Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Polecam szczególnie na wakacjach! Piękna, bardzo nastrojowa historia, ale niestety do pewnego momentu. Bliżej zakończenia w moim odczuciu zrobiło się ckliwie, trochę banalnie, samo zakończenie troszkę mnie rozczarowało. Pomimo tego, większa część książki była magic <3

Polecam szczególnie na wakacjach! Piękna, bardzo nastrojowa historia, ale niestety do pewnego momentu. Bliżej zakończenia w moim odczuciu zrobiło się ckliwie, trochę banalnie, samo zakończenie troszkę mnie rozczarowało. Pomimo tego, większa część książki była magic <3

"Dom dzienny, dom nocny" to jedna z tych pozycji, która daje czytelnikowi przyjemność wynikającą z niezrozumienia. Spotykamy tu światy łączące się w intrygujący sposób, jest rzeczywistość senna i ta boleśnie prawdziwa. Prostocie towarzyszy złożoność. Trudno nie zatrzymać się nad owymi historiami, fascynacjami i nie rozpatrywać ich przez pryzmat własnego życia. Z łatwością można odnaleźć w książce cząstkę siebie, której normalnie się nie dostrzega. Nastrój, budowany od początku do końca, wciąga i zostaje w głowie na długo.

"Dom dzienny, dom nocny" to jedna z tych pozycji, która daje czytelnikowi przyjemność wynikającą z niezrozumienia. Spotykamy tu światy łączące się w intrygujący sposób, jest rzeczywistość senna i ta boleśnie prawdziwa. Prostocie towarzyszy złożoność. Trudno nie zatrzymać się nad owymi historiami, fascynacjami i nie rozpatrywać ich przez pryzmat własnego życia. Z łatwością...

Mimo tego, że ogólnie powieść wciąga i czyta się stosunkowo nieźle, to książka nie spełniła moich oczekiwań. Rozczarowujący był szczególnie wątek współczesny,skonstruowany schematycznie, banalnie, przewidywalne. Dialogi totalnie nieprzemyślane, sztuczne, przesycone wulgaryzmami w miejscach w, których są zbyteczne. Liczyłam też na rozwinięcie wątku renesansowego, a przynajmniej opis genezy i znaczenia obrazu,ale ten fragment został potraktowany bardzo zdawkowo, choć jest motywem przewodnim w całej fabule. Nie wspominam już o nierozwiązanej zagadce tytułowej "Szmaragdowej Tablicy". Książka dużo traci przez to niedopatrzenie, zamierzone lub nie. Do pewnego momentu bardzo podobała mi się historia Sarah Bauer rozgrywana w okupowanym przez Niemców Paryżu, więc czuję pewnego rodzaju niedosyt przez to jak ten wątek został zakończony.

Mimo tego, że ogólnie powieść wciąga i czyta się stosunkowo nieźle, to książka nie spełniła moich oczekiwań. Rozczarowujący był szczególnie wątek współczesny,skonstruowany schematycznie, banalnie, przewidywalne. Dialogi totalnie nieprzemyślane, sztuczne, przesycone wulgaryzmami w miejscach w, których są zbyteczne. Liczyłam też na rozwinięcie wątku renesansowego, a...