Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Stanisław Lem - polski mistrz science-fiction, wizjoner, futurysta i filozof, członek Komisji Polskiej Akademii Nauk “Polska 2000”. Jest najczęściej tłumaczonym polskim pisarzem. Rok 2021 ustawowo ogłoszono rokiem Stanisława Lema.
“Solaris” przedstawia przybycie psychologa Krisa Kelvina na stację badawczą na planecie Solaris, na której razem z innymi naukowcami próbuje nawiązać kontakt z zaskakującą obcą cywilizacją albo Nieznanym, tego autor dokładnie nie precyzuje.
Książka jest trudna, wymagała ode mnie bardzo dużego skupienia, przedstawiona historia jest tajemnicza i niepokojąca, a filozoficzne rozważania wywoływały niewygodę i przytłoczenie. To wszystko powoduje, że “Solaris” jest wybitną książką, autor w genialny sposób połączył filozofię, psychologię i wpływ rozwoju nauki na człowieka w wyobrażonym, fantastycznym świecie. Rozważania naukowe i historia Solaris łączą się z aspektami dotyczącymi człowieczeństwa, świadomością i podświadomością bohaterów. Pokazane są najbardziej wrażliwe części bohaterów, do których dociera miłość, rozpacz, bezsilność czy poczucie winy, te najbardziej pierwotne i dojmujące emocje, które pokazują pełnię człowieczeństwa. Autor stawia wiele pytań i nie odpowiada na nie, pozostawiając je czytelniczkom i czytelnikom, pokazuje również to co popycha człowieka do jego granic i sprawia, że je przekracza. Część książki poświęcona jest przedstawieniu historii badań naukowych na temat Solaris, a dla mnie były to również filozoficzne rozważania, dlaczego ludzie mają ambicje, żeby poznawać nowe światy, rozwiązywać, opisywać, dostosowywać otaczające ich środowisko. Ta książka nie jest miła, lekka i przyjemna, ale dała mi ogromną satysfakcję i poczucie zachwytu nad wspaniale opisaną rolą człowieka i jego psychiki w otaczającym go świecie.
---
https://www.instagram.com/kofeinowe.ksiazki/

Stanisław Lem - polski mistrz science-fiction, wizjoner, futurysta i filozof, członek Komisji Polskiej Akademii Nauk “Polska 2000”. Jest najczęściej tłumaczonym polskim pisarzem. Rok 2021 ustawowo ogłoszono rokiem Stanisława Lema.
“Solaris” przedstawia przybycie psychologa Krisa Kelvina na stację badawczą na planecie Solaris, na której razem z innymi naukowcami próbuje...

Sosuke Natsukawa to pseudonim japońskiego pisarza, autora książek z gatunku literatura obyczajowa, romans i literatura piękna. Zadebiutował powieścią “God’s Medical Records”, która wygrała konkurs Shogakukan Fiction Prize i została zekranizowana. Z wykształcenia lekarz, absolwent uniwersytetu Shinshu.
“O kocie, który ratował książki” to opowieść o nastolatku Rintaro, który po śmierci dziadka dziedziczy antykwariat Natsuki. Pewnego dnia w antykwariacie pojawia się kot, zabiera chłopaka do tajemniczych labiryntów i prosi go o pomoc w ratowaniu ginących książek.
Książka jest prosta, nieskomplikowana i bezpośrednia. Autor pokazał w niej książki ginące w różny sposób, a także poczucie samotności, niechęci do szkoły i żałoby głównego bohatera. Tytułowy kot łączy nieśmiałego i wrażliwego Rintaro z osobami, które niszczą książki i dzięki temu ratuje zarówno książki, jak i chłopaka. Kot zachęca głównego bohatera do sprawdzenia się, zrobienia czegoś nowego, stanowczo i delikatnie, w obszarze, w którym czuje się on dobrze - w końcu kocha książki, a antykwariat jest jego azylem. Dla mnie ta książka to bajka, która wiadomo, że dobrze się kończy. Jednocześnie wzbudziła we mnie refleksję na temat książek, trendów i tego jaką wartość mają najbardziej popularne książki oraz klasyki gatunków. Staram się wybierać książki, które w jakiś sposób mnie zaintrygują, ich opis, recenzje, okładka, a nie tylko świetna i kolorowa reklama i rzadziej sięgam po bardzo popularne współczesne książki. Tak, wiem, że na tej okładce jest napis “międzynarodowy bestseller”, rzuciła mi się w oczy jak weszłam do biblioteki, wyjątkowo wyróżniała się na półce. Morał przedstawiony w książce jest oczywisty, przynajmniej dla osób, które angażują się w czytanie książek i dla których książki to coś więcej niż miłe spędzenie czasu i rozrywka. Po przeczytaniu “O kocie, który ratował książki” pozwoliłam sobie na chwilę przemyśleń jakiego rodzaju jestem czytelniczką, po co czytam, jakie gatunki są dla mnie rozwijające i dlaczego pewnego rodzaju książek po przeczytaniu w ogóle nie pamiętałam, a które nawet po długim czasie wzbudzają we mnie emocje.
#kofeinoweksiazki #bookstagram #ksiazki #biblioteka #sosukenatsukawa
---
https://www.instagram.com/kofeinowe.ksiazki/

