Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka opowiadająca o losach Jenette Vasquez - pamiętnej Colonial Marine z drugiego filmu o obcych. Poznajemy jej młodość, gdy wychowywała się w Meksyku, w trudnych warunkach. Umiera jej rodzina, ląduje w rodzinie zastępczej. Zostaje wrobiona przez policjanta w morderstwo w wieku 16 lat. W więzieniu poznaje Drake’a. Zapisuje się do Marines, to jej jedyny bilet na wyjście z więzienia. Później przypadkiem z jakimś gostkiem zachodzi w ciążę - okazuje się, że ma mieć bliźniaki. Jest to naruszenie warunków zwolnienia. Jej siostra Roseanna decyduje się wziąć jej dzieci pod opiekę tuż po narodzinach, a Jenette będzie mogła kontynuować służbę. Dzieci się wychowują i w wieku 10 lat dowiadują się, że matka zginęła na odległym świecie. Po pierwszej części następuje cięcie wątku z Jenette i śledzimy losy rodzeństwa. Dziewczyna Leticia wyrasta na buntowniczkę, Ramón natomiast na ukierunkowanego na osiągnięcie sukcesu i bogactwa, dużo się uczy i studiuje. Leticia dostaje list od matki i postanawia pójść w jej ślady. Zaciąga się do marines. Ramón natomiast na studiach zaczyna kręcić z dwiema bogatymi laseczkami - jedna z nich to Julia Yutani - nazwisko coś nam mówi. Dużo obyczajowych wątków, które w ogóle nie pasują do klimatu obcego. Ramón zostaje przyjęty od razu (na studiach) do firmy W-Y i dostaje pieczę nad projektem związanym z obcym. Leticia dostaje się do Marines i działa w oddziale 5-osobowym, w którym są 3 kobiety i dwóch gejów. Trzeba było to dobitnie zaznaczyć w książce, że są gejami. A że to ma zerowe znaczenie dla fabuły to już inna para kaloszy. W pewnym momencie Leticia odchodzi z marines i brat załatwia jej pracę w W-Y. Leticia poznaje Jacoba Vickersa - syna<?> Meredith (z Prometeusza) i zaczyna z nim kręcić (no dosłownie Beverly Hills 90210). Leticia i jej dobrany oddział ma stworzyć ochronę na planecie Olinka (E2), gdzie prowadzone są eksperymenty. Wyrusza z nimi Ramón, i Jacob Vickers też. Oczywiście eksperymenty wymykają się spod kontroli. Julia Yutani utyka w placówce. Grupa Marines, Ramón i Jacob wyruszają z pomocą. W budynku w kształcie piramidy, ginie Ramón. Cała akcja jest taka mdła, jakby była na siłę napisana.
Nuda, nuda i jeszcze raz nuda. Meksykańskie klimaty (autorka jest Meksykanką), co chwilę wstawki hiszpańskie i zero ducha obcego. Za dużo w tym wszystkim klimatu XX wieku. Nie wierzę, że za niemal 200 lat wszystko nadal będzie takie jak teraz. Rozwodzenie się nad robieniem sobie tatuaży przez kilka stron. Rozwodzenie się nad ścinaniem włosów. Głupotki w stylu: „The small group of scientists working here were a dedicated team who fully understood that they most likely would never leave the facility—nor would they want to.” A kilka akapitow dalej: „I hope this time it pans out. You’re going to be rich—I can’t wait to get my bonus! Our shares will be worth a fortune. I wonder where I’ll buy my first property.” Czyli naukowcy poświęcają całe życie dla eksperymentów dla pieniędzy, aby kupić posiadłość, choć do końca życia mają tu być usadzeni.
Zgarnięcie świeżaka ze studiów i powierzenie mu strategii sprzedaży obcych jako broni biologicznej - przecież bardziej absurdalnej sytuacji nie dało się wymyślić.
Brnąłem przez to tylko ze względu na obcego, męczyłem się do końca i było naprawdę ciężko. Niestety tę serię też opanował „woke” klimat i od kilku części widać kompletny spadek jakości (nie żeby książki z tego uniwersum były jakieś szałowe). Ta kobieta w ogóle nie czuje klimatu obcego i s-f, jakby pisała coś co dzieje się w dzisiejszych czasach z małymi dodatkami futuryzmu. Postacie nie są wcale do polubienia - nikomu nie kibicujemy, czy im się powiedzie, czy nie, czy zginą. Nie polecam.
Na koniec jeszcze jeden IMO głupiutki cytat: „She wished this was one of the android models Frida had told her about, with its own AI.” Android z własną sztuczna inteligencją - hmm, nowe - nie znałem.

Książka opowiadająca o losach Jenette Vasquez - pamiętnej Colonial Marine z drugiego filmu o obcych. Poznajemy jej młodość, gdy wychowywała się w Meksyku, w trudnych warunkach. Umiera jej rodzina, ląduje w rodzinie zastępczej. Zostaje wrobiona przez policjanta w morderstwo w wieku 16 lat. ...

Rozwiń

Zwiń

Może być, początek nawet intrygujący - wampiryzm niczym epidemia. Jak się przed tym bronić. Ale druga część książki trochę przynudzała, bohaterowie snują się z miejsca w miejsce i dłuży się to wszystko. Można przeczytać, ale szału nie ma.

Może być, początek nawet intrygujący - wampiryzm niczym epidemia. Jak się przed tym bronić. Ale druga część książki trochę przynudzała, bohaterowie snują się z miejsca w miejsce i dłuży się to wszystko. Można przeczytać, ale szału nie ma.

W tej części Yalek próbuje rozwikłać tajemnicę potwora z Loch Ness. Jednak przeszkadza mu stary "znajomy" z poprzednich części Don Blasco. Akcja toczy się w głębinach. Don Blasco wykrozystuje tresowane delfiny by namierzyć potwora i przy okazji poszukać też skarbów. Natykają się jednak na kogoś mocniejszego. Lord Malcolm, tajemnicza postać w masce, również poluje na skarby, a dokładniej - skarb Buchanana. Yalek i Pocket łączą z nim siły. Podczas nurkowania natykają się na potwora, który wpływa na ich umysły. Potem mamy dziwną scenę, w której dwaj bohaterowie są atakowani przez strachy na wróble - jest to trochę psychodeliczne. Potem jadą samochodem i ich wóz zostaje w lesie przyblokowany przewróconymi kłodami i jacyś ludzie atakują ich auto miotaczami płomieni. Przedziwne. Następnie nagle Pocket dostaje zadanie przywiezienia siostrzenicy Lorda, po drodze znowu ich atakują przeciwnicy. Brat Loda Malcolma zawozi nieprzytomnych Pocketa i Fedorę do jaskini ze skarbem. Motyw z potworem z Loch Ness odchodzi na dalszy plan i chodzi o szaleńczego Lorda, który szuka skarbu. Generalnie słaba część. Mnie nie porwała.

W tej części Yalek próbuje rozwikłać tajemnicę potwora z Loch Ness. Jednak przeszkadza mu stary "znajomy" z poprzednich części Don Blasco. Akcja toczy się w głębinach. Don Blasco wykrozystuje tresowane delfiny by namierzyć potwora i przy okazji poszukać też skarbów. Natykają się ...

Rozwiń

Zwiń

Pierwsza połowa może i wciąga, ale końcówka okropnie się dłużyła. Przy 90% książki nadal nic się nie dzieje, tylko rozgryzanie sprawy i domysły, ostateczna akcja to dosłownie ostatnie kilkanaście stron i strasznie mnie rozczarował finał. Reacher i Neagley dają się podejść jak totalni amatorzy. A poza tym myślałem, że aby uniknąć wszelkich podejrzeń powinni się główni bohaterowie zmyć z miasteczka, a oni jakby nie było problemu wracają na pogrzeb. I jeszcze dają portfele ofiar agentowi Secret Service. Nie, wcale o nich nie pomyślą, gdy będą poszukiwali sprawców zabójstwa. O wiele słabiej od poprzednich części.

Pierwsza połowa może i wciąga, ale końcówka okropnie się dłużyła. Przy 90% książki nadal nic się nie dzieje, tylko rozgryzanie sprawy i domysły, ostateczna akcja to dosłownie ostatnie kilkanaście stron i strasznie mnie rozczarował finał. Reacher i Neagley dają się podejść jak totalni amato...

Rozwiń

Zwiń