Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetnie rozwija postać Artema, daje nieco inne spojrzenie na jego drogę w Metro 2033 i dobrze działa jako jego epilog. Finał opowiadania zaciekawia niczym dobrze zrealizowana scena po napisach w filmie.

Świetnie rozwija postać Artema, daje nieco inne spojrzenie na jego drogę w Metro 2033 i dobrze działa jako jego epilog. Finał opowiadania zaciekawia niczym dobrze zrealizowana scena po napisach w filmie.

Świetnie zarysowany świat, ciężki klimat i rozważania filozoficzno-socjologiczno-historyczno-polityczne to największa siła tej książki. Niestety, ale sama w sobie fabuła działa w monotonnym schemacie typu: bohater odwiedza nową stację - poznaje jej zwyczaje - pojawiają się na niej problemy - ucieka ze stacji. I tak od początku do samego końca. Im dalej w las tym monotonia prowadzenia historii zaczynała mnie coraz bardziej męczyć. Postacie też nie są zbyt ciekawe. Zazwyczaj pojawiają się na tak krótko i tak szybko znikają, że nie ma nawet czasu nadać im charakteru. Jest ich naprawdę dużo, a pomijając rzadkie wyjątki, są bardzo płaskie, jednowymiarowe. Samą w sobie fabułę można streścić w kilku zdaniach, a jej jedynym mocniejszym punktem jest zaskakujące, mocne zakończenie.

Ale nie dla fabuły śledziłem tę książkę. Przedstawienie różnych kultur i ich spojrzenia na nową rzeczywistość autor przeprowadza po mistrzowsku. Świat jest tak złożony i wiarygodny, że nie mogłem wyjść z podziwu, iż historia w nim napisana jest tak nijaka. Rozważania na temat sensu istnienia, moralności czy przywar rosyjskiego społeczeństwa są doskonale napisane. Każda z wymyślnych grup w tym świecie jest przemyślana i fascynująca.

Różnice w jakości elementów tej książki są tak duże, że naprawdę ciężko mi ją ocenić. Moje doświadczenie z Metrem było na zmianę zachwycaniem się pomysłowością autora i ziewaniem, kiedy po raz kolejny widzę te same schematy prowadzenia historii czytając powtarzalne opisy. Dla fanatyków światotwórstwa gratka, dla tych, którzy lubią angażować się w losy postaci i poznawać intrygujące fabuły, nie za bardzo.

Świetnie zarysowany świat, ciężki klimat i rozważania filozoficzno-socjologiczno-historyczno-polityczne to największa siła tej książki. Niestety, ale sama w sobie fabuła działa w monotonnym schemacie typu: bohater odwiedza nową stację - poznaje jej zwyczaje - pojawiają się na niej problemy - ucieka ze stacji. I tak od początku do samego końca. Im dalej w las tym monotonia...

Tom nie tak przeciągnięty jak poprzedni. Nie ma tylu dłużyzn, pomijając rozdział 1, a całość jest równie emocjonująca co pierwszy tom. Wartka akcja, świetna fabuła, pięknie zarysowany świat. Wątki satysfakcjonująco przeplatają się ze sobą, a tytułowy Pan Lodowego Ogrodu robi duże wrażenie. Zacieram rączki na zakończenie serii.

Tom nie tak przeciągnięty jak poprzedni. Nie ma tylu dłużyzn, pomijając rozdział 1, a całość jest równie emocjonująca co pierwszy tom. Wartka akcja, świetna fabuła, pięknie zarysowany świat. Wątki satysfakcjonująco przeplatają się ze sobą, a tytułowy Pan Lodowego Ogrodu robi duże wrażenie. Zacieram rączki na zakończenie serii.