Sosuke Natsukawa to pseudonim japońskiego pisarza, autora książek z gatunku literatura obyczajowa, romans i literatura piękna. Zadebiutował powieścią “God’s Medical Records”, która wygrała konkurs Shogakukan Fiction Prize i została zekranizowana. Z wykształcenia lekarz, absolwent uniwersytetu Shinshu.
“O kocie, który ratował książki” to opowieść o nastolatku Rintaro, który...

Tadeusz Dołęga-Mostowicz był najbardziej poczytnym polskim pisarzem okresu międzywojennego. Był również scenarzystą, dziennikarzem, recenzentem teatralnym i redaktorem. Autor kilkunastu powieści, rozgłos przyniosły mu powieści “Kariera Nikodema Dyzmy” oraz “Znachor”.
“Znachor” to historia szanowanego chirurga profesora Rafała Wilczura, który po odejściu żony i córki upija się i traci pamięć w wyniku pobicia. Nie wiedząc kim jest, wędruje po kraju, zajmuje się różnymi pracami, aż po piętnastu latach trafia do wsi Radoliszki, gdzie zaczyna leczyć jako znachor Antoni Kosiba.
Ta książka to klasyka polskiej literatury, czytało mi się ją przyjemnie, była wciągająca, nie dłużyła się. Dla mnie jest to literatura popularna, nieskomplikowana, książka, którą ma się miło czytać, ma zawierać wszystkie elementy, które podobają się przeciętnemu czytelnikowi. Postaci są przedstawione dość topornie, bez niuansów, ich emocjonalność nakreślona jest w bardzo uproszczony w sposób. Najmniej podobała mi się postać Marysi - stereotypowej biednej sierotki, dobrego i prostolinijnego Kopciuszka, który czeka na wybawienie, gdy inni są do niej niechętnie nastawieni. Wątek romansowy jest dla mnie zbyt bajkowy i romantyczno-rycerski. Mimo tego, czytało mi się tę książkę bardzo dobrze, w swoim gatunku jest poprawna i ciekawa. Mam wrażenie, że ta historia jest tak zakorzeniona w polskiej kulturze, że nawet jeśli komuś się nie podoba, to warto ją znać, nie tylko z filmów, ale również z książkowego oryginału. I warto pamiętać, że takie wartości jak szlachetność, bezinteresowna dobroć, pomoc słabszym i ogólnie pojęta wspólnotowość są dla nas kluczowe.
---
https://www.instagram.com/kofeinowe.ksiazki/

Tadeusz Dołęga-Mostowicz był najbardziej poczytnym polskim pisarzem okresu międzywojennego. Był również scenarzystą, dziennikarzem, recenzentem teatralnym i redaktorem. Autor kilkunastu powieści, rozgłos przyniosły mu powieści “Kariera Nikodema Dyzmy” oraz “Znachor”.
“Znachor” to historia szanowanego chirurga profesora Rafała Wilczura, który po odejściu żony i córki upija...

