Riley nie może być zbyt nudno. Tym razem musi uratować krainę śmiertelników przed gniewem bogiń-patronek, które właściwie już nimi nie są. Totalnie porzuciły swoich wyznawców w imię zemsty za zmarłą siostrą, którą zabiła Riley. Nastolatka musi uwierzyć w siebie, stanąć na czele ruchu oporu (czyli coś w czym się zupełnie nie czuje) i udać się ze swoim bratem do krainy bogów znaleźć rozwiązanie.
Magiczne stwory, które się pojawiały, świetnie wpisały się w całość. Pomysłowość autorki wciąż mnie zadziwiała.
Historia jest napisana lekko i wciągająco. Przekazuje uniwersalne prawdy takie jak wartość przyjaźni, miłości i poświęcenia dla bliskich w przystępny sposób.
I muszę to przyznać - główny zdrajca całej serii był dla mnie totalnym zaskoczeniem. A samo zakończenie było idealne, pomimo że nie było szczęśliwe dla wszystkich. Jak dla mnie udane zakończenie całej trylogii.

Jak ja lubię takie 100% młodzieżówki! W życiu Riley nie może być zbyt nudno. Tym razem musi uratować krainę śmiertelników przed gniewem bogiń-patronek, które właściwie już nimi nie są. Totalnie porzuciły swoich wyznawców w imię zemsty za zmarłą siostrą, którą zabiła Riley. Nastolatka musi ...

Rozwiń

Zwiń

Riley jest zwykłą trzynastolatką. Choć jednak nie... Jest opadłą gwiazdą, która zabiła Boginię Jaskiniową Niedźwiedzicę i przez to klan uzdrowicieli Gon jest pozbawiony patronki, a co za tym idzie - stracił swoją moc. Nastolatka czuje się za wszystko winna i postanawia za wszelką cenę odzyskać to co stracili i postanawia wybrać się z wizytą do samego piekła, przejść 7 kręgów piekielnych, żeby pozyskać nowego opiekuna klanu. To tak w skrócie.
Klimat azjatycki aż wylewa się z kartek książki. Same piekło jest zupełnie inne niż możnaby się spodziewać. Nastąpiła restrukturyzacja i zupełne pomieszanie z poplątaniem.
Riley poznaje też równolatka, jasnowłosego Dahla, który przejawia niezdrowe zainteresowanie toaletami i filmem Grease. Łączą siły i wspólnie próbują przetrwać w tym dziwnej Krainie Duchów.
Nie zauważyłam żadnych większych wad podczas czytania, nie wyłapałam dziur fabularnych. Czytało się bardzo przyjemnie, absurdalne sytuacje były na porządku dziennym i bawiły mnie momentami do łez. Pomimo rdzenia fabularnego, który jest odrobinę przygnębiający jeśli się nad nim zastanowić, całość nie jest smutna, raczej pocieszająca.
Uwielbiam takie cute młodzieżówki, choć patrząc na opis, może się taką nie wydawać. Jednak przy tego typu książkach niemal z góry wiadomo, że bohaterów nie spotka żadna drastyczna przyszłość, więc cała seria nadaje się idealnie również dla młodszego rodzeństwa.
Kiedyś czytałam tego typu książki na okrągło i dzięki tej Klanom Obdarzonych przypomniałam sobie dlaczego.

Riley jest zwykłą trzynastolatką. Choć jednak nie... Jest opadłą gwiazdą, która zabiła Boginię Jaskiniową Niedźwiedzicę i przez to klan uzdrowicieli Gon jest pozbawiony patronki, a co za tym idzie - stracił swoją moc. Nastolatka czuje się za wszystko winna i postanawia za wszelką cenę odzy...

Rozwiń

Zwiń

Akcja dzieje się 3 lata po skończeniu pierwszego tomu. Candice się ukrywa, szuka zemsty i chce sprowadzić swoich przyjaciół, którzy jak wiemy z poprzedniego tomu, skończyli delikatnie mówiąc marnie. Candy błąka się po Anglii desperacko szukając rozwiązania i stara się, nieco po omacku, zapoznać ze swoimi nowymi mocami.
Napięcię między Candy i Ezrą jest wyczuwalne w tym tomie jeszcze bardziej, wątek romantyczny jest przewidywalny, aczkolwiek nie przeszkadzało mi to aż tak, bo miał dobre tempo. Jestem fanem slow burnów.
Przez przeskok czasowy widać wyraźnie zmianę Candice w zachowaniu, stara się działać bardziej rozważnie wg planu. Choć wiadomo nie zawsze się udaje. Spora część akcji dzieje się poza Granite Hills, ale później wracamy do murów szkoły. Nowe postacie były przedstawione dosyć pobieżnie, bardziej autorka skupiła się na tych starych postaciach.
Czytała się równie przyjemnie jak pierwszy tom. Choć znacznie szybciej, bo dostaliśmy zaledwie 206 stron.
Zakończenie przewidziałam w około 50%, więc również na plus, że nie było do bólu przewidywalne.

Akcja dzieje się 3 lata po skończeniu pierwszego tomu. Candice się ukrywa, szuka zemsty i chce sprowadzić swoich przyjaciół, którzy jak wiemy z poprzedniego tomu, skończyli delikatnie mówiąc marnie. Candy błąka się po Anglii desperacko szukając rozwiązania i stara się, nieco po omacku, zap...

Rozwiń

Zwiń

Candice zostaje wyrzucona ze szkoły i trafia do innej, takiej dla trudnej młodzieży, gdzieś głęboko w Pensylwanii. Szybko orientuje się, że ze szkoła jak i uczniami jest coś nie tak. I nie chodzi nawet o to, że to powinna być trudna młodzież. Oni po prostu wszyscy mają... moce nadprzyrodzone.
Klimat książki przywodzi mi na myśl taką starą lekką fantastykę z wampirami, które czytałam lata temu. Są wspomniane wampiry, ale też wilkołaki, czarownice, wyrocznia. Pojawiła się przepowiednia, tajemnice rodzinne, nowe przyjaźnie i nawet odrobinę zakazane romanse.
Sama Candie spada w hierarchii szkolnej dosyć mocno, w starej szkole była tą schematyczną popularną egoistyczną blondyneczką, a w nowej jest bardziej szarą myszką, nawet odrobinę outsiderem. Jednak ta zmiana była dla niej na plus, bo ta jej zbytnia pewność siebie była irytująca. Poza tym nawet nie wspomnę o jej idiotycznych planach - wierzy na słowo świeżo poznanym ludziom z internetu, co sprowadza na nią kłopoty i to spore.
Landon mnie urzekł - bystry brat przyjaciółki z nowej szkoły. Ich przekomarzania były jedną z lepszą częścią tej książki.
Sama koncepcja szkoły, gdzie poszczególni uczniowie z określonymi predyspozycjami podlegają pod konkretnych nauczycieli była interesująca. Patrząc na zachowania i wygląd od razu można było zakładać kto do kogo należy - momentami miałam wrażenie, że byli po prostu klonami.
Odrobinę zabrakło mi przybliżenia samych zajęć w szkole dla nadnaturalnych, byłoby to ciekawe dowiedzieć się jak szkoli się przyszłe wampiry.
Tak samo wątek chłopaka Candice - Sama. Niby jej bardzo na nim zależy, ale w jej czynach nie było tego widać, wręcz odwrotnie. O ile o nich chociażby pomyślała to sporadycznie, wątek można byłoby spokojnie wyciąć i nie byłoby żadnej różnicy.
Całość jest zbudowana na wyświechtanych schematach - Candice wdycha do przystojnego zamkniętego dyrektora Ezry, który dziwnym trafem jakoś bardziej się nią interesuje. Pomimo że pojawia się wiele schematów, czyta się szybko i lekko. To taki typowy odmóżdżacz, który nie zostanie z wami na dłużej, ale mimo wszystko fajnie się go czyta.
Zakończenie mnie zaskoczyło co zaważyło na pozytywnej ocenie całości.

Candice zostaje wyrzucona ze szkoły i trafia do innej, takiej dla trudnej młodzieży, gdzieś głęboko w Pensylwanii. Szybko orientuje się, że ze szkoła jak i uczniami jest coś nie tak. I nie chodzi nawet o to, że to powinna być trudna młodzież. Oni po prostu wszyscy mają... moce nadprzyrodzo...

Rozwiń

Zwiń