Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przygody Olafa Rudnickiego wciągnęły mnie od samego początku i trzymały w napięciu do samego końca - w tej serii nie ma miejsca na zbędne zapychacze, akcja dzieje się dosłownie przez cały czas. Bohaterowie też nie stoją w miejscu, widzimy rozwój ich charakterów, zmiany w sposobie myślenia. Czego chcieć więcej? Osadzenie tego typu fabuły na naszym lokalnym podwórku było na pewno dużym wyzwaniem, ale pan Przechrzta spisał się doskonale, dopracowując swoje dzieło w najmniejszym szczególe. Jestem też pod ogromnym wrażeniem lekkości jego pióra, dzięki któremu całą historię czyta się szybko i z zapałem. Muszę przyznać, że "Materia Prima" to jedna z najlepszych serii, jakie czytałam.

Przygody Olafa Rudnickiego wciągnęły mnie od samego początku i trzymały w napięciu do samego końca - w tej serii nie ma miejsca na zbędne zapychacze, akcja dzieje się dosłownie przez cały czas. Bohaterowie też nie stoją w miejscu, widzimy rozwój ich charakterów, zmiany w sposobie myślenia....

Rozwiń

Zwiń

Chwytliwy tytuł, trzeba przyznać. Z pewnością nie tylko ja sięgnęłam po tę książkę przede wszystkim ze względu na jej nazwę :) Co do treści, ciężko się do czegokolwiek przyczepić, bo autorzy wykładają kawę na ławę i bez ogródek pokazując sytuację taką, jaka jest. To nie żadna filozofia. Z drugiej jednak strony, jak bardzo bolą mnie oczy... Ktoś wpadł na pomysł przelania na papier rozmów obu panów - co sprawiło, że forma sama w sobie wyszła ciut lżejsza niż inne publikacje w tym stylu - ale jednocześnie zapomniał o przeredagowaniu ich w sposób, by nadawały się do czytania. Równie dobrze moglibyśmy wyciągnąć skrypt tych rozmów z YouTube, wyszłoby na dokładnie to samo.

Chwytliwy tytuł, trzeba przyznać. Z pewnością nie tylko ja sięgnęłam po tę książkę przede wszystkim ze względu na jej nazwę :) Co do treści, ciężko się do czegokolwiek przyczepić, bo autorzy wykładają kawę na ławę i bez ogródek pokazując sytuację taką, jaka jest. To nie żadna filozofia. Z ...

Rozwiń

Zwiń

Zawsze chętnie sięgam po powieści historyczne i "Siła kobiet" okazała się kolejnym przyjemnym doświadczeniem z tego gatunku. Nie mogę co prawda powiedzieć, że to moja ulubiona książka Barbary Wysoczańskiej, ale trzyma poziom.
Szybko się w nią wciągnęłam i bardzo chciałam wiedzieć, jak dalej potoczą się losy bohaterów, nawet jeśli momentami fabuła była dość naiwna lub po prostu zbyt uproszczona. Było w niej też sporo przewidywalnych momentów.
Jeśli chodzi o wątek historyczny, nie przywiązywałam do niego zbyt wielkiej wagi - był wg mnie raczej tłem dla akcji, nie miał wnosić do niej jakiejś dodatkowej wartości. Myślę jednak, że dwudziestolecie międzywojenne to idealny czas na umiejscowienie opowieści o walce kobiet o liczenie się w społeczeństwie.

Zawsze chętnie sięgam po powieści historyczne i "Siła kobiet" okazała się kolejnym przyjemnym doświadczeniem z tego gatunku. Nie mogę co prawda powiedzieć, że to moja ulubiona książka Barbary Wysoczańskiej, ale trzyma poziom.
Szybko się w nią wciągnęłam i bardzo chciałam wiedzie...

Rozwiń

Zwiń