Anna Dziewit-Meller jest pisarką, dziennikarką, redaktorką naczelną w Grupie Wydawniczej Foksal. W 2016 r. nominowana do nagrody Grand Press, współtworzy portal bukbuk.pl
“Juno” to opowieść o dwóch siostrach - Aleksandrze i Mariannie oraz ich rodzinach. Aleksandra mieszka z mężem w Warszawie, jest matką trzech synów i pragnie napisać książkę, ale jej codzienność to ogrom obowiązków i problemy finansowe. Marianna mieszka z mężem w rodzinnej wsi na Mazurach, jest popularną instagramerką i pragnie macierzyństwa. Relacje bohaterek i bohaterów są pełne niedomówień, smutku i poczucia winy.
Książka jest przepełniona smutkiem i bólem, nie ma rozdziału, w którym nie znalazłby się dramat, kryzys albo tragedia, ale zdałam sobie z tego sprawę dopiero pod koniec lektury. Niesamowicie mądre poczucie humoru, konstruktywna złośliwość i błyskotliwy dowcip sprawiają, że wszystkie opisywane trudne sytuacje nie są przytłaczające. Chciałabym w swojej głowie mieć taką narratorkę, która w kontrze do wrednego wewnętrznego krytyka, z humorem i czułością mówiłaby, że przecież różne trudne rzeczy zdarzają się wszystkim. Miejscami miałam wrażenie, że autorka mnie podglądała, bo niektóre sytuacje z życia bohaterek i ich odczucia są mi bardzo bliskie, pojawiło się również moje miasto rodzinne. Dla mnie, mimo przygnębiających, trudnych i nieszczęśliwych sytuacji ta książka była w pewnym sensie kojąca, ponieważ normalizowała kryzysy, pokazywała, że nie ważne jak będziemy się starać i próbowali być szczęśliwi to na wiele rzeczy nie mamy wpływu i po drodze w najlepszym wypadku coś się spierdoli, tak po prostu. “A jak człowiek chce to nie może. Dlaczego tak jest? Zadawała sobie te pytanie tak wiele razy, że powinna już znać na nie odpowiedź. A brzmi ona - Bo tak.” Doceniam również to, że zostały pokazane zwyczajne ludzkie ułomności, trudne relacje i pragnienia (zupełnie inne niż te przedstawiane na instagramie), a podejmowane działania nie zawsze kończą się sukcesem i w związku w tym bohaterki i bohaterowie muszą jakoś radzić sobie z ich konsekwencjami.
---
Recenzja powstała w ramach współpracy reklamowej z Wydawnictwem Literackim.
---
https://www.instagram.com/kofeinowe.ksiazki/

Anna Dziewit-Meller jest pisarką, dziennikarką, redaktorką naczelną w Grupie Wydawniczej Foksal. W 2016 r. nominowana do nagrody Grand Press, współtworzy portal bukbuk.pl
“Juno” to opowieść o dwóch siostrach - Aleksandrze i Mariannie oraz ich rodzinach. Aleksandra mieszka z mężem w Warszawie, jest matką trzech synów i pragnie napisać książkę, ale jej codzienność to ogrom...

Weronika Psiuk jest autorką, polonistką, pedagożką i aktorką. Jej największą pasją jest teatr i śpiew. Powieść “Szczęście ma smak szarlotki” jest jej debiutem literackim.
“Szczęście ma smak szarlotki” to historii Miry - nauczycielki i matki siedmioletniej Mani, która decyduje się na wprowadzenie pewnych zmian w swoim życiu przed trzydziestką. Wspierają ją opiekuńczy rodzice i przyjaciółka Łucja, pojawia się również Jacek - były partner i tata dziewczynki oraz tajemniczy kelner.
“Szczęście ma smak szarlotki” to lekka opowieść obyczajowo-romansowa. Książka napisana jest prostym językiem, ma formę pamiętnika przedstawiającego myśli, odczucia głównej bohaterki, jej zawody miłosne, nadzieję na nowe szczęście, ale też trudności w pracy w szkole oraz z wychowywaniem dziecka. Podoba mi się, że wątek miłosny nie jest dominującą i najważniejszą częścią powieści, jest tu miejsce na relacje z rodzicami, córką, przyjaciółką oraz podążanie za swoimi pragnieniami (nie tylko związkowymi). Dla mnie to książka typu marzenie, fantazja, że wśród zwykłego, niepoukładanego życia można po prostu znaleźć miłość od pierwszego wejrzenia i zakochać się z wzajemnością w najprzystojniejszym, najmądrzejszym, najbardziej opiekuńczym i najlepszym w łóżku mężczyźnie. Czytało mi się ją szybko, miło i przyjemnie, na tarasie w słońcu z kawą. Razem z główną bohaterką psioczyłam na jej byłego, wspominałam swoje zakochania, które z biegiem lat wydają mi się jednak dość krępujące, zainspirowana Mirą i jej przyjaciółką zaplanowałam kobiecy weekend i wymyśliłam projekt nowego tatuażu.
---
Recenzja powstała w ramach współpracy reklamowej z wydawnictwem Muza.
---
https://www.instagram.com/kofeinowe.ksiazki/

Weronika Psiuk jest autorką, polonistką, pedagożką i aktorką. Jej największą pasją jest teatr i śpiew. Powieść “Szczęście ma smak szarlotki” jest jej debiutem literackim.
“Szczęście ma smak szarlotki” to historii Miry - nauczycielki i matki siedmioletniej Mani, która decyduje się na wprowadzenie pewnych zmian w swoim życiu przed trzydziestką. Wspierają ją opiekuńczy...

Marek Kamiński jest podróżnikiem, pierwszym na świecie zdobywcą obu biegunów w jednym roku, mentorem i przedsiębiorcą, założycielem fundacji wspierającej młodzież Life Plan Academy i firmy badawczo-szkoleniowej Kamiński Academy.
Power4Start to ilustrowany poradnik, bazujący na autorskiej “Metodzie Biegun” Marka Kamińskiego, zawierający praktyczną instrukcję osiągania celów. Oprócz zasad i wskazówek znajduje się tu również dużo przestrzeni do własnych zapisków - nazywania lęków, wyznaczania celów czy rysowania mapy na własny biegun. Książka powstała z myślą o starszej młodzieży.
Książka jest napisana prostym językiem, zawiera wiele informacji podanych w bardzo przystępny sposób oraz nieskomplikowanych i filozoficznych pytań. Dodatkowo, książka jest ładnie ilustrowana, co pozwala na łatwiejsze i przyjemniejsze zapoznanie się z metodami proponowanymi przez autora. Nie są to suche, długie i naukowe rozważania filozoficzne/psychologiczne, raczej kolorowe wskazówki i inspiracje, które mogą zachęcić czytelnika mniej nastawionego na poważne naukowe rozważania czy młodszą osobę do pracy nad sobą. Autor poświęca uwagę zarówno działaniom, jak również odpoczynkowi i regeneracji, które są niezbędne, a które są często pomijane i bagatelizowane. Zwraca uwagę również na mało popularne i lubiane jakości takie jak cisza, samotność, porażka, intuicja czy pokora. Autor nie daje gotowych i uniwersalnych rozwiązań, pokazuje indywidualne, dowolne i odpowiednie podejście dla konkretnego czytelnika. To nie jest książka tylko do czytania, samo przeczytanie jej nie pomoże w osiąganiu wymarzonych celów. Warto zastanowić się, wypełnić puste miejsca, odpowiedzieć na pytania, narysować swoją mapę drogi. Książka Power4Start może być ciekawym początkiem lub dodatkowym elementem rozwijania siebie, oswajania swoich lęków czy wątpliwości i może być jednym z wielu małych kroków do budowania spokojnego życia.
Recenzja powstała w ramach współpracy z wydawnictwem Makami.
---
https://www.instagram.com/kofeinowe.ksiazki/

Marek Kamiński jest podróżnikiem, pierwszym na świecie zdobywcą obu biegunów w jednym roku, mentorem i przedsiębiorcą, założycielem fundacji wspierającej młodzież Life Plan Academy i firmy badawczo-szkoleniowej Kamiński Academy.
Power4Start to ilustrowany poradnik, bazujący na autorskiej “Metodzie Biegun” Marka Kamińskiego, zawierający praktyczną instrukcję osiągania...

T. Kingfisher to pseudonim amerykańskiej pisarki Ursuli Vernon. Pisze książki fantasy, horrory, książki dla dzieci, komiksy oraz powieści dla dorosłych. Laureatka nagród Hugo, Nebula i wielu innych.
“Cierń” to krótka powieść przedstawiającą alternatywną wersję “Śpiącej Królewny”. Główną bohaterką jest wróżka chrzestna Ropuszka, która przez wieki pilnuje kasztelu otoczonego ciernistym żywopłotem przed innymi. Aż pewnego dnia zjawia się rycerz, który słyszał opowieści o klątwie i pragnie uwolnić piękną królewnę.
Ta książka jest dla mnie urzekająca, emocjonalna i poruszająca. Bohaterki i bohaterowie przedstawieni są sposób wielowymiarowy, niejednoznaczny, w odróżnieniu od klasycznych baśni, gdzie zawsze najlepsze dobro zwalcza najgorsze zło. Jest to opowieść osadzona w baśniowej scenerii, w której nie brakuje magii, żywiołów, wróżek, odmieńców czy bogiń. Jest pokazana różnorodność, różni ludzie, stwory, grupy społeczne czy religie, ale bez zbędnego wdawania się w szczegóły i sztywnego podziału na lepszych i gorszych. Bardzo podoba mi się, że postaci (nawet te fantastyczne) są z krwi i kości - to znaczy mają uczucia, czasem są nieporadni, zakompleksieni, wrażliwi czy poirytowani. Przy tym są przedstawieni w sposób bardzo czuły, nieoceniający, momentami dla mnie wzruszający. Ta książka skłania do refleksji nad tym co znaczy, że ktoś jest piękny i odważny. Nie chodzi tylko o wygląd czy machanie mieczem (przez białego mężczyznę oczywiście) i “ratowanie królewny”, cokolwiek tak naprawdę miałoby to oznaczać. Jest to opowieść o lęku, odpowiedzialności, podejmowaniu działań (również bardzo trudnych i wyczerpujących) i braniu za nie odpowiedzialności oraz konsekwencji, nie zawsze przyjemnych i satysfakcjonujących. Jest to też opowieść o przyjaźni i miłości , ale nie bajkowo-cukierkowych, tylko realnych, z przywiązaniem, wrażliwością i odpowiedzialnością za drugą osobę. Tak przedstawiona baśń o śpiącej królewnie, w odróżnieniu od wersji disneyowskiej, pokazuje bardziej realny świat - to co brzydkie nie jest zawsze tylko i wyłącznie złe, a to co piękne nie zawsze jest czystym dobrem, bohaterowie nie zawsze mają wpływ na to co się dzieje i w związku z tym odczuwają pełen wachlarz emocji.

T. Kingfisher to pseudonim amerykańskiej pisarki Ursuli Vernon. Pisze książki fantasy, horrory, książki dla dzieci, komiksy oraz powieści dla dorosłych. Laureatka nagród Hugo, Nebula i wielu innych.
“Cierń” to krótka powieść przedstawiającą alternatywną wersję “Śpiącej Królewny”. Główną bohaterką jest wróżka chrzestna Ropuszka, która przez wieki pilnuje kasztelu otoczonego...

Krzysztof Komander jest reżyserem, montażystą i scenarzystą, współpracował m.in. z W. Smarzowskim i M. Szumowską. Wojtek Mazolewski to muzyk, współtwórca yassu, popularyzator jazzu. Razem zrealizowali audiobook “Komeda/Mazolewski”.
Audiobook “Komeda/Mazolewski” przedstawia fabularyzowaną biografię Krzysztofa Komedy, interpretowaną przez Marcina Dorocińskiego w towarzystwie utworów Komedy granych przez Wojtek Mazolewski Quintet. Krzysztof Komeda Trzciński to jeden z najważniejszych polskich muzyków i kompozytorów jazzowych. Twórca muzyki do filmów m.in. Romana Polańskiego, Andrzeja Wajdy, Jerzego Skolimowskiego. Z wykształcenia lekarz laryngolog.
Audiobook przedstawia biografię Krzysztofa Komedy od jego dzieciństwa, które przypadło na czas wojny, przez dorosłość i próbę pogodzenia praktyki lekarskiej i kariery muzycznej, aż do tragicznej śmierci w 1969 r. Opowiedziana historia jest dość krótka, bez bardzo szczegółowych opisów życia Komedy, wspierane krótkimi wypowiedziami osób związanych z artystą. Fakty są łączone ze zbyt emocjonalnymi i dramatycznymi, jak dla mnie, fabularyzowanymi opisami. Wyłania się z tego postać utalentowanego artysty, zafascynowanego jazzem, którego wrażliwość muzyczna została ukształtowana przez wojnę, nieśmiałość, życie i tworzenie w czasach PRLu w towarzystwie alkoholu, biedy, kłótni, kobiet, kombinowania skąd wziąć instrumenty na koncert, nadziei na nowe życie w Stanach Zjednoczonych. Z jednej strony jest dla mnie fascynujące, a z drugiej niepojęte, że ktoś potrafi wyrażać siebie przez muzykę, zatracić się w niej, często kosztem swojego życia prywatnego. Muzyka Komedy jest dla mnie ponadczasowa, czasem inspirująca, a czasem bardzo trudna w odbiorze.
---
https://www.instagram.com/kofeinowe.ksiazki/

Krzysztof Komander jest reżyserem, montażystą i scenarzystą, współpracował m.in. z W. Smarzowskim i M. Szumowską. Wojtek Mazolewski to muzyk, współtwórca yassu, popularyzator jazzu. Razem zrealizowali audiobook “Komeda/Mazolewski”.
Audiobook “Komeda/Mazolewski” przedstawia fabularyzowaną biografię Krzysztofa Komedy, interpretowaną przez Marcina Dorocińskiego w towarzystwie...

J. D. Salinger to jeden z najważniejszych, a przy okazji najbardziej tajemniczych amerykańskich pisarzy. Autor kilku zbiorów opowiadań oraz jedynej wydanej powieści “Buszujący w zbożu”.
“Buszujący w zbożu” pokazuje kilka dni z życia nastolatka - Holdena Caulfielda, który został wyrzucony z college'u i przed powrotem do domu rodzinnego spędza czas w Nowym Jorku. Salinger przedstawił w formie monologu niepokoje bohatera zniechęconego dorosłym światem pełnym hipokryzji i głupoty, poruszając tematy m.in. tożsamości, religii czy seksualności. Książka przez niektórych uznana jako kontrowersyjna, ze względu na występujące wulgaryzmy, czy rzekome zachęty do buntu.
Książka - klasyk, którą nadrobiłam jako osoba znacznie starsza niż jej główny bohater. Dla mnie to dość typowe i uniwersalne przemyślenia nastolatka, który jest niepoważny, porywczy, żyje w swojej bańce, ma swoje wyobrażenie o otaczającym go świecie i problem z jego zaakceptowaniem. Jednocześnie w całej tej złości i niezgodzie znajduje się wrażliwość, smutek, samotność oraz tęsknota i wszystkie te emocje mieszają się ze sobą i są efektem szukania miejsca na pomieszczenie w sobie niesprawiedliwości realnego świata. Autor pokazał dorastanie Holdena i różnice między niewinnym dzieciństwem a dorosłością, miłością Holdena do młodszej siostry Phoebe i niechęcią do kolegów z college’u, rodziców, nauczycieli czy starszego brata pracującego w Hollywood. Chwilami nie rozumiałam zblazowanego podejścia Holdena, wydawało mi się głupie i bezsensowne, ale postanowiłam się nad tym trochę zastanowić i przypomnieć sobie swoje dorastanie. Doszłam do wniosku, że zdanie sobie sprawy, że życie jest niesprawiedliwe, niejednoznaczne i wygląda zupełnie inaczej niż z perspektywy dziecka, jest trudne do zaakceptowania i bycie nastolatkiem jest trudne i wyjątkowe w swoim doświadczeniu. To jest bardzo emocjonalny czas między beztroskim dzieciństwem a spokojniejszą dorosłością i rozumiem to, że głównym bohater ma problem z zaakceptowaniem świata, jego zachowanie nie jest dla mnie kontrowersyjne. Wiem, że potrzebne jest sporo czasu i doświadczenia, żeby zdać sobie sprawę z tego, że nasze otoczenie jest wypełnione obłudą, oszustwami, krzywdą i na wiele aspektów nie mamy żadnego wpływu, a wsparcie rodziców, nauczycieli i innych dorosłych nie zawsze jest zrozumiane i docenione przez nastolatków.
---
https://www.instagram.com/kofeinowe.ksiazki/

J. D. Salinger to jeden z najważniejszych, a przy okazji najbardziej tajemniczych amerykańskich pisarzy. Autor kilku zbiorów opowiadań oraz jedynej wydanej powieści “Buszujący w zbożu”.
“Buszujący w zbożu” pokazuje kilka dni z życia nastolatka - Holdena Caulfielda, który został wyrzucony z college'u i przed powrotem do domu rodzinnego spędza czas w Nowym Jorku. Salinger...