Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To jedna z tych książek, które można przeczytać w jeden lub dwa dni. Dowiedziałam się wielu rzeczy, ale po trochu. Jest to świetny wstęp do zagłębienia się w świat Słowenii. Ja po przeczytaniu poczułam niedosyt i delikatne rozczarowanie, związane z tym, że dalej nie wiem za wiele o poszczególnych lokalizacjach na mapie tego kraju. Mimo wszystko autorka wydaje się świetnym przewodnikiem i szczerym promotorem Słowenii.

To jedna z tych książek, które można przeczytać w jeden lub dwa dni. Dowiedziałam się wielu rzeczy, ale po trochu. Jest to świetny wstęp do zagłębienia się w świat Słowenii. Ja po przeczytaniu poczułam niedosyt i delikatne rozczarowanie, związane z tym, że dalej nie wiem za wiele o poszczególnych lokalizacjach na mapie tego kraju. Mimo wszystko autorka wydaje się świetnym...

Póki co jestem po pierwszej części 3-ego tomu, ale nie czuję ekscytacji, która towarzyszyła mi przy czytaniu wcześniejszych tomów. Oczywiście autor dalej trzyma dobry poziom, ale jest moim zdaniem słabiej w stosunku do tego co Brandon Sanderson zaserwował nam w "Drodze królów" i "Słowach światłości".
Poza zbyt "rozciągniętą" fabułą, bardzo drażni mnie polskie wydanie, które jest po prostu niechlujne. Nie chodzi mi tu tylko o rozmazujący się złoty tytuł, ale przede wszystkim (wg mnie)dość liczne błędy stylistyczne, literówki. Może był to zabieg celowy, ale pod koniec, w rozdziale poświęconym Moashowi, jest dziwne przejście do listu czytanego przez Shallan Davar. Ponadto, zdaje mi się, że raz imię Moasha zostaję przekręcone na "Marsh"...
Mimo wszystko dalej mam przeogromny sentyment do tej serii, dalej niektóre wątki wciągają i liczę na to, że druga część będzie po prostu lepsza.

Póki co jestem po pierwszej części 3-ego tomu, ale nie czuję ekscytacji, która towarzyszyła mi przy czytaniu wcześniejszych tomów. Oczywiście autor dalej trzyma dobry poziom, ale jest moim zdaniem słabiej w stosunku do tego co Brandon Sanderson zaserwował nam w "Drodze królów" i "Słowach światłości".
Poza zbyt "rozciągniętą" fabułą, bardzo drażni mnie polskie wydanie,...

Książka zdecydowanie przereklamowana. Wprawdzie nie czytałam „50 twarzy...” ale domyślam się że „Dziewczyna...” jest skierowana do tej samej kategorii czytelników, czyli kobiet, które chcą łatwej rozrywki, nie wymagającej większego wysiłku umysłowego. Nie ma w tym nic złego, tylko czemu od razu musimy robić z takiej „średniawki” mega hit kiedy jest tyle lepszych thrillerów? Zastanawiam się co jest bardziej irytujące - główna bohaterka czy autorka książki. Podobno szykuję się do napisania kolejnego bestsellera i niestety zapewne będzie to pseudo psychologiczna papka dla niewybrednych czytelników, których z roku na rok coraz więcej. Kończąc dodam że „Dziewczyna...” to szybka lektura z kategorii „ale to już było”, mimo to czyta się ją szybko i w sumie przyjemnie (poza fragmentami o irytującym zachowaniu Rachel). Książka raczej dla kobiet niż mężczyzn i to takich, które nie przepadają za rozbudowaną fabułą...

Książka zdecydowanie przereklamowana. Wprawdzie nie czytałam „50 twarzy...” ale domyślam się że „Dziewczyna...” jest skierowana do tej samej kategorii czytelników, czyli kobiet, które chcą łatwej rozrywki, nie wymagającej większego wysiłku umysłowego. Nie ma w tym nic złego, tylko czemu od razu musimy robić z takiej „średniawki” mega hit kiedy jest tyle lepszych thrillerów